Gry, na których premierę czekam lub gry po premierze, w które chcę zagrać.
Gry do tej listy możesz dodać na stronach serwisu, tam gdzie znajduje się opcja “Czekasz?”, lub przy grach po premierze wybierając przycisk “Oceń”.
Lista gier, które oceniłeś i ocena jaką wystawiłeś.
Gry możesz oceniać w Encyklopedii Gier, przy materiałach o grach i na forum. Dla jednej gry na wybraną platformę możesz wystawić tylko jedną ocenę, kolejne oceny gry dla wersji na konkretną platformę, uaktualniają twoją poprzednią ocenę.
Na tej liście znajdziesz Twoje recenzje gier z ocenami, które zostały wybrane przez redakcję. Jeżeli podczas oceniania gry opiszesz swoje wrażenia i opinię, pojawia się ona w formie postu na forum i jeżeli zostanie wybrana przez redakcję, staje się minirecenzją, opublikowaną na karcie ocen w Encyklopedii Gier.
4 czerwca 2025 - Recenzja Gry
Clair Obscur: Expedition 33
Właśnie przeszedłem i ta gra to naprawdę arcydzieło. Zupełnie nie słyszałem o tworzeniu tej gry, dowiedziałem się że istnieje dopiero po premierze.Gameplayowo to takie połączenie Dark Souls i japońskich gierek typu Persona, może jeszcze jakieś Nier Automata w tym wyczułem, taki dziwaczny miks, ale działa to po prostu świetnie. Ogromna ilość skilli, broni i możliwości rozwoju każdego z bohaterów. Ciekawy system walki, turowy ale jednocześnie zręcznościowy z tymi unikami/kontrami. Bardzo unikalne uniwersum i fabuła w której niemal do samego końca nie da się domyślić wyjaśnienia. Świetnie rozpisane postacie i emocjonujące sceny.Grafika przepiękna, ale przede wszystkim robotę robi tutaj styl audiowizualny. Absolutny unikat. Ten francuski klimat, świetnie dopasowana muzyka nie ograniczająca się do jednego stylu.Do tego brak jakiegokolwiek forsowania ideologii politycznych co jest takim oddechem świeżego powietrza po graniu w AAA syf z ostatnich lat. Nikt mnie nie poucza i nie każe robić pompek za jakieś wymyślone zaimki i żaden z bohaterów nie jest na siłę wiadomej etniczności. Po prostu piękna historia w pięknym świecie skupiająca się tylko na sobie.Wyjątkowo mnie cieszy, że ta gra odniosła taki sukces, takich twórców trzeba wspierać.Zasłużone 10/10. Mam nadzieję, że wyjdą jakieś dodatki i jeszcze bardziej rozszerzą grę o parę pobocznych miejsc na mapie, bo za jakiś czas pewnie przejdę to ponownie.
26 kwietnia 2025 - Recenzja Gry
The Elder Scrolls IV: Oblivion Remastered
Mam z tą grą takie same odczucia jak z GTA Definitive Trilogy. To jest chamsko wzięta oryginalna gra, z tymi samymi, 20 letnimi animacjami, mechanikami, skryptami i na nią nałożony nowoczesny silnik z HD teksturami i niesamowitym oświetleniem. Wygląda to tak jakoś sztucznie i ma się dysonans poznawczy bo z jednej strony się widzi całkiem ładną grafikę a z drugiej wciąż się czuje toporność 20-letniej gry która jest przypudrowana. Chociaż trzeba przyznać że tutaj całkiem ładnie odnowili wyglądy postaci i potworów, a nie jak w GTA gdzie wszystko wyglądało jakby AI zrobiło z postaci plastikowe lalki. Ale i tak ma się wrażenie że to jakiś tani remake zrobiony z gotowych assetów Unreal Engine.No i gra zawiera wciąż 20-letnie bugi. Serio? Nie mogli poświęcić kilku dni żeby przejrzeć co jest naprawione w Unofficial Patchu do oryginalnego Obliviona i wprowadzić te same poprawki w remasterze? To autentycznie zajęłoby jednej osobie kilka dni, nie mówiąc już o całym studiu wykwalifikowanych pracowników.Tak czy siak żadna strata, zawsze uważałem Obliviona za słabą grę i zdecydowanie najnudniejszą część TES. Cyrodill to najnudniejsza, najbardziej sztampowa fantasy lokacja w Tamriel. Szkoda, jest tyle ciekawych prowincji w Tamriel, które by się chciało zobaczyć w pełnoprawnym TES a nie tylko w Elder Scrolls Online.
