Doom: The Dark Ages

Czy da się wymyślić FPS-y na nowo? Chyba nie, ale w obrębie danego cyklu można wprowadzić zmiany tak duże, że będą zakrawały na rewolucję. Tak właśnie jest z grą Doom: The Dark Ages - i mnie nowe oblicze tej serii zachwyciło.

Dobra lecimy z ostatnim Doomem, przeszedłem wszystkie 3 części z nowej trylogii w przeciągu miesiąca, więc mam w miarę świeże porównanie do każdej części, także lecimy!OPINIA MOŻE ZAWIERAĆ SPOILERY FABULARNE!Fabuła, klimat, postacie: Zacznę od tego, bo tutaj zarówno te rzeczy jak i mechaniki gry były bardzo ważne i to było widać moim zdaniem, więc lecimy, fabuła ogólnie no szła jak po sznurku, wiadomo było od początku o co chodzi, kim jesteśmy i jak to wygląda, to w sumie może nie początku Doom Slayera, ale zdecydowanie jest to prequel w stosunku do dwóch poprzednich części i jak on wypada? Uważam, że fabuła jest tutaj bardzo dobra, dalej bardziej podoba mi się Doom Eternal, ale to kwestia tego, że tamta gra była dla mnie praktycznie perfekcyjna pod każdym względem, w przypadku Doom The Dark Ages widzę coś co można by było poprawić, ale do tego dojdziemy, fabuła no tak jak mówię idzie jak po sznurku, mało zwrotów akcji czy czegoś czego byśmy nie przewidzieli, ale samo przedstawienie fabuły, soundtrack i ogólnie momenty są naprawdę świetnie wyreżyserowane, przez całą fabułę czułem dreszczyk emocji jak grała odpowiednia muzyka w tle do danej sceny, jak Slayer chyba pierwszy raz się odezwał, już nie pamiętam w którym momencie, ale był taki moment, ogólnie świetny antagonista imo, a nawet dwoje, fajnie to wyglądało, była ciekawa zdrada, ogólnie postacie bardzo dobrze napisane, podobał mi się Król Novik, Thira taka trochę bezbarwna niestety, ale była w porządku, fajnie było zobaczyć właśnie Novika w ludzkiej postaci, bo w poprzedniej części widzieliśmy go jedynie jako ducha w jednym etapie, ale i tak dobrze to wyszło, ogólnie fabuła i klimat średniowieczny było czuć, samo to, że mamy wojnę pomiędzy strażnikami, a demonami to też było mega czuć i że jako Slayer jesteśmy standardowo giga koksem i najpotężniejszą bronią na świecie, naprawdę mega mi się to podobało, klimat no tak jak pisałem mega dobry, czuć było średniowiecze i pomimo tego, że to nowsza gra to czuć było, że jesteśmy w starszych czasach oj tak to zdecydowanie, no i chyba tyle z fabuły, postaci i klimatu, ja jestem usatysfakcjonowany tą częścią gry.Mechaniki gry: Lecimy z kolejnym ważnym aspektem, więc tak od początku jak dla mnie pomimo, że można widać inspiracje poprzednimi częściami w tej kwestii to jest to zupełnie inaczej wykonane, w sensie mamy fajne sekrety, szukamy oczywiście itemków, ale tutaj także golda, który możemy wydawać na ulepszenia tarczy, broni do walki wręcz, broni dystansowej, run do tarczy, no ogólnie na sporo rzeczy można wydawać i mamy tutaj właśnie golda, rubiny, kryształy zjawy czy jakoś tak, dobrze jest to podzielone i im wyższe ulepszenie tym coś innego jest potrzebne coś co ciężej zdobyć i fajnie, mapa jest mega przejrzysta tak samo jak w poprzednim Doomie, nie miałem sytuacji, że nie wiedziałem co zrobić, wszystko znajdowałem i mega mi się to podobało, jedyny minus za brak fast travela pod koniec każdego rozdziału, w Doomie Eternal było to bardzo przydatne