New World Computing

New World Computing to producent i wydawca gier.

Oficjalna strona firmy New World Computing

Amerykańskie studio deweloperskie, którego siedziba mieściła się w stanie Kalifornia. Zespół działający w latach 1984-2003 tworzył gry przeznaczone na komputery osobiste i konsole (w początkowych latach działalności zajmując się również wydawaniem produkcji opracowywanych przez inne ekipy). Największymi hitami w portfolio New World Computing były bestsellerowe serie Might and Magic oraz Heroes of Might and Magic. Od 1996 roku studio należało do firmy 3DO Company.

Historia

Dzieje studia New World Computing rozpoczynają się w 1984 roku, kiedy to firma została założona przez Jona i Michaelę Van Caneghemów oraz Marka Caldwella. Ekipa, której siedziba mieściła się wówczas w kalifornijskim Agoura Hills, przez kolejne dwa lata pracowała nad swoim debiutanckim projektem.

Start z wysokiego c

Była nim wydana w 1986 roku gra RPG zatytułowana Might and Magic Book One: The Secret of Inner Sanctum. Tytuł na tyle przypadł graczom do gustu, że położył podwaliny pod markę, która w kolejnych latach miała być osią działalności New World Computing. Dwa lata później produkcja doczekała się kontynuacji zatytułowanej Might and Magic II: Gates to Another World.

Nieoczekiwanie jednak trzecim dziełem studia nie była kolejna odsłona tego cyklu, lecz strategia turowa Nuclear War, bazująca na grze karcianej pod tym samym tytułem. W 1990 roku pojawiła się natomiast adaptacja „papierowego” RPG-a zatytułowanego Tunnels and Trolls, czyli Tunnels & Trolls: Crusaders of Khazan. Oprócz niej do sprzedaży trafiło King’s Bounty, czyli strategia turowa będąca protoplastą słynnego Heroes of Might & Magic. Nie uprzedzajmy jednak faktów.

Rok 1991 przyniósł bowiem premierę dwóch innych produkcji stworzonych przez New World Computing (czyli RPG-a akcji zatytułowanego Planet’s Edge i Might and Magic III: Isles of Terra). Poza tym firma była wydawcą gier The Faery Tale Adventure oraz Joe and Mac (twórców tej ostatniej New World Computing kupiło w tym samym roku, dzięki czemu mogło przygotować jej port na konsolę Sega Mega Drive).

W 1992 roku światło dzienne ujrzała czwarta odsłona popularnego już wówczas cyklu Might and Magic, czyli Clouds of Xeen, która w 1993 roku doczekała się bezpośredniej kontynuacji zatytułowanej Darkside of Xeen. Co ciekawe, obie produkcje można było połączyć w jedną całość nazwaną World of Xeen. W międzyczasie zespół wydał również takie pozycje, jak Spaceward Ho! oraz Empire Deluxe.

Oprócz stworzonego przez opisywane studio Zephyra będącego multiplayerowym shoot’em upem, rok 1994 przyniósł premiery kilku gier wydanych przez New World Computing. Mowa o Hammer of the Gods, Inherit the Earth: Quest for the Orb oraz Iron Cross. W sprzedaży pojawiła się również kompilacja dwóch ostatnich części serii Might and Magic, czyli Might and Magic: World of Xeen.

Droga na sam szczyt

W 1995 roku New World Computing wydało gry Anvil of Dawn, Multimedia Celebrity Poker, Wetlands oraz Mind Games. Poza tym zespół dał zielone światło ekipie Catware, która stworzyła Swords of Xeen – fanowskie rozszerzenie dodawane do kompilacji Might and Magic Trilogy (zawierającej trzecią, czwartą i piątą część serii). Na tym jednak nie koniec, gdyż w tym samym roku światło dzienne ujrzała gra Heroes of Might and Magic: A Strategic Quest, czyli strategia turowa czerpiąca garściami z rozwiązań wypracowanych na potrzeby King’s Bounty. Tytuł odniósł olbrzymi sukces artystyczny i komercyjny, dzięki czemu już rok później doczekał się kontynuacji zatytułowanej Heroes of Might and Magic II: The Succession Wars (która z kolei w 1997 roku otrzymała rozszerzenie nazwane The Price of Loyalty). Poza tym firma działała dosyć prężnie również na polu wydawniczym – jej nakładem do sprzedaży trafiły takie tytuły, jak Chaos Overlords, Empire II: The Art Of War, Spaceward Ho! IV oraz Wages of War.

