Zamiana w wilkołaka | Wskazówki Skyrim

Na tej stronie poradnika do gry The Elder Scrolls V: Skyrim zamieściliśmy informacje jak można zostać wilkołakiem. Dowiesz się jakie warunki trzeba spełnić do dokonania przemiany w wilkołaka, jakie unikalne cechy gwarantuje bycie wilkołakiem, jakie utrudnienia niesie z sobą likantropia i jak pozbyć się niechcianej klątwy wilkołactwa.

• Informacje wstępne
• Jak zostać wilkołakiem?
• Ogólne założenia bycia wilkołakiem
• Zalety i wady bycia wilkołakiem
• Pozbycie się klątwy

Informacje wstępne

Możliwość przemiany w wilkołaka teoretycznie jest traktowana jako klątwa, ale w przeciwieństwie do wampiryzmu cały proces możesz w pełni kontrolować i czerpać z niego jedynie korzyści. Stając się wilkołakiem pozyskuje się zdolności, dzięki którym bohater może stać się bardziej skutecznym uczestnikiem bitew. Nie jest oczywiście tak, że z przemianą wiążą się wyłącznie same zalety, ale wspomniane w dalszej części tekstu wady łatwo można eliminować lub przynajmniej zmniejszać ich znaczenie.

Uwaga! Nic nie stoi na przeszkodzie żeby bohater stał się wilkołakiem nawet jeżeli aktualnie jest wampirem. W momencie odblokowania przemiany w wilkołaka wampiryzm jest kasowany, tak więc jest to dobra metoda jeśli chcesz na dobre pozbyć się tej choroby. Mechanizm ten nie działa w drugą stronę, bo żeby ponownie zagwarantować sobie szansę stania się wampirem trzeba odprawić rytuał związany z rezygnacją z postaci wilkołaka. Nie radzę decydować się na taki krok, bo rytuału dołączenia do wilkołaków nie można w trakcie gry przeprowadzić po raz drugi.

Jak zostać wilkołakiem?

Wilkołakiem możesz stać się znacznie prościej aniżeli wampirem, albowiem nie trzeba liczyć na łut szczęścia ani rozglądać się za przeciwnikami, którzy mogliby zarazić głównego bohatera ciążącą na nich klątwą. Jedyne co musisz zrobić, to nawiązać współpracę z gildią wojowników Skyrim, a więc z Towarzyszami, których główną siedzibą jest sanktuarium Jorrvaskr w miejscowości Biała Grań (powyższy screen).

W miarę wykonywania kolejnych zadań dla Towarzyszy (ich szczegółowe opisy znajdują się w odrębnym rozdziale poradnika) dość szybko dowiesz się, że członkowie tej gildii są wilkołakami. Co więcej, okaże się, iż żeby stać się pełnoprawnym członkiem Towarzyszy, wymagane jest przejście specjalnego rytuału. Konkretnie mowa tu o rytuale krwi (powyższy screen) odbywanemu w ramach questu Towarzyszy Srebrna Ręka.

Wypicie krwi w trakcie rytuału odblokowuje aktywną moc Postać Bestii, którą najlepiej jest wybrać z poziomu okna magii (powyższy screen). Wspomniana moc pozwala na dokonanie przemiany w wilkołaka raz dziennie.

Warto w tym miejscu odnotować, że limit ten można podwyższyć do dwóch przemian na dobę. W takiej sytuacji wymagane jest pozyskanie pierścienia Hircyna i ma to miejsce podczas zaliczania daedrycznego questu Księżycowa choroba (na koniec tego questu trzeba sprzymierzyć się z Hircynem).

Ogólne założenia bycia wilkołakiem

Bohater w momencie przemiany w wilkołaka zdejmuje z siebie wszystkie elementy ubioru oraz bronie, w rezultacie czego polega wyłącznie na atakach zadawanych pazurami. Sterując postacią w jej wilczej formie możesz liczyć na poprawienie zdrowia, kondycji oraz zwinności. Ten ostatni czynnik znacząco ułatwia przemieszczanie się po polu bitwy z zamiarem eliminacji kolejnych wrogów.

Dodatkowym ułatwieniem jest możliwość korzystania z opcji skowytu. Domyślnie skowyt służy do wywoływania strachu wśród okolicznych przeciwników, ale w dalszej fazie rozgrywki jego właściwości mogą ulec zmianie. Zaliczając powtarzalny quest Towarzyszy Totemy Hircyna możesz mianowicie zdobywać tytułowe totemy i wchodząc z nimi w interakcję w kryjówce wilkołaków w Białej Grani sprawiać żeby skowyt służył do wykrywania przeciwników w okolicy lub przywoływania sobie na pomoc wilków.

Bardzo ważną wiadomością jest to, że gra nie pozwala na przebywanie w formie wilkołaka przez nieograniczoną ilość czasu. Korzystanie z opcji przemiany jest bardzo limitowane i domyślnie są to dwie i pół minuty.