w przypadku pominięcia czegoś, tutaj pominiemy i jak wejdziemy w miejsce bez powrotu do poprzedniego miejsca co jest nam wyraźnie zaznaczone to potem już nie wrócimy i nie znajdziemy czegoś co mogliśmy pominąć, bronie już nie mają alternatywnych trybów jak w poprzedniej części, ale mają alternatywne ulepszenia, bo w większości broni jest jedno ulepszenie, gdzie je kupujesz i możesz sobie wybrać jedno z dwóch i potem zmieniać ile razy chcesz, bo to nic nie kosztuję, masz to na stałe i wybierasz, które Ci pasuję w danym momencie, też fajny zabieg, broni jest sporo i tutaj w sumie w przeciwieństwie do poprzedniej części, gdzie karabin był dla mnie totalnie useless to tutaj był najlepszą bronią w połączeniu z tarczą, jak wykupowało się ulepszenie, że strzały z karabinu(rozdrabniacza) odbijały się od tarczy, która piłuję przeciwnika, to nagle z całej hordy robiło się kilka demonów, druga ulubiona broń to oczywiście karabin plazmowy, chociaż tego zostawiałem w większości na większe demony, bo ulepszenia do tych broni były świetne, strzelby mało używałem, a superstrzelby to w ogóle, w sumie tak sobie myślę, że wielu broni nie używałem xD, nawet jak w poprzedniej części bardzo lubiłem rakietnice to tutaj użyłem jej może z 3-5 razy? Coś koło tego, naprawdę, głównie właśnie rozdrabniacz i działko plazmowe, reszta poszła w odstawkę, czasem może poużywałem jak chciałem coś urozmaicić ale potrafiłem się męczyć z tym, a no i jeszcze pulweryzator był spoko i chyba czachomiażdżyciel tak się nazywał też git, ale mniej używałem tych broni i tak, oczywiście odpowiednik BFG w postaci kuszy często się przydawał, a ta broń co ładujesz kule to taka fajna średniowieczna, ale mało przydatna według mnie, w sensie zadawała duży dmg, ale czasem za wolna, albo mi nie pasował styl gry pod nią, co do broni walki wręcz i run tarczy to bronie każda spoko, jedynie ta rękawica taka meh, jakoś nie pasowała mi, ale reszta jak maczuga i ten kiścień były naprawdę świetne według mnie i fajne oraz satysfakcjonujące, każda polegała na tym samym w sumie, ale maczuga miała największy dmg, runy tarczy, kurde no powiem, że każda była świetna, to zatrzęsienie ziemi, walenie piorunem, automatyczna wieżyczka i coś jeszcze, ale już zapomniałem co to było, niemniej jednak naprawdę każda była przydatna i fajna, ja w sumie latałem z najnowszymi co odblokowywałem to z tym latałem, więc każdego po trochu poużywałem i bawiłem się bardzo dobrze, standardowo były ulepszenia tego wszystkiego i jeśli chodzi o broń dystansową to mistrzostwa, ale w to nie bawiłem się zbytnio, jedynie ulepszyłem chyba rozdrabniacz i karabin plazmowy i tyle, bo najwięcej korzystałem, reszta mechanik ooo właśnie nowe mechaniki czyli najpierw ten mech bojowy, w którego wsiadaliśmy imo fajne, niezbyt skomplikowane, widziałem, że dużo ludzi narzeka, ale te rozdziały z tym mechem są szybkie do skończenia i mi osobiście brakowało więcej tego mecha, bo pomimo, że był wolny to był prosty i przyjemny, 0 skomplikowania i ja się dobrze bawiłem, po prostu ciosy i idealne uniki, a potem super cios i tyle, taki powinien być Doom prosty i nieskomplikowany i ta mechanika taka była, dlatego mi się podobała, gorzej ze smokiem, którego mechanika też była prosta i latanie było