Gry, na których premierę czekam lub gry po premierze, w które chcę zagrać.
Gry do tej listy możesz dodać na stronach serwisu, tam gdzie znajduje się opcja “Czekasz?”, lub przy grach po premierze wybierając przycisk “Oceń”.
Lista gier, które oceniłeś i ocena jaką wystawiłeś.
Gry możesz oceniać w Encyklopedii Gier, przy materiałach o grach i na forum. Dla jednej gry na wybraną platformę możesz wystawić tylko jedną ocenę, kolejne oceny gry dla wersji na konkretną platformę, uaktualniają twoją poprzednią ocenę.
Dragon Quest XI S: Echoes of an Elusive Age - Definitive Edition
Dragon Quest XI S: Echoes of an Elusive Age - Definitive EditionNa tej liście znajdziesz Twoje recenzje gier z ocenami, które zostały wybrane przez redakcję. Jeżeli podczas oceniania gry opiszesz swoje wrażenia i opinię, pojawia się ona w formie postu na forum i jeżeli zostanie wybrana przez redakcję, staje się minirecenzją, opublikowaną na karcie ocen w Encyklopedii Gier.
21 września 2025 - Recenzja Gry
Cronos: The New Dawn
Bardzo dobra gra, jak dla mnie wyraźnie lepsza od remaku SH2. Dobrze wyważony poziom trudności i ciągły brak zasobów wymuszają dokładną eksplorację, która sprawia masę frajdy. Klimat polski lat 80 jest największą zaletą Cronosa, dlatego bardzo brakuje głosów w rodzimym języku. Zwlaszcza, że angielskie są przeciętne i psują odczucia z gry. Duzym problemem były crashe podczas scenek przerywnikowych w hubie - zawsze w tym samym momencie. Całe szczęście dało się je pominąć, ale tak nie powinno sie dziać. Ogólnie Cronos to świetna gra. Gdyby nie wyrzutki do pulpitu, które mocno irytowały, i brak głosów PL, to byłoby 9.
9 września 2025 - Recenzja Gry
The Drifter
Wspaniała i bardzo klimatyczna gra point & click. Zagadki są bardzo przyjemne i rozwiązuje się je płynnie (choć oczywiście zdarza się przyciąć). Historia, dialogi i voice acting na najwyższym poziomie, a oprawa audio-wizualna, jeśli ktoś lubi pixel art, zrywa czapkę. Gra została bardzo dobrze przygotowana pod pada - całość przeszedłem na steam decku i bawiłem się doskonale. Z minusów, to chciałoby się żeby była nieco dłuższa, zagadki mogłyby być też nieco trudniejsze. Poza tym sztos.
12 sierpnia 2025 - Recenzja Gry
Mafia: The Old Country
Gra jest całkiem niezła, ale ma sporo problemów. Historię śledzi się bardzo przyjemnie i jest to główna motywacja do grania. Choć opowieść niczym szczególnie nie zaskakuje, to jeśli lubi się mafijne opowieści, warto ją poznać. Klimat Sycylii wspaniały, wg mnie gra jest najlepsza z sycylijskim dubbingiem. Sam gameplay jest poprawny, za to skradanie to niestety pomyłka. Bardzo prostackie, dodatkowo ma swoje głupotki jak magicznie znikające ciała w skrzyniach. Plus za liniową strukture i brak typowego otwartego świata. Ogólne, to nowa mafia zasługuje na takie 6.5, ale ze względu na słabość do klimatów mafijnych i fakt, że w sumie mnie wciągnęło, dam 7. Warto sprawdzić jak będzie poniżej stówki.
13 lipca 2025 - Recenzja Gry
Clair Obscur: Expedition 33
Gra ze mną tak nie zarezonowała jak w przypadku części osób. Bardzo dobry tytuł, ale nie zachwycił mnie. Za to trochę rzeczy mi nieco przeszkadzało, jak choćby level design i niesatysfakcjonująca eksploracja. Mimo tego bardzo doceniam te grę i kibicuje twórcom. Mam też nadzieję, że branża wyciągnie lekcje z tego sukcesu i wrócą czasu mniejszych, bardziej skondensowanych RPGów. Cudowna ścieżka dźwiękowa!