9 kwietnia 2025 - Recenzja Gry
The Last of Us: Part II Remastered
Pod względem grafiki i optymalizacji - naprawdę na plus, bo gra wygląda pięknie, a do tego w 1440p na maksymalnych ustawieniach i bez żadnych DLSS/Frame Generation miałem ponad 100 FPS. To rzadkie zobaczyć nową grę, w której nie trzeba włączyć wszystkich bajerów Nvidii żeby mieć w ogóle płynny obraz. DLSS wyłączyłem, bo moim zdaniem zostawiał brzydkie artefakty na obrazie, było to zdecydowanie zauważalne, więc zamiast tego grałem na natywnej rozdziałce + DLAA.Pod względem gameplayu - praktycznie to samo co pierwsza część z drobnymi dodatkami typu czołganie się w trawie (chyba tego nie było w jedynce?). Podoba mi się, bo jak na taką konsolową casualową grę "dla wszystkich" jest dosyć wymagająca nawet na normalnym poziomie trudności, naprawdę trzeba oszczędzać amunicję i uprawiać eksplorację, eliminować wrogów po cichu tam gdzie się da. Bardzo lubię walki w tej grze.Pod względem fabuły dosyć kontrowersyjnie. Nie powiem, żeby historia była nieciekawa czy nieangażująca ale dużo dziwnych wyborów dokonali twórcy, chyba każdy wie o co chodzi.Co do postaci, tu jest największa komedia. Grając w to ma się wrażenie, że 80% postaci w tej grze to kobiety. Do tego żadna nie wygląda jak kobieta, Ellie ma ciało jak 15 letni chłopak, a Abbie z kolei wygląda komicznie, jakby wziąć ciało wielkiego chłopa drwala żrącego kiełbachę i dokleić mu głowę dziewczyny.Podczas kulminacyjnej sceny w grze, która miała być poważna nie mogłem powstrzymać parsknięcia śmiechem jak sobie uświadomiłem że w tej scenie są obecni: lesbijka o chłopięcej posturze, wielka baba z ciałem chłopa, żydówka która jest w ciąży z chińczykiem oraz chińskie trans dziecko (to nie żart). W umysłach lewaków tak chyba wygląda standardowa scena z życia, ale to nic nowego że żyją w w urojonej rzeczywistości. To wszystko było chyba bardziej abstrakcyjne niż apokalipsa grzybowych zombie.Ogólnie grało się bardzo przyjemnie, ale niektóre rzeczy zostawiły niemiły posmak.
6 marca 2025 - Recenzja Gry
Kingdom Come: Deliverance 2
Właśnie po miesiącu grania ukończyłem grę, wszystkie zadania główne i poboczne, więc mogę ocenić. Ta gra jest olbrzymia, ostatni raz tak długo przechodziłem grę chyba przy AC Valhalla z wszystkimi DLC.To jedna z najlepszych gier w jakie grałem, już w poprzedniej części się zakochałem lata temu, a tutaj niemalże wszystko jest lepsze. Twórcy ogarnęli silnik i gra działa dużo lepiej niż jedynka, a grafika jest po prostu przepiękna. Raz jadąc na koniu podczas deszczu w grze obraz był po prostu fotorealistyczny, aż musiałem to nagrać bo nigdy nie widziałem tak ładnie wyglądającej gry.Szczególnie postęp względem jedynki się dokonał jeśli chodzi o walkę. Jest podobnie zrobiona, a jednak dużo przyjemniejsza, taka płynna i mięsista.Fabuła bardzo ciekawa, szczególnie dla kogoś kto lubi realia historyczne. Dokończenie historii z jedynki i możliwość zemsty na złodupcach. Zakończenie mogłoby być co prawda nieco bardziej rozwinięte, bo mam wrażenie że było dosyć krótkie jak na taką długą historię.Świetne postacie, brakowało tylko Teresy, no ale Katarzyna godnie ją zastąpiła.Gra na premierę jest w lepszym stanie technicznym niż pierwsza część po wszystkich patchach. Kilka niedoróbek jest - nie mogłem wykonać zadania pobocznego "Droga zamknięta" bo żołnierze nie respili się a po wyjściu z tunelu/kopalni zostawał pogłos podczas dialogów, ale to jest coś co mam nadzieję zostanie szybko naprawione.Problem jest też z balansem. Gra jest łatwiutka, dużo łatwiejsza niż 1 część. Żadna walka ani quest nie sprawił mi najmniejszego problemu. Głupio było tak pokonywać Jana Żiżkę czy Zawiszę Czarnego trzema machnięciami mieczem. Do tego w grze bardzo szybko Henryk staje się obrzydliwie bogaty. Pod koniec gry miałem całą skrzynię sprzętu pozbieranego z wrogów który gdyby chciało mi się to sprzedawać na bieżąco kupcom byłby warty pewnie z pół miliona groszy.Jak dla mnie gra roku, wątpię że cokolwiek w tym roku to pobije.