Cały proces można na szczęście w dosyć ciekawy sposób wydłużać, a mianowicie pożywiać się na ciałach przeciwników (powyższy screen). Dodatkową zaletą tego typu akcji jest możliwość odzyskiwania części utraconych punktów zdrowia, co jest szczególnie istotne jeżeli stacza się bitwy z silniejszymi oponentami.

Zalety i wady bycia wilkołakiem

Największą zaletą bycia wilkołakiem jest to, że korzystanie z przemiany jest w pełni dowolne. Nikt więc nie zmusza bohatera do tego żeby na przykład co godzinę czy co dobę dokonał przemiany. W przeciwieństwie do wampirów, które muszą obawiać się o zdemaskowanie, grając wilkołakiem nie trzeba martwić się o to, że ktoś zwróci uwagę na zachowanie czy wygląd bohatera. Sama przemiana to ciekawa propozycja szczególnie dla tych postaci, które w normalnych warunkach grają dość defensywnie. Dzięki przemianie w wilkołaka można sobie we wrażliwych momentach zapewnić możliwość rozprawienia się w efektowny sposób z przeciwnikami w walce wręcz.

Z innych pozytywów należy wspomnieć o zapewnieniu sobie stuprocentowej odporności na choroby i przyjaznemu nastawieniu ze strony zamieszkujących świat gry wilków. Ten drugi czynnik odgrywa istotną rolę w bitwach rozgrywanych na terenach leśnych, bo można wtedy skoncentrować się tylko na wrogach.

Zasadniczą wadą bycia wilkołakiem są spore ograniczenia w korzystaniu z wilczej formy. O dwóch z nich już wcześniej wspomniałem i są to możliwość dokonania tylko jednej przemiany na dobę oraz mocno ograniczony czas działania wilczej formy. Odczuwalny może być brak dodatkowego uzbrojenia, bo o ile wilkołaki świetnie radzą sobie w ofensywie, to gorzej jest ich z defensywą, tym bardziej, że pasek zdrowia nie może się samoczynnie regenerować.

Przyjmując postać wilkołaka nie można też wykonywać niektórych dość oczywistych czynności, jak chociażby badać ciał wrogów, podnosić przedmiotów czy korzystać z krzyków, tak więc na czas działania mocy wymagane jest wyraźne zmodyfikowanie taktyki działania. Z innych wad należy też wspomnieć o wrogim nastawieniu wszystkich postaci niezależnych do wilkołaka, tak więc z formy tej nie należy korzystać w miejscach publicznych. Na szczęście morderstwa i inne przestępstwa dokonywane w wilczej formie nie są "wliczane" do kary wyznaczanej za głowę bohatera.

Podsumowując, przemiana w wilkołaka jest o wiele ciekawszym i mniej skomplikowanym procesem od gry wampirem. Jej używanie jest jednak mocno limitowane, tak więc nie należy jej traktować jako kluczowego elementu przy planowaniu taktyki walki, a bardziej jako uzupełnienie bardziej tradycyjnych ataków.

Pozbycie się klątwy

Uwaga! Zdecydowanie nie radzimy pozbywać się opcji przemiany w wilkołaka, a to dlatego, że z faktem jej posiadania nie wiążą się żadne negatywne skutki. Jeżeli więc po kilku próbach przemiany nie przypadła Ci do gustu zabawa wilkołakiem, to nic nie stoi na przeszkodzie żeby z niej po prostu nie korzystać. Jedyny wyjątek to chęć odblokowania możliwości przemiany w wampira, albowiem wampiryzm wilkołakom nie jest straszny. Radzę bardzo dogłębnie przemyśleć taką decyzję, gdyż w przeciwieństwie do wampirów, którymi można stawać się wiele razy, wilkołakiem można stać się tylko raz.

Istnieje tylko jedna metoda zdjęcia klątwy i można z niej skorzystać dopiero po zaliczeniu ostatniego podstawowego questu Towarzyszy, czyli Chwała poległym. Musisz powrócić do Grobowca Ysgramora, udać się do głównej komnaty, wrzucić głowę wiedźmy z Glenmoril do ognia (powyższy screen) i na koniec pokonać wilczego ducha powiązanego z głównym bohaterem.

Uwaga - Jeżeli dysponowałeś tylko jedną głową wiedźmy podczas zaliczania zadania Chwała poległym, to musisz najprawdopodobniej ponownie odwiedzić lokację o nazwie Sabat Glenmoril (sektor 7, punkt 1) i zabić zignorowaną wcześniej wiedźmę lub ponownie zbadać ciało jednej z zabitych już wiedźm.

The Elder Scrolls V: Skyrim

11 listopada 2011

Rate It!

• Przegląd
• Poradnik
• Recenzja