tinyBuild Games

tinyBuild Games to producent i wydawca gier.

Oficjalna strona firmy tinyBuild Games, Facebook

Amerykański producent i wydawca gier niezależnych z siedzibą w Bothell w stanie Waszyngton. Firma, której szefem od 2011 roku jest Alex Nichiporchik, rozpoczęła jako studio indie; po dwóch latach podjęto jednak decyzję o zmianie profilu działalności i wejściu na rynek wydawniczy. Tytuły sygnowane przez tinyBuild trafiają na komputery osobiste i konsole.

Historia

Od niezależnego studia…

Firma tinyBuild, założona w 2011 roku przez Toma Briena i Aleksa Nichiporchika, rozpoczęła jako niezależne studio deweloperskie. Debiutanckie dzieło zespołu, czyli No Time To Explain, odniosło sukces w serwisie Kickstarter, zdobywając ponad 26 tysięcy dolarów; pozostałe 20 tysięcy potrzebne do ukończenia projektu deweloperzy mieli otrzymać od firmy Buka Entertainment, wraz z możliwością wydania No Time To Explain na platformie Steam; w zamian za pomoc, autorzy mieli przekazać wydawcy prawa do dysponowania marką w krajach rosyjskojęzycznych.

Niestety twórcy nigdy nie otrzymali obiecanej gotówki – nie mając dostępu do platformy Valve, podjęli decyzję o podzieleniu tytułu na dwa odcinki, z których pierwszy zadebiutował w sierpniu 2011 roku, z kolei drugi ukazał się w grudniu. Dopiero we wrześniu 2012 roku, kiedy firma Gabe’a Nevella wystartowała z inicjatywą Steam Greenlight, No Time To Explain mogło trafić na Steama. Ponowna premiera gry odbyła się więc w styczniu 2013 roku – produkcja ostatecznie odniosła sukces, co pozwoliło jej autorom na odbicie się od dna.

Jak mówią sami deweloperzy, po wszystkim czuli się wypaleni i nie mieli ochoty na tworzenie kolejnych gier. Moment przełomowy w historii tinyBuild miał jednak dopiero nadejść. W lutym 2013 roku, w trakcie Casual Connect w Hamburgu, a dokładnie – podczas konferencji Indie Showcase, zorganizowanej przez Luke’a Burtisa – Nichiporchik zauważył grę zatytułowaną SpeedRunner HD, która właśnie zmierzała na Steama. To właśnie wtedy wpadł na pomysł, że jego ekipa może wykorzystać środki pozyskane ze sprzedaży No Time To Explain, by pomóc uczynić SpeedRunners lepszą pozycją.

Wtedy też do zespołu dołączył Luke Burtis, który miał się zająć prezentacjami i dystrybucją, podczas gdy Tom Brien czuwałby nad aspektem wizualnym gry, z kolei Alex zadbały o marketing. Eksperyment zakończył się powodzeniem, gdyż SpeedRunners, wydane w steamowym Wczesnym Dostępie w sierpniu 2013 roku, odniosło sukces i szybko zarobiło ponad trzy miliony dolarów.

…do wydawcy gier indie

W ten sposób ekipa tinyBuild przekonała się, że współpraca z innymi deweloperami indie może przynosić wymierne korzyści. Od sierpnia 2013 roku studio stało się zatem wydawcą gier indie, zajmując się nie tylko kwestiami związanymi z wydawaniem gier tworzonych przez inne zespoły, lecz także pomagając im w przygotowywaniu konwersji na różne platformy.

Wśród tytułów, które tinyBuild wydało w kolejnych latach, na wzmiankę zasługują przede wszystkim: gra akcji pod tytułem Mr. Shifty (2017), Hello Neighbor (2017), który pomimo licznych bolączek okazał się bestsellerem i dał początek całej serii, czy wreszcie unikalne Pathologic 2 (2019).

W marcu 2020 roku tinyBuild wzięło pod swoje skrzydła Jeda Steena, znanego jako HakJak, by stanął na czele nowego studia deweloperskiego. W lipcu 2020 roku firma nabyła zespół Dynamic Pixels – autorów cyklu Hello Neighbor – który przemianowała na Eerie Guest Studios, a także zainwestowała 15 milionów dolarów w rozwój marki. W listopadzie 2020 roku zastrzyk gotówki w wysokości 3 milionów dolarów otrzymała od tinyBuild ekipa Hologryph. Jej zadaniem była pomoc w stworzeniu gry Secret Neighbor, będącej spin-offem serii Hello Neighbor.

W lutym 2021 roku tinyBuild nabyło trzy kolejne studia; mowa o We’re Five Games, Hungry Couch oraz Moon Moose. W tym samym miesiącu firma zadebiutowała również na giełdzie. W sierpniu z kolei pod jej skrzydła trafiło studio Animal. W listopadzie tinyBuild przejęło jeszcze firmy Versus Evil oraz Red Cerberus; transakcja kosztowała opisywanego wydawcę 12,5 miliona dolarów. W sierpniu 2022 roku pod skrzydła tinyBuild trafiły natomiast marki Surgeon Simulator oraz I Am Bread, przejęte od Bossa Studios za 3 miliony dolarów.

W kwietniu 2024 roku firma tinyBuild podzieliła się ze światem swoimi wynikami finansowymi za 2023 roku, które nie prezentowały się zbyt optymistycznie. Jak się okazało, jej przychody spadły o 29% w porównaniu z 2022 rokiem, co zaowocowało stratą operacyjną w wysokości 64 milionów dolarów. Co ciekawe, nowe premiery stanowiły zaledwie 8% rocznych przychodów tinyBuild za 2023 rok, co było o tyle intrygujące, że jego nakładem zadebiutowały między innymi takie pozycje, jak ciepło przyjęte Punch Club 2: Fast Forward, Kill It With Fire 2 oraz The Bookwalker: Thief of Tales.

Niemniej, wydawca miał plan na ratowanie swojego budżetu. Oprócz chęci skoncentrowania się na „nieskończonych” produkcjach i grach-usługach, tinyBuild podreperowało swoje finanse, sprzedając prawa do marki Surgeon Simulator, które w czerwcu 2024 roku trafiły w ręce Infogrames.

Amerykański producent i wydawca gier niezależnych z siedzibą w Bothell w stanie Waszyngton. Firma, której szefem od 2011 roku jest Alex Nichiporchik, rozpoczęła jako studio indie; po dwóch latach podjęto jednak decyzję o zmianie profilu działalności i wejściu na rynek wydawniczy. Tytuły sygnowane przez tinyBuild trafiają na komputery osobiste i konsole.

Historia

Od niezależnego studia…

Firma tinyBuild, założona w 2011 roku przez Toma Briena i Aleksa Nichiporchika, rozpoczęła jako niezależne studio deweloperskie. Debiutanckie dzieło zespołu, czyli No Time To Explain, odniosło sukces w serwisie Kickstarter, zdobywając ponad 26 tysięcy dolarów; pozostałe 20 tysięcy potrzebne do ukończenia projektu deweloperzy mieli otrzymać od firmy Buka Entertainment, wraz z możliwością wydania No Time To Explain na platformie Steam; w zamian za pomoc, autorzy mieli przekazać wydawcy prawa do dysponowania marką w krajach rosyjskojęzycznych.

Niestety twórcy nigdy nie otrzymali obiecanej gotówki – nie mając dostępu do platformy Valve, podjęli decyzję o podzieleniu tytułu na dwa odcinki, z których pierwszy zadebiutował w sierpniu 2011 roku, z kolei drugi ukazał się w grudniu. Dopiero we wrześniu 2012 roku, kiedy firma Gabe’a Nevella wystartowała z inicjatywą Steam Greenlight, No Time To Explain mogło trafić na Steama. Ponowna premiera gry odbyła się więc w styczniu 2013 roku – produkcja ostatecznie odniosła sukces, co pozwoliło jej autorom na odbicie się od dna.