spoko, ale problem z nim miałem taki, że ciężko było wypatrzeć niektóre sekrety i w chyba 14 rozdziale miałem ten problem i musiałem powtarzać rozdział chyba jako jedyny, żeby ogarnąć gdzie był jakiś sekret, który pominąłem, naprawdę bardzo trzeba się wtedy rozglądać, ale tylko tyle, reszta tak samo strzały, idealne uniki i super strzały nic skomplikowanego, a przyspiesza w tym przypadku rozgrywkę i jest nawet git, imo nie ma wielkich powodów do narzekania na te mechaniki naprawdę, a no i mechanika tarczy, nie wiem czy o niej wspominałem to też bardzo dobra, czuć ten średniowieczny klimat dzięki niej i jest naprawdę potężna tego nie da się ukryć, dobrze się bawiłem korzystając z niej. Przechodząc jednak trochę do minusów to muszę przyznać, że w pewnym momencie gra zaczyna nużyć, ale dlatego trzeba ją odpowiednio dawkować co starałem się robić, ale i tak potrafiła znużyć, tarcza jest bardzo silna, ale w pewnym momencie nudzi jej używanie, ja 80% gry mniej więcej przeszedłem w taki sam sposób, używałem tarczy na średnim demonie i waliłem w niego z rozdrabniacza przez co większość demonów i tak padało albo było już na strzała, często nawet te największe, poziom trudności no powiem tak ciężko było paść, jedynie jak się nie skupiłeś i lekceważyłeś to wtedy były jakieś szansę, Doom Eternal pod tym względem wymęczył mnie o wiele bardziej i była większa satysfakcja z pokonania przeciwników czy przejścia areny walki, nie ma już praktycznie zabójstw chwały szkoda, była to fajna mechanika, ale no jest jak jest, to niestety minus i coś jeszcze z mechanik? Chyba nie, także no i tak jest git mimo wszystko.Grafika: Lepiej niż w poprzednich częściach, gra jest bardzo ładnie zrobiona, tak samo jak poprzednie no tylko lepiej po prostu, ale miejscówki są spoko, mają swój klimat i widać, że twórcy się starali, takie jest moje zdanie.Optymalizacja: Nie miałem spadków, ale zdarzały mi się bugi, jak np. nie zaczynałem od razu kolejnego rozdziału po skończeniu poprzedniego tylko wychodziłem z gry normalnie tak jak gra mi pozwalała, to po kilku godzinach po wejściu z powrotem do gry i zaczęciu kolejnego rozdziału to gra mi pokazywała, że mam odblokowane wszystkie sekrety pomimo, że nie miałem żadnego i ciężko mi było stwierdzić po zdobyciu wszystkiego czy faktycznie zdobyłem wszystko, ale no to się nauczyłem, że nawet po skończeniu rozdziału to żeby wejść chociaż na początek kolejnego rozdziału, żeby tego buga już nie było i faktycznie go nie było wtedy, dziwne, ale no tak było i to chyba jedyny bug na jaki się natknąłem, reszta solidna i dobra.Ogólnie świetna gra naprawdę, uważam, że narzekanie na tego typu grę jest nie na miejscu, są minusy jak to, że potrafi znużyć, ale to dopiero przy końcu i nie w takim stopniu jak wiele innych gier, ta część jest słabsza od poprzedniej, ale Doom Eternal to majstersztyk i tyle, ciężko być na tym poziomie lub na lepszym tym bardziej, mi Doom: The Dark Ages siadło bardzo i ja jestem zadowolony, że dałem tej grze szansę, gdybym mógł to bym kupił ją drugi raz tak samo jak Doom Eternal i chyba to zrobię dla kolekcji na steamie, bo ogrywałem obydwie części w game passie, a tylko Dooma z 2016, który mi się najmniej podobał, ale dalej był bardzo dobry to mam na steamie xD.