11 lipca 2025 - Recenzja Gry
Doom: The Dark Ages
Dobra gra, ale zbyt długa i monotonna. Szybko pokazuje wszystko co ma do zaoferowania, a dodatki w postaci misji na smoku czy w mechu są zbyt prostackie. No i ścieżka dźwiękowa bez Micka już tak nie robi. Nie zmienia to faktu, że bawiłem się dobrze
13 marca 2025 - Recenzja Gry
Kingdom Come: Deliverance 2
Wreszcie ukończyłem KCD 2. Przypłaciłem to niewyspaniem, ale jak już wkroczyłem na ścieżkę do finału, to nie chciałem przerywać oraz rozrzedzać doświadczenia. I muszę przyznać, że było warto. Ostatnie godziny, począwszy od wątku z legatem, dały mi bardzo dużo radochy. Koło 4 zmęczony ale zadowolony, oglądałem z uśmiechem napisy końcowe.Spędziłem w grze około 130h i jest to pierwszy tytuł od lat, który przy tak gigantycznym przebiegu, cieszył mnie do samego końca. Szczerze mówiąc chętnie rozpocząłbym nową grę.Jeśli chodzi o plusy, jest ich wiele :). KCD 2 ma cudowny klimat i historię. Postaci są fantastycznie nakreślone i po spędzeniu dłuższego czasu w wirtualnych, średniowiecznych Czechach naprawdę polubiłem ekipę towarzyszącą graczowi. Mechanika również bardzo mi się podoba. Nacisk na immersję, nieśpieszne tempo rozgrywki i stawiane graczowi wymagań, poczucie bycie cianiasem na starcie - wszystko to działa świetnie. Twórcy co rusz popisują się kreatywnością i tworzą niezwykle ciekawe misje. Świetnie przy tym grają emocjami. Ogólnie jestem absolutnie zachwycony jak fantastycznie wszystkie elementy spinają się w całość. Oczywiście gra nie jest idealna - dla mnie największym (i jednym poważnym) minusem jest problem z balansem. O ile w pierwszej części gry jest dobrze, gracz pnie się po szczeblach rozwoju i czuje, że powoli zaczyna coś potrafić, tak w drugim rozdziale większość umiejętności mam wysoko rozwiniętych i człowiek może przebierać w możliwych rozwiązaniach: przegadać, onieśmielić charyzmą, użyć wiedzy, znajomości alchemii, przekraść się czy stłuc na kwaśne jabłko - wybieraj graczu. Zbyt łatwo i za szybko stajemy się mega wszechstronni. Dodatkowo walka staje się naprawdę prosta (i to bez psa oraz celowo zakładając słabszy pancerz). Bardzo liczę na jakieś poprawki w tym zakresie i mam nadzieję, ze Hardcore mode rozwiążę część problemów. W ostateczności pozostają mody - są już opcję na utrudnienie walki, spowolnienie wbijanych poziomów, etc.Pomimo tego problemu (oraz drobnych gliczy), gra i tak jest absolutnym fenomenem. Dla mnie jedna z najbardziej wciągający i immersyjnych przygód jakich doświadczyłem jako gracz. Z pewnością wrócę do gry po premierze wszystkich DLC i zacznę nowe przejście z jakimiś ciekawymi modami.
24 stycznia 2025 - Recenzja Gry
Kingdom Come: Deliverance
Gra ma sporo drobnych problemów i irytujących rozwiązań, jak choćby ciągnące się w nieskończoność ekrany czekania i szybkiej podróży, ale pomimo tego, jest unikalna i szalenie wciągająca. Na każdym kroku czuć, że to gra stworzona z pasją. Polecam
9 stycznia 2025 - Recenzja Gry
Inscryption
Fenomenalna gra. Świeża, zabawna, świetnie zaprojektowana i szalenie wciągająca. Nie gram w karcianki, ale Inscryption mnie porwało. Zaskakująca perła pośród gier niezależnych
9 stycznia 2025 - Recenzja Gry
Indiana Jones and the Great Circle
Bardzo duża niespodzianka. Gra mnie oczarowała formuła, bo uwielbiam immersive simy. Dodatkowo ma plastyczną i stylową oprawę oraz świetnie zrobioną fabułę, która bardzo udanie nawiązuje do starych filmów o Indianie. Klimat jest znakomity, a rozgrywka bardzo przyjemna. Wszystko się w tej grze zgadza. Może poza inteligencją przeciwników, która aż prosi się o poprawę i dodanie lepszych reakcji. Tak czy inaczej dla mnie lekko naciągane 9. Mam szczerą nadzieję, że ostatnie plotki o zadowoleniu MS i Lucas Arts z gry są prawdą i dostaniem kolejną część
20 grudnia 2024 - Recenzja Gry
Silent Hill 2
Dobra, rzemieślnicza robota, ale nic ponadto. Nie udało się uchwycić tego specyficznego, surrealistycznego feelingu oryginału. Przez nadmierne wydłużenie gry i zbyt dużą ilość walki, SH2 jest w moim odczuciu monotonny i męczący. Tempo fabuły siada i gdzieś ulatnia się ta mglista nieoczywistość znacznie bardziej zwartego oryginału.
22 maja 2024 - Recenzja Gry
Senua's Saga: Hellblade II
Bardzo specyficzna pozycja. Właściwie to niemal sensoryczne doświadczenie z pogranicza filmu i gry z wybitną warstwą audio-wizualną oraz porażającym klimatem. Zdecydowanie nie dla każdego, bo gameplay odseparowany od narracji i splendoru oprawy jest bardzo prosty. Jeśli natomiast jesteś graczem, który umie się zanurzyć w świecie gry i posiada pewną wrażliwość na klimaty rodem z filmu Wiking, to zdecydowanie warto. Jako całość, uwzględniając długość(wbiłem 'calaka' w 8h), jest to fantastyczne doświadczenie. Obowiązkowo grać na słuchawkach!