4 lutego 2025 - Recenzja Gry
Kingdom Come: Deliverance
W oczekiwaniu na KCD2 ograłem ponownie KCD1, żeby sobie przypomnieć fabułę. I znowu wsiąknąłem na długie godziny. Ta gra to RPG z krwi i kości, co się obecnie bardzo rzadko zdarza. Questy, nawet te poboczne, mają często nieoczywiste, ukryte rozwiązania i można je przejść na wiele sposobów. Rozwój postaci jest świetny, prawdziwe from zero to hero jak w Gothicu. Walka jest wymagająca i realistyczna, nawet pod koniec gry bardzo trudno jest walczyć z więcej niż 1 czy 2 przeciwnikami na raz. Fabuła jest bardzo ciekawa, zwłaszcza jeśli ktoś się interesuje historią późnego średniowiecza. Świat jest bardzo bogaty i realistyczny, wypełniony detalami, nigdy nie czułem się tak wciągnięty w średniowiecze jak tutaj. Znajdzie się kilka minusów jak wciąż obecne w grze bugi w niektórych zadaniach, słabe AI zwierząt w lesie czy cała masa błędów w polskim tłumaczeniu, ale nie psuje to wrażenia z gry która jest fenomenalna.
6 stycznia 2025 - Recenzja Gry
Dragon Age: The Veilguard
W końcu przeszedłem całość i mogę ocenić.Zalety:-Naprawdę dobra i wciągająca historia z wieloma nawiązaniami do Inquisition.-Świetny zwrot akcji z Varrikiem, którego absolutnie się nie spodziewałem, co tylko mnie utwierdza w przekonaniu, że historia była bardzo dobrze poprowadzona.-W przeciwieństwie do Inquisition gra nie była zapchana questami jak z MMORPG, zdecydowana większość questów pobocznych była ciekawa i warta zrobienia.-Świetnie poprowadzona fabuła, nie było tak, że np. można zrobić wszystkie questy poboczne na raz a potem robić wątek główny, tylko wszystko było podawane stopniowo wraz z rozwojem historii. To samo z zadaniami towarzyszy, było ich całkiem sporo i rozwijały się przez całą grę.-Rozwój postaci daje chyba największe możliwości buildów w historii tej serii, mimo że gra to jedna wielka rozpierducha gdzie nie ma już w zasadzie śladu po elementach taktycznych z poprzednich gier, to mi osobiście walka sprawiała przyjemność.-Grafika wygląda przepięknie, jedynie niektóre modele postaci są zbyt "overwatchowe" (np. Emmrich), inne z kolei bardzo ładne i realistyczne.-Najładniejsze i najbardziej realistyczne włosy jakie kiedykolwiek widziałem w grach. To bije na głowę wszystkie hairworksy i inne wynalazki, mam nadzieję że to teraz będzie standard w przyszłych grach.-Silnik gry o wiele lepszy niż w Inquisition. Czuło się, że technologia w żaden sposób nie ogranicza twórców, efekty wizualne to coś pięknego, zwłaszcza w końcowej części gry kiedy pojawia się Dreadwolf w swojej wilczej postaci.-Kilka całkiem spoko towarzyszy (Harding, Neve)Wady:-NACHALNIE WCISKANA POPRAWNOŚĆ POLITYCZNