stud3nciq

To będzie gra dla pojedynczego gracza. Wydawcą jest Wizards of the Coast, właściciele D&D i wydawcy BG3. Ich intencją jest stworzenie kolejnej wielkiej marki, legendarnej gry o której będzie się długo mówić.

Dlatego W TEORII powinni do tego podejść zdrowo. Tj. bez żadnych mikropłatności, to nie będzie gra-usługa, nie powinno tam być żadnej poprawności politycznej i zaimków wciskanych graczom przemocą.

Powtarzam: W TEORII, a jak będzie - to się jeszcze okaże. Ten wydawca ma swoje odpały i skrzywienia - liczy się dla niego przede wszystkim FORSA.

Parę fajnych rzeczy, ale ogólnie - zmarnowany potencjał.

Kowalstwo nie zostało ulepszone tak, jak się spodziewałem. Marzyłem o "podręcznej skrzynce" we własnej kuźni, do której wrzucasz materiały kowalskie i po użyciu kowadła masz je natychmiast dostępne do wykonywania przedmiotów. Albo chociaż żeby była opcja zaznaczenia przedmiotu do wykucia i szybkiego wyciągnięcia przedmiotów ze schowków. Albo żeby chociaż można było otworzyć okienko receptur przy przenoszeniu przedmiotów!
Niestety, nie ma czegoś takiego. Nadal musisz te materiały tachać ze sobą albo na koniu (co go spowalnia). W sumie to jest jeszcze gorzej: trzeba po te materiały gibać na górę, do skrzynki (bo twórcy władowali podręczną skrzynkę na piętro, za dwojgiem drzwi!).
Jeśli chodzi o materiały, to też mamy kuriozum: jesteśmy kowalem, a musimy materiały i receptury kupować od innych kowali. Nie ma tu żadnych szybkich źródeł zaopatrzenia (czeladnicy nie posiadają wszystkiego co potrzebne) ani możliwości zapewnienia sobie regularnych dostaw.

Dodatek wprowadza trochę nowych broni, ale są one ciekawostką. W momencie wejścia na drugą mapę mamy już przecież dostęp do znacznie mocniejszej broni. Spodziewałem się wprowadzenia kolejnego poziomu wykuwania broni o nazwie np. "Henryk" którego osiągnięcie wymagałoby perfekcyjnego wykuwania i drogich lub egzotycznych materiałów - ale i tego nie dostałem. Spodziewałem się możliwości zaprojektowania własnego miecza (w końcu projektowanie tarczy było w poprzednim dodatku!), ale i z tego nic nie wyszło. Taki z Heńka wieczny kowal-amator, robi tylko to co mu inni podsuną, sam niczego nowego nie wymyśli :/

Zmarnowano potencjał aktywności pobocznych. O ile poszukiwania bandytów napadających na karawany rzemieślników mają jakieś rozwinięcie, to pozostałe sprowadzają się do prostego wykonywania kolejnych zadań jak z generatora. Po jakimś czasie i po wymaksowaniu prestiżu po prostu to zarzuciłem bo szkoda gadać. Bezsensowne są zwłaszcza "darowizny" - zwykłe przepalanie pieniędzy. Szkoda, bo potencjał fabularny tych zadanek pobocznych jest ogromny. Np. w zadaniu wykuwania

Można było to ładnie pociągnąć i dodać podobne "gałęzie" do pozostałych zadań, ale nic takiego nie zauważyłem.

Gra umożliwia rozbudowę własnej kuźni i zatrudnienie czeladników. Problem w tym, że aby zaczęli oni robić coś sensownego, należy dostarczyć im schematów których nie da się kupić, trzeba je znaleźć. A są one poukrywane tak, że hardcorowe przygodówki z lat 90 to jest NIC w porównaniu z szukaniem tego szajsu. W dodatku łatwo jest je nieświadomie przeoczyć: jedno z zadań poszukiwania skradzionych dostaw oferuje kilka nagród do wyboru. Ja wybrałem "większy prestiż" - dopiero potem dowiedziałem się z YouTuba, że trzeba było wybrać materiały, bo oprócz materiałów dostaniemy też schemat do kuźni :/

W wersji 1.4 jest sporo błędów. Nieprzetłumaczone dialogi, postać pijąca z pustej ręki, gra w kości której nie można rozpocząć, zdublowane stanowisko alchemiczne (na szczęście "wcześniejsza" wersja tego stanowiska działa prawidłowo) brak możliwości samodzielnego czyszczenia konia mimo że opis stajni na to wskazuje. Część tych problemów rozwiązał hotfix 1.4.1.

Spodobało mi się za to zakończenie głównego wątku, scena naprawy zegara. Można się popłakać ze śmiechu - to po prostu trzeba obejrzeć. Końcowa scena mocno chwyta za serce. W takim stylu powinna się kończyć fabuła KDC2 zamiast

Trochę to wynagradza fakt, że fabuła dodatku jest bardzo krótka.

Ogólnie - dodatek fajny, ale ponownie sprawia wrażenie wyciętej zawartości z podstawki i skoku na kasę. Co dałoby się przełknąć gdybyśmy za te 59 zł dostawali to, co wymieniłem wyżej. No porównajcie to choćby z dodatkiem "Krew i Wino" który kosztował na premierę 79 zł - albo "Phantom Liberty" za 99 zł. Przecież to jest rząd wielkości różnicy jakościowej, oczywiście na niekorzyść czeskiej produkcji.

Nie kupiłbym tego drugi raz, a trzeciego DLC nie kupię już z całą pewnością. Nie zrozumcie mnie źle - podstawkę oceniam bardzo wysoko, zdecydowanie jest to jedna z najlepszych gier w jakie grałem. Ale WarHorse zdecydowanie nie potrafi robić dobrych DLC.

Jeśli komuś przypadła do gustu poprzednia część - to ta spodoba się jeszcze mocniej. Trudograd ulepsza i poprawia elementy które znamy z podstawki - i dodaje kilka nowych.

Fabularnie jest to kontynuacja podstawki. Przygodę rozpoczynamy w tytułowym Trudogradzie, odbierając przez radio odprawę do swojego głównego zadania - znalezienia Bardzo Ważnego Przedmiotu o którym niedawno dowiedzieli się jajogłowi z naszej organizacji. Wbrew pozorom jest to dość ważne zadanie, dlatego może trochę dziwić fakt, że jesteśmy tu sami i nie zapewniono nam żadnego wsparcia poza kpiarskim głosem w radiu. Przyjadą dopiero na gotowe, cwaniury jedne...

Mapa po której będziemy się poruszać jest dużo mniejsza i bardziej zwarta niż w poprzedniku, praktycznie nie ma tu pustych niepotrzebnych przestrzeni. Głównym i największym rejonem jest miasto i jego zaułki oraz nieliczne tereny dookoła. W samym mieście odwiedzimy kilka podstawowych dużych plansz, w trakcie wędrówek możemy losowo trafić na bandę nieprzyjemniaków - ale może to być też czarny rynek na którym zakupimy cenną amunicję i przedmioty. Przydatne, zwłaszcza na samym początku gry. Nie ma już zagrożenia promieniowaniem, jego miejsce zajął mróz - Trudograd jest pokryty śniegiem i panuje potworny ziąb, trzeba robić przystanki na ogrzanie się i ubierać odpowiednią odzież aby uniknąć zamiany w sopel lodu.

Ciekawe jest też to, że w pewnym momencie gra się rozgałęzia - możemy osiągnąć swój cel przystępując do jednej z dwóch frakcji walczących o dominację w mieście. Co prawda poza ideologią różnice praktyczne są niewielkie i jeśli ktoś liczył na dwie osobne gry jak w Wiedźminie 2 to się zawiedzie.

Z nowości pierwsze co się rzuca w oczy to możliwość rozbudowy broni. Możemy wymienić magazynek na większy, przełożyć rękojeść, dołożyć tłumik, celowniki... Bardzo tego brakowało w podstawce gdzie najlepszy karabin miał skandalicznie mały magazynek.
Co ciekawe, zmiany w konfiguracji są widoczne na modelu naszej postaci. Jeśli wymienisz magazynek pudełkowy na bębnowy - to zobaczysz to w grze. Ma to też inne konsekwencje - dodatki zwiększają poziom umiejętności wymagany do użycia broni i zwiększają szansę na zacięcie. Pojawiły się też nowe bronie oraz tarcze. Tych nie używałem z powodu ich masy i ograniczenia noszonej broni do jednoręcznej.

Druga sprawa - w końcu dostajemy pancerze wspomagane. W przeciwieństwie do "zwykłych" pancerzy - te nie są wykonane z kartonu i dają chociaż minimalną ochronę. Nadal jest bryndza, nadal nie jest to ochrona na poziomie Falloutowym - ale są chociaż odrobinę użyteczne. Pancerze wspomagane również można rozbudowywać, montując na nich różne znalezione moduły. Są też naprawdę ciekawe bronie których można używać tylko siedząc w pancerzu. Zasilanie rozwiązano po radziecku: odpowiada za niego mocno kopcący silnik spalinowy który trzeba regularnie uzupełniać paliwem. Żadnych rdzeni atomowych :)

Fabuła nie porywa - nie jest tragicznie, jest po prostu przeciętnie. Brakuje też jakichś wyrazistych i zapadających w pamięć postaci - pogardliwy uśmieszek żołdaka wymuszającego łapówkę pamiętam do dzisiaj, podobnie jak wściekłość i pogardę dla samego siebie gdy w końcu musiałem ją zapłacić. W Trudogradzie nikogo takiego nie spotkałem.

Jest też trochę innych wad. Mapa jest malutka, więc nie mamy tu już swojej bazy ani stałego miejsca w którym możemy przechowywać chwilowo zbędne przedmioty i produkować amunicję. Można zaadaptować do tego pokój hotelowy, amunicję trzeba produkować samodzielnie za pomocą znalezionej prasy do amunicji.
Nie mamy też swojego samochodu, mapa jest na niego po prostu za mała. Nasza dzielna "Pobieda" psuje się zaraz po dowiezieniu nas na miejsce i nie da rady jej naprawić do końca gry. Tracimy w ten sposób "muła" do przenoszenia zbyt ciężkich pakunków i dodatkowej amunicji.

Nie poprawiono też największego mankamentu poprzedniczki - nie mamy pełnej kontroli nad swoimi kompanami w walce, nie możemy optymalnie wykorzystać ich potencjału. A ponieważ pancerze wciąż działają tu umownie - nasi koledzy mogą bardzo łatwo i w bardzo głupi sposób stracić życie. W dalszym ciągu jedynym słusznym rozwiązaniem jest zapodanie im broni precyzyjnej i nakazanie trzymania się z tyłu.

Z gry uleciało też sporo klimatu postapo: miasto jest monotonne, nie ma tu ciekawych klimatycznych miejscówek, odkrywania mrocznych tajemnic przeszłości które doprowadziły do zagłady świata.

Aktualnie kosztuje 25 zł na promocji i pomijając wszelkie względy ideologiczne (w tej firmie pracują też Rosjanie) uważam że to bardzo uczciwa cena.

TheFrediPL
openforu0

Gdzie tam. Nadal są w fazie bety. Powoli dodają rzeczy które wydawały się oczywistą oczywistością i które gra powinna obowiązkowo mieć już na etapie premiery, czyli noktowizory i lornetki.

Ale nadal bardzo wielu rzeczy brakuje - system frakcji i relacji między nimi, identyfikacja postaci, przebudowa ekwipunku i dodanie KONKRETNYCH informacji i przedmiotach, rozbudowany PDA z encyklopedią i historią wiadomości, sensowna latarka, normalny cykl domowy, dynamiczne anomalie przesuwające się po Emisji. I wiele, wiele innych.

Nadal wiele rzeczy działa nie tak jak powinno: A-Life to w dalszym ciągu proteza. Całkiem ładna i nie powinno dochodzić do absurdalnych sytuacji - ale nadal jest to prowizorka. Jeśli ktoś marzy o sytuacjach z Anomaly/GAMMA gdzie różne miejscówki przechodzą z rąk do rąk i czasem wpadamy w sam środek wojny frakcyjnej, albo np. stalker na którego mamy zlecenie przemieszcza się między sektorami i ginie w potyczce albo z rąk/łap mutanta (albo, co gorsza, chowa w obozie wrogiej nam frakcji i trzeba wdać się w wojnę albo cierpliwie czekać aż stamtąd wylezie) - to może o tym na razie spokojnie zapomnieć.
Zadania poboczne to nadal kpina, trzeba je kompletnie przerobić. Sprzęt i apteczki walają się całymi kontenerami. I tak dalej, i tak dalej... Jeszcze dużo wody w Wiśle upłynie zanim doprowadzą tę grę do stanu, w jakim powinna znajdować się na premierę.

A co najważniejsze: modowanie wciąż jest ograniczone, a dostępne narzędzia wymagają rozbudowy. Rosyjska inwazja na Ukrainę spowodowała odcięcie ~80% sceny moderskiej Stalkera (ci ludzie pochodzili z Rosji, Białorusi i Ukrainy, tam takie klimaty są MEGA popularne). Przez to liczba modów jest nadal niewielka - widziałem chyba tylko jeden sensowny dodający broń (dwururka). Cała reszta jest albo partaniną albo skórką na to co już istnieje. Ponownie, jeśli ktoś marzy o arsenale z Anomaly/GAMMA, to lepiej niech idzie gdzie indziej. Tam samych pistoletów (bez odmian specjalnych i skórek) jest więcej niż wszystkich broni w Stalkerze 2.

Porównywanie Stalkera 2 do Cyberpunka to obraza dla Cyberpunka. Bliżej mu do No Man's Sky: dostaliśmy niekompletny mockup posklejany na ślinę z tego, co akurat było gotowe, na starej wersji UE5. Na razie starają się doprowadzić tę grę do stanu premierowego - zobaczymy, czy im się uda.

Z wielką chęcią przeszedłbym tę część jeszcze raz, ale ze wszystkimi ulepszeniami i usprawnieniami mechanik jakie wprowadziła "dwójka". Zestawy ubrań, ulepszona alchemia, dodane kusze i poprawiony system strzelania, dużo lepsza responsywność, informowanie gracza o tym co się dzieje, sensowny interfejs... No i przede wszystkim znacznie lepsza walka.

Tak, zgadza się - walkę z "dwójki" uważam za o wiele lepszą niż w jedynce. W KDC 1 początki są piekielnie trudne, ale po opanowaniu kontrataku (co osiągamy bardzo szybko) gra staje się dziecinnie prosta, a po podniesieniu statystyk w zasadzie przechodzi się sama. W "dwójce" cios mistrzowski nie jest automatyczny i przez całą grę musimy być skupieni oraz patrzeć na to co robi przeciwnik.

Jednak na takie zmiany szanse są niewielkie. Wymagałoby to bardzo dużo zachodu i wielu zmian, które doceniłoby niewielu. Pomarzyć można.

Ale dlaczego ten serial znika z platformy skoro został wyprodukowany przez HBO???

Leniwy remaster w cenie 369 zł i w dodatku bez obsługi języka polskiego? Musiałbym oszaleć żeby to kupić.

Plusy:
- w przeciwieństwie do soulslików od FromSoftware - przez prawie cały czas ma bardzo zdrowy poziom trudności. Nie ginie się tu co chwilę z byle powodu, gra nie usiłuje nas co chwilę brutalnie zamordować, rozdeptać, rozsmarować i wetrzeć w kamienie aż będziemy płakać z bólu. Jest trudna, czasem bardzo - ale jeśli wykorzystujesz możliwości maszyny i trochę ją rozwiniesz, to będzie się grało naprawdę przyjemnie. AC-ki przeciwników nie mają żadnych nadludzkich zdolności tylko po to żeby gracza przeczołgać i zgnoić - podlegają tym samym ograniczeniom i mają te same części co nasza maszyna. To jest po prostu... uczciwe. Wyjątek jest pod koniec gdy mamy dwóch niedorzecznych przeciwników rodem z soulsów do których podchodziłem wielokrotnie - ale dało się to zaakceptować.
- dynamiczna rozgrywka pełna akcji i wyzwań. Tu się praktycznie nie da nudzić.
- dobra grafika i fajne widoczki. Planeta zniszczona wojną i wybuchem koralu naprawdę ma w sobie to coś.
- customizacja mecha. To nie jest tak jak w Mechwarrior gdzie skaczesz między modelami - tutaj masz jednego którego możesz w bardzo dużym stopniu dostosować do swojego stylu gry i preferencji.

Minusy:
- idiotycznie rozwiazana kampania fabularna. Jedno przejście gry to liźnięcie przez szybę. Trzeba ją przejść kilka razy - najpierw w trybie NG+, a potem NG++ i dopiero wtedy dostajesz nowe wybory i możliwości, dopiero wtedy można rozegrać "prawdziwe" zakończenie.
- ogólna bieda i braki budżetowe. W tej grze nie zobaczysz żadnego człowieka, słychać tylko głosy i widać statyczne obrazy. To już nawet G-Police z 1997 oferował więcej :/ Zero interakcji, nawet equalizer nie jest zsynchronizowany z głosem naszego Opiekuna tylko skacze sobie losowo dla dekoracji. Momentami czułem się jakbym grał w jakiegoś odrestaurowanego klasyka z ubiegłego wieku.
- mało opcji konfiguracji mecha. Nie można np. ustawić ilości zabieranej amunicji zapasowej, ona zawsze jest ściśle określona, co czyni większość broni bezużytecznymi. Zapomnij o zabieraniu dodatkowych baterii żeby zwiększyć pojemność np. dopalacza. Liczba zestawów naprawczych zawsze wynosi 3. I tak dalej, i tak dalej.
- brak możliwości upgradu broni. Jeśli jakaś broń jest słaba - to taka już pozostanie i nic z tym nie zrobisz. Jedyna opcja to ogólne ulepszenia mecha wpływające na obrażenia.
- amunicja. Początkowo myślałem że zarządzanie zasobami i pilnowanie spustu to element frajdy - ale tak nie jest. Wiele broni jest bezużytecznych, bo po prostu tracą amunicję jak głupie i żadna "dyscyplina na spuście" tu nie pomaga.
- 90% broni jest do niczego albo są mocno sytuacyjne. Np. karabiny plazmowe i granatniki świetnie sprawdzają się do czyszczenia mapy ze zwykłych przeciwników, ale gdy tylko pojawia się wroga AC która potrafi robić uniki - stają się bezużyteczne. Całą grę przeszedłem na uniwersalnym zestawie 2x karabin półautomatyczny i 2x wyrzutnia rakiet naprowadzanych, bo tylko one mają dość amunicji i jednocześnie sprawdzają się w każdej sytuacji.
- problemy z namierzaniem wroga, przeskakuje to co chwila z byle powodu. W jednej misji jest to szczególnie uciążliwe, bo jest cała masa wrogów pobocznych ściągających na siebie celownik i doprowadzających do marnowania amunicji.
- piekielnie droga jak na AA. 250 zł?! Na szczęście dorwałem ją na bardzo mocniej promocji za 1/3 tej ceny - to jedna z przyczyn dla których zagrałem tak późno.

Po sprawdzeniu prologu i kilku początkowych misji

Nie ze mną te numery, Bruner. W przypadku STALKERA 2 zrobiliście to samo - ograliście parę pierwszych godzin. I co się okazało? Że Mała Zona była jeszcze jako-tako dopracowana, po premierze się potwierdziło - tyle że potem zaczynała się masakra. Typowy no-refund, dobrze że to powoli łatają (sami z siebie albo zmuszeni przez właścicieli).

https://www.gry-online.pl/newsroom/zagralem-znowu-w-stalker-2-heart-of-chornobyl-i-teraz-wiem-ze-prz/zb2b03d

Nie ma opcji żebym kupił na premierę ani w preorderze. Nie tym razem. Tym bardziej że za tym studiem nie stoi potężny wydawca (Microsoft) tylko mający ostatnio duże problemy Paradox który dodatkowo już raz nieźle wtopił z tym projektem, dając go do robienia developerom bez talentu, a obecni twórcy oberwali zwolnieniami w tym roku. Na pewno nie pomoże to w utrzymaniu jakości gry ani nie zapewni przypływu patchów gdyby gra okazała się niedopracowana na premierę.

Podsumowując: gra może okazać się dobra - bardzo trudno to stwierdzić, skoro wersji demonstracyjnej nie przewiduje się. Swoją drogą: 25 lat temu dema to był standard, CD-Action co miesiąc wrzucało tego sterty na płycie CD. A teraz? Żeby zagrać w demo, trzeba najpierw grę kupić, a potem pilnować zegarka żeby nie utracić możliwości zwrotu.

Tak czy siak - lepiej zaczekać na rzetelne opinie graczy. Oficjalne recenzje uważam za nic nie warte. Świadczy o tym choćby opinia z CD-Action gdzie redaktor czepia się zarówno tego, co trzeba (durna sztuczna inteligencja policji, chamskie wycinanie zawartości na premierę), ale też dużo jest czepialstwa na siłę, które nic nie mówi o samej grze. Tak jakby podchodził do produkcji z odgórnym negatywnym nastawieniem. Nic nowego zresztą, CDA na długo przed GOLem nabiło długą historię idiotycznych recenzji i równie idiotycznych ocen gier.

Z niecierpliwością czekam na premierę GTA 6.

Tj. sama gra średnio mnie interesuje, chodzi o reakcję branży. Podobno wydawcy już przebierają nóżkami - mocno liczą na to że najnowsza produkcja Rockstara podbije pułap cenowy premier na nowy poziom. A wtedy reszta będzie mogła ruszyć tłumnie za nimi i podnieść ceny swoich premierowych pozycji.

Wtedy dopiero będzie zdziwienie - że ludzie nie lecą z wywieszonym ozorem żeby kupić kolejne oklepane, powtarzalne i przesiąknięte ideologią barachło za 100 dolców.

Nic dziwnego że się sprzeciwiają. Gdyby współcześni gracze mieli okazję zagrać w odświeżone DA i zobaczyli jakim żenującym barachłem są najnowsze produkcje EA - to by zaczęli się zastanawiać i zadawać niewygodne pytania.

Na przykład: dlaczego kiedyś można było zrobić dobrą, mroczną, ponurą i krwawą historię - a dzisiaj produkuje się kolorowe tęczowe ugrzecznione pierdy dla nastolatek z kryzysem tożsamości? A EA nie potrafiłaby na to odpowiedzieć. Ani się zmienić. Nie są do tego zdolni - ludzie którzy tworzyli pierwszego DA i Mass Effect już od dawna u nich nie pracują, zastąpił ich zalew tęczowopozytywnych beztalenci zatrudnianych z klucza poprawnościowego.

Kupię gdy będzie na wyprzedaży za max 50 zł. No sorry, ale płacenie 220 zł za liniową grę na 10-12h - to w mojej skromnej opinii potężna przesada. Na YT lata film gdzie wrzucono wszystkie cut-scenki z gry - film ma ponad 7 (słownie: SIEDEM) godzin.

No, gdyby to jeszcze była produkcja naprawdę wysokiej jakości... Ale tak niestety nie jest. Na Steamie ma w chwili obecnej 75% pozytywnych opinii (spośród 3800). Patrzyłem na gameplaye - jest co najwyżej przeciętnie, a sama gra wymaga jeszcze wielu szlifów, zwłaszcza jeśli chodzi o optymalizację.

AI też produkuje takie rzeczy - wie że np. na nagrobkach czy plakatach powinny być jakieś litery ale nie ma pojęcia jakie i wrzuca tam losowe znaki.

Ale tutaj nie jest to raczej robota AI - ta paczka tekstur jest dostępna od co najmniej lipca 2021, na długo przed boomem na takie rzeczy i pojawieniem się sensownych generatorów.

Nie wystawiam oceny, gra jest zbyt trudna i nieprzyjazna dla mnie - na razie ją odstawiam na półkę. Tj. ja wiem że taka gra powinna być trudna - ale aż tak?!

System strzelania i poruszania się jest FANTASTYCZNY, jeden z lepszych które widziałem w grach. Dodatkowo nie wymaga posiadania pięciu rąk z dwudziestoma palcami żeby go sprawnie obsługiwać - można go opanować w kilkanaście minut. Hitboxy przeciwników - z tego co widziałem - są również znakomicie przemyślane. Wróg może się po prostu wykrwawić, a jeśli trafimy w tętnicę - to widok będzie makabryczny. Nieźle się zdziwiłem gdy próbowałem jednego przeciwnika zmusić do poddania się strzałem w nogę - i okazało się że ma protezę.

Twórcy nie stronią od trudnych i brutalnych tematów. Gra nie owija niczego w bawełnę, pokazuje najbardziej mroczną i brutalną stronę przestępczości wraz z jej efektami. Graczowi nieraz zdarzy się zobaczyć obrazki które mocno zapadają w pamięć. Ale już niedługo - podobno gra ma zostać ocenzurowana, bo tak się MicroShitowi i Sony zachciało.

Misje są bardzo losowe - przy każdym podejściu rozmieszczenie przeciwników, pułapek, zamknięcie drzwi i cała masa innych rzeczy ulegają zmianie. Przez to nigdy nie można iść na pewniaka i każde pomieszczenie trzeba dokładnie sprawdzać.

Planowanie i zmiana wyposażenia to droga przez mękę. Nie ma tu żadnego prostego i przyjemnego panelu w którym możesz zaplanować trasę, wybrać ludzi i sprzęt. Dobór uzbrojenia jest skomplikowany i nieintuicyjny. Możesz zapisać szablon sprzętu - ale tylko dla pojedynczego człowieka. Zapomnij o zrobieniu szablonów dla całej drużyny prostym i szybkim przełączaniu się pod misję. Planowanie trasy nie istnieje, a w każdym razie nie dałem rady go opanować. Ograniczałem się do dobrego zapamiętania dostępnego planu pomieszczeń i jakoś to szło.

Natomiast mimo wszystko tak jak mówiłem - jest dla mnie zbyt trudna. Pierwsze misje są jeszcze OK, ale w kolejnych walczymy ze stadami wyszkolonych i świetnie uzbrojonych bandytów zastawiających wymyślne pułapki. Plansze są coraz większe i coraz mocniej nawalone wrogami - zastanawiam się czy prawdziwy SWAT też musi walczyć ze stadami świetnie uzbrojonych przeciwników w ogromnych lokacjach? W większości misji przydałby się dodatkowy zespół jako wsparcie, bo nieraz musiałem ganiać za bandytami w kółko. Dobrze chociaż, że nie potrafią oni uwalniać swoich skutych kolegów...

Bojowa sztuczna inteligencja wrogów jest ostro przegięta. Ich umiejętności strzeleckie są niedorzeczne wysokie - naćpane i wygłodzone bandziory reagują błyskawicznie i strzelają bardzo celnie, prują nawet przez ściany. Chwila nieuwagi i natychmiast obrywasz. Do tego bandziory - nawet najniższego poziomu - bardzo nie lubią się poddawać, przez co wiele misji skończyłem na niskiej ocenie bo facet którego powinienem zgarnąć nie chciał odpuścić walki mimo wduszenia klawisza F w ziemię i wywalenia w niego całego zapasu flashbangów.
Animacja poddawania się jest spartolona - dopiero po jakimś czasie ogarnąłem, że wróg chce się poddać nawet wtedy, gdy opuszcza broń lufą wymierzoną w gracza, tak jakby chciał go podstępnie zastrzelić.
No właśnie - próby aresztowania zamiast zabijania sprawiały, że bardzo często ginąłem i chyba nigdy nie ukończyłem misji bez odnoszenia obrażeń. Ilość powtórzeń misji skłania mnie ku refleksji, że Ready or Not to soulslike w którym każda misja to odpowiednik walki z bossem.

Nadal jest kupa błędów, w tym takie przez które musiałem powtarzać misje. Przykład - zakładnik który wpadł pod tekstury i nie było do niego dojścia. Często zacinają się animacje wychodzenia spod łóżka i jeśli robi to zakładnik - nigdy w życiu go nie zabezpieczysz :/

Tyle dobrego że nasza drużyna też nie jest bandą idiotów, jej członkowie są bardzo samodzielni i nie trzeba robić wszystkiego własnoręcznie.

Nie powalił mnie ten gameplay, delikatnie mówiąc.

O ile przerywniki filmowe wyglądają dobrze, to już sama rozgrywka, animacje i rozgrywka (konieczność ostrzenia noża po zabiciu trzech ludzi - z plasteliny je robią?!) nie umywają się do 12-letniego TLOU. Nie wspominając o modelu jazdy - popylanie 80 km/h odpowiednikiem Forda T po polnych drogach ze sprawnością współczesnego wozu WRC? Oglądałem to z niesmakiem.

Być może fabuła i misje uratują sprawę, może dostaniemy dobrą klimatyczną opowieść i ciekawe postacie. To będzie można ocenić już za miesiąc. Hangar 13 niby pokazał że potrafi pisać dobre historie, ale pokazał też sporo braków warsztatowych - a to DeGunwo mocno mnie niepokoi. Raczej wstrzymam się jakiś czas z zakupem.

Przecież to co mówi Void nie trzyma się kupy! Najpierw mówią, że rozwijanie dwóch wersji byłoby zbyt skomplikowane:

To, jak tłumaczą twórcy, utrudniłoby rozwój gry, bo de facto doprowadziłoby do powstania jej dwóch wersji. W efekcie łatwiej byłoby o pojawienie się błędów oraz większych problemów z optymalizacją.

A zaraz potem stwierdzają, że zmiany będą bardzo niewielkie:

do pecetowej wersji Ready or Not wprowadzą tylko 6 „poprawek” wizualnych. Wydają się one naprawdę niewielkie – dodanie bielizny kilku postaciom, zakrycie zdjęć osób nieletnich czy to, że dziewczyna mająca atak drgawek będzie teraz smacznie sobie spała.

Nie mam pojęcia dlaczego takie zmiany miałyby powodować problemy lub konflikty. Wygląd postaci i brak/obecność bielizny nie wpływa na gameplay, a wspomniana dziewczynka nie wychodzi po za łóżko. Zrozumiałbym, gdyby trzeba było ją np. ewakuować i w trakcie tego zacznie się trząść - tu faktycznie jest już różnica w rozgrywce - ale czegoś takiego po prostu nie ma, od pomocy rannym są służby medyczne, my mamy tylko wzorem Kapitana Bomby "zrobić porządek".

Możliwości są zatem takie:
- robią ludzi w trąbę i skala rzeczywistych wymaganych zmian będzie dużo większa i dużo mocniej zaimplementowana w strukturach gry niż proste zmiany modeli
- mają w planach dużo większą rozbudowę gry i mechanizmy zachowania oraz wygląd postaci będą wtedy odgrywały dużo większą rolę
- Micro$$$oft i $$$ony postawili absurdalne wymaganie że gra nie może się różnić na platformach i Void nie chce się do tego przyznać ani tego ujawnić.

Niezależnie od tego: ta cenzura jest debilna i bezsensowna. RoN jest świetną grą właśnie m.in. dlatego że dosadnie i bez kompromisów pokazuje brud, brutalność, znieczulicę i beznadzieję przestępczej strony społeczeństwa. Wiele zastanych widoków potrafi naprawdę złapać za gardło - a przecież przez cały czas mamy świadomość, że nie jesteśmy od wymierzania sprawiedliwości, obowiązują nas procedury i zasady. I ogólnie: znacznie lepiej rozumie się wtedy ludzi pracujących w służbach mundurowych.

Akcja tej gry jest osadzona w przyszłości, gdzie na pewno mają lepszy dostęp do odżywek białkowych, sterydów i modyfikacji ciała. Co prawda szefowa naszej bohaterki z tego nie skorzystała i nie zafundowała sobie sztucznego oka, ale nie czepiajmy się. W każdym razie, wygląd głównej bohaterki tak nie razi, w przeciwieństwie do pewnej postaci z TLOU2.

Niepokoi i odrzuca coś zupełnie innego - nawalenie do trailera całej masy elementów mocno feministycznych. Jeśli skupią się na tym, tak samo jak w TLOU2 skupili się na woke propagandzie - to gra może i będzie miała fajne mechaniki ale na pewno nie zostanę jej odbiorcą.

Bardzo dobra gra, jedna z najlepszych w jakie grałem w ciągu ostatniej dekady. A już na pewno jest to najlepszy komputerowy western jaki kiedykolwiek stworzono.

Posiada wady - i to niemałe. Ale ku mojemu szczeremu zdziwieniu byłem w stanie zepchnąć je na bok i dobrze się bawić. To chyba najlepiej świadczy o tym, że dana produkcja jest dobra.

ZALETY:
- niesamowity poziom rozbudowania i dbałości o detale. Prawdopodobnie nie ma drugiej takiej gry - a już na pewno nie z taką grafiką - która kładłaby nacisk na takie doszlifowanie najmniejszego elementu. Skórowanie zwierząt naprawdę wygląda jak skórowanie, zbieranie roślin to nie jest proste kliknięcie przyciskiem tylko naprawdę trzeba się po nie schylić. Nasza postać traci równowagę na śliskiej nawierzchni, brudzi się po wpadnięciu w błoto, marznie w nieodpowiednim ubraniu. Spętany bandyta przewożony na koniu może się utopić gdy wjedziemy do wody. Kupowanie w sklepie to nie jest proste klikanie po panelu tylko przeglądanie autentycznie zrobionego katalogu. Broda i włosy rosną. Rozlana ropa będzie się palić, co można wykorzystać. I wiele, wiele innych. Wszystko wykonano tu z ogromnym pietyzmem - tu nawet końskie klejnoty kurczą się z zimna!
- ogromny świat który naprawdę żyje i rozwija się wraz z upływem czasu. Jeśli zobaczymy kogoś stawiającego rusztowanie i budującego dom - to można być pewnym że za jakiś czas w tym miejscu powstanie w pełni funkcjonalna chałupa. Napotkane zwierzęta będą się zachowywać tak, jak w rzeczywistości. Ludzie nie stoją jak kołki, lecz wykonują swoją pracę i żyją zgodnie z rytmem dobowym. Reagują na gracza, jego uczynki, zaczepki, wygląd i reputację. Oraz zapach - tu naprawdę warto co jakiś czas się umyć.
- ogromna ilość rzeczy do zrobienia i wykonania. Polowania, poszukiwanie ziół, napady na dyliżanse, poszukiwania skarbów, zabawa w łowcę nagród, spotkania na drogach...
- ogólnie: bardzo dobra fabuła. Motyw gangu Dutcha i jego pokręconych losów naprawdę potrafi wessać bez reszty, a kolejne perypetie, obserwowanie jak zmieniają się jego członkowie i jak pakują się w coraz to nowe, dramatyczne wydarzenia - na długo zapada w pamięć.
- bardzo dobrze zrealizowany system strzelanin i obrażeń ciała - wymiany ognia dają naprawdę dużą przyjemność, widok własnego kapelusza zdmuchniętego pociskiem - bezcenne!
- cała plejada barwnych postaci ze świetnie narysowanymi charakterami. Można ich polubić i się przywiązać, można znienawidzić - ale na pewno nie są oni sztampowi ani nudni.
- świetne dialogi i udźwiękowienie. Tego naprawdę chce się słuchać i czytać, nie ma tutaj bezpłciowych pogadanek dla nastolatków o niczym - lecz pełnokrwiste, dojrzałe i treściwe dialogi. Aktorzy głosowi odwalili naprawdę solidny kawał roboty.
- KLIMAT!!! Tutaj naprawdę możesz poczuć się jak autentyczny awanturnik przemierzający tereny młodej Ameryki.
- fantastyczna muzyka.
- obłędna grafika która po 7 latach od premiery nadal robi niesamowite wrażenie i absolutnie nie ma się czego wstydzić. Przeciwnie - to RDR2 zawstydza nowe produkcje które mimo RTXów i różnych fikuśnych ficzerów wyglądają gorzej - a wymagania mają w opór większe.
- kapitalne przerywniki i cutscenki.
- bardzo rozsądne wymagania sprzętowe (po poprawkach) i mnogość opcji konfiguracyjnych.

WADY:
- fabuła sprawia wrażenie odciętej, niekompletnej. Jesteśmy wrzucani w sam środek wydarzeń - miałem przez to bardzo nieprzyjemne wrażenie jakbym zaczął czytać książkę od środka. Dużo się dzieje, wszyscy wszystko wiedzą - poza graczem. Można się przyzwyczaić, gra zresztą wychodzi nam naprzeciw i umożliwia stopniowe zapoznawanie się ze światem i członkami gangu. Ucierpiało na tym jednak zrozumienie tła i odczucia gracza. To, czego nie zobaczyliśmy ma bardzo duży wpływ na zachowanie lidera gangu, pojawiają się postacie z przeszłości które powinny wywołać jakieś emocje i sentymenty (np. dawna dziewczyna Artura), ale tak się nie dzieje.
- swoboda w trakcie misji jest bardzo mocno ograniczona. Trzeba realizować punkt po punkcie to, co sobie umyślili twórcy i nie ma od tego żadnych, nawet najmniejszych odstępstw. Tu nawet nie można koniem jechać jak się chce - niewidzialna ręka natychmiast złapie za kark i przytrzyma. Wrażenie jest bardzo nieprzyjemne - jakby klawiatura nagle przestała działać albo ktoś z boku naciskał ci inne klawisze. Tak się po prostu nie powinno robić :(
- moduł sandboxowy i moduł fabularny są od siebie całkowicie odseparowane. Możesz zostawić fabułę na boku i dorobić się milionów dolarów, zostać poszukiwanym bandytą lub wzorowym obywatelem - ale i tak nie będzie to miało żadnego wpływu na misje poza nic nie znaczącymi szczegółami.
- system kojarzenia przestępstw z naszą osobą jest totalnie porąbany. Nadal nie wiem do końca jak to właściwie działa. Bandana na pewno pomaga, ale reszta jest raczej losowa - nie zauważyłem aby zmiana ciuchów czy konia przed lub po przestępstwie robiła różnicę. A jak już przykleją do nas karę - to pozamiatane, możesz robić co chcesz, a i tak po przekroczeniu granicy hrabstwa/stanu stróże prawa pojawią się z powietrza :( Pozostaje jedynie zapłata grzywny - za paręset dolarów magicznie zapominają o wymordowaniu połowy miasta, Ameryka to naprawdę kraj wielkich możliwości xD
- typowa dla gier Rockstara przesadzona rzeźnia która potrafi wybić z rytmu. W trakcie gry mordujemy przeciwników całymi setkami. Po takich stratach wśród stróży prawa gang Dutcha powinien dostać wypowiedzenie wojny od całych Stanów Zjednoczonych.
- dla niektórych: zbyt duże podobieństwo do GTA: biegamy po mapie i wchodzimy w znaczniki misji aby je rozpocząć, oglądamy przerywnik filmowy i heja.
- robienie wszystkiego ręcznie na początku mocno wbija w świat i klimat - ale po jakimś czasie staje się upierdliwe. Tu nawet nie można się szybko wykąpać, wszystko trzeba szorować. Nie upieczesz mięsa masowo, trzeba po jednej sztuce - i tak dalej. Staje się to po prostu zbyt powolne. Przeszukiwanie szafek i zbieranie towarów zrealizowano znacznie lepiej w The Last of Us.
- początkowe problemy z optymalizacją i błędami na wersji PC.

Po dłuższym zastanowieniu daję dychę i naprawdę nie widzę żadnego powodu dla którego mógłbym dać mniej. Zdecydowanie jest to jedna z najlepszych gier w jakie kiedykolwiek grałem.

To jest po prostu coś niesamowitego. Clair Obscur przy grach AAA wygląda na pierwszy rzut oka jak ubogi krewny. Nie ma tam tylu możliwości, aktywności, przedmiotów, rozbudowanych wielowątkowych dialogów ani mechanik. Nie znajdziemy tu zbyt wielu skomplikowanych animacji ani przerywników filmowych. Ta gra miejscami jest wręcz topornie prosta.

A pomimo tego - jest jednocześnie obłędnie dobra. Developerzy prostymi, oszczędnymi pociągnięciami pędzla i korzystając z dość ubogiej palety kolorów stworzyli niesamowite dzieło sztuki w którym przepadamy od pierwszego uruchomienia. Dzieło, które chwyta za serce, myśli i uczucia. W Clair Obscur tak właściwie się chyba nie gra - to się przeżywa.

Żeby stworzyć coś takiego - trzeba mieć prawdziwy talent. Za pomocą dłuta można w kamieniu wyrzeźbić kamienny blok - ale daj je Michałowi Aniołowi, to dostaniesz coś, co będzie zachwycać całe pokolenia.

BTW: fabuła i jej zakończenie zadziałały na mnie szczególnie mocno (uwaga, potężny spojler).

Za taki spojler ktoś powinien solidny ochrzan zebrać!

A po drugie: byłem święcie przekonany, że do roli Gustava zatrudniono Roberta Pattinsona - w "Lighthouse" wyglądał prawie dokładnie tak samo.

Co chwilę potwierdzają się słowa Swena Vincke.

https://www.gry-online.pl/newsroom/chciwosc-wydawcow-pie-wszystko-od-zawsze-swen-vincke-skrytykowal/za28a9f

Pograłem niecałe dwie godziny i zwróciłem. Nie wystawiam oceny - to po prostu nie jest gra dla mnie.

Co mi przeszkadzało:
- brak tworzenia postaci, nie zauważyłem też żadnego systemu rozwoju;
- rozgrywka a'la Magicka: sterujemy jedną postacią w dwuwymiarowym widoku TPP, pozostałe nam pomagają (aczkolwiek można wydawać im rozkazy). 1000x bardziej wolałbym klasyczny rzut izometryczny i klikane zarządzanie drużyną jak w innych RPGach. Mógłby być i czas rzeczywisty (w Fallout Tactics nie miałem z tym problemu), ale obecny sposób sterowania postacią po prostu mi się nie podoba.
- sterowanie jest do poprawy. Np. żeby przeładować broń, nie wystarczy klepnąć R. Trzeba najpierw z niej wycelować i dopiero wtedy kliknąć "R". Dziwne i nieintuicyjne.
- zarządzanie bazą - bardzo fajnie że coś takiego istnieje, ale tu też sterowanie jest spartolone. Nie ma tutaj klikania jak w RTSach tylko system punktów do których przydzielasz postacie i nakazujesz wykonywać czynności. Zdecydowanie wolałbym moduł RTSowy jak we FrostPunku.

Co mi się spodobało:
- ogólny pomysł na grę (lubię gry postapo);
- zarządzanie bazą, rozwijanie/badania i zbieranie surowców - to zdecydowanie jest gra z najbardziej rozbudowanym aspektem tego typu. Może Fallout 4 mógłby próbować się równać, ale Bethesda zgapiła to z moda od graczy więc im nie zaliczam :P

Gra ma bardzo mały budżet i to widać już w menu głównym (które jest jednym z podstawowych assetów widywanym w innych tanich grach na UE5), ale to nie problem - kupa dobrych produkcji powstała przy małych nakładach finansowych. Widać też że jest to gra tworzona przez debiutantów z małym doświadczeniem - a to już niestety wada, bo wiele rzeczy zrobiono źle już na etapie projektowania i zmiana tego wymagałaby mocnej przebudowy gry.

Wszystko zależy od tego jak tej AI użyją. Prawidłowo zrobiona gra może wykorzystywać te elementy do pogłębienia realności świata.

Przykłady?
- włamania do komputerów i skrzynki mailowe (Cyberpunk, Deus Ex, Fallouty) w celu znalezienia odpowiednich informacji. Obecnie mamy 2-4 wiadomości na krzyż - kto ma skrzynkę mailową ten wie jak to wygląda naprawdę. AI może wygenerować tysiące wiarygodnie wyglądających unikalnych wiadomości i trzeba będzie trochę trudu żeby znaleźć prawidłową.
- głębia tłumu. Obecnie tłumy przechodniów milczą poza starannie wyreżyserowanymi dialogami których ilość jest ograniczona i przez to często się powtarzają. AI może wygenerować naturalnie toczące się aktywności typu rozmowa o d#pie Maryni, kłótnia kochanków, plany na wakacje, dzieciak drący się o loda...
- bogatsze lokacje i większa swoboda. Przykład: gdy w Cyberpunku realizujesz zlecenie w budynku mieszkalnym, to możesz wjechać wyłącznie na to jedno konkretne piętro (z kilkuset) i masz do dyspozycji tylko jedno, konkretne mieszkanie plus korytarz i balkon. Z AI można by wygenerować cały budynek, pełen mieszkańców i wiarygodnie urządzonych mieszkań. Wtedy mógłbyś jechać na dowolne piętro, a potem np. przebić się do celu przez sufit lub ścianę, zjechać do serwerowni i shakować system bezpieczeństwa albo na dach i sabotować anteny alarmowe lub przeciąć przewody - i dopiero potem zabrać się za właściwy cel.
- dynamiczne i realnie wyglądające zdarzenia. AI mogłoby tworzyć realnie wyglądające wypadki drogowe, zatory, strzelaniny, napady i wojny gangów - wszystko całkowicie losowe, dziejące się w różnych częściach świata, a nie tylko w tych ściśle wyznaczonych.
- bardziej realnie zachowujący się NPCe. Obecnie są oni kukłami z którymi nie ma prawie żadnej interakcji, nie zapytasz takiego czy widział obiekt X albo osobę Y, po wyciągnięciu przez ciebie broni tylko w niektórych grach potrafią w prosty sposób wołać o pomoc i alarmować służby - ale i tak potem znikają, zapominają że spotkali gracza. Najbardziej zaawansowany system spotkałem dotąd w RDR2, ale nawet on ma sporo wad i niedociągnięć.

Nie wspominam już o pomocy AI w generowaniu kodu komputerowego i elementów graficznych. Z tym że tutaj bardzo ważna uwaga: to jest pomoc dla doświadczonego programisty i grafika którzy widzą co AI wypluje, potrafią to zrozumieć i poprawić lub dostosować w razie potrzeby. Wtedy faktycznie mocno to przyspieszy i/lub usprawni proces tworzenia.

Wyszło spolszczenie (dostępne jest na Nexusie, obecnie w wersji poprawionej), to i w końcu kupiłem i przeszedłem.

Krótko: bardzo dobry remake. Podstawkę przechodziłem w roku bodajże 2008 i dostałem fantastyczny powrót do przeszłości. Zrobiono od nowa całą grafikę i interfejs, zachowując rozkład mapy i sposób rozgrywki - z niewielkimi zmianami. Dodano to, czego brakowało najmocniej czyli obsługę myszy i możliwość poruszania się w trakcie strzelania. Bronie utraciły automatyczny celownik laserowy - teraz mają zwykły "krzyżyk" i różną celność. Usunięto przeklęte QTE - jeden z najgorszych pomysłów w grach z tamtego okresu, w dodatku w RE4 zrealizowany bardzo nieintuicyjnie.

Gra nadal jest wzorowym survivalem akcji (nie survival horrorem, bo strachu tu prawie nie ma) w którym trzeba uważać na zasoby. Rozgrywkę zbalansowano idealnie, amunicji możesz zbierać i wytwarzać ile chcesz (tj. jeśli masz zasoby :P) - a i tak trzeba jej mocno pilnować bo łatwo się wypstrykać - przeciwnicy posiadają sporą wytrzymałość i naprawdę warto załatwiać ich sposobami pozwalającymi oszczędzać amunicję.

Trochę uwiera słaba mimika postaci w przerywnikach filmowych (tu wciąż mamy rok 2005), ale to może być efekt niedawnego grania w TLOU gdzie ten element jest wykonany na najwyższym poziomie.

W obecnej postaci gra zasługuje na 9,5/10. Odejmuję cały punkt za skandal - olanie języka polskiego (pierwowzór był spolszczony, a fabuła się praktycznie nie zmieniła, wystarczyło przenieść to co gotowe!). Kolejne pół punktu leci za Degunwo. W sumie nic nowego, pierwowzór, jak może pamiętacie, w swoim czasie też oberwał - za fatalne sterowanie i spartoloną grafikę. Grafikę poprawiono w patchu dodającym spolszczenie, ale przy tym drastycznie wzrosły wymagania sprzętowe.

(UWAGA, SPOJLERY z pierwszych dwóch części!!!)

(UWAGA, SPOJLERY z pierwszych dwóch części!!!)

(UWAGA, SPOJLERY z pierwszych dwóch części!!!)

Nie dodali Yennefer bo chcieli zrobić własną opowieść o Geralcie i zawrzeć w niej wszystko co w książkach było najlepsze.

Dlatego Zoltan, Triss czy Jaskier nie wspominają o Ciri ani Yen, a nad kwestią utraty pamięci natychmiast przechodzą do porządku dziennego nie pytając "a czy pamiętasz może, o miłości swojego życia albo o przybranej córce?".

Ale i tak dodali Yennefer. Triss może i wygląda jak Triss, ale zachowuje się dokładnie jak Yennefer: zimna, dominująca i nieprzystępna samica. Kradnie również na bezczela dialogi Yen z książek. Dopiero w Wiedźminie 2 zamienia się na powrót w fajną, ciepłą dziewczynę - a jej poprzednią suczowatość wyjaśniono na odczepnego chęcią uwiedzenia Geralta. Dlatego dopiero pod koniec Wiedźmina 2 Geralt przypomina sobie "wszystko", w tym o Yennefer (ale o Ciri jeszcze nie ma mowy, bo wtedy nie wiedzieli jeszcze czy jej użyją!).

Wyszło to bardzo niezręcznie - ale można na to śmiało machnąć ręką, bo obie gry wyszły im znakomicie i zbudowały solidne podwaliny pod jedną z najlepszych gier w historii branży. Zasługuje to tym bardziej na pochwałę, że pierwsza część korzystała z archaicznego już wtedy Aurora Engine - BioWare udostępniło im go za frajer bo sami byli ciekawi co jeszcze można z niego wycisnąć. A wyciśnięto chyba wszystko co się dało, bo np. mody które dodawały pochwy na miecze już były problematyczne, gdyż przekraczały dozwolony poziom polygonów.

Wolałbym jednak, aby remake Wiedźmina naprawił te rzeczy. Tj. żeby Triss była taka jak powinna, a przyjaciele byli bardziej dociekliwi i opowiedzieli Geraltowi co nieco o jego przeszłości - to mu przecież w niczym nie zaszkodzi ani niczego nie zmieni, bo on nie pamięta Yen i Ciri ani nie wie co się z nimi dzieje: według jego wiedzy z "jedynki" równie dobrze mogą dalej przebywać na Wyspie Jabłoni, z której on z niewiadomego powodu odszedł albo wyleciał. Dopiero dużo później dowiaduje się, co się odwaliło.

W wielkim skrócie: w TLOU2 musisz kierować postaciami których nie cierpisz, patrzeć jak podejmują decyzje z którymi się zdecydowanie nie zgadzasz, prowadzić je przez sytuacje w które pakują się przez absurdalnie głupie i nielogiczne posunięcia.

Spodobała mi się pierwsza część - miała swoje konkretne wady i niedostatki, ale nadrabiała to świetnym klimatem i poprowadzeniem fabuły. W naprawdę niewielu produkcjach zdarzyło mi się tak mocno "wsiąknąć" w kierowaną postać, tak dobrze zrozumieć jej motywy i odczucia - po prostu zżyć się z nią. Pod wszystkim długo siedziałem bez słowa, wpatrując się w napisy końcowe i rozmyślając nad tym co właściwie przeżyłem i zobaczyłem.

Po drugiej części spodziewałem się poprawy najbardziej irytujących mechanik i elementów. Oraz, oczywiście kolejnej, świetnej historii w której będę mógł się zanurzyć. Zamiast tego dostałem jedno największych rozczarowań w mojej ponad 30-letniej przygodzie z grami komputerowymi. Niestety, zanim do mnie dotarło w co się władowałem - dwugodzinny okres na Steamie minął i straciłem możliwość zwrotu. Przeszedłem ją więc do końca z przykrego obowiązku. O ile "jedynkę" MOŻE przejdę za kilka lat gdy wspomnienia wyblakną - to w przypadku "dwójki" z całą pewnością nigdy i w żadnym wypadku tego nie zrobię.

Widać, że pod spodem jest to, co "ciągnęło" pierwszą część, że gra ma potencjał. Niestety - twórcy to zepsuli. Położono ogromny nacisk na wciskanie graczowi ideologi. Samo w sobie jeszcze byłoby to do zaakceptowania, ale gra robi to w sposób tak nachalny i nieumiejętny, że budziło to szczerą niechęć i obrzydzenie. A proces przymusowego serwowania poprawności trwa do samego końca. Czasem gra funduje nam chwilę odpoczynku i budzi się nadzieja że to już koniec, że dalej będzie szła normalna historia. I niestety w tym momencie scenarzysta wyskakuje z kolejnym, jeszcze gorszym numerem :/
Ponownie nie ma tu żadnej możliwości wyboru. Inne gry przyzwyczajały do tego, że można zadecydować o uwikłaniu się w relację (zwykłą lub tęczową) bądź ją odrzucić, kogo zabić a komu darować życie. W TLOU2 można o czymś takim spokojnie zapomnieć - poruszasz się po ścieżce twardo nakreślonej przez twórców. Można jedynie bezradnie patrzeć na serwowane graczowi coraz większe idiotyzmy.
Fabuła nie dorasta jedynce do pięt. Za dużo tu dziur fabularnych, za dużo "Deus Ex Machiny", za dużo idiotyzmów i absurdalnych posunięć. Gra próbuje straszyć i zaskakiwać tanimi chwytami - staje się to przewidywalne już po kilku godzinach.
Woke propaganda mocno przeszkadza i zaburza odbiór gry. Utożsamianie się lub wejście w skórę postaci której się autentycznie nie lubi - jest bardzo trudne. O ile w ogóle możliwe. Nie będziesz się taką postacią przejmował ani jej współczuł w odpowiednich momentach (gdy scenarzysta uzna że powinieneś).
Postacie kobiece zostały zepsute - tak z zachowania jak i z wyglądu. Nie wiem, kto za to odpowiada, ale ta osoba musi być wyjątkowym mizoginem, ponieważ bardzo starała się pozbawić je wszelkich kobiecych cech i fizycznie upodobnić do mężczyzn. Należą się jej gratulacje za dobrze wykonaną robotę - nie wiem czy nad produkcją gry czuwało Sweet Baby, ale nawet oni nie wydaliliby z siebie takiego efektu.

Gra jest survivalem wymuszonym siłą oraz idiotycznymi ograniczeniami - nie tylko tego nie zmieniono, ale zaciśnięto sznur ciągnący gracza jeszcze mocniej! Ilość zabieranej amunicji zmniejszono tak drastycznie, że odechciewa się grać. Do strzelby możesz zabrać 2 (słownie: DWA!) zapasowe naboje!!! Do karabinu myśliwskiego - trzy. To jest tak absurdalne, że nie wiem jak to skomentować. Już w jedynce był problem z kagańcowym limitem nabojów - spodziewałem się że w dwójce zostanie to poprawione, a tu coś takiego!
W rezultacie na planszach za nami zostają sterty amunicji której nie ma możliwości zabrać - tylko po to żeby gra kawałek dalej zmusiła do ostrego strzelania i biegania z pustą bronią. Oczywiście przeciwnicy strzelają seriami i nie brakuje im amunicji. Bardzo, ale to BARDZO nie lubię takiego traktowania!

I tak oto w zalewie ścieków całkowicie znikają bardzo sensowne zmiany jakie nam zaserwowano, a które najmocniej widoczne są w gameplayu.

Na początek: dodano bardzo przydatne mechaniki czołgania się i chowania w wysokiej trawie lub pod przeszkodami. W końcu można konstruować prymitywne tłumiki, co nieraz ratuje sytuację - wrogowie są rozmieszczeni bardzo gęsto i trudno jest ich "wyjmować" nożem, a na wyższych poziomach trudności jest to prawdziwym koszmarem. Wrogowie otrzymali psy tropiące - i one naprawdę tropią! Nie są zwykłymi NPCami z podkręconym słuchem i wzrokiem jak w innych grach, potrafią wyszukać ślad zapachowy i podążać nim!
Napotykamy nowe odmiany przeciwników i potworów - wyszło bardzo sensownie. Zakażeni stali się jeszcze większym wyzwaniem. Dodano podręczniki szkoleniowe i sekwencyjną strukturę umiejętności - ma to teraz dużo większy sens. Ulepszanie broni zostało lepiej rozwiązane: każde ulepszenie ma teraz tylko jeden poziom. Koniec z kolejnymi powiększeniami magazynka, teraz od razu dostajemy pełną opcję.
Zmniejszono liczbę broni (w poprzedniej części tachaliśmy absurdalne sterty), za to zwiększono różnice między nimi. Nie nosimy już dwóch strzelb śrutowych. Zamiast trzech broni krótkich nosimy dwie, każda o specyficznych cechach. I tak dalej.

Zwiększono swobodę eksploracji. Obszary korytarzowe stały się bardziej rozbudowane, pojawiło się więcej budynków i przestrzeni pobocznych dostępnych do eksploracji. W pewnym momencie dostajemy nawet malutką planszę z kilkoma lokacjami którą można eksplorować ze sporą swobodą i w dowolnej kolejności. Oczywiście z pewnymi ograniczeniami - jeśli wyjdziesz z dużego/ważnego budynku, to już nie ma możliwości żeby tam wrócić. Tutaj mam kolejny zarzut: plansze są zrobione bardzo nieintuicyjnie. W jedynce było jasne którędy należy iść aby popchnąć rozgrywkę dalej, a gdzie jest tylko "skład zapasów". Tutaj bardzo trudno to odróżnić i trzeba co chwilę robić ręczne zapisy gry - zapis automatyczny jest tak zrobiony, że jak wyjdziesz z danego obszaru to już tam nie wrócisz.
Szkoda też że taka "plansza swobodna" jest tylko jedna - widać że twórcy mieli konkretny pomysł, ale został zaimplementowany w bardzo ograniczonej postaci i zarzucony.

Grafika i ogólny klimat zachowały wysoki poziom poprzednika. Zniszczone ruiny Seattle i okolic robią ogromne wrażenie, a umieszczone gdzieniegdzie listy i ulotki pozwalające poznać wydarzenia i tragedie z przeszłości jeszcze to podkreślają. Tutaj odwalono kawał świetnej roboty. Animacje i przerywniki filmowe pod względem technicznym są na absolutnie najwyższym poziomie, nie widziałem do tej pory tak wielkiej dbałości o szczegóły, naturalność ruchów i mimiki postaci.

W grze występuje sporo bugów i problemów technicznych - w pierwszych wersjach miałem ogromny problem z wygładzaniem ruchów myszą, przez co próbując wycelować w głowę przeciwnika można było dostać szału. Gdzie byli testerzy?! Kilka razy moja postać utknęła w teksturach lub wyleciała poza planszę i kończyło się wczytywaniem. Na szczęście większość tych problemów załatano w kolejnych patchach. Gracze zaczęli też tworzyć mody - te które zwiększają limit amunicji i przedmiotów są w topce najbardziej popularnych, ciekawe czemu :P

Podsumowując: naprawdę nie rozumiem skąd takie zachwyty nad tą grą, skąd tyle nagród ani skąd te wysokie oceny. Przecież w tej grze zepsuto lub położono tyle elementów, że straciła całą magię. Twórcom zamiast nagród należy się wiadro pomyj na głowę za zniszczenie TAKIEGO potencjału. Fala poprawności politycznej zmyła wszystkim trzeźwy osąd czy jak?

Gdybym wcześniej wiedział o tej produkcji to, co teraz - to nigdy bym jej nie kupił. Stracone pieniądze. Następnej gry od tego studia z całą pewnością nie zakupię.

wogsel

EA przejęło BioWare w 2007. Pierwsze negatywne zmiany stały się dla mnie widoczne już w 2010. Mass Effect 2 był kastratem: usunięto prawie wszystkie elementy RPG lub sprowadzono je do roli ozdobnika. Dragon Age 2 był robionym na szybko rozczarowaniem. Mass Effect 3 miał totalnie spartolone zakończenie.

Seria Mass Effect była mimo wszystko bardzo dobra. Nie udało się spartolić świetnej historii i świata pokazanego w jedynce - zakończenie oczywiście pozostawia niesmak do dzisiaj, porzucone koncepcje (ciemna energia) na rzecz kolorków to był kretynizm, ale i tak ta seria przeszła do legendy gatunku.

Niestety, po 2012 nie wypuścili już ani jednej dobrej gry. Dziwnie się to zbiegło z odejściem w 2012 założycieli studia. Tak, jakby tylko oni jeszcze trzymali w kupie, a gdy ich zabrakło - wszystko się posypało. Inkwizycja była jednym wielkim rozczarowaniem, chyba pierwszą grą którą zwróciłem na Steamie. Andromeda to rozwodnione popłuczyny po Mass Effect. Anthem to nieporozumienie, gra dla nikogo. Dragon Woke to jedna wielka żenada w którym wciskane przemocą woke jest tylko ukoronowaniem.

Bardzo solidny średniak.

Fabuła jest dobra, oferuje nam ciekawą historię, ciekawe postacie i charaktery, prowadzi je przez klimatycznie wykreowany świat po apokalipsie. Opuszczone budynki porośnięte listowiem, podniszczone i pokryte brudem samochody na oponach z których dawno uszło powietrze, walające się wszędzie sterty gruzu i śmieci potrafią mocno zagrać na uczuciach.

No właśnie - ta gra świetnie gra na uczuciach. Przedstawia nam swoją historię, prowadzi razem z bohaterami których powoli zaczynamy lubić - a potem bezlitośnie to wykorzystuje, rzucając ich w paskudne sytuacje. Sam już młody nie jestem (piąty krzyżyk na karku) i w pierwszych etapach czułem się dokładnie jak Joel: najpierw niechętny - wręcz zły! - że trzeba jakąś smarkulę targać ze sobą. A potem, w miarę postępów, ku mojemu szczeremu zaskoczeniu moje nastawienie się zmieniało. A twórcy bezlitośnie to wykorzystywali.

Grafika jest dobra. Nie urywa głowy, ale widać że robili ją ludzie z talentem i się przy tym nieźle napracowali. Przemierzając zniszczone budynki i lokacje naprawdę można poczuć duszącą atmosferę i beznadzieję. Na pochwałę zasługują przerywniki filmowe - to absolutna topka, twarze i ciała aktorów naprawdę tam "żyją" - zwrócono uwagę na takie szczegóły jak poruszające się kosmyki włosów czy napinająca się skóra na szyi. To naprawdę "robi robotę"! Słabą stroną jest natomiast optymalizacja - gra ma bardzo duże wymagania sprzętowe w stosunku do jakości grafiki.

No dobrze, ale dlaczego nazywam tę grę "średniakiem"? No cóż - gra nie jest pozbawiona dość mocno uwierających wad.

Pierwsza to tzw. korytarzowość świata. Nie ma tu żadnego otwartego ani półotwartego terenu, nie możemy chodzić nigdzie na boki - poruszamy się według ścieżki wytyczonej przez twórców. Nasza swoboda ogranicza się do możliwości poszperania w poszukiwaniu nabojów i części. Przy czym możliwości są mocno ograniczone: jedna jedyna chatka będzie otwarta (w dodatku nie w całości!) a reszta zabita na głucho. Nawet nie wszystkie elementy można przeszukać: otworzymy tylko niektóre szuflady i tylko niektóre szafki, cała reszta pozostanie zaspawana na amen. W późniejszych etapach trochę się to poprawia - ale i tak nie pamiętam drugiej gry w której czułbym się tak mocno trzymany za kark i siłą wpychany na konkretną drogę. Nie oddalisz się nigdzie bo zaraz cię zatrzymają zawalone schody, deski na drzwiach albo inna sztuczna ściana.

Dotyczy to również fabuły. Tu nie ma absolutnie żadnej możliwości wyboru, nawet najmniejszego. Gracz nie może podjąć żadnej decyzji. Twórcy napisali historię, wytyczyli jedną jedyną, wyznaczoną ścieżkę - i nie da się z niej w żaden sposób zejść. Jedyne co możesz zrobić to podążać nią, bez żadnego wpływu na to dokąd cię zaprowadzi.

Sama fabuła jest dobra, chociaż zawiera masę dziur i irytujących rzeczy. Ot, choćby postać Elie. Ta dziewczynka wali takie teksty, posiada taką wiedzę i ma tak dojrzałe podejście jakby miała 40 lat a nie 14. W dalszych etapach gry to wrażenie nasila się jeszcze mocniej. Ja rozumiem - wyniszczony i pełen zagrożeń świat, przyspieszone wejście w dorosłość i te sprawy - ale to po prostu i nie pasuje. Nie oglądałem serialu, ale nie dziwię się że gra tam Bella Ramsey która wygląda dużo bardziej dojrzale.

Gra ma dość rozbudowane mechaniki surviwalu. Wrogów najlepiej jest eliminować po cichu, bo amunicja jest trudna do zdobycia i trzeba się liczyć z każdym strzałem. To jest dobre. Natomiast sposób w jaki to gra osiąga jest tak absurdalnie, żenująco GŁUPI, że aż wstyd! Wrogowie są bowiem uzbrojeni po zęby, w razie wykrycia gracza strzelają często i gęsto. Natomiast po śmierci nie zostawiają NIC. No, jeden na czterech-pięciu po śmierci wyrzuci kilka nabojów (często losowych) i to wszystko. Po zakończonej walce na polu bitwy walają się pistolety i strzelby - wszystkie bezużyteczne, bo graczowi trzeba brutalnie na siłę zafundować surviwal. Nosz ludzie, można to było rozwiązać na masę sposobów, a oni zdecydowali się na najbardziej idiotyczny :(
Do tego dochodzi żałosny limit amunicji którą możemy zabrać. Joel tacha ze sobą: pistolet, rewolwer, rewolwer magnum, strzelbę śrutową, strzelbę myśliwską, obrzyn, miotacz ognia, łuk i co tam jeszcze - kupę ciężkiego żelastwa. Ale nie jest w stanie zabrać ze sobą nawet połowy pudełka amunicji myśliwskiej (w pudełkach sprzedają po 20 szt, Joel może nieść najwyżej 9 sztuk plus to co w karabinie), to samo z amunicją do innych broni. Nie ma opcji żeby "nazbierać na potem". Brutalny kaganiec towarzyszy graczowi przez cały czas, to jest po prostu niefajne i nieuczciwe.

To wszystko sprawia, że grę przeszedłem raz - i więcej nigdy już do niej nie wrócę. Nie ma po co. Nowe Wolfensteiny przechodziłem wielokrotnie, bo mechanika strzelania była FENOMENALNA i świetnie się bawiłem kosząc złoli. Metro 2033 i 2034 - podobnie, w dodatku tam mamy wpływ na wydarzenia i różne zakończenia. Mass Effecty przechodziłem wielokrotnie - bo tu była swoboda. I tak dalej i tak dalej. Tutaj czegoś takiego nie ma. Dobrze, że grę kupiłem ze zniżką - bo żądana cena za 14h jednorazowej gry to zdzierstwo.

Podsumowując: w pełni rozumiem, dlaczego ludziom spodobała się historia opowiedziana w tej grze - ale nie jestem w stanie przymknąć oka na resztę.

Ok. Czyli tak jak się obawiałem. Żadnego A-Life nie będzie. Skupiają się na łataniu i ulepszaniu zestawu ordynarnych skryptów które mają to A-Life nieporadnie imitować.

Bardzo dobry zamiennik Fallouta - tak mógłby wyglądać anulowany Van Burren vel Fallout 3. Jeśli ktoś grał w pierwsze dwie części to tutaj połapie się od razu, interfejs i sposób gry jest niezwykle podobny, włączając w to sposób tworzenia postaci, prowadzenia walki i zarządzania towarzyszami. Dla nowych graczy szokiem może być fakt, że jeśli nasi towarzysze w trakcie walki stracą punkty życia - to giną permanentnie, nie ma tu żadnej magicznej "utraty przytomności".

Wprowadzono, rzecz jasna, szereg ulepszeń których w klasykach mocno brakuje. Mamy dużo więcej informacji zwrotnej. Wiadomo jakie dokładnie obrażenia zadał każdy pocisk i czy zaliczył trafienie krytyczne. Wiadomo co dokładnie dają narkotyki i jakie są ich efekty uboczne oraz po jakim czasie wystąpią. Dostaliśmy większy i ulepszony ekwipunek, system craftingu oraz plecaki zwiększające udźwig. Możemy założyć własną osadę i ją rozbudować, dodając m.in. moduł wytwarzania amunicji - bardzo przydatny, bo jest ona trudna do znalezienia i kupienia. Widzimy w końcu jaki jest poziom napromieniowania i toksyczności postaci - koniec z niespodziewaną niewiadomą śmiercią jak w Blasku w pierwszym Falloucie. Biegając po mapie świata trzeba uważać, czasem trafiają się chmury radioaktywnego oparu które zaszkodzą nawet jeśli mamy skafander i radioprotektor. Nowości jest naprawdę sporo i w większości są dobrze przemyślane.

Akcję gry osadzono w alternatywnej rzeczywistości, gdzie w 1986 zamiast katastrofy w Czarnobylu dostaliśmy wojnę jądrową która wykasowała znaczną część ludzkości. Jako młody agent tajnej post-radzieckiej organizacji ATOM otrzymujemy swoją pierwszą misję: znaleźć zaginioną ekspedycję. Kałach w łapę, plecak na ramię i w drogę! Oczywiście wszystko wywala się zaraz za progiem i w rezultacie musimy zaczynać od zera jako totalny golas wykonujący najprostsze i najbardziej upokarzające zadania aby piąć się po szczeblach leveli postaci i zdobywać coraz lepsze wyposażenie.

Nie dostaniemy tu karabinów plazmowych, laserowych ani pulsacyjnych. Nie ma tu pancerzy wspomaganych. Do dyspozycji jest wyłącznie tradycyjny arsenał broni palnych, miotanych, siecznych, kłutych i obuchowych, chronią nas zwykłe hełmy i kamizelki. Nie ma też całej listy odporności - mamy po prostu "procent ochrony" i "próg obrażeń", liczony osobno dla głowy i reszty ciała. Nowością jest system głodu - nasza postać musi spożywać jedzenie, inaczej szybko umrze. Jedzenie kosztuje i waży swoje (nie pokuszono się o system psucia się żywności), na początku jest to nielichy problem. W dalszych etapach - jedynie utrapienie.

Gra jest rosyjską produkcją i bardzo, ale to bardzo dobrze oddaje tamtejszy klimat i realia. Ot, najprostszy przykład: łapówkarstwo. Prawie każdy, prawie wszędzie wyciąga do nas łapę po pieniądze które niełatwo jest na początku zarobić. Strażnik z denerwującą mordą i równie denerwującym uśmieszkiem na tej mordzie żąda ode mnie tysiąca rubli za wpuszczenie do miasta (bardzo wysoka kwota jak na początek gry) i nic z tym nie można zrobić. Zaatakowanie go albo otwarcie bramy bez pozwolenia oznacza walkę. Początkowo byłem wściekły i za każdym razem biegałem naokoło kanałami, tracąc dużo czasu - ale mu nie zapłaciłem. Po kilku godzinach miałem dość i się złamałem - po czym natychmiast złożyłem na niego skargę u przełożonego. A on miał to gdzieś. Sytuacja powtórzyła się gdy chciałem pomóc miastu z elektrycznością - kolejny cieć zażądał już siedmiu tysięcy. I to w sytuacji gdy chciałem miastu pomóc - ale on miał to gdzieś.

Napotkamy też bardzo wielu sympatyków komunizmu, Lenina i ogólnie pałających wielkim sentymentem do rosyjskiego ustroju.

Ok, teraz pora przejść do tego, co mi nie przypadło do gustu.

Gra ma sporo niedoróbek i nielogiczności. Na przykład baza ATOMu - po wyjściu z niej już nigdy tam nie wracamy. A bardzo by się przydało w celu uzupełnienia utraconego ekwipunku. Na innych ludzi nie działa promieniowanie i zatrucie. My możemy zdechnąć w kilka godzin, ale w całej lokacji biegają sobie NPCe bez skafandrów ochronnych, nic sobie nie robiąc z promieniowania (a tabletki przeciwradiacyjne są bardzo drogie!). W grze oprócz głównych map mamy kilka wielkich obszarów pobocznych - ich wadą jest to, że nie można się tam dostać samodzielnie, zawsze ktoś musi nas przetransportować. W przypadku łódki jest to zrozumiałe, ale dlaczego nie mogę jechać swoim samochodem do np. Wąwozu Śmierci?

Przez to sporo zadań pobocznych ucierpiało - transport jest bardzo drogi i po powrocie z jakiejś lokacji już tam nie chciałem wracać, a zadania z tamtego obszaru już na zawsze pozostały niewykonane.

Pancerze - w przeciwieństwie do Fallouta - nie dają tu prawie żadnej odczuwalnej ochrony, a w każdym razie ja nie widziałem żadnej różnicy z pancerzem i bez niego. Po zapakowaniu postaci najlepszy hełm i kamizelkę nadal może nas zabić jedna celna seria z kałacha, a dowolna amunicja przeciwpancerna całkowicie znosi jakąkolwiek odporność. Pancerze niby mają "szansę całkowitej absorpcji obrażeń" dobijającą do 80% - nie byłoby problemu gdyby to działało, ale to najwyraźniej po prostu nie działa. Pewne korzyści otrzymujemy tylko przeciwko najsłabszym, śmieciowym pukawkom - ale nadal zwykły pistolet 9 mm może poważnie poranić człowieka w pełnym najlepszym pancerzu. Walki są przez to bardzo trudne bo przeciwnik zawsze ma przewagę liczebną - jeśli nie uda się wykończyć wrogów z daleka zanim do nas dobiegną - to trzeba liczyć się z wczytywaniem gry.

I tu jest pies pogrzebany. Gra ma ogromne problemy z balansem. W grze napotkamy kilka misji i wydarzeń w których przeciwnicy rozpoczynają walkę z bardzo bliskiego dystansu. A wtedy mamy totalnie, całkowicie i absolutnie przerąbane, nawet grając postaciami na bardzo wysokim poziomie doświadczenia. W jednej z misji pobocznych gra bez względu na nasze działania wrzuca nas w środek planszy, otoczonego przez dwunastu bardzo groźnych i doskonale uzbrojonych przeciwników - nigdy nie udało mi się tego wygrać w normalnej walce, tym bardziej że obok nas jest pewien słabeusz który ginie w pierwszej rundzie. Musiałem szprycować się narkotykiem aby podbić siłę do maksimum i wykorzystać to do zastraszenia wrogów. Z kolei inne starcie, z pewnym bardzo groźnym robotem skończyło się po jednej mojej celnej serii z automatu.

Żeby jeszcze można było to rekompensować dobrymi broniami. Ale i tu jest problem. Asortyment handlarzy jest LOSOWY oraz uzależniony od naszego poziomu i znalezienie naprawdę dobrych broni graniczy z cudem. Ceny przedmiotów są absurdalnie wysokie (co jest w sumie OK), gotówkę trudno zdobyć - tylko jeden sprzedawca ma 700 rubli! - a najlepszy sprzedawca amunicji przyjmuje tylko gotówkę. A to już nie jest OK. Tj. można zostawiać mu przedmioty w rozliczeniu, ale zaoferuje on za nie 1% tego co inni sprzedawcy. Idiotyzm i utrudnianie graczowi życia na siłę.

Kradzież jest bezużyteczna - nie działa tak jak w Falloutach, tj. jeśli nie uda się czegoś ukraść, to się nie uda i koniec, nic z tym nie zrobisz. Trzeba władować naprawdę chore ilości punktów rozwoju w kradzież i skradanie żeby móc zwędzić jakieś śmieci. Dobrze chociaż że otwieranie zamków nie zostało zepsute i można próbować kilka razy pod rząd.

System perków jest KRETYŃSKI. Nie dość, że odkrycie dowolnego kolejnego perka jest droższe o jeden punkt (dostajemy dwa na poziom) to jeszcze perki mają strukturę drzewiastą - żeby odkryć ten naprawdę cenny trzeba przebić się przez całą masę mało przydatnych, co mocno ogranicza nasze możliwości.

W grze napotkamy kilka zagadek logicznych - i to jest dobre. Z jednym wyjątkiem: jedna polega na uzupełnieniu ciągu binarnego i za nic nie potrafiłem tego uczynić bez solucji.

Ogólnie - gra ma bardzo duży potencjał, wciągnęła mnie na długie godziny. Ale nie mogę oprzeć się wrażeniu, że twórcy nie do końca przemyśleli niektóre rozwiązania i mechanizmy które tu zaimplementowano.

Taka jest smutna prawda: GSC stworzyła martwy mockup posklejany na ślinę do którego wrzucono naprędce skleconą fabułę.

Dopiero gdy moderzy wezmą się do roboty - jest szansa że powstanie z tego coś naprawdę dobrego i klimatycznego. Takie mody jak wyżej sporo poprawiają - ale możliwości fanów są obecnie mocno ograniczone, trzeba czekać na wydanie oficjalnych narzędzi moderskich.

A to potrwa jeszcze długo - "tfurcy" muszą się najpierw nażreć na dodatkach. Zresztą - nie wiadomo nawet jakie będą możliwości tych narzędzi. A przydałyby się naprawdę duże zmiany, nie tylko w skryptach sztucznej inteligencji ale w samej konstrukcji świata (A-Life, przemieszczanie anomalii, prosty system rozwoju udźwigu/sprintu), interfejs potrzebuje kompletnego remontu, przydałyby się nowe bronie i amunicja.

GSC wzięło od graczy pieniądze obiecując coś czego ostatecznie nie dowieźli. Jak to nazwać jeśli nie oszustwem i/lub złodziejstwem?

- A-Life nie było i nadal nie ma - jest tylko debilna proteza która losowo wrzuca NPCów do gry. I to w dodatku NPCów-zombie, nie wykonują oni żadnej pracy ani nie mają konkretnego celu. Wygląda to lepiej niż na początku gdy skrypt wrzucał grupę bandytów prosto za plecy albo spawnował żołnierzy na posterunku w nieskończoność - ale dalej wyraźnie widać że to proteza. Potwory nadal nie prowadzą "własnego życia" tylko pojawiają się w czarodziejski sposób w ściśle oskryptowanych miejscach.
- sztuczna Głupota NPCów nadal głupieje, blokują się w drzwiach, raz nie dostrzegają gracza stojącego obok, a zaraz potem przeciwnie - przejawiają zdolności paranormalne. W trakcie strzelaniny potrafią iść do pomieszczenia obok i ustawić się TYŁEM xD Niektórzy mają po kilka apteczek, ale nigdy ich nie używają. Hordy szczurów nie potrafią przejść przez wielką dziurę w ścianie i blokują się na prostych przeszkodach.
- interfejs jest nadal zwalony i nie daje graczowi podstawowych informacji typu poziom głodu, pragnienia i zmęczenia.
- latarka dalej świeci jak lampa naftowa (za to przeciwnicy świetnie widzą nas bez niej i ostrzeliwują spoza zasięgu swiatła).
- noktowizora nie ma. Lornetek zresztą też nie ma. Tak samo jak zestawów do naprawy stroju/wyposażenia.
- nadal nie ma przycisku "szybki rzut granatem".
- balans broni nadal jest umowny i oderwany od realiów.
- problemy z udźwigiem dalej są sztuczną przeszkodą rzucaną graczowi pod nogi.
- anomalie nadal są przyspawane do podłoża i nie przesuwają się po emisjach.

Ogólnie - nic się nie zmieniło. Nowym graczom może się to spodobać, ale fani serii mają pełne prawo czuć się oszukani.

W takim razie wyłączę sobie wszystkie newsy związane z Baldurami. Ten "gendenmarcer" zrobi z Baldurów to, co zrobił z Dragon Age. Nie chcę tego oglądać, nie chcę tego czytać, nie chcę o tym niczego wiedzieć. Obserwowanie brutalnej śmierci marki z którą spędziłem wiele niesamowitych momentów będzie po prostu zbyt bolesne.

Swoją drogą: Sven Vincke naprawdę miał rację rok temu, miał rację potem, ma rację i teraz. Co widać na powyższym przykładzie.

https://www.gry-online.pl/newsroom/chciwosc-wydawcow-pie-wszystko-od-zawsze-swen-vincke-skrytykowal/za28a9f

Życzę zatem spółce Wizards of the Coast aby dostali to, o co tak bardzo mocno się proszą. Tylko niech potem nie płaczą.

KDC 3 (czy jak to nazwą) mogłoby przedstawiać historię syna Henryka. Przecież Heniek w trakcie obydwu części miał sporo okazji na pozostawienie swojego materiału genetycznego. I to nawet pomimo tego, że w "dwójce" część z tych okazji wykluczało poczęcie potomka.

Z tym, że wtedy gra musiałaby startować najpóźniej w 1419, a wtedy taka postać miałby najwyżej 16 lat - trochę mało, chociaż wiele historycznych postaci - Joanna D'Arc, Aleksander Macedoński - dokonywali pierwszych wyczynów w tym wieku, a "zwykli" żołnierze często bywali jeszcze młodsi.

Dlaczego "najpóźniej w 1419"? Bo wtedy zaczyna się naprawdę soczysty okres obfitujący w NIESAMOWITE bitwy w których "cywilne" wojska husyckie pokonywały znacznie liczniejszego i dużo lepiej wyszkolonego wroga. Nekmierz, Sudomierz, Mały Bór, obrona Pragi i bitwa o Witkową Górę - opisy tych bitew uznałbym za niewiarygodne bujdy, ale nie ma wątpliwości że naprawdę się odbyły i naprawdę liczne rycerskie wojska uciekały przed garstką husytów. Tylko będzie problem żeby to pokazać w grze - to już nie są małe bitewki na kilkudziesięciu chłopa, a oprócz tego miały miejsce na dość dużym obszarze i mapa gry musiałaby być naprawdę wielka - albo wzorem KDC2 podzielona na kilka mniejszych.

Do tego dochodzi sama otoczka historyczna i klimat tamtejszej epoki: ludzie którzy chcą zrzucić z siebie jarzmo skorumpowanego i zgnuśniałego kościoła. Jednocześnie brakuje tu jednomyślności, kraj jest podzielony tak samo jak w KDC - jedni są zwolennikami walki o Kielich, inni chcieliby się ułożyć z katolikami i powrócić na łono Rzymu. Walki, zdrady, spiski - a w tym wszystkim miałby się odnaleźć nasz bohater. A ponieważ Henryk w KDC2

to jego potomek będzie miał dużo łatwiejszy dostęp do ważnych postaci historycznych. Nawet zawiązanie fabuły nasuwa się samo:

przez co bohater gry zyska motywację i powód aby ruszyć na drogę wojownika i szukać zemsty. Trochę to wtórne, w końcu Heniek zaczynał tak samo - ale też historia ma to do siebie że lubi się powtarzać, a przemoc rodzi przemoc... Błędne koło którego nie sposób przerwać.

Nie zdarzyło mi się ukończyć pierwszego Drivera - najpierw miałem za słaby komputer, a potem nie było okazji.

Natomiast misje z trójki (Driv3r) spowodowały grową traumę która trzyma do dzisiaj. Poziom trudności pozostał na typowym dla serii niedorzecznym poziomie, a limity czasowe wyśrubowano do granic absurdu. Trzeba było jechać bardzo szybko i bezbłędnie, omijając dosłownie wszystko słupki parkingowe były ze zbrojonego betonu i wjechanie w taki oznaczało powtarzanie misji. Obtarcie o ścianę powodowało utratę prędkości i ucieczkę celu. W sumie to prawie każdy błąd oznaczał konieczność grania od nowa.

Misję z ciężarówką która zrzucała wybuchające beczki przeszedłem tylko dlatego, że znalazłem buga: fartem przykleiłem się do tej ciężarówki, przez co beczki przelatywały nade mną. Szósta misja z Mafii (wyścig) bez ułatwiaczy to była zabawa na luzie w porównaniu do horroru misji Driv3ra.

Nie mam pojęcia, jak ja dałem radę to przejść, ale zakończenie było ekstremalnie wręcz rozczarowujące i głupie.

Oni są naprawdę bezczelni...

STALKER 2 jest typowym no-refundem. Mała Zona w której spędzamy pierwsze godziny gry jest jeszcze w miarę dopracowana i potrafi człowiekowi zamydlić oczy. Gdy jednak wyjdziemy dalej - dociera do człowieka, że biega po martwym świecie w którym absolutnie nic się nie dzieje poza twardo oskryptowanymi zdarzeniami.

Twórcy są dumni ze stworzenia „prawdziwego STALKER-a”

Obok "prawdziwego STALKERa" to barachło nawet nie stało! To nie jest żaden "Stalker" tylko zwyczajny scam. Naprawdę się dziwię, że gracze nie rozpętali potężnej inby tak jak w przypadku "The day before".

Zona jest pusta i martwa. Nigdzie nie ma mutantów - pojawiają się tylko wtedy, gdy skrypt je uruchomi. Dzieje się to w ściśle określonych momentach, tj. gdy zadanie tego wymaga albo np. po zajrzeniu do skrytki. Wtedy możesz być pewny, że z tyłu zmaterializuje się stado psów, kabanów albo usłyszysz ryk pijawki. Anomalie są na stałe przyspawane do swojej miejscówki i nie przemieszczają się po emisji. Ludzie nigdzie nie chodzą, nie przemieszczają się po Zonie - siedzą jak przyspawani w swoich bazach.

Żeby to zamaskować, wprowadzono system czarodziejskiego pojawiania się przeciwników i członków frakcji w pobliżu gracza. Ale każdy szybko zauważy że to tylko fasada i że te osoby tak naprawdę nie realizują żadnego konkretnego celu, są tylko kukłami które mają robić wrażenie że coś się dzieje. Coś jak improwizacja "żyjącego domu" w wykonaniu Kevina McCallistera.

i cieszą się, że fani to docenili

Nie wiem, jak inni fani - ale ja psy na tym wieszam. Nie pamiętam, kiedy ostatnio tak bardzo żałowałem wydanych pieniędzy ani czułem się tak bardzo oszukany.

mimo „technicznych niedociągnięć”

Oni są naprawdę bezczelni! Wypuścili zabugowaną, niedorobioną wersję alfa i zamiast na kolanach graczy przepraszać próbują to marginalizować?!

Studio zapewniło przy tym, iż zobowiązuje się do dalszego aktualizowania gry, tak kolejnymi poprawkami, jak i „nową zawartością”.

Jacy oni są łaskawi!

Gdybym jeszcze miał jakieś złudzenia, to miałbym nadzieję że będą chcieli doprowadzić grę przynajmniej do poziomu bety, ożywić Zonę, dodać najbardziej podstawowe mechanizmy które posiada każda gra wypuszczona po 2007.

Ale nie mam złudzeń tylko ponurą świadomość, co odwalono - i jestem pewny, że oni chcą tylko napędzić sprzedaż płatnych DLC. Wcisną parę pomniejszych dupereli, po czym do sklepu wjedzie DLC - kupujcie, kupujcie bo mam chorą Ukrainę!

Patche mają wprowadzić nie tylko obiecany system A-Life 2.0 w pełnej krasie

Taaa, jasne.

ale też przywrócić zawartość wyciętą z gry przed premierą.

Czyli co konkretnie? Bo w obecnej postaci gra sprawia wrażenie naprędce skleconego mockupu - puste środowisko do którego wrzucono naprędce opracowaną fabułę z interaktywnymi przerywnikami, a zapomniano o całej reszcie mechanik i elementów wypełniających.

Nie ma tutaj lornetek, noktowizora, zegarka. Latarka świeci na odległość splunięcia -a przeciwnicy strzelają do nas celnie w zupełnych ciemnościach z dużej odległości. Nie ma historii rozmów, listy frakcji, rozpoznawania przynależności. Nie można wspinać się na mniejsze przeszkody jeśli twórcy tego nie przewidzieli. Nie ma tu nawet możliwości przypisania czterech przedmiotów do czterech klawiszy a nie do dwóch!!!

Przy takich brakach i w takim tempie ich naprawy to oni będą tę grę sztukować co najmniej do 2030. Oczywiście nadal każdy patch będzie oznaczał pobranie gry od nowa xD

###

Ja już od dawna mam tego dość. Wykopałem "Stalkera 2" z dysku, wróciłem do GAMMA. Świat jest co prawda pociachany na małe kawałki, fabuła jest jeszcze bardziej kretyńska niż ta z "dwójki" - ale ten świat przynajmniej ŻYJE, a przyjemność z grania jest nieporównywalnie większa.

Dlaczego usunięto mój komentarz pod tym newsem? Już nie wolno wspominać o Sweet Baby ani o niszczeniu gier?!

Trochę szkoda że nie udostępnili kodu źródłowego C&C: Red Alert 2 i dodatku (gry przy których zawaliłem sporo czasu w młodości), ale darowanemu koniowi w zęby się nie zagląda.

Udostępnienie kodu to dobry pomysł. Gdy zrobiono to z Jagged Alliance 2 - powstały gigantyczne patche oraz modyfikacje do nich o tak gigantycznym poziomie rozbudowania, że głowa mała. Co jest tym bardziej wartościowe, że kolejne próby podejścia do marki (Hired Guns, Jagged Alliance: Back In Action, Jagged Alliance: Flashback) były nieudolne i nieudane. Dopiero najnowsza część dała radę, z tym że ona jest zrobiona w nieco innym stylu i ma inne podejście.

Niedawno ukończyłem jedynkę po raz pierwszy - to była niesamowita przygoda. Dwójkę dopiero co rozpocząłem (na chwilę obecną 10h na liczniku), ale już widzę że poprawiono chyba wszystko co niedomagało lub było źle rozwiązane w części pierwszej.

Najlepiej ujmie to prosty fakt. W "jedynce" musiałem zainstalować kilka modów żeby dało się grać bez rwania włosów z głowy. Tutaj w ogóle ich nie trzeba, a zastanawiam się tylko nad jednym - takim na zwiększenie liczby bandytów na drogach żeby było większe wyzwanie.

Konkrety, które zauważyłem:

- wprowadzono "zestawy ubrań" i wyraźne oznaczenia co do czego jest przypisane. Ależ mi tego brakowało w pierwszej części! Zmiana zestawu ciuchów z "bojowych" na "skradankowe" to była katorga i długotrwały proces, zwłaszcza gdy miałeś w ekwipunku jakiś znaleziony/zdobyczny sprzęt. Ciuchów jest przecież cała masa, dwa podobne mogą mieć różne statystyki - łatwo było o pomyłkę, strasznie wtedy na to kląłem. Wiele razy zdarzyło mi się przypadkowo sprzedać element stroju do skradania bo nie był nijak oznaczony.
- można zajrzeć do książki z przepisami poza stanowiskiem alchemicznym. Niby mała rzecz, ale bardzo ważna. W pierwszej części musiałem sobie notatki w zeszycie porobić żeby pamiętać co zbierać :P Mamy też encyklopedię roślin gdzie opisano miejsca ich występowania. Pomaga to w szukaniu.
- w końcu mamy kowalstwo! Jego brak bardzo raził, w świecie gry kuźnia jest w każdej wiosce a my przecież gramy synem kowala.
- nareszcie dostaliśmy kusze. Ich brak w jedynce bolał bardzo mocno, bo w tamtych czasach była to powszechnie spotykana broń ze względu na swoją skuteczność i prostotę obsługi.
- udoskonalono walkę bronią białą. Stała się jednocześnie prostsza - i bardziej wymagająca. Zmniejszono liczbę kierunków ataku do 3-4 w zależności od broni. "Master strike" i kontratak nie są już automatyczne, nie ograniczają się do wciśnięcia przycisku. Trzeba aktywnie dostosowywać się do przeciwnika i jego poczynań, przez co nawet w późnych etapach gry raczej nudzić się nie będę. Scalono "buzdygany" i "topory" - i bardzo dobrze, teraz nie trzeba już dokonywać trudnego wyboru.
- system strzelania został bardzo mocno poprawiony - nareszcie da się jakoś celować z łuku. Jednocześnie nie zlikwidowało to konieczności nauki i łapania wyczucia żeby móc celnie strzelać.
- poprawiono system zapisu. Sznapsy są teraz dużo łatwiej dostępne i znacznie tańsze, sama gra dużo częściej robi automatyczny zapis - nie tylko przy rozpoczęciu/zakończeniu questu, ale też podczas aktualizacji wytycznych. Już nie trzeba mi moda na nielimitowane zapisy.
- poprawiono alchemię, zwłaszcza to nieszczęsne "gotowanie" które trudno było wyczuć - pociągniesz miechem o jeden raz za dużo i klops. Poprawiono rośliny - one też się psują i trzeba je suszyć lub zużywać od razu po zebraniu. Eliksiry ważą teraz dużo mniej i teraz nosząc ze sobą "1 funt zapisów gry" mam ich 5 sztuk, a nie 2;
- dostaliśmy suszarnie które umożliwiają konserwację wszelakiej żywności. Już nie trzeba wyrzucać mięsa ani zostawiać na zmarnowanie, staje się ono użyteczne również poza zadaniami pobocznymi.
- nareszcie mamy "pasy z przedmiotami"!!! Można tam wrzucać zarówno bronie jak i eliksiry. Koniec z mozolnym lataniem po ekwipunku i ręczną podmianą miecza na buławę albo szukania eliksiru leczącego.
- mocno przerobiono i poprawiono interfejs. Podgląd statystyk i opisu przedmiotu nie zasłania teraz niczego i jest dużo bardziej czytelny. Podobnie ze statystykami i skillami gracza. Przedmioty dzielą się teraz na kategorie - nie ma tak że zbroje, rękawice, nogawice etc. wrzucono na jedną kupę, wszystko jest posortowane i oddzielone. System naprawy broni jest teraz dużo przyjemniejszy w obsłudze i dobrze widać ile nam na co zejdzie. Ogólnie duże brawa za ten element gry - to jedna z niewielu pozycji naprawdę dostosowanych do monitorów ultrawide.
- zmniejszono problemy z wiecznym niedostatkiem udźwigu. Heniek dostaje teraz 10 funtów udźwigu za 1 punkt siły a nie 4 jak w "jedynce". Z odpowiednim perkiem rośnie to do 12 funtów.
- dodano poziomy jakości przedmiotów - trochę dziwnie się czułem paradując w ściągniętej z trupa bandyty pordzewiałej kolczudze. Ale to tylko pogłębia klimat. Poziomy dotyczą również wytwarzanych przedmiotów i mikstur, co tylko zachęca do podnoszenia umiejętności.
- nie zaczynamy już jako totalne zero które nie jest w stanie patyka ściąć i które jest brutalnie poniewierane przez każdego napotkanego bandziorka. Henryk ma opanowane wszystkie potrzebne mechaniki walki i po prostu je udoskonalamy.
- świat stał się bogatszy - nie ma już tylko samotnych pieszych pielgrzymów, teraz napotykamy konnych jeźdźców i wozy transportowe jadące w konkretnym celu.
- połączenia drogowe są dużo bardziej sensownie poprowadzone - w "jedynce" trasy były tak straszliwie pomotane, że wielokrotnie błądziłem pomimo posiadania dokładnej nawigacji satelitarnej, przegapienie "zjazdu" to była norma. Wolę nawet nie wiedzieć jak sobie ludzie radzili w trybie hardcore - najwyraźniej znali planszę na pamięć.
- gra stała się bardziej responsywna, daje graczowi lepszą informację zwrotną. Jesteśmy teraz dokładnie informowani że jesteśmy poszukiwani/odkryci albo jakie jest nastawienie ludzi do nas. Także w trakcie craftingu Heniek jest w stanie podpowiedzieć co zrobiło się źle (np. zbyt długie gotowanie), ostrzec przed błędem (np. zbyt długie nawalanie młotem w to samo miejsce) przez co wiadomo co poprawić. W końcu wiadomo kiedy ostrzony miecz jest już wystarczająco naostrzony. W "jedynce" trzeba było samemu wszystkiego się domyślać, co było może bardziej realistyczne, ale mniej przystępne.
- poprawiono wiele elementów technicznych. Podróżowanie trwa teraz krócej, przewijanie czekania i odpoczynku nie zajmuje już pół roku. Gra jest dużo bardziej stabilna niż jedynka. Nie mogę się jeszcze wypowiadać w kwestii bugów, ale na razie nie miałem żadnych. Jeśli prawdą jest że dopracowali ją na premierę lepiej niż "jedynkę" po wszystkich patchach - to mi to zupełnie wystarczy. Tak wszystkie gry powinny wyglądać na premierę!

Ogólnie, po tych zmianach gra zasysa jeszcze bardziej - trzyma jeszcze mocniej. W sumie jedyny element do którego mogę się obecnie czepić to DLSS - nawet w trybie Q trawa bywa rozmyta, a drzewa migają. Ponoć FSR działa jeszcze gorzej - bałem się wypróbowywać. Mapa wygląda na małą, mniej więcej połowa tej z "jedynki", może druga będzie większa. Ale to wszystko pierdoły - ta gra jest NIESAMOWITA i konkurencja musiałaby wypuścić coś naprawdę wyjątkowego żeby zwinać jej tytuł gry roku.

Obawiam się, że Rocksteady nie jest już w stanie zrobić dobrej gry. Z oryginalnej załogi - tej, która dała światu legendarną już trylogię o Batmanie - nie został tam już chyba nikt.

ZNOWU mamy tu zrzucanie winy na graczy. Bo to my gracze jesteśmy winni - oni zrobili super hiper fajną gierkę, to po prostu ci paskudni, niedobrzy gracze jej nie chcą i mają inne oczekiwania niż Jaśnie Pan Oświecony Artysta, koryfeusz świata gamingu et cetera.

Typowe dla wokeistów i lewicy ogólnie. Oni nigdy nie są winni, oni nigdy nie zrobili żadnego gniota. Nigdy nie przyznają się do błędu nawet jeśli jest bezdyskusyjny i oczywisty. Tak samo jak ZSRR nigdy nie przyznawało się do swoich katastrof i porażek (chyba że nie mieli absolutnie żadnego innego wyjścia, jak w Czarnobylu, ale i wtedy zakłamywali i zaniżali co tylko się dało). Słaby wynik to ZAWSZE jest wina graczy lub widzów którzy nie potrafili docenić geniuszu ich natchnionego dzieła. I tu na podparcie można przytoczyć całą masę pozytywnych (wcale nie kupionych, wcale!) recenzji chwalących ich dzieło. Sami zobaczcie jakie oceny zbierał Dragon Woke czy Outlaws, mało kto odważył się barachło skrytykować tak, jak należało.

Mam nadzieję że tacy partacze nie mający talentu ani umiejętności będą sukcesywnie usuwani z firm związanych z produkcją czegokolwiek kreatywnego.

Właśnie ogrywam tę pozycję po raz pierwszy - akurat mam dużo wolnego czasu, a ten tytuł jest prawdziwą czarną dziurą.

Powiem krótko: żałuję, że czekałem tak długo. Takich gier już się praktycznie nie robi: oryginalnych, z własną wizją, realizowaną przez prawdziwych pasjonatów. Ta gra zasysa kompletnie i bez reszty - w ciągu ostatnich dziesięciu lat trafiło się tylko kilka takich tytułów.

Klimat, realizm, wykonanie świata i dbałość o szczegóły są na niesamowitym poziomie. Doceniam to tym mocniej, że sam jestem historykiem - pasjonatem i odkrywanie kolejnych szczegółów. Pomyśleli tu praktycznie o wszystkim, a tam gdzie są uproszczenia (np. system monetarny) zostało to obszernie wyjaśnione w Kodeksie.

Wiele osób narzeka na system walki. I to jest w dużej mierze prawda: na początku gramy chłystkiem któremu niemal każdy bandyta jest w stanie spuścić łomot. Jeden przeciwnik sprawia problem, a dwóch pochlasta nas w kilka sekund. Przyznaję, że momentami było to ekstremalnie frustrujące i gdyby nie całokształt gry to bym się po prostu zwyczajnie do tej gry zraził.

Dużo tu winy samej gry - daje ona zbyt mało informacji zwrotnej. Gracz dostaje łomot, poniewierają nim jak psem - a gracz nie wie co konkretnie robi źle. Powstaje wrażenie że tak już będzie zawsze, że walka z jednym wrogiem jest piekielnie trudna, z dwoma to pewna śmierć.

Kluczem jest zrozumienie faktu, że to gra RPG - w walce liczy się ekwipunek, statystyki, umiejętności i perki. Dlatego nie należy się zrażać tylko pchać fabułę do przodu - odblokować trenerów a następnie toczyć sparingi - dużo sparingów. Walczyć w turniejach. Opanować do perfekcji idealne bloki, kontry i kombinacje. Kupować, kraść lub zdobywać coraz lepszy sprzęt. Aktualnie mam 40 godzin na liczniku, jestem może w 1/3 fabuły (nie mam pewności), nabiłem 14 punktów siły i 11 walki mieczem. Teraz na luzie, w ramach zlecenia wpadam do obozu Kumanów i zabijam ich wszystkich (4-5) w jednoczesnej walce bez utraty zdrowia. A nie jestem jakimś młodzieniaszkiem wymiataczem z ultra refleksem tylko dziadygą dźwigającym piąty krzyżyk na karku. Niedawno wgrałem moda który zwiększa częstotliwość napadów na drodze i ich trudność - jakoś nie czuję aby było zbyt trudno. Problemem jest raczej to żeby wrogowie nie uciekli i nie zabrali ze sobą potencjalnie cennego sprzętu.

Podobnie ze strzelaniem z łuku. Na początku jest to gigantyczna mordęga. Brak celownika, szybko opadające strzały, niedorzecznie długa procedura napinania łuku (niektóre balisty dawało się naciągać szybciej), ręka trzęsąca się jak w ostatnim stadium alkoholowej delirki. W miarę nabijania zręczności i siły oraz zdobywania lepszego sprzętu robi się dużo prościej.

I to jest piękne. Początkowo psioczyłem bardzo mocno na system rozwijania umiejętności - ale teraz doceniam go po stokroć. Bo rozwijając umiejętności walki, jednocześnie sam siebie w niej trenowałem, nauczyłem się wyczekiwać na idealny moment do bloku i kontry.

Obciążenie gracza jest problemem. Ale to też zmienia się w miarę postępu - siła i perki na udźwig zwiększają limit. Perk z 12 poziomu "obrony" zmniejsza wagę noszonego pancerza. I nagle się okazuje, że mam spory zapas, a w połączeniu z bagażnikiem na koniu mogę rabować bandytów i nieźle się wzbogacić.

Wadą niewybaczalną jest natomiast system zapisu. Nie akceptuję go i już. Nie wiem kto to wymyślił, ale zdecydowanie wychlał zbyt wiele sznapsów. Bardzo szybko wgrałem moda na nielimitowany zapis i jakoś nie ucierpiał na tym klimat ani immersja. Gra wywaliła mi się kilka razy i gdyby nie ten zapis - musiałbym powtarzać spory kawałek gry.

Serio, to ma być rekomendacja?!!

Gdyby za przykład dawali takie questy jak "Złoto Głupców", "Opium dla ludu", "Szepczące Wzgórze", "Jak kot z wilkiem", "Po nitce do kłębka" i wiele, wiele innych - to bym się zgodził. To były naprawdę fenomenalne zadania - świetnie napisane, klimatyczne oraz, co najważniejsze, nie miały "bajkowego rozwiązania".

Po prostu nie dało się w nich wszystkich uratować i zadowolić każdego. Każde rozwiązanie i decyzja niosły za sobą negatywne konsekwencje z którymi trzeba było się pogodzić i po prostu wybrać mniejsze zło. To właśnie takie zadania były jedną ze składowych wybitności Wiedźmina 3. Przy kolejnym podejściu do gry nie jechałem utartym schematem "najlepszej metody wykonania zadania" tylko ponownie musiałem się zastanawiać którą decyzję podjąć - bo każda miała swoje paskudne konsekwencje. I to było SUPER, to było do bólu prawdziwe i zgodne z tym co spotyka nas w rzeczywistości.

"W cieniu Wiecznego Ognia" - nie powiem, to jeden z lepszych questów w których gra próbuje wprowadzić gracza w błąd i trzeba się wykazać odrobiną sprytu żeby tego uniknąć. Ale to tyle: mamy zakończenie "najlepsze", "średnie" i "złe", wątpliwości brak - następnym razem postąpię dokładnie tak samo, tj. wybiorę "najlepszą" drogę.

W mojej osobistej opinii współczesne BioWare to trup, który nie potrafi zaakceptować faktu swojej śmierci.

Z oryginalnej załogi która wyprodukowała wielkie hity (MDK 2, Baldury, Jade Empire, KoToR, Neverwinter Nights, pierwszy Mass Effect i Dragon Age) nie został praktycznie nikt. Odeszli po tym, jak BioWare zostało przejęte przez EA. Założyciele studia dali sobie spokój i zrezygnowali w 2012. Zatrudniono całą masę osób z klucza poprawnościowego, za to pozbawionych talentów.

Już Mass Effect 2 i Dragon Age 2 były drastycznym krokiem w tył, gierkami dla masowego odbiorcy. Mass Effect jeszcze się wyratował jako kontynuacja fenomenalnej historii z "jedynki" i ostatecznie nie udało się go całkowicie zniszczyć (chociaż mocno się starali), ale Dragon Age 2 był tragiczny.

Potem to już samo pasmo "sukcesów". Bardzo słaba "Inkwizycja". Totalnie nieudana, miałka i ostatecznie zarzucona "Andromeda". Potworny niewypał: "Anthem". No i ostatnio poczęstowali nas jedną z najdurniejszych i najmocniej przesiąkniętych propagandą gier w historii, czyli Dragon Woke. Chyba tylko "Star Wars: The Old Republic" jakoś się jeszcze trzyma, ale to MMO robione w ogromnej części jeszcze przez starą ekipę - nowe dodatki zbierają coraz gorsze oceny.

Teraz próbują ludzi zapewnić że "Mass Effect 5" będzie przebojem - ale ja w to w ogóle nie wierzę. Ta firma przekształciła się w producenta gniotów. Nie zrobili absolutnie nic żeby poprawić jakość swojej kadry - przeciwnie, władowali się we współpracę ze Sweet Shitem i pozatrudniali jeszcze więcej woke aktywistów. I oni mieliby niby wyprodukować teraz coś dobrego? Nie widzę na to najmniejszych szans.

O, nareszcie jakaś w miarę normalna opinia o tej grze. Szkoda tylko, że g....uzik warta, ponieważ została napisana stanowczo za późno. Największy hype na tę grę minął, kto miał kupić ten kupił. Teraz, gdy taki "krytyczny" tekst nie wpłynie na sprzedaż - to można sobie pozwolić na odrobinkę szczerości? Co Wy robiliście przez ostatni miesiąc, spaliście?! Przecież wystarczała lektura forum - gracze od momentu premiery regularnie raportowali o całej masie błędów i spartolonych lub źle rozwiązanych rzeczy.

Zgaduję, że ktoś w kierownictwie GOL w końcu zrozumiał jak takie odpicowane do przesady pseudorecenzje rujnują reputację portalu (o ile jeszcze jakaś została), bo drastycznie rozmijają się z doświadczeniami graczy. No, to teraz widzimy próbę ratowania resztek godności, udawane "trzeźwe spojrzenie" oraz "rozczarowanie". Nie ze mną te numery, Bruner.

W mojej osobistej opinii gra jest typowym "no-refundem". Czyli totalnym barachłem technicznym i jakościowym, posklejanym na szybko i byle jak. Twórcy postarali się jednak mocno doszlifować początkowy region (Pomniejsza Zona) w którym rozpoczynamy rozgrywkę, wykonujemy pierwsze zadania i spędzamy pierwszych kilka godzin. Wrzucono tu najciekawsze zadania poboczne i fajne miejscówki typu Pole Maków oraz "przypadkowe spotkania". Potem idziemy dalej - i dopiero wtedy zaczęło do mnie docierać, jaką paskudną i pozbawioną klimatu katastrofą jest ta gra, a liczba błędów, niedoróbek i spartolonych mechanik narasta lawinowo. No, ale w tym momencie miałem już ponad 5 godzin na liczniku i o zwrocie nie było mowy.

Presja czasowa od dawna przewija się w grach. Z takich lepszych przykładów: Frostpunk (wiadomo), Fallout (masz określony czas na znalezienie Water Chipu), "Papers, please" (wiadomo).

Ale też pełno jest przesady. Ot, taki przykład: Wiedźmin 3. Szukamy pewnej osoby albo dowiadujemy się że ktoś jest uwięziony? Tak normalnie należałoby lecieć i szukać/ratować, a tutaj sobie biegałem po całej mapie i robiłem zadania oraz zlecenia. Fabuła poczeka :)

Gracze po prostu chcą... bawić się. Presja czasowa podbija poziom stresu bo trzeba się z czymś wyrobić i może się okazać że cały trud poszedł na marne bo nie zdążyliśmy. Są ludzie którzy lubią wyzwania i im się to spodoba - ale jest też wielka liczba takich którzy tego nie polubią.

###

Ale po co ja to piszę. Far Cry i UbiKacja mają dużo większe problemy niż "presje czasowe". Nie wiadomo nawet, czy przeżyją premierę AC: Shadows - bo że będzie to katastrofa, to raczej nikt nie ma wątpliwości.

Zauważcie, że nawet pomimo cięć i redukcji planów udało im się stworzyć jedną z najwybitniejszych gier w historii, pozycję która zgarnęła rekordową liczbę nagród i na długie lata stała się wzorem w branży.

###

Rozmach mieli ogromny, ale budżet i liczbę pracowników ograniczoną. Wiedźmin 2 bardzo dużo ich w tej kwestii nauczył. Tam zrobili DWA "akty drugie", każdy z osobną planszą, postaciami i zadaniami - zazębiały się tylko w kilku miejscach i żeby poznać całą grę trzeba było ją przejść po raz drugi, wybierając inną ścieżkę.

Coś podobnego zobaczyłem dopiero w Baldurze 3 - tylko tam jest trochę inaczej: cała masa pomniejszych wykluczających się ścieżek w ramach jednej lokacji. BG3 też można przechodzić na multum sposobów i zobaczyć zupełnie inne wydarzenia, z tym że w ramach jednej lokacji.

Takie podejście wymaga ogromu czasu i zasobów wszelkiego rodzaju - nie dziwię się że to zarzucili.

W trakcie kampanii spędzilibyśmy więcej czasu podróżując pomiędzy głównymi lokacjami, a historie wielu postaci niezależnych rozciągałyby się na wiele aktów historii.

I tak w sumie jest, chociaż może w mniejszym stopniu. Jest wiele postaci których losy ciągną się nie tylko przez akty, ale i całą grową trylogię.

W Novigradzie wzięlibyśmy udział w podzielonym na wiele etapów skoku. Jego skuteczne ukończenie wymagałoby uzyskania pomocy od sojuszników, podobnie jak w Dzikim Gonie było to przypadku oblężenia Kaer Morhen.

No i wzięliśmy udział w takim wieloetapowym skoku do którego trzeba było pozyskiwać wspólników - tyle że w Sercach z Kamienia.

W kampanii pojawiłby się Iorveth i odegrałby dużą rolę w fabule.

Iorvetha akurat naprawdę mocno mi brakowało. Polubiłem tego jednookiego uchacza i jego ścieżkę w Wiedźminie 2 :(

Historia Krwawego Barona była mocno odmienna i kończyła się dopiero w późnych etapach kampanii.

I przez to rozciągnięcie pewnie bardzo mocno by ucierpiała. Myślę że jest zdecydowanie lepsza w obecnej postaci.

Zakończenia miały być bardziej melancholijne i niejednoznaczne, pozostawiając szerokie pole do interpretacji przez graczy.

To mogło wyjść dobrze. W grze jest przecież cała masa fenomenalnych zadań które zostawiają gracza w stanie rozbicia. Bardzo mało jest tu rozwiązań idealnych które pozwalają uratować wszystko i wszystkich. Najczęściej nie da się uniknąć zła lub czyjejś krzywdy. Gracz może co najwyżej próbować wybrać mniejsze zło - a potem zastanawiać się czy zrobił dobrze i czy nie dało się lepiej.

W jednej z misji Geralt i Avallac'h teleportowaliby się do uniwersum Cyberpunka 2077.

I trzeba by było zrobić do tego osobną, dużą, wiarygodnie wyglądającą lokację - gracze późniejszego Cyberpunka czepialiby się nieścisłości i odmienności, bo koncepcja i wygląd tej gry mocno ewoluowały w ciągu 8 lat.

W grze próżno byłoby szukać Gwinta. Zamiast tego miały powrócić minigry z Wiedźmina 2, czyli kościany poker oraz siłowanie na rękę.

I ostatecznie Gwint był dużo lepszą decyzją - to jedna z najlepszych i najbardziej wciągających mini-gier jakie kiedykolwiek wymyślono i doczekała się osobnych wydań. Kościany poker był OK, ale za bardzo przypominał zwykły hazard i pewnie dlatego go zarzucono.

Dawniej na sequele czekało się krócej.

Ale też powstawały na tych samych silnikach, gdzie sporo modeli i assetów było wykorzystywanych ponownie. Trylogia Mass Effect czy Assassin's Creed (trylogia Ezio) to ten sam silnik, cała masa assetów i animacji została wykorzystana ponownie - oczywiście z wieloma poprawkami i ulepszeniami.

Nie były tak skomplikowane - porównajcie sobie stare Baldury do nowego, przecież to przepaść pod każdym względem. W starych częściach tylko część dialogów była udźwiękowiona i prawie wszystkie statyczne - a tutaj wszystko mamy w 100% mówione i animowane na imponującym poziomie.

Nie miały tak różnorodnych i skomplikowanych mechanik: porównajcie sobie np. starego Drivera do Cyberpunka 2077 czy do GTA IV i nowszych - chyba nie ma nic dziwnego w tym że Driver kosztował wielokrotnie mniej i był robiony przez znacznie mniejszy zespół?

Nie miały w końcu tak pięknej i szczegółowej grafiki: w stworzenie postaci trzeba dzisiaj włożyć dużo więcej pracy.

###

AI może tutaj bardzo wiele rzeczy ułatwić. Problem z nim jest taki, że nadal jest na bardzo wczesnym etapie i pod względem możliwości jest mocno do tyłu w porównaniu do rzeczywistych potrzeb branży.

Nie dałbym tej grze pozytywnej oceny.

Jako fan poprzednich części miałem wielkie nadzieje. Czytałem książki osadzone w tym uniwersum, grałem w modyfikacje i wyczekiwałem premiery z wielką nadzieją i niecierpliwością. Bo i było na co - w końcu dostałbym to o czym marzyłem czyli Zonę jako jeden wielki świat, nie pocięty na malutkie kawałeczki z całą masą niewidzialnych ścian.

Premiera była, pograłem, zobaczyłem w jakim stanie jest ta gra i co sobą reprezentuje. Co oni zrobili z tym światem i klimatem. Teraz nie ma już we mnie żadnej nadziei i ekscytacji. Został tylko smutek i poczucie oszukania.

oszałamiający graficznie, oparty na fotogramterii otwarty świat postapokaliptycznej Zony – najładniejszy open world do tej pory;

Świat bardzo ładny i bogato zrealizowany, ale w ogóle nie chce mi się go eksplorować, a przemierzam go z obowiązku. Piękno świata psuje błąd powodujący migotanie drzew i budynków w oddali - zbyt niski zasięg rysowania nawet przy ustawieniach epickich.

wciągająca, dobrze zrealizowana eksploracja, dająca satysfakcję nawet bez zdobywania cennych łupów;

Nieprawda. Eksploracji unikam, bo rozgrywka została tak zrobiona i zbalansowana że to nie ma sensu. Nie ma tam nic specjalnego do znalezienia, a apteczek i żywności mam setki kilogramów w prywatnej skrytce. Bawiąc się w eksploratora można co najwyżej guza sobie nabić, a nie natrafić na coś ciekawego.

Jedyny wyjątek to pola anomalii w których można wyczaić fajne artefakty - tam naprawdę jest sens chodzić.

świetnie wykonane efekty pogodowe;

To prawda, czuć potęgę burzy i uciążliwość opadów. Problem w tym że one występują co chwila i szybko przestają być imponujące, a stają się upierdliwe.

kapitalne odczucia podczas strzelania, z bardzo dobrymi animacjami i odgłosami broni;

Strzelanie jest fajne, dali nawet system dodatków jak w Crysisie wydanym 17 lat temu! I nawet jest system zacięć broni jak w Far Cry 2 sprzed 16 lat! Szkoda tylko że udostępniony arsenał jest bardzo ubogi a statystyki broni definiowano chyba w trakcie suto zakrapianej libacji. Jeśli ktoś grał w mody - to odczuje to jeszcze mocniej.

długa historia fabularna ciągle utrzymująca zainteresowanie, z wieloma odniesieniami do dawnych odsłon serii;

G..UZIK PRAWDA. Historia fabularna jest w porywach "taka se" - biegamy od jednej postaci do drugiej, wykonując questy i przysługi żeby nam powiedzieli gdzie biegać dalej. To jest lepiej zrealizowane niż fabuła z Anomaly, ale do pierwszych Stalkerów, gdzie historia była tajemnicza, pogmatwana i zawierała solidne zwroty akcji - dużo im brakuje.

Pamiętacie może jedną z pierwszych misji w Stalkerze gdy trzeba było razem z grupą Samotników odbić bazę bandytów w starym warsztacie? Jeśli oczekujecie podobnych misji i przeżyć tutaj, to możecie to sobie spokojnie wybić z głowy.

"Odniesienia do dawnych odsłon serii" - dobre sobie. Oni ZMASAKROWALI to co było w poprzedniej serii, obdarli Zonę z tajemniczości i zagrożenia. Zaraz obok elektrowni walnęli sobie ultra-nowoczesny kompleks naukowy (to nie spojler, widać go od razu na mapie).

hardcore’owe mechaniki survivalu, które są kwintesencją rozgrywki i zmuszają do ciągłej uwagi i liczenia zapasów;

Autor chyba gry pomylił xD Przecież tu wszystkiego są całe sterty, często łapię przeciążenie od jedzenia i medykamentów i trzeba decydować czego się pozbyć. Jeśli ktoś łupi skrytki to szybko się dowie, że od przybytku głowa jednak może rozboleć.

klimat, klimat i jeszcze raz klimat, uzupełniany przez świetną muzykę i efekty dźwiękowe.

Klimat jest tylko na początku - ale zdycha w jednej chwili, gdy do człowieka dotrze, że ta wielka i groźna Zona jest pusta. Potwory odpalają się tylko w ściśle określonych miejscach - tj. w misjach oraz przy skrytkach. Bandyci i przeciwnicy materializują się z powietrza po wejściu w oskryptowany "trigger" i można ich szybko zgubić - wystarczy łyknąć energetyka i wzbić za sobą chmurę kurzu - nie podejmą pościgu bo są na to zbyt wielkimi kretynami.

Całość dopełniają anomalie, których nie ma prawie w ogóle - a jeśli już są, to banalnie proste do wykrycia i ominięcia. Potwory i przeciwnicy nie są "straszni", oni są po prostu upierdliwi bo zrobiono z nich gąbki na pociski i wkurza, że nawet nawalanie po głowie niczego nie daje.

###

A podsumowując. Miałem nadzieję, że wrócę do starej, dobrej Zony. Zony zapełnionej anomaliami i pułapkami na które trzeba bardzo mocno uważać, ale też można wykorzystać do swoich celów. Do Zony żywej, pełnej mutantów chodzących swoimi ścieżkami, ludzi podążających za swoimi celami. Do Zony, po której trzeba chodzić bardzo ostrożnie i z oczami dookoła głowy, bo w każdej chwili można się nadziać na anomalię stworzoną po kolejnej Emisji, jakąś nieprzyjaźnie nastawioną grupę albo mutanta który postanowił zawędrować akurat tutaj. Do Zony, gdzie broń, medykamenty i amunicja są drogie i trudno dostępne, walczy się tylko gdy nie ma innego wyjścia - a jeśli się da, to lepiej poobserwować przez lornetkę i ominąć w bezpiecznej odległości.

Tutaj byłoby to tym bardziej możliwe, że już nie ma mapy pociachanej na niewielkie kawałeczki pełne niewidzialnych ścian, lecz w pełni otwarty świat. Niestety - nie wykorzystano tego w ogóle.

Ta gra to niedorobiona wersja beta, wydana we wczesnym dostępie - ale sprzedają ją jako pełnoprawny produkt. BEZCZELNI OSZUŚCI.

Niestety, gra jest zauważalnie gorsza od poprzedniej części. Nie będę się silił na recenzencką twórczość bo kto to przeczyta? Po prostu wymienię wady i zalety.

ZALETY:
- piękna grafika i wspaniałe widoczki. Trudno czasem uwierzyć że to gra z 2015 roku - w sumie jedyne czego jej brakuje to - tak jak w poprzedniku - bardziej szczegółowe tekstury.
- ponownie dostajemy dużo świetnie zrealizowanych scenek przerywnikowych. Wyglądają one bardzo naturalnie i dobrze się je ogląda.
- półotwarta konstrukcja świata zakłada bardzo dużą swobodę eksploracji. Nikt nas nie ciśnie o parcie do przodu - z jednej strony wybija to z klimatu bardzo skutecznie, z drugiej - pozwala skupiać się na eksploracji grobowców. Sama eksploracja również została rozwinięta - znajdujemy teraz monolity i dokumenty które pozwalają rozwijać znajomość języków i odczytywać coraz bardziej skomplikowane monolity ze wskazówkami co do umieszczenia przedmiotów.
- mocno rozwinięto mechaniki znane z poprzednika. Surowców jest teraz kilka rodzajów, bardzo mocno powiększono arsenał umiejętności Lary oraz arsenał pukawek do eliminacji przeciwników. Zwiększyła się też liczba wyznań i znajdziek - są one dużo bardziej sensowne i dają konkretne korzyści. W końcu dostaliśmy system leczenia, chociaż Lara nadal nie posiada paska wytrzymałości.
- pojawił się handlarz od którego można kupować przedmioty za znajdowane starożytne monety. Co prawda jego oferta jest uboga i mało przydatna, ale dobrze że w ogóle jest.
- więcej grobowców i są one ciekawiej zrobione niż poprzednio, chociaż nadal daleko im do doskonałości. Ale przynajmniej teraz trzeba choć trochę ruszyć głową, a nagroda jest warta wysiłku. Poprzednio dostawaliśmy materiały do craftingu i czasem mapę rozmieszczenia znajdziek, tutaj nagrodą jest nowa, czasem bardzo przydatna umiejętność.
- fabuła może nie jest najwyższych lotów, ale zadbano o jej bogate rozwinięcie - w trakcie gry można znaleźć bardzo dużo dokumentów i nagrań które pozwalają prześledzenie losów różnych ludzi i frakcji. Są one bardzo klimatycznie zrobione i czyta się je/słucha z wielką przyjemnością.
- nie ma już tych przeklętych QTE-sów które tak mocno napsuły mi krwi

WADY
- GIGANTYCZNA ilość błędów, glitych i craschów. Ogrywałem wersję w pełni spatchowaną, ze wszystkimi DLC - a i tak kilka razy wpadłem pod mapę, zglitchowałem się tak że fabuła się zacięła i musiałem wczytywać grę (wystarczyło skoczyć kawałek w prawo, czego twórcy nie przewidzieli - i skrypt przerywnika się nie uruchamiał). Zdarzało się, że moi przeciwnicy głupieli i przyjmowali T-pose po rozpoczęciu strzelaniny, co pozwalało bezkarnie ich wystrzelać. Jako ukoronowanie całości - gra wywalała się w samym środku finałowej cut-scenki z powodu błędu DirectX 12 i musiałem odpalać w trybie DX11 oraz powtórzyć całą finałową sekwencję. To po prostu jakaś żenada, tu jest gorzej niż we wczesnej wersji Cyberpunka!
- nie można przewijać cut-scenek, można je tylko pomijać w całości. W świetle powyższego błędu z wywalaniem się w trakcie cut-scenki jest to ogromna wada.
- fabuła jest ogólnie co najwyżej średnia. Mamy powtórkę poprzednika, z kilkoma modyfikacjami. Wprowadzono na chybcika tajemniczą organizację - brakuje tu odpowiedniego wprowadzenia i budowania napięcia. W poprzedniej części byli ledwo wspomnieni, tutaj spadają z nieba i już. Zwroty akcji są sztampowe i ograne do bólu. W ogóle nie zaskakują ani nie szokują - zbyt wiele razy już je widziałem w innych produkcjach.
- klimat prawie od razu leci na pysk i gra staje się zwykłą nawalanką z elementami akrobacji. Jeśli ktoś się nastawiał na doznania znane z poprzednika, to będzie mocno zawiedziony. Tu od prawie samego początku jest za dużo walki, za dużo wybuchów i akcji. Już w poprzedniku z tym przesadzono, a tutaj to weszło na nowy poziom przegięcia.
- wymuszony backtracking - do pewnych miejsc się nie dostaniesz dopóki nie odblokujesz przedmiotu lub umiejętności w dalszych lokacjach, w dalszej części gry.
- wiele elementów zostało zablokowanych sztucznie - nie da się wspiąć w miejsca, z którymi problemu nie powinno być bo twórcy umyślili sobie jedyną słuszną drogę i zablokowali wszystkie pozostałe.