Bardzo dobra gra, ale w mojej opinii najgorsza z nowej trylogii. Część pierwsza rządzi niezmiennie, a Eternal delikatnie lepszy. Tak czy siak zagrać warto. Kilkanaście godzin młócki na najwyższym poziomie. Gunplay pierwsza klasa, czuć moc Slayera, są świetne giwery i tarcza zapewniająca mnóstwo frajdy. Jedynym minusem są poziomy ze smokiem i te w mechu. Fabuła oczywiście do zapomnienia, ale ważne, że mamy powód do wybijania demonów :)

Dobra gra, ale zbyt długa i monotonna. Szybko pokazuje wszystko co ma do zaoferowania, a dodatki w postaci misji na smoku czy w mechu są zbyt prostackie. No i ścieżka dźwiękowa bez Micka już tak nie robi. Nie zmienia to faktu, że bawiłem się dobrze

Dobra gra na raz. Mechanika parry w sumie fajnie wyszła. Natomiast te rozległe mapy nie pasowały mi. Nie czułem chęci szukania złota przez co upgradow wszystkich nie przetestowałem a byly mocne. Dla mnie gorzej od poprzednich części. Solidna gra na bezmyślną rozwałkę ale nic specjalnego.

Na samym wstępie chcę zaznaczyć, że jestem ogromnym fanem tej serii, grałem niemal w każdego Dooma, a Eternala pokochałem do tego stopnia, że bawiłem się w różne wyzwania typu deathless run na ultra nightmare.Przechodząc już do sedna, to na nowego Dooma czekałem od pierwszych przecieków i zapowiedzi, gdy tylko gierka pojawiła się w gamepassie to zacząłem grać i... mocno się zawiodłem. Gra nie spełniła moich oczekiwań w bardzo wielu kwestiach, które tutaj porusza bo szlag mnie trafia, jak widzę same wysokie noty, które w moim odczuciu są po prostu przekłamane. Zacznijmy jednak od plusów:- GRAFIKA: Gra od pierwszych chwil robi wrażenie graficznie, modele postaci (zwłaszcza Doom Slayer, oraz demony) robią wrażenie. Wykonanie map, oraz sam kierunek artystyczny cieszy oko. Ogólnie art direction daje mi duże vibe Warhammera co uznaje za komplement dla serii, bo oczekiwałem po tejże odsłonie czegoś mroczniejszego wizualnie.- OPTYMALIZACJA: Gierka na laptopie z RTX 4060 na Very High z odpalonym DLSS"em działała w większości w 120-130 fpsów z nielicznymi dropami do 105-110. Id software po raz kolejny udowodniło, że optymalizacyjnie sobie radzą. Słyszałem, ze niektórym Doom się crashuje co 30-60 minut, mi ten problem się nie objawił, ale jest on obecny i trzeba brać to pod uwagę.- BRONIE: Dostępna broń dystansowa, oraz ta do walki wręcz wygląda i brzmi bardzo dobrze, moim zdaniem utrzymano poziom z poprzednich doomów, a bronie wykorzystujące czaszki jako swoją amunicję naprawdę zapadają w pamięć.- MUZYKA: Pomimo odejścia Micka Gordona i wielu głosów, że "to już nie to samo" to uważam, że nowi wykonawcy poradzili sobie dobrze. Oczywiście nie jest to poziom Micka, ale nie można odmówić tej ścieżce dźwiękowej "pierdolnięcia" I na tym się plusy kończą niestety. Pora zatem przejść do minusów:- ROZWÓJ POSTACI: Boże, jak ja ubolewam, że tak niesamowicie spłycono sposób rozwoju Slayera względem Dooma Eternal. Wywalono praktycznie pasywne zdolności postaci, usunięto możliwość posiadania aktywnych run, które w Eternalu potrafiły zmienić charakter rozgrywki. Zastąpiono to runami tarczy, które są miałkie i do momentu odnalezienia runy polegającej na stunowaniu wrogów to żadna nie wpływa zbytnio na gameplay. Rozwój broni również uproszczono likwidując w sumie alternatywne tryby jej działania na rzecz po prostu ulepszania jej dmg, czy sprawiania, aby nakładała ona jakiś efekt na wroga (np, shotgun może podpalać wrogów, aby ci dropili pancerz). O wiele bardziej wolałem rozwiązanie z Eternala. - POZIOM TRUDNOŚCI: Gra, nawet na najwyższym poziomie trudności nie stanowi dużego wyzwania, gdyż jakiś kretyn stwierdził, że dodanie chwilowej nieśmiertelności Slayerowi przy low hp to super pomysł. Szukałem możliwości wyłączenia tego idiotyzmu, ale nie znalazłem. Lubię w grach wyzwanie, a traktowanie mnie jak debila tylko zniechęca do dalszej gry.- SYGNALIZOWANIE ATAKÓW I PAROWANIE: Postanowiłem dwie rzeczy zebrać w jeden punkt, gdyż mocno wiążą się z walką. Sygnalizowanie ataków dźwiękowo w tej grze właściwie nie istnieje, niejednokrotnie zdarzyło mi się umrzeć, a ja nawet nie wiedziałem od kogo. Niektóre ataki demonów praktycznie są niesłyszalne co na dłuższą metę irytuje. Sytuacja, w której walczymy z dużym demonem na low hp, a od tyłu zabija nas bezszelestnym strzałem szeregowy demon nie napawa chęcią dalszej gry. Sygnalizowanie ataków wizualnie natomiast jest za to zdecydowanie zbyt idiotoodporne. Oczojebny zielony kolor pokazujący się za każdym razem połączony z ogromnym oknem czasu na wykonanie parry sprawia, że nie daje to żadnej satysfakcji. Naprawdę nie rozumiem czemu zamiast tak oczywistego sygnalizowania nie pokuszono się o dodanie krótkich, sugestywnych sygnałów dźwiękowych czy coś w tym stylu. Ponadto w moim odczuciu system parry nie pasuje po prostu do tej serii, miejscami czułem się jakbym grał w sekiro, a nie kolejnego Dooma.- POLSKI DUBLARZ: Tu nie będę się rozpisywać, jest po prostu okropny. Aktorzy nie wiedzą co czytają, niektóre kwestie były nagrywane na kilka podejść co bardzo słychać w jakości audio, niektórym postaciom totalnie brak ekspresji, inne zaś posiadają jej zdecydowanie za to dużo i staje się po prostu żenujące.- SEMI OTWARTY ŚWIAT: Idiotyczny pomysł, który po prostu nie działa. Mapy są duże, posiadają milion sekretów, które same w sobie są super, ale wymagają tak ogromnego backtrackingu, który niczego nie wprowadza, że nie ma sensu tego robić. Mam nadzieję, ze twórcy pójdą po rozum do głowy i w kolejnym Doomie wrócą do bardziej korytarzowego układu map.- MONOTONNY GAMEPLAY: Doom z 2016 i Eternal przyzwyczaił nas do obowiązku częstej zmiany broni, gdyż na określony przeciwnik był podatny na określoną broń. Doom Eternal dodał do tego weakspoty, których zniszczenie znacznie osłabiało demona, No, to Dark ages wziął to wszystko i spuścił w kiblu. Grę można przejść używając tylko i wyłącznie strzelby. System pozyskiwania amunicji od wrogów jest absurdalny i w żaden sposób nie zmusza gracza do zmieniania wyposażonej broni. O sekwencjach z mechem i smokiem szkoda gadać. To nudne, pozbawionej gameplayu sekwencje, które przechodzą się same. Dla fanów samograjów spoko, a dla każdego innego przykry obowiązek do odhaczenia. Wywalenie glory kill'ów również uważam za idiotyzm i kolejny powód mniej do zagrania w tę grę.Mógłbym tak jeszcze wymieniać te minusy, chociażby nudną fabułę czy absurdalny stosunek długości gry do jej ceny, gdybyśmy grę chcieli faktycznie kupić, ale wtedy ten komentarz by nie miał końca. Dziś skończyłem tego dooma i raczej do niego nie wrócę. Jak ktoś ma gamepasa to można ograć, ale kupować tę grę na steamie to hajs w błoto.Dla mnie to gra 5/10 i to przy założeniu, że dodałem jeden punkt za sam fakt, że to po prostu nowy Doom, w przeciwnym razie dałbym 4/10.

