Punch Club

Minirecenzja Punch Club – ciężka praca oraz szybki prosty popłacają

Kto z nas nie oglądał choćby jednej odsłony Rocky’ego? Filmowa saga o „zwykłym” bokserze jest jedną z najbardziej inspirujących w historii Hollywood, ale dzięki nowej grze studia Lazy Bear Games, możemy przeżyć ją także i na ekranach naszych przenośnych urządzeń. Punch Club to nic innego jak z pozoru prosty symulator życia boksera, w którym kierujemy karierą młodego chłopaka. Zaczynamy od zera, ale nasze cele są znacznie ambitniejsze niż obijanie twarzy kolegów na podwórku.

Rozgrywka rozpoczyna się od krótkiego wprowadzenia fabularnego, który stanowi tło dla naszych dalszych poczynań. Przez całą młodość podziwialiśmy bokserskie poczynania i determinację naszego ojca, ten niestety jednak ginie w tajemniczych okolicznościach z ręki równie tajemniczego jegomościa w czerni. Podczas gry staramy się odkryć tożsamość mordercy, a jedyną na to szansą jest wzięcie udziału w wielkim turnieju. Dopuszczani są do niego jednak tylko najlepsi, a ścieżka na szczyt nie jest łatwa – nasz bohater musi więc włożyć wiele pracy w to, aby faktycznie zasłużyć na miejsce w elicie. Kolejne sukcesy w ringu amatorskim, a później zawodowym, to wypadkowa umiejętnego balansowania pomiędzy ostrym treningiem, a zwykłą pracą, która zapewnia nam pieniądze potrzebne do zaspokajania potrzeb i rozwijania bohatera. Jest to o tyle trudne, że każdy z atrybutów oraz same statystyki są automatycznie obniżane po każdym dniu. Znalezienie optymalnej ścieżki rozwoju i godzenie wszystkich obowiązków jest zadaniem prostym, ale daje sporo satysfakcji… choć jednocześnie po pewnym czasie może jednak nieco znużyć.

Rozwijanie bohatera i cała związana z tym otoczka jest oczywiście jedynie tłem dla samych walk. Te odbywają się automatycznie, jednak gracz ma możliwość przez każdą rundą rozplanować zestaw ruchów, ciosów i uników, z których korzystać będzie jego postać. Pojedynki nie są więc przesadnie mocno interaktywne, ale wywołują autentyczne emocje i podczas grania nieraz zdarzy się, że krzykniemy z radości lub niezadowolenia. Warto w tym miejscu zwrócić jednak uwagę, że po przekroczeniu pewnego poziomu rozwoju postaci, Punch Club staje się dość „prosty” i nasz wojak wygrywa walkę jedna za drugą, o ile dobrze dobierzemy jego repertuar.

Ścieżka dźwiękowa wprawdzie nie rzuca na kolana, ale amatorzy pikselowego stylu oraz nawiązań do kultowych filmów lat 90. będą grą zachwyceni – podczas zabawy rozpoznamy postacie z Fight Clubu, Rocky’ego czy Żółwi Ninja. W ogólnym rozrachunku gra sprawdza się całkiem dobrze i jest w stanie zapewnić niezłą rozrywkę na przynajmniej kilka lub wręcz kilkanaście godzin.