15 kwietnia 2024 - Recenzja Gry
Dragon's Dogma II
Dragon's Dogma 2 to świetna gra i basta! :) Ukończyłem ją w 96h (mam dwójkę w menu głównym;)) wykonując większość rzeczy w grze i bawiłem się wybornie. Lvl tylko 54, bo zmniejszyłem ilość otrzymywanego expa przy pomocy moda (szczegóły niżej). Przetestowane klasy: Fighter, Archer, Mystic Spearhand. Reszta na później :)Jeśli chodzi o plusy, to skrótowo:Uwielbiam system walki, epickie potyczki z bestiami, pionki, reaktywność świata i mechanik, pewną surowość i niegościnność (brak prowadzenia za rączkę), plastyczną i klimatyczną oprawę oraz fantastyczny projekt świata, który jest otwarty, ale też relatywnie niewielki i niesamowicie wręcz skłania do dokładnej eksploracji. Wszystko to razem sprawia, że gra jest niezwykle świeża (nie grałem w jedynkę) i oferuje niespotykane poczucie przygody, które do momentu aż staniemy się zbyt mocni, po prostu oczarowuje. Nie będę szczegółowo omawiał plusów, bo koledzy wyżej wyczerpali temat. Skupię się na problemach, bo całościowo czuć, że DD2 mogła być jedną z najlepszych gier ever, ale zabrakło balansu i dopracowania. Poniżej szczegóły:- Bardzo łatwo jest się 'przekoksić' co trochę ubija ten dreszczyk emocji związany z eksplorację. Tutaj za konieczność uważam mod Custom Difficulty Tweaks: http://www.nexusmods.com/dragonsdogma2/mods/195 .Pozwala on pogmerać przy poziomie trudności. Osobiście od 30 lvl obrażenia zadawane przez wrogów zwiększyłem o 50%, a otrzymywane zmniejszyłem o taką sama wartość. Znacznie zjechałem też z ilością expa. Dzięki temu gra stanowiła jako takie wyzwanie (18 zgonów)- New game + to pomyłka, bo nie skaluje wyzwania (ten tryb jest zwyczajnie niedopieczony). - Pokpiono sprawę optymalizacji, w miastach niezależnie od sprzętu animacja czka, a postacie ładują się tuż przed oczyma- Prezentacja dialogów, zwłaszcza kadrowanie i lipsync. Nie jest to dla mnie jakiś szczególny problem, bo gra kładzie akcenty na inne kwestie, ale wygląda to mocno amatorsko- Średniawe questy i dziwaczna mechanika skradania. Tutaj ponownie nie jest to jakiś wielki problem, bo liczy się podróż, ale zdecydowanie mogło być lepiej. Skradanie, jest zwyczajnie fasadowe, a jest go sporo w wątku głównym- Mikrotransakcje, które są zupełnie zbędne i dodane na siłę. Korzystanie z nich wydaje się być sprzeczne z jakąkolwiek logiką, zwłaszcza że te są jednorazowe, a wszelkie kamienie do wskrzeszania i szybkiej podróży wręcz walają się w świecie gry (dodatkowo można je kupić u wielu sprzedawców za kasę, której jest w bród). Nie zmienia to faktu, że MTXy, jak mawiał wspaniały Andrzej, narobiły grze mnóstwo smrodu i pozostawiły pewien niesmak.Liczę, że Capcom się zrehabilituje i poprawi stronę techniczną oraz doda więcej zawartości (dodatek w starym stylu mile widziany). Poproszę też o jakiś 'hard mode' z prawdziwego zdarzenia i więcej rodzajów bestii, a będę grał przez setki godzin, bo zwyczajnie pokochałem tę dziwną grę :)
26 marca 2024 - Recenzja Gry
Homeworld
Klasyk
13 marca 2024 - Recenzja Gry
Final Fantasy XVI
Niezła gra z fajną walką i świetną muzyką, ale...Questy poboczne jak z podrzędnego MMO, przeciętne i nudnawe dialogi poza głównymi momentami, nierówna grafika, brak wzywania w trakcie walk i trochę płytki system, które są dodatkowo bardzo nieczytelne przez ilość efektów cząsteczkowych. I najważniejsze, to akcyjniak, nie RPG!Nie dałem rade ukończyć po około 25-30h znudziłem się, odpuściłem i sprzedałem. Może zrobię 2 podejście jak wyjdzie na PC (w dobrym promo) - tym razem bez kompromisów wizualnych.
12 lutego 2024 - Recenzja Gry
Horizon: Zero Dawn - Complete Edition
Robiłem 2 podejścia, ale gra kompletnie nie dla mnie. Nuda, nuda i jeszcze raz nuda. Klimat i muzyka po prostu przymulają. Gejmplej z kolei generuje ziewanie :). Gra próbuje naśladować Wiedżmina 3 ale ma fatalne twarze, dialogi, fabułę i questy, bohaterka zaś nie ma charyzmy i uroku. Zupełnie nie rozumiem zachwytów nad Horizonem. Podobnie jak robienia pseudo-RPG ze wszystkich tworów assasyno-podobnych.
29 stycznia 2024 - Recenzja Gry
The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom
Gra totalna, pod każdym względem lepsza niż Breath of the Wild. O jej zaletach napisano już bardzo dużo, więc daruję sobie wyliczankę. Ocena to 9,5, bo brakuje tu tego zaskoczenia i rewolucji, które towarzyszyły premierze poprzedniej części. No i nie można przejść obojętnie nad olbrzymim podobieństwem ToTK do BotW - wiele mechanik, assetów, dźwięków, przeciwników zostało przeniesione bez zmian, co jednak skutkuje pewnym brakiem świeżości. Chciałbym też zobaczyć udźwiękowione dialogi - gra bardzo dużo by na tym zyskała i choć rozumiem ograniczenia techniczne związane z ilością miejsca na switchu i kartridżach, to jednak brakuje tych głosów, zwłaszcza że fragmenty z dubbingiem brzmią bardzo dobrze.Nie zmienia to faktu, że gra jest "magiczna" i absurdalnie wręcz dobra. Poziom interaktywności świata, złożoność, fizyka, eksploracja - te rzeczy znajdują się poza skalą i myślę, że konkurencja jeszcze przez wiele lat nie zbliży się w tych obszarach do dzieła Nintendo.Ukończenie gry zajęło mi nieco ponad 160h. W tym czasie sporo zwiedzałem, ale wiele miejsc ledwie liznąłem lub zupełnie zignorowałem. Wymaxowanie nowej Zeldy wymagałoby pewnie z 300+ h. Dla tej gry zdecydowanie warto kupić switcha, a ja z pewnością będę do niej wracał.