Gameplay wg mnie świetny, inny od "jedynki" oraz eternala. Taki miks Dooma 2016, bulletstorma i serious sama, oczywiście z nowymi pomysłami. Rzeczywiście z muzyką jest jakiś problem, bo podczas niektórych potyczek nie gra kompletnie nic, ale to pewnie bug i zostanie naprawione. OST na poziomie Micka Gordona to to nie jest - trochę brakuje brzdęku 8 strunowej gitary z miksem tej przedziwnej elektroniki. Mimo wszystko pracę nowego zespołu od muzyki oceniam bardzo dobrze - jest wiele świetnych i mocnych kawałków. Największym minusem są absolutnie tragiczne, proste i nudne etapy, gdzie walczymy mechem - na szczęście to tylko dwa krótkie rozdziały. Z mniejszych minusów jest jeszcze irytujący bullet time przy parowaniu (nie da się go wyłączyć) i sporadyczne problemy wydajnościowe w cutscenkach, gdzie gra zwalniała nawet do 15 fps. Ode mnie 8 z lekkim minusem, na pewno bawiłem się lepiej niż w platformówkowym Eternalu. Poza tym wysokobudżetowe FPS-y to gatunek wymarły, więc trzeba je doceniać. Całość na zmodyfikowanym (minimalny czas parowania) koszmarnym poziomie trudności i znalezieniu 95% zawartości zajęła mi ~21 godzin.

Póki co największy zawód tego roku. Sam trzon - czyli strzelanie do pomiotów piekielnych oraz kosmicznych - jest wykonane świetnie. Tylko co z tego, skoro gra jest niweczona przez wymuszanie grania z tarczą, przemierzania nudnych otwartych przestrzeni czy ogrywania cienkich jak sik węża poziomów z Serratem i Atlanem. Nawet soundtrack się nie broni, bo brzmi po prostu generycznie. Zdecydowanie jedna z gorszych części Dooma.

Na początku tarcza daje satysfakcje, im dalej w las coraz mocniej nuży. Praktycznie później gra polega na trzymaniu tarczy i czekanie na oczoj***** zielony atak, ślamazarnie lecący w nasza stronę, parry i runa rozwala wszystko. Brak tutaj poczucia rozwałki, a wszystko idzie w stronę tankowania spowodowane zbyt mocnym w porównaniu do broni odbiciu i ataku wręcz.Grafika jest strasznie nierówna, mamy elementy wyglądające przepięknie i mamy infantylne (modele niektórych postaci to jakiś koszmar). Często brak poczucia głębi tak jakby wszystko było totalnie płaskie.Etapy w robocie i na smoku do wywalenia, nie wiem kto wpadł na taki pomysł, ale poczucie ślamazarności robota jest wręcz tragiczne.Ogólnie seria idzie w złą stronę.

Dla mnie okropny recykling wydłużony na siłe ile się da. Modliłem się kiedy w końcu się skończy, a tu 22 rozdziały tego samego. Ciągle te same potwory w tych samych konfiguracjach. Jedyne co fajne to rozwój broni i skillów

Sam nie wiem.. Chyba najgorszy Doom z tych nowych, bardzo podobny do poprzednich (ot arena i rozwal wszystkich), ale tez jednoczesnie nieco inny. Klimat super, ale chyba za duzo tutaj uzywania tarczy (na poczatku super, potem zaczyna nudzic)Kazda czesc mnie nudzila w pewnym momencie (schematyczność), ale ta chyba najbardziej (szczegolnie gdzies od 10 rozdzialu do 19, mozna bylo te etapy jakos skrocic), gra z grubsza to co najlepsze ma do zaoferowania pokazuje bardzo szybko i potem jest caly czas prawie tak samoFabuła to kupsko, a grafika jest zwyczajnie srednia, mimo ze gralem na maksymalnych detalach (ok spoko odbicia, ale co z tego jak cala reszta wyglada tak sobie) Walki z bossami mega łatwe (na normalu) i malo ciekawe po prostu, meh byl meeeh, a latanie smokiem niby nie takie zle, ale tez nie bylo to cos nadzwyczajnego Mimo wszystko calkiem niezle, mozna sie w to wkrecic i mozna sobie podniesc nieco adrenaline