Jak mówią sami deweloperzy, po wszystkim czuli się wypaleni i nie mieli ochoty na tworzenie kolejnych gier. Moment przełomowy w historii tinyBuild miał jednak dopiero nadejść. W lutym 2013 roku, w trakcie Casual Connect w Hamburgu, a dokładnie – podczas konferencji Indie Showcase, zorganizowanej przez Luke’a Burtisa – Nichiporchik zauważył grę zatytułowaną SpeedRunner HD, która właśnie zmierzała na Steama. To właśnie wtedy wpadł na pomysł, że jego ekipa może wykorzystać środki pozyskane ze sprzedaży No Time To Explain, by pomóc uczynić SpeedRunners lepszą pozycją.

Wtedy też do zespołu dołączył Luke Burtis, który miał się zająć prezentacjami i dystrybucją, podczas gdy Tom Brien czuwałby nad aspektem wizualnym gry, z kolei Alex zadbały o marketing. Eksperyment zakończył się powodzeniem, gdyż SpeedRunners, wydane w steamowym Wczesnym Dostępie w sierpniu 2013 roku, odniosło sukces i szybko zarobiło ponad trzy miliony dolarów.

…do wydawcy gier indie

W ten sposób ekipa tinyBuild przekonała się, że współpraca z innymi deweloperami indie może przynosić wymierne korzyści. Od sierpnia 2013 roku studio stało się zatem wydawcą gier indie, zajmując się nie tylko kwestiami związanymi z wydawaniem gier tworzonych przez inne zespoły, lecz także pomagając im w przygotowywaniu konwersji na różne platformy.

Wśród tytułów, które tinyBuild wydało w kolejnych latach, na wzmiankę zasługują przede wszystkim: gra akcji pod tytułem Mr. Shifty (2017), Hello Neighbor (2017), który pomimo licznych bolączek okazał się bestsellerem i dał początek całej serii, czy wreszcie unikalne Pathologic 2 (2019).

W marcu 2020 roku tinyBuild wzięło pod swoje skrzydła Jeda Steena, znanego jako HakJak, by stanął na czele nowego studia deweloperskiego. W lipcu 2020 roku firma nabyła zespół Dynamic Pixels – autorów cyklu Hello Neighbor – który przemianowała na Eerie Guest Studios, a także zainwestowała 15 milionów dolarów w rozwój marki. W listopadzie 2020 roku zastrzyk gotówki w wysokości 3 milionów dolarów otrzymała od tinyBuild ekipa Hologryph. Jej zadaniem była pomoc w stworzeniu gry Secret Neighbor, będącej spin-offem serii Hello Neighbor.

W lutym 2021 roku tinyBuild nabyło trzy kolejne studia; mowa o We’re Five Games, Hungry Couch oraz Moon Moose. W tym samym miesiącu firma zadebiutowała również na giełdzie. W sierpniu z kolei pod jej skrzydła trafiło studio Animal. W listopadzie tinyBuild przejęło jeszcze firmy Versus Evil oraz Red Cerberus; transakcja kosztowała opisywanego wydawcę 12,5 miliona dolarów. W sierpniu 2022 roku pod skrzydła tinyBuild trafiły natomiast marki Surgeon Simulator oraz I Am Bread, przejęte od Bossa Studios za 3 miliony dolarów.

W kwietniu 2024 roku firma tinyBuild podzieliła się ze światem swoimi wynikami finansowymi za 2023 roku, które nie prezentowały się zbyt optymistycznie. Jak się okazało, jej przychody spadły o 29% w porównaniu z 2022 rokiem, co zaowocowało stratą operacyjną w wysokości 64 milionów dolarów. Co ciekawe, nowe premiery stanowiły zaledwie 8% rocznych przychodów tinyBuild za 2023 rok, co było o tyle intrygujące, że jego nakładem zadebiutowały między innymi takie pozycje, jak ciepło przyjęte Punch Club 2: Fast Forward, Kill It With Fire 2 oraz The Bookwalker: Thief of Tales.

Niemniej, wydawca miał plan na ratowanie swojego budżetu. Oprócz chęci skoncentrowania się na „nieskończonych” produkcjach i grach-usługach, tinyBuild podreperowało swoje finanse, sprzedając prawa do marki Surgeon Simulator, które w czerwcu 2024 roku trafiły w ręce Infogrames.