Przed rozpoczęciem właściwej rozgrywki warto przejść DLC "Więzy Krwi" który zapoznaje gracza z historią rodziców Lary i z poszukiwaniami prowadzonymi przez jej ojca, które prowadzą nas do głównej fabuły.

Ogólnie - gra jest dobra. Tylko dobra, nie jest w żadnej mierze wybitna i już do niej raczej nigdy nie wrócę. Poprzednik miał to COŚ, miał momenty i zdarzenia które naprawdę zapadały w pamięć - tutaj tego już niestety nie ma.

Po raz pierwszy przeszedłem tę grę w 2014 roku. Fenomenalna produkcja zapewniająca niezapomniane przeżycia. Naprawdę można odczuć całe to wrzucenie do nieprzyjaznego i brutalnego świata, konieczność walki o przeżycie, szok przełamywania kolejnych granic człowieczeństwa. Pierwszy zabity człowiek, stopniowa przemiana Lary z niedoświadczonej i naiwnej dziewczyny w kobietę którą znamy z gier - to naprawdę robiło ogromne wrażenie. I nadal robi. Jest tu sporo momentów które mocno zapadają w pamięć - np. wspinaczka na maszt radiowy.

Gameplay i eksploracja zostały bardzo dobrze zrealizowane. Poznawanie wyspy i odkrywanie jej tajemnic daje sporo frajdy, "znajdźki" dają konkretny bonus (doświadczenie), a dokumenty pozwalają poznać dzieje wyspy z kilku perspektyw oraz historię swoich towarzyszy. Tylko geolokalizatory są bez sensu - nie dają dobrej nagrody - ot, 5 punktów doświadczenia/sztuka i dwa dokumenty będące pseudo-wstępem do wątków Trójcy. Jednak ten wątek jest tylko śladowy, rozwinięto go w następnych grach - wyraźnie widać, że fabułę kontynuacji opracowano dopiero gdy Tomb Raider okazał się komercyjnym sukcesem.

Grobowce są opcjonalne i odwiedza się je niejako przy okazji - trochę to razi w grze która opowiada o eksploratorce grobowców, prawda? Backtracking istnieje i ma się dobrze - wiele "znajdziek" jest ukrytych w lokalizacjach niedostępnych bez wyposażenia które znajdziemy w dalszych etapach gry. Tyle dobrego, że mamy system szybkiej podróży którego tak bardzo mi brakowało w "Fallen Order", a który bardzo ułatwia cofnięcie się do wcześniejszych etapów i dozbieranie brakujących elementów.

Strzelanie i walka dają dużą frajdę. Możliwość rozwiązywania sprawy "po cichu" istnieje, jednak w dalszych etapach gry staje się to coraz trudniejsze, a czasem niemożliwe - zdecydowanie lepiej sprawdza się standardowa naparzanina. Nie każdemu może odpowiadać system zdrowia: nie ma żadnego wskaźnika ani apteczek, regeneracja jest jak w serii Call of Duty. Całość dopełnia system craftingu który pozwala ulepszać bronie oraz rozwijać umiejętności bohaterki. W przypadku craftingu konieczne jest odnajdowanie zasobów i "części broni" w skrzynkach, rozwijanie umiejętności jest podzielone na trzy poziomy z których każdy następny wymaga wydania odpowiedniej liczby punktów doświadczenia.

Grafika naprawdę daje radę mimo 11 lat na karku. Jest bardzo dużo cut-scenek, ale ogląda się je z ogromną przyjemnością. Animacje są niesamowite - pod tym względem nadal jest to ścisła czołówka. Niestety, pod względem technicznym gra zestarzała się źle: na nowoczesnych zestawach generujących dużą liczbę klatek będą problemy. W sekwencjach QTE mogą się nie wyświetlać podpowiedzi naciskania przycisków, a kamera trzęsie jak głupia. Rozwiązaniem jest ograniczenie liczby klatek do 60.

No właśnie, wspomniałem o QTE. To najbardziej wpieniająca i nieprzemyślana część gry, jej jedyna naprawdę konkretna i bezdyskusyjna wada. Szkoda, że nie usunięto go w patchach jak to zrobili twórcy Wiedźmina 2.

W drugiej części gry klimat siada, a zaczyna się rozwałka. Tutaj niestety naprawdę przesadzono - nawet Michael Bay nie ładuje tylu wybuchów i zniszczeń do swoich filmów. Pełno jest elementów typowych dla kina przygodowego starej daty: budynki i konstrukcje stoją sobie od setek lat, ale rozpadają się i zawalają akurat wtedy gdy Lara postanowi z nich skorzystać. Zabijamy przeciwników dziesiątkami, zastanawiając się skąd na tej wyspie wzięli taką masę młodych i silnych byczków - jakim cudem oni dali radę się wyżywić?! I tak dalej.

Jako całość - gra jest fantastyczna, jedna z najlepszych produkcji w jakie grałem - i jedna z najlepszych w ogóle. Najlepiej świadczy o tym fakt, że nie żałuję ani jednego wydanego na nią grosza. Jeśli ktoś lubi takie klimaty i potrafi przymknąć oko na pewne klisze i schematy - będzie bawił się świetnie.

Andromeda była grą słabą, nawet pomijając stan techniczny. Grałem w nią na patchu 1.10, czyli po całej masie poprawek i usprawnień, problemów technicznych nie doświadczyłem. Grafika i widoki były na tamte czasy fenomenalne (tak, wiem, animacje twarzy), walka dawała trochę frajdy - ogólnie postęp w grafice i mechanice grania był bardzo wyraźny.

Tylko co z tego, skoro reszta leżała i kwiczała. Bohaterowie w ogóle nie mieli charyzmy - ot, chłopaczek i dziewczynka z przypadku. Dialogi były niesamowicie sztampowe i naiwne, klimat ostał się tylko w nielicznych miejscach (np. "Tajemnice rodziny Ryderów"), a wszystko to podkreślała rażąca, wszechogarniająca NUDA. Ta produkcja w ogóle nie potrafiła mnie zaangażować. Przeciwnicy ani Główny Złol nie robili absolutnie żadnego wrażenia. Odblokowywanie krypt i podnoszenie "zdatności" planet było mordęgą, jazda Nomadem i szukanie surowców również - co za geniusz wpadł na pomysł żeby zupełnie pozbawić ten pojazd wszelkiego uzbrojenia? Przez to każda grupka przeciwników wymagała wysiadki i ręcznego rozwalania. Narzekałem na Mako w ME1, ale tutaj weszli na nowy poziom.

To już nawet najsłabszy DLC do trylogii (Omega) miał dużo wyższy poziom, bo cały czas działo się tam coś nowego i nie powtarzałem w kółko tych samych, nudnych czynności. W Andromedzie były ciekawsze momenty (np. na rozbitej asteroidzie), pod koniec głównego wątku coś się nawet zaczynało dziać. Ale tego było po prostu za mało.

Oryginalną trylogię przechodziłem kilkakrotnie, natomiast Andromedę wymęczyłem tylko raz. Czasem bierze mnie ochota żeby spróbować kolejnego podejścia, ale... nie. Po prostu NIE. Skusiłbym się tylko wtedy, gdybym nie miał do wyboru całej sterty innych, lepszych produkcji.

Hejt na stan techniczny był w pełni zasłużony. Patche poprawiły prawie wszystkie te problemy, ale nie mogły załatać tego że gra była źle zaprojektowana i poprowadzona.

Zacząłem poważnie się zastanawiać nad rozpoczęciem gry w Star Citizen - przekonałbym się na własnej skórze czy warto.

Okazało się to niepotrzebne. Obejrzałem relację z CitizenCon 2954. Zaprezentowano na żywo demo Squadron 42. Nie musiałem długo czekać żeby gra się wywaliła.

Skoro po 12 latach rozwoju i monstrualnych pieniądzach wpakowanych w grę dzieją się TAKIE kwiatki, nie potrafią sklecić jednego krótkiego działającego dema - to raczej sobie odpuszczę, osoby określające to jako "Scam Citizen" najwyraźniej mają rację.

https://www.youtube.com/live/m3eHBhHsrm4?si=4WK6NBWw_5xxS4N2&t=28848

Aha: wywaliła się nie tylko raz. Po zresetowaniu gry rozgrywka poszła trochę dalej:

https://www.youtube.com/live/m3eHBhHsrm4?si=UxEeKKVCdbAM-z0R&t=30027

Ekrany wczytywania potwierdzone.

Dagorad

Po pierwsze: takie rzeczy dawaj w spojlery, tu nadal mogą ludzie którzy w Wiedźmina 3 nie grali.

Po drugie: w Cyberpunku zrobili na odwrót: początek gry wygląda na spaprany i pomielony. Widać że tu było jakieś głębsze wprowadzenie które ostatecznie zmiksowano do krótkiej sekwencji - nie wiem czemu, może im nie wychodziło, a może pozyskali Keanu i musieli zmienić podejście? W każdym razie - zakończenia odstawili perfekcyjne (uwaga, potężne spojlery).

Bardzo mi się ten mod spodobał. Jest o wiele lepszy i przyjemniejszy niż to przeklęte "Misery", w którym autorzy naprawdę bardzo, ale to bardzo mocno przegięli. Przede wszystkim jest multum opcji konfiguracji trudności - zarobki, udźwig, częstotliwość i mobilność anomalii, wojny frakcji, poziom umiejętności wrogów - i wiele, wiele innych. Już nie trzeba ręcznie grzebać w plikach konfiguracyjnych i testować.

Osobiście niczego nie ruszałem poza szybkością psucia się broni - zmniejszyłem do minimum, bo na normalnym poziomie po wystrzeleniu kilku magazynków broń nadaje się do remontu albo na złom. Ale jeśli nie liczyć stanu ekwipunku zabitych wrogów - wszystko tu jest ustawione na bardzo rozsądnym poziomie. Gram na ustawieniach średnich i jest dość trudno. Zona stała się jeszcze bardziej dynamiczna i nie ma tu co łazić na pewniaka bo np. wpadniesz na niespodziewany patrol wojskowy albo zasadzkę bandytów. Mutanty potrafią wyskoczyć w niespodziewanym momencie - jest KLIMAT. Jeśli ktoś lubi niedorzeczny poziom trudności i realia z Misery - to też da się bez żadnego problemu ustawić.

Nie wszystkie ustawienia są dostępne od razu, część trzeba instalować jako osobne addony, np. konfigurację stanu ekwipunku rzucanego przez wrogów. Tutaj już się trochę pobawiłem, bo to totalnie bez sensu że wrogowie którzy skutecznie się ostrzeliwują zostawiają po sobie zniszczone kupki złomu i po kilka nabojów.

Zona jest teraz naprawdę żywa - stalkerzy i członkowie frakcji wędrują między obozami i mają własne aktywności. Trwa wymiana informacji, w tym dotycząca nas. Gdy wdałem się w potyczkę na Wysypisku, to zaraz w eterze poszły informacje że ktoś słyszał strzelbę w tamtych okolicach i żeby uważać. Działa to w dwie strony - czasem ktoś woła o pomoc lub zgłasza sytuację i jeśli chcesz to możesz tam iść. Wojsko i bandyci potrafią urządzać niespodziewane wypady - idziesz sobie spokojnie pod mostem i nagle dostajesz serię w plecy bo jakiś żołdak akurat teraz postanowił zrobić sobie stanowisko na nasypie i obserwować okolicę. Jest KLIMAT.

Całość jest bardzo stabilna, w ciągu kilku dni grania aplikacja wywaliła mi się do pulpitu tylko raz. Grafika w obecnych czasach nie powoduje opadu szczęki, ale też nie ma się do czego przyczepić, całość jest "zremasterowana" na naprawdę wysokim poziomie, znacznie lepiej niż tytuły AAA dużych studiów. A jeśli ktoś chce - są addony które jeszcze mocniej ulepszają grafikę.

Wady? Na pewno to, że jest bardzo, ale to bardzo dużo biegania. Zlecenia często prowadzą w bardzo oddalone miejsca i trzeba zasuwać z powrotem w celu odbioru nagrody. Trochę pomaga system szybkich podróży (trzeba włączyć), ale on działa różnie - czasem w ogóle, a czasem wylądujesz w środku stada mutantów bo akurat założyły legowisko w lokacji do której skaczesz.

Ta "next-genowa" łatka od Bethesdy to jawna defekacja na twarz graczy. Update który nie dodał absolutnie niczego wartościowego ani tego czego nie dodano w modach (np. obsługa widescreen). Nie poprawił grafiki, nie usunął starych błędów, nie dodał sensownej/ciekawej nowej zawartości. Za to uwalił bardzo dużo istniejących modyfikacji (niektóre do dzisiaj nie zostały poprawione) i nabruździł ludziom w planach.

Tego nawet nie ma co porównywać do łatki next-genowej do Wiedźmina 3. "Bećki" zachowali gigantyczny dystans jaki dzieli ich od polskiej produkcji.

Wydali tę "łatkę" tylko z powodu premiery serialu, żeby zgarnąć dodatkową forsę - graczy to oni tak naprawdę mają głęboko gdzieś. Nie uszanowali nawet moderów, a przecież to tylko dzięki ich pracy produkcje Bethesdy żyją bardzo długo zamiast polecieć w krzaki za kiblem kilka miesięcy po premierze.

Ogromna szkoda. Jedna z lepszych gier i dodatkowo posiadała bardzo duży potencjał na kolejne części. Swen Vincke naprawdę miał rację.

https://www.gry-online.pl/newsroom/chciwosc-wydawcow-pie-wszystko-od-zawsze-swen-vincke-skrytykowal/za28a9f

Ssechu - oficjalne narzędzia moderskie zostały już dawno zapowiedziane:

https://www.gry-online.pl/newsroom/jestesmy-tworcami-gier-swen-vincke-banalnie-wyjasnil-dlaczego-ofi/z228aeb

Na nexusie jest już prawie 7 000 modów do BG3 nawet pomimo braku oficjalnych narzędzi. Dla porównania: Starshiiieeet - gra na silniku wywodzącym się z epoki kamienia gładzonego, który moderzy mają obcykany i poznany z poprzednich gier tego producenta - ma tyle samo modów, ale pobrań 3x mniej.

Dopóki gracze będą kupować ich produkcje - to oni będą je robić.

A sprzedaż mają całkiem sporą. Robią świetny lep na muchy - duże i rozbudowane światy które na początku naprawdę mocno wciągają. Ale gdy do gracza dociera, że ten świat jest drewniany i sztuczny, fabuła miałka, zadania powtarzalne, a podstawy gry przestarzałe - to jest już za późno żeby domagać się zwrotu pieniędzy.

Dziwna gra.

Zabugowana po sam sufit, totalny brak optymalizacji. Dopiero po 15 latach od premiery, po kupie fanowskich patchów i na topowym sprzęcie z szybkim dyskiem SSD M.2 chodzi dobrze, a chrupnie tylko czasem. Walka była wpieniająca bardziej niż w Dark Souls - tutaj potwory potrafiły wyprowadzać ataki niemożliwe do przerwania, co kończyło się śmiercią z paszczy zwykłego wilka nawet na bardzo wysokim poziomie rozwoju postaci.
Questy są banalne, czasem wręcz prostackie - przynieś 15 roślin, zabij zębacza, przynieś worki ze zbożem, zabij stado dzików, przynieś rośliny bagienne, zabij bandytów... Im bardziej na północ Myrtany wejdziesz, tym mapa jest mniej przydatna - ile ja nakląłem na te wąwozy i doliny w Nordmarze, to moje.

Mimo to wracam do niej co jakiś czas. Wciąż ma ten specyficzny dla Gothica klimat, a prymitywne questy wykonuje się z dziwną przyjemnością. Polonizacja na dobrym poziomie - to jedna z tych niewielu gier, w których wybieram polski dźwięk zamiast angielskiego. Usprawniono grę magiem i w końcu jest on sensowną alternatywą dla wojowników - dzięki wprowadzeniu regeneracji many nie trzeba już chlać potionów niczym rasowy alkoholik.

Zostawiam bez oceny, bo ta jest zwyczajnie trudna do określenia. Zaraz po premierze dałbym jej 4/10, bo klimat był skutecznie zabijany przez koszmarną optymalizację. Dzisiaj jest po prostu zwykłym starociem, na który skuszą się tylko gracze pamiętający pierwsze dwie części - a i to nie wszyscy.

Akurat fabułę i dialogi trzeba trochę przerobić - bo będą razić i nie do końca pasują do następnych części. Pierwszy wiedźmin był tworzony z założeniem, że może to być jedyna gra, nie przewidywano trylogii - to się zmieniło po sukcesie. Dlatego jeśli ktoś przechodzi wszystkie trzy części, to będzie mu zgrzytać:

- starzy znajomi typu Zoltan czy Jaskier: bardzo szybko przechodzą do porządku dziennego nad powrotem Geralta uznanego za zmarłego, nawet nie zająkną się o Ciri, która była dla Geralta mega-ważną postacią w książkach i później w grach - ani o czarnowłosą czarodziejkę. Temat nie istnieje, WTF?

- Triss Merigold, z której zrobiono władczą, samolubną sucz i usiłowano zastąpić nią czarnowłosą czarodziejkę. Zachowuje się bardzo do niej podobnie, nawet mówi to co ona w książkach. I pozostaje taka do końca gry. Dopiero w drugiej części jej charakter podlega magicznej transformacji i znów staje się tą fajną, ciepłą kobietą przez którą niejeden miał problem z wyborem w trójce.

Ogólnie - pierwsza część to taki miks egranizacji książki i jednocześnie jej kontynuacji. Bardzo wiele elementów jest wyciągniętych z książek, lekko przerobionych i przedstawionych jako nowe: Azar Javed to pseudo-Vilgefortz, Magister to odpowiednik Profesora, Alvin to odpowiednik Ciri. Ale z tym to już nic się nie da zrobić bez totalnego przerabiania fabuły, a wtedy to już nie będzie "remake". Lepiej tak zostawić. Tym bardziej, że mimo wszystko były to naprawdę dobre postacie, a ich historie świetnie napisane i poprowadzone.