29 stycznia 2024 - Recenzja Gry
Prince of Persia: The Lost Crown
Znakomita gra, moje największe zaskoczenie od dawna. Polecam podejść z otwartością, bo choć nie jest to następca Piasków Czasu, to gwarantuje masę frajdy. Dla mnie wyraźnie lepsza od obu części Ori czy Hollow Knight. Demo jest raczej średnie i nie porywa, ale uwierzcie, ta gra rozkwita po pierwszych 2h i staje się coraz lepsza z biegiem czasu.Jeśli chodzi o plusy, to na pierwszy ogień idzie system walki, w którym można tworzyć naprawdę imponujące combosy (choć na normalu przeciwnicy za szybko umierają :D). Całość jest prosta i intuicyjna, ale ma głębię. Easy to learn, hard to master. Gra ma też świetny flow oraz płynność poruszania księcia. Bieganie po świecie, dashowanie, skakanie są niezwykle przyjemne. Niektóre wyzwania logiczno-platformowe, to czysty hardcore, jednak ich ukończenie daje mnóstwo satysfakcji. Ogólnie gierka ma dobrze wyważony poziom trudności, początek jest banalny, ale stopniowo robi się znacznie trudniej. Projekt świata jest fenomenalny, gra ma ciekawe biomy, wszędzie pełno jest sekretów, skrótów i wspomnianych wyzwań akrobatycznych. Ogólnie chciałbym żeby więcej gier 3d korzystało z metroidvaniowego podejścia do projektowania mapy, kosztem wielkich otwartych światów.Co do oprawy, to grafika jest naprawdę niezła (zwłaszcza na handeldzie) a muzyka po prostu wymiata i odpowiada za dużą część egzotycznego klimatu. Nawet krytykowana fabuła daję radę i ma fajne twisty. Grałem na switchu, na którym całość chodzi w 60 klatkach z drobnymi spadkami (gra wydaje się być stworzona dla handhelda). Wybrałem poziom trudności normal, wyłączone znaczniki i wszelkie pomoce. Ukończenie gry zajęło mi 40h. Zrobiłem 90%, chętnie bym wymaksował, ale 1 quest poboczny się zrobaczył i gra go nie zaliczyła mimo posiadanie wszystkich potrzebnych przedmiotów. To jedyny błąd jaki napotkałem. Jeszcze raz polecam, obok Metroida Prime'a, to dla mnie najlepsza metroidvania w jaką grałem. Grywalność jest na niespotykanym poziomie. Mega subiektywnie, ale Ubi nie zrobiło nic lepszego od Piasków Czasu.
20 listopada 2023 - Recenzja Gry
System Shock 2
Pełna zgoda Wiedźminie, Systen Shock 2 to jedna z najwspanialszych gier wszechczasów i w dalszym ciągu świetnie się w nią gra. Pamiętam, że również bardzo żałowałem gdy okazało się, że Bioshock znacząco uprościł mechanikę i poszedł w kierunku akcji. To wciąż była bardzo dobra pozycja, ale jeśli pozostaliby przy mechanikach RPG i realnych łamigłówkom zamiast podążania za znacznikiem, to byłaby znacznie, znacznie lepsza i bardziej złożona gra. Polecam za to Prey'a od Arcane. Biorąc pod uwagę obecną kondycję medium, to chyba najlepsza 'kontynuacja' jaką kiedykolwiek dostaniemy...
19 listopada 2023 - Recenzja Gry
Alan Wake 2
Właśnie skończyłem Alan Wake 2 i jestem po prostu zachwycony. Jest to unikalne doświadczenie mieszające wiele środków wyrazu. AW2 operuje językiem gier wideo, filmu, muzyki i prozy. Jeśli ktoś lubi klimaty Twin Peaks, twórczość Lyncha, Junga i estetykę horroru, to powinien niezwłocznie zagrać.Widziałem sporo krytyki gejmpleju na portalu, a dla mnie rozgrywka naprawdę daje radę! Może sama z siebie, odizolowana od pozostałych składowych, nie jest jakaś wybitna, natomiast jest bardzo solidna. Eksploracja jest świetna, charakteryzuje się bowiem brakiem znaczników i uporczywego prowadzenia za rączkę, wymaga uwagi (zwłaszcza sekwencje z logiką koszmaru) a przy tym wzbogacona jest elementami metrodivanii, ciekawymi zagadkami oraz uzależniającym poszukiwaniem wiecznie brakujących zasobów. Jeśli dodamy do tego przepiękną oprawę (max detali z path tracingiem i HDR na oledzie po prostu zamiata), to bardzo łatwo jest zatracić się w tym świecie. Sama walka też jest przyzwoita i charakteryzuje się dosyć wysokim poziomem trudności. Co ważne jest jej relatywnie niewiele, przez co nie męczy jak części pierwszej.Rozgrywka w oderwaniu niewiele znaczy - dopiero po połączeniu wszystkich składowych uzyskujemy porażające i immersyjne doświadczenie, które stoi narracją i klimatem. Całość fenomenalnie podkreśla świetna muzyka, pogłębiająca odbiór tego eklektycznego tworu. Wszystko zostało tu idealnie wyważone a elementy rozgrywki wymieszane z opowieścią i fragmentami z pogranicza różnych mediów. Dla mnie arcydzieło i dowód na to, że gry mogę przekraczać granice i być prawdziwą sztuką. Będę wracał wiele razy.P.S. Przejście gry na poziomie normalnym zajęło mi około 32h. Grałem niespiesznie i zdobyłem w tym czasie wszystkie osiągnięcia poza jednym ukrytym.Dodam, że żona, która jest miłośniczką kina autorskiego, uwielbia tę grę i była pod olbrzymim wrażeniem kreatywności Finów z Remedy :)