Super gra i zdecydowany krok na przód względem poprzedniej części, dużo plusów kilka pomniejszych minusów ale zdecydowanie warto zagrać, tym bardziej jeśli ktoś ceni brutalne gry bez zbędnego chamstwa.

Gra dobra i tyle, dla mnie słabsza od Eternal. Przejście zajęło mi jakieś 15h, od połowy gry zlałem znajdźki i leciałem sprintem do końca mapy mordując tylko niezbędnych do ukończenia fabuły przeciwników. Bardziej "ciężka" niż Eternal, grafika chyba bez zmian od edycji z 2016.

Jedyny Doom na którego czekałem z niecierpliwością, trailer który oglądałem wiele razy również dla soundtracku który jest świetny XD Fenomen Dooma nie trzeba raczej przedstawiać, totalna sieczka, agonia przeciwników, cały czas jakaś akcja, ogień do przodu XD arsenał jaki dostajemy już od początku, jest wystarczająco ogromny by siać spustoszenie XDGraficznie jest spoko, nie mam tutaj zastrzeżeń, fabularnie tym razem czytałem dialogi, nie jak poprzednio - next i strzelanie, aktualnie to jeden z najlepszych produkcji serii Doom'a, warto zainwestować, gierka jest o wiele dłuższa niż z 2016 oraz Eternala co może teraz znużyć gracza, trochę rynek nas do tego przyzwyczaił do tego ale tutaj, wszystko jest na miejscuOcenka leci 9/10 ogrywane na PC czas około 25h, z racji iż strzelanie to świetne XD

Gra jest absolutnie fenomenalna. Najlepszy gameplay w FPSie jaki widziałem. Fabularnie mnie zaciekawiło i było nawet dobrze. Strzelanie to jakaś poezja. Tytuł genialny. Zajął mi 15h i ani przez chwilę nie czułem znużenia. Cały czas akcja i rozwałka na całego. Tempo podkręcone na 120% i totalna jazda bez trzymanki. Grę ogrywałem na PC (70% na PC i 30% na Xboxie mnie więcej) i optymalizacja jest również świetna. Bugów praktycznie nie ma. Gra ani razu nie wysypała się do pulpitu/dashboardu.Tytuł w swojej kategorii czyli FPSa niemal idealny. Ode mnie leci 9.5/10 i te pół punka zabieram za taką sobie momentami muzykę, która jest po prostu trochę nijaka.

Niestety regres względem poprzedniczek, walka jest o wiele płytsza. Masa zbędnych znajdziek. Jedyny plus to brak elementów platformowych.

Grałem na Xbox series s :). Gra wygląda obłędnie !!!. Działa super w 60 klatkach :). To najlepszy Doom jaki powstał ! Polecam !!!

No to ja napiszę, że to najlepszy FPS w jaki grałem na Xboxie w tej generacji. Przebija wszystkie Cody, Halo Infinite i poprzednie gry z serii.

Naprawdę nie wiem co wy macie z tą muzykę, gra normalnie. Jedyny zarzut dla tejże gry to GRAFIKA, która jest no powiedzmy sobie szczerze średnia. Ale dla ludzi którzy nie przepadali za Ethernalem (a było ich sporo, bo wiele osób płakało że zrobili MARIO DOOMa ) - Tak teraz jest WYPAS, dali fajne nowości, stare pukawki w przestarzałym designie (bez modyfikacji) . Etapy są naprawdę fajne, są rozległe , jest co robić, wreszcie mamy duże poziomy które mają roślinność i nie tylko, a nie wiecznie zamknięte klaustrofobiczne poziomy. Do tego na ogromny plus, interakcja z otoczeniem, mało który developer daję możliwość rozwalenia obiektów na etapach, a to tylko poprawia immersję, zabójstwa chwały też niczemu sobie, plus klepanie po mordach przeciwników z rękawicy mocy czy kiścienia daję satysfakcję. Tarcza też fajna, to sprawia ze walka jest naprawdę dynamiczna, a stanie w miejscu jak kołek, spowoduję naszą śmierć. No i możliwość mnogiej konfiguracji poziomu trudności, gdzie możesz ustawić poziom trudności rozgrywki tak jak chcesz.