W 1996 roku New World Computing zostało kupione przez firmę 3DO Company, która pozyskała prawa do stworzonych przez nie marek.

Po pięciu latach absencji, w 1998 roku na sklepowych półkach pojawiło się szóste Might and Magic, czyli The Mandate of Heaven. Była to pierwsza odsłona cyklu, w której wykorzystano elementy grafiki trójwymiarowej. Na napędzającej ją technologii oparto również dwie następne części, czyli Might and Magic VII: For Blood and Honor (1997) oraz Might and Magic VIII: Day of the Destroyer (2000).

Rok 1999 przyniósł premierę największego hitu w portfolio studia New World Computing, czyli Heroes of Might and Magic III: The Restoration of Erathia. Produkcja, do dzisiaj uważana przez wielu za najlepszą część serii, szybko doczekała się dodatku w postaci ciepło przyjętego Armageddon’s Blade.

Bolesny upadek

O tym, że w 3DO Company (a więc i w New World Computing) nie dzieje się najlepiej, mógł świadczyć fakt, że rok 2000 zdominowały tworzone przez studio niewielkie produkcje spod szyldu Heroes Chronicles. Gry zawierały krótkie kampanie, a ich celem było przede wszystkim zapoznanie z marką graczy, którzy do tej pory nie dali jej szansy. Łącznie do sprzedaży trafiło osiem pozycji tego typu, z których ostatnia zadebiutowała w 2001 roku. Poza tym jednak autorzy opracowali jeszcze jeden dodatek do trzecich „herosów”, czyli The Shadow of Death.

Rok 2001 przyniósł natomiast premierę nie tylko wspomnianego powyżej, ósmego Might and Magic, lecz również remake’u King’s Bounty, stworzonego z myślą o konsoli PlayStation 2, a wydanego jako Heroes of Might and Magic: Quest for the Dragon Bone Staff. Na sklepowych półkach pojawiło się także Legends of Might and Magic, czyli FPS osadzony w tytułowym uniwersum.

Na technologii napędzającej ostatnią z wymienionych produkcji oparto wydane w 2002 roku Might and Magic IX: Writ of Fate będące pierwszą częścią serii działającą w pełnym trójwymiarze. Powstająca w pośpiechu pozycja nie doczekała się ciepłego przyjęcia ze strony graczy i recenzentów, którzy krytykowali ją przede wszystkim za liczne błędy.

Ostatnią grą, pod którą podpisało się New World Computing, było Heroes of Might and Magic IV. Produkcja wprowadziła szereg zmian w mechanice rozgrywki, które nie przypadły do gustu wielu fanom serii. Odbiło się to negatywnie na jej sprzedaży, podczas gdy deweloperzy i wydawca liczyli na pobicie wyniku ustanowionego przez trzecią część serii. Tytuł otrzymał dwa dodatki, czyli The Gathering Storm (2002) oraz Winds of War (2003).

W kwietniu 2002 roku 3DO Company zwolniło dużą część pracowników New World Computing – posady utrzymali jedynie kluczowi pracownicy studia. Kiedy jednak firma-matka opisywanego zespołu zbankrutowała, pociągnęła na dno również New World Computing. Wcześniej prawa do marki Might and Magic zostały sprzedane firmie Ubisoft, która od tej pory miała się zająć jej rozwojem. Marka King’s Bounty w 2007 roku trafiła natomiast w ręce firmy 1C Company, zyskując swoiste „drugie życie”.