31 października 2023 - Recenzja Gry
Cyberpunk 2077: Phantom Liberty
Znakomity dodatek, do świetnej acz pełnej wad gry. Przeszedłem DLC po stronie Reeda i zobaczyłem oba zakończenia związane z tą ścieżką. Widziałem również nowy finał Cyberpunka. Ukończyłem wszystkie kontrakty oraz questy poboczne w Dogtown. I tutaj właśnie widzę największy progres w stosunku do podstawki. Kontrakty są znacznie bardziej interesujące i rozbudowane. Oferują wybory, ciekawe rozmowy i lepiej zaprojektowane miejscówki (zwłaszcza w kontekście podejścia składankowego).Za duży plus uważam również rozmiar Dogtown. Dzielnica jest stosunkowo kompaktowa i ma sporo charakterystycznych punktów dzięki czemu eksploracja jest zdecydowanie bardziej organiczna. Spokojnie można się poruszać bez mapy.Tak sobie myślę, że gdyby nie chore parcie na otwarte światy, to jak wyglądałby CP2077 gdyby miał powiedzmy 4 dzielnice wielkości Dogtown oddzielone sprytnymi ekranami ładowania? Zwarte, ciekawie zaprojektowane miejscówki, zawierające po ~15 bardziej rozbudowanych kontraktów i questów pobocznych zamiast tych generycznych, wszystko lepiej dopracowane, zapewne z mniejszą ilości błędów ze względu na mniejsze lokacje i mniejsze problem ze strumieniowaniem danych (w Dogtown nie doświadczyłem właściwie żadnych błędów). CDPR mógłby skupić się na dopracowaniu szwankujących AI i balansu, dodać jakiś system reputacji. Generalnie gra mogłaby być bardziej RPG (czy immersive simem) z bardziej organiczną eksplorację nie wymagającą ciągłego spoglądania na minimapę, mogłaby być tytułem, w którym pieczołowity design i progresja byłby ponad pustą otwartością dla otwartości. Marzenia :)Tak czy inaczej, gra jest świetna i immersyjna, a dialogi i sposób ich realizacji to absolutne mistrzostwo. Cp2077 nie ma właściwe konkurencji, bo nowe Deus Exy nie dają tej filmowości i poczucia zanurzenia w wirtualnym świecie. Co najważniejsze, gra jak mało która wzbudza emocje, a postaci są świetnie nakreślone i przyjemnie się z nimi przebywa. Cyberpunk ma swoje problemy i nie jest mesjaszem gejmingu. Patch 2.0 poprawił wiele słabych bądź głupich mechanik jak choćby ciuchy i pancerz, ale balans wciąż leży, jest za łatwo i brakuje RPG w RPG. Nie zmienia to faktu, że spędziłem jakieś 350h na przestrzeni ostatnich 3 lat grając w tę grę. I będę wracał. Bo zwyczajnie uwielbiam Cyberpunka 2077 mimo wszystkich jego ułomności.
18 października 2023 - Recenzja Gry
Diablo IV
Gra jest całkiem dobra, ale daleko jej do Diablo 1 i 2. Audiowizualnie jest na duży plus, podobnie z feelingiem walki, klimatem i fabułą. Natomiast systemowe mechaniki leżą: progresja, level scalling, itemizacja, brak możliwości przechodzenia kampanii na coraz wyższych poziomach, bezsensowny otwarty światy (nad koniem nie będę się nawet pastwił :P).Gra skręciła w stronę RPG i na raz, w kampanii, można się znakomicie bawić. Ja bardzo przyjemnie spędziłem około 40-50h. Po ukończeniu fabuły i wejściu na WT3 kompletnie straciłem motywację do gry, wbiłem raptem 56 lvl i darowałem sobie ziewanie w czasie słabego, korporacyjnego endgamu.Kiedyś pewnie wrócę, ale widząc co się dzieje, raczej tylko by ukończyć kampanię inną postacią.
10 maja 2023 - Recenzja Gry
The Outer Worlds: Peril on Gorgon
Bardzo klimatyczny dodatek z mocnym początkiem. Historia nie jest szczególnie odkrywcza, ale jest mroczna, a dzięki licznym, dobrze napisanym wiadomościom i notatkom, składanie pełnego obrazu wydarzeń dawało mi sporą frajdę. Wystawiam lekko naciągane 8.
17 kwietnia 2023 - Recenzja Gry
Resident Evil 4
Świetna gra - po tych nastu latach od kiedy ogrywałem oryginał, zaskakująco niewiele pamiętałem. I bawiłem się znakomicie. Dla mnie zdecydowanie najlepsza część residenta, w której historia i każdy element gameplayu doskonale się zazębiają tworząc mistrzowską mieszankę o perfekcyjnych proporcjach. Gra dała mi czystą frajdę, ale wersja z 2005 miała lepszy styl artystyczny - mimo gorszej grafiki było więcej klimatu.
23 lutego 2023 - Recenzja Gry
Metroid Prime Remastered
Fenomenalna gra! Mój pierwszy kontakt z metroidem i musze przyznać, że Prime Remastered mnie oczarował. Genialny klimat izolacji, klimatyczna muzyka i nastawienie na gameplay, bez trzymania za rączkę. Polecam zrezygnować z podpowiedzi i ustawić w opcjach wersję z napisami (na rynek amerykański) - lektor odbiera grze klimatu. Tak czy inaczej, dla mnie jedna z najlepszych gier wszechczasów.
20 lutego 2023 - Recenzja Gry
Hogwarts Legacy
Przyjemna gra, niestety po czasie wpada w pułapkę współczesnych open worldów i nuży przez powtarzalność oraz płytkość mechanik RPGowych. Hogwarts Legacy miało ogromny potencjał, który niestety nie został w pełni wykorzystany. Historia, dialogi, voice acting - te elementy są w najlepszym razie przeciętne (animacje w trakcie rozmów są wręcz słabiutkie) co mocno ciąży na filmowej, quasi RPG-owej rozgrywce. Muzyka jest dobra, acz graficznie, zwłaszcza biorąc pod uwagę wymagania sprzętowe, jest średnio - odświeżony Wiedźmin wygląda plastyczniej i po prostu lepiej, a mimika i twarze wręcz deklasują HL. Itemizacja jest podobnie skaszaniona jak we wspominanym Wieśku.Szkoda też, że w grze nie ma lepiej zrobionych aspektów RPG, wyborów, systemu moralności powiązanego z niewybaczalnym zaklęciami, towarzyszy, etc. Niestety gra została zrobiona w bardzo bezpieczny sposób i czuć w niektórych aspektach rękę księgowych i korposów (choćby korporacyjne zabezpieczenie w postaci questu Sirony)Na plus: zacny klimat brytyjskiej baśni, który jest bardzo sugestywny i potrafi oczarować, dobra i momentami wymagająca walka (na hardzie), sporo zagadek i mechanik (prostych, bo prostych ale jednak). HL jest lepszy niż suma jego elementów i można czerpać sporo frajdy z giercowania, zwłaszcza jak ktoś jest fanem Pottera. Osobiście nie czytałem ani nie oglądałem niczego z uniwersum, a i tak bawiłem się dobrze. Moja żona, która jest zaznajomiona ze światem stworzonym przez Rowling jest zachwycona. Gdyby nie bardzo słaba optymalizacja dałbym naciągane 8, a tak...
28 listopada 2022 - Recenzja Gry
God of War: Ragnarok
Jak dla mnie znakomita gra. Wiadomo, że nie ma tego efektu świeżości co poprzednia część, nie zmienia to faktu, że bawiłem się doskonale.Zarzuty wymienione przez kolegów powyżej osobiście uważam za zalety :)Podoba mi się, że gra pozostaje kameralna, lubię ten 'archaiczny' gameplay (on tak mi przypasował w poprzedniej odsłonie) i przemianę Kratosa. Dodatkowo, nowy GOW ma mnóstwo kapitalnych dialogów, które bardzo umilają spokojną eksplorację. Ogólnie ta część stoi postaciami - ekipa jest duża i świetnie zagrana.Spędziłem przy Ragnaroku 52h i wciąż mam sporo do zrobienia. Ani przez moment się nie nudziłem (choć sekwencje, w których nie sterujemy Kratosem są za długie) i choć zgadzam się, że poprzednik jest lepszą grą, to ode mnie '9-' się należy.
11 października 2022 - Recenzja Gry
Return to Monkey Island
Bardzo przyjemna i nostalgiczna przygodówka. Klimat i dialogi to mistrzostwo, jedyny, bardzo subiektywny, minus, to nieco za łatwe zagadki. Polecam!
1 sierpnia 2022 - Recenzja Gry
Horizon: Forbidden West
Grafika i muzyka są tip-top. Natomiast cała reszta, przeciętna. Historia jest ekstremalnie nudna i ugrzeczniona, dialogi są fajnie animowane, ale cieniutko napisane. Ogólnie gra ma jakiś tam potencjał, gotów byłbym nawet przymknąć oko na ogólny poziom absurdu kluczowych elementów scenariusza serii, niestety... Całość to po prostu ładna ubi-gra, w którą pyka się jak w dodatek do części pierwszej, bez wyraźnej poprawy w kwestiach klimatu, fabuły, wyborów, jakości dialogów (te kwestie potrafią dźwignąć grę pomimo średniego gejmpleju - patrz wiedźmin 3). Przy Elden Ringu, który wyszedł w podobnym czasie, ta gra wygląda po prostu blado. Czuć 100 razy odgrzewanym mielonym.
3 kwietnia 2022 - Recenzja Gry
Elden Ring
Elden Ring ukończony, lvl 164, 118h gry. Build na siłę, życie i wiarę, walka mieczem ordovisa trzymanym oburącz. Najwiecej radosnej zabawy oczywiscie dała mi Malenia. Wspaniała, choc nieco toksyczna dziewczyna :)Ogólnie wybitny, melancholijny klimat i obłędny, otwarty świat + typowo soulsowa walka wzbogacona o skok. Dodatkowo, jak na from software, dobra historia i standardowo, fenomenalna muzyka. Choć gra urzeka, nie jest idealna, najbardziej przeszkadza wkradająca sie w pewnym momencie powtarzalność bossów. Zbyt wiele razy wykorzystano niektórych niemilców (patrzę na ciebie, drzewcu). Elden posiada też typowe wady gier FS - przeniknie tekstur, pewną niezdarność techniczną czy memiczne SI. Nikną one jednak przy wszystkich zaletach i gargantuicznej skali gry. Zdecydowanie najlepsza rzecz w tym roku i jedynie starfield ma szansę zagrozić produkcji Japończyków. Dodam, że grałem na PS5 i nie doświadczyłem niemal żadnych błędów i wiekszych problemów z płynnością działania. Komentarz zamieszczam na stronie PC, jako że tu odbywa sie wymiana zdań. Oceniłem na karcie PS5.
16 lutego 2022 - Recenzja Gry
Halo Infinite
Dobra gra z fajnym klimatem, ale design niektórych walk z bossami i przegięty, tani poziom trudności tychże potyczek sprawił, że porzuciłem grę. Dodam, że zacząłem na heroicznym i nie mogłem zmienić w trakcie rozgrywki. Szkoda, zwłaszcza, że dotarłem niemal do samego końca. Zdołałem pokonać szefa kosmicznych małp, ale tak mnie ta walka wymęczyła, że dałem sobie spokój z końcówką. Jedyną opcją na zwycięstwo w ostatniej fazie walki było dla mnie szukanie metod na cheesowanie gry, inaczej ginąłem jak przysłowiowa szmata - to nie tak powinno wyglądać.