Nie rozumiem jak oni takie cos robili przez 5 lat. Wiekszosc broni i demonow jest z poprzedniej czesci i do tego modele postaci wygladaja jak z gears of war z xbox 360.Bawiłem sie całkiem ok, jakosc gamepass za 40 zl 7/10

DOOM wraca. I to w stylu, który rozszczepia czaszkę bardziej niż Super Shotgun przytulony do twarzy piekielnego rycerza. „DOOM: The Dark Ages” to brutalna, klimatyczna podróż do średniowiecza, jakby ktoś połączył „Bravehearta” z „Quake’em” i jeszcze polał to wszystko demoniczną krwią. Efekt? Cholernie satysfakcjonujący.Witajcie w Piekle 2.0Tym razem DOOM Slayer nie rozwala demonów w technologicznej przyszłości, tylko przenosi się do brutalnej, mrocznej ery miecza, zbroi i katapult do wyrzucania demonicznych czaszek. Serio, design świata to coś między gotyckim koszmarem a fantastycznym tripem na sterydach – monumentalne zamczyska, duszne lochy, piekielne lasy… Każdy zakątek gry wygląda jak okładka metalowego albumu.Gameplay? To nie FPS, to balet śmierciRozgrywka wciąż opiera się na klasycznym rytmie: ruch – strzał – rzeź – glory kill – ale teraz z domieszką średniowiecznego brutalizmu. Nowy arsenał? Poezja destrukcji. Młot Gromu, który miażdży demony jak naleśniki? Proszę bardzo. Balista w stylu krzyżowca, która przebija trzy trupy na raz? Dziękuję, poproszę. Mechanika walki zyskała więcej „mięsa” – jest wolniej niż w Eternal, ale ciężej, bardziej „na czuja”. Czuć, że każdy cios ma wagę.Historia? Więcej niż pretekstZaskoczenie: fabuła w DOOMie... działa. Jasne, nie jest to dramat szekspirowski, ale opowieść o genezie Slayera, jego przymierzu z pradawnymi mocami i walce z piekłem nabiera tu bardziej mitologicznego wymiaru. Trochę jakby DOOM postanowił zostać „Dark Souls, ale z karabinem plazmowym”. I działa to znakomicie.Dźwięk, muzyka, klimat – piekielna sinfoniaMick Gordon co prawda nie wrócił, ale nowy soundtrack to dalej jazda bez trzymanki. Riffy wyrywają z butów, a dźwięki egzekucji mają więcej realizmu niż powinny (serio, kto miksował te odgłosy rozrywanych trzewi, ten miał zły dzień – i chwała mu za to).Minusy? Tak, ale nieistotneSporadyczne spadki płynności na konsolach starszej generacji.Czasami kamera podczas walki w zwarciu robi ci z oczu pinball.Fabuła mimo wszystko raczej jako przyprawa niż danie główne.Podsumowanie„DOOM: The Dark Ages” to piekielna perełka – odważne odświeżenie formuły, które nie zapomina, co jest w DOOMie najważniejsze: poczucie mocy, chaos i nieustanna, uzależniająca destrukcja. Jeśli „Eternal” był thrash metalem, to „Dark Ages” jest doom metalem: cięższy, głębszy, bardziej atmosferyczny.Nie jest to gra idealna – ale w tym szaleństwie jest metoda. I ta metoda wali cię prosto w twarz młotem Gromu.Slay responsibly.