3 grudnia 2021 - Recenzja Gry
Pathfinder: Wrath of the Righteous
Świetny, staro-szkolny RPG z olbrzymią liczbą opcji, wysokim poziomem trudności i mało odkrywczą, ale znakomicie podaną fabułą. Bardzo przypadło mi do gustu, że towarzysze są bardzo dobrze napisani i z ciekawością poznawałem ich historie, co dawno nie zdarzyło się w komputerowym RPGuMuzyka w Path of the Righteous jest wręcz obłędna - uzmysłowiła mi jak wielkie znaczenie w tego typu grach ma dobra ścieżka dźwiękowa. Kiedy trzeba jest epicka, innym razem tajemnicza, świetnie pompuje krew podczas dużych starć. Co najważniejsze nadaje unikalny charakter rozgrywce (każdy kto zagrywał się w baldury pamięta zapewne jak mocno muzyka kreowała tam klimat). Grafika może nie robi szału, ale wygląda ładnie i po prostu pasuje, niestety trochę kuleje optymalizacja.Z minusów, gra ma sporo bugów (choć ich tempo naprawiania jest bardzo wysokie), a tryb krucjaty potrafi zamulić. Ponadto za dużo jest w nowym pathfinderze nieistotnych walk (wypełniaczy), jak ktoś preferuje tryb turowy, to spokojnie można 200h utopić na 1 przejście - gra sprawia przez to czasem wrażenie rozciągniętej niczym jelita ;)Ogólnie polecam z całego serca. Gra ma mnóstwo klimatu i czystej grywalności. Jak dla mnie znacznie lepsza niż seria original sin.
1 grudnia 2021 - Recenzja Gry
Age of Empires IV
Gra ma to coś i bardzo wciąga. Spędziłem już przy niej dobre 50h zarówno przy trybie dla pojedynczego gracza jak i w potyczkach i wciąż chce więcej. Bardzo fajnie zrealizowano kampanię, którą wzbogacają dobrze zrealizowane, krótkie filmiki dokumentalne opisujące zdarzenia, w których bierzemy udział oraz różne ciekawostki dotyczące średniowiecza. Póki co dostępne są 4 kampanie dające łącznie 35 misji.Osobiście podoba mnie się kierunek artystyczny, ale rozumiem niektóre głosy narzekające na grafikę. Za to dźwięk i muzyka to najwyższa półka. Każda frakcja ma swoją własną muzykę, która różni się w zależności od ery. To samo z głosami jednostek - te porozumiewają się w swoich dialektach, które również ewoluują wraz ze zmianą ery.Sama rozgrywka jest zbliżona do AOE2 z pewnymi ciekawymi ulepszeniami formuły i przede wszystkim z 8 cywilizacjami zamiast 1 :D. Tym razem różnią się one w wyraźny sposób i każdą gra się nieco inaczej. Ciekawym pomysłem jest konieczność wyboru specjalnego budynku pozwalającego na zmianę ery - przy każdym przejściu są 2 opcje, które wiążą się z różnymi bonusami. Bitwy to klasyczne dla serii papier - nożyce - kamień: kawaleria kontruje łuczników, ci pikinierów, którzy z kolei mają zwiększone obrażenia przeciwko konnicy.Jeśli chodzi o wady, to największą jest aktualnie balans. Gra mogłaby się nazywać 'age of springalds', gdyż ta jednostka balistyczna jest w oczywisty sposób przegięta i nieco dominuje w multi. Twórcy wydali ostatnio aktualizację ze sporą ilością poprawek i zmian w balansie, ale niestety nie zdecydowali się na osłabienie esprignal. Wydaje się natomiast, że zamierzają wspierać grę długoterminowo i obiecują kolejne 'fixy' i dalsze zmiany w balansie.Podsumowując mogę tylko powiedzieć, że gra jest znakomita. Owszem ma swoje wady, ale jest niezwykle grywalna - póki co jest to produkcja, która dała mi najwięcej rozrywki w tym roku, a dopiero zaczynam bawić się trybem multi, który jest solą tej gry. Jeśli dodamy do tego fakt, że każdy posiadacz gamepassa na PC może zagrać za friko, to mogę powiedzieć tylko: brawo Microsoft i polecić sprawdzenie gry każdemu fanowi RTSów.
28 września 2021 - Recenzja Gry
Diablo II: Resurrected
Powrót wspaniałego klasyka. Może pod względami wygody są lepsze gry tego typu, ale dla mnie Diablo zawsze będzie krok przed innymi. Kapitalny klimat i muzyka, perfekcyjnie dopasowane dźwięki kliknięć, identyfikacji, złota, town portal - tutaj każda taka pierdoła ma mnóstwo miodu. Grafika po zmianie silnika jest obłędna i wierna oryginałowi, a dynamiczne oświetlenie potęguje mroczną atmosferę.Gra posiada też naprawdę dobre lore i całą otoczkę walki z siłami piekielnymi. Tworzenie postaci wymaga analizy i pomimo prostoty gra nie jest samograjem. Niemal każdy wypadający przedmiot wzbudza ciekawość - ogólnie twórcy trafili tutaj idealnie w punkt. Na koniec najważniejsze - czynnik 'x', czyli grywalność. Diablo 2 jest niemal uzależniające. Kombinacja wszystkich elementów sprawia, że otrzymujemy grę kompletną, która bawi przez setki godzin.
28 września 2021 - Recenzja Gry
Psychonauts 2
Znakomita gra będąca połączeniem platformówki z grą przygodową, pełną dialogów i okraszoną smaczną fabułą. Poziom kreatywności twórców i level design są zachwycające. Oprawa AV również. Polecam wszystkim choćby ze względu na historię i unikalność. Miało być 9/10 :)
28 września 2021 - Recenzja Gry
Hades
Gra jest znakomita. Zgadzam się z kolega powyżej, że od czasów FTLa nie było równie wciągającego i klimatycznego przedstawiciela gatunku. Oczywiście nie każdemu podejdzie model rozgrywki polegający na ciągłym powtarzaniu pewnej pętli, ale działał to w diablo, to czemu nie miałoby działać w Hadesie. Osobną kwestią jest fantastyczny mariaż fabuły i mechaniki rouglike. Moim zdaniem grę trzeba sprawdzić, w razie czego jest refund.
22 marca 2021 - Recenzja Gry
Assassin's Creed: Valhalla
Po 15h nie mam najmniejszej ochoty odpalać kolejny raz valhalli. Jest okrutnie nudna, rozwleczona i schematyczna, a walka, której jest mnóstwo, jest naprawdę słaba ( już w wieśku była ciekawsza ). Dałoby się to przeboleć gdyby historia, dialogi i klimat dawały radę, ale z przykrością stwierdzam, że tak kiepsko napisanych i zagranych rozmów ( nie trawię typowego dla serii kaleczenia angielskiego akcentu ) dawno nie słyszałem. Klimatu też za wiele nie znalazłem, a przecież temat wikingów wydaje się wręcz samograjem... Fabuła zaś ma taki potencjał usypiania, że cierpiący na bezsenność powinni niezwłocznie zwrócić swe zaspane oczęta na ten tytuł - głęboki i spokojny sen gwarantowany! Ta gra to po prostu apoteoza przeciętności...
26 listopada 2020 - Recenzja Gry
Tom Clancy's The Division
Ta gra posiada genialny klimat zaszczucia, kiedy wkracza się w pojedynkę do dark zone. Mechanika strzelania jest bardzo satysfakcjonująca, a audiowizualnie jest to rzecz wybitna.
26 listopada 2020 - Recenzja Gry
The Witcher 3: Wild Hunt
Wiesiek trzeci nie jest idealny, ale po jego ograniu inne gry nie dają już takiej przyjemności. Chciałoby się więcej urozmaicenia w gejmpleju (powiedział człowiek, który spędził z wiedźminem 3 jakieś 600h) i troszkę mniej drewna, ale jako współczesne Action RPG w klimatach fantasy skasował wszystko. Ten klimat. Ten świat. Ta muzyka.
26 listopada 2020 - Recenzja Gry
Assassin's Creed: Odyssey
Pierwsze 15-20h były przyjemne, później już tylko nuda, nuda i jeszcze raz nuda. Ten drewniany inglisz, w znakomitej większości durne questy i grind.
26 listopada 2020 - Recenzja Gry
Wasteland 3
Bardzo dobry RPG. Trochę skopany rozwój postaci jak dla mnie, ale to była też bolączka W2. Technicznie też szału nie ma, za to niektóre wątki fabularne są fantastyczne :-)
26 listopada 2020 - Recenzja Gry
The Outer Worlds
EDIT 2023Po ponownym podejścia do gry zmieniłem jednak zdanie - gra jest bardzo dobra, dialogów słucha się z prawdziwą przyjemnością, można przejść OW właściwie w ogóle nie walcząc, rozwój postaci daje radę (w końcu prawdziwe RPG z elementami akcji, a nie odwrotnie), skill-checków jest masa, a wybory mają znaczenie! Oceniam na 8/10
26 listopada 2020 - Recenzja Gry
Doom Eternal
Fenomenalna! Panie i Panowie, najlepszą grą doomopodobną znowu jest DOOM. Ta gra nie jest dla każuali - wymaga dużo skilla, a tempo jest szalone. Koniecznie grać na poziomie hard lub wyższym.
26 listopada 2020 - Recenzja Gry
Star Wars Jedi: Fallen Order
Dobra gra w klimacie star wars z widocznymi inspiracjami serią souls. Grając da się odczuć przyjemny oldschoolowy vibe:)
26 listopada 2020 - Recenzja Gry
Disco Elysium
Znakomita gra RPG, zw świetnie wykreowanym, pełnym klimatu światem. Gdyby jeszcze było nieco więcej gry w grze, dałbym dychę.
13 sierpnia 2020 - Recenzja Gry
Ghost of Tsushima
Jest to jedyna gra jaką "splatynowałem". Dla mnie pomimo pewnej schematyczności i drobnych niedociągnięć (stopy bohatera zapadające się w podłożu, przenikanie tekstur) gra posiada nieuchwytny magiczny czynnik i grało mnie się w nią wprost fantastycznie. Audiowizualnie cudo, klimat z japońskim dubbingiem - fenomenalny, walka intensywna i satysfakcjonująca (zwłaszcza na zabójczym poziomie trudności), eksploracja bardzo przyjemna, świat organiczny. Brak minimapy to znakomity pomysł. Historia i questy choć w miarę proste, to bardzo klimatyczne. GoT sprawił mi więcej frajdy niż arcydzieło kultury wysokiej znane jako the last of us 2 (to wciąz bdb gra! :P). Polecam z całego serca. Choć Ghost jest nieco podobny to nowych assasynów, to jest od nich nieporównalnie lepszy pod każdym względem i nigdy nie daje wrażenia obcowania z bezdusznym produktem kopiuj-wklej.
GRYOnline.pl:
tvgry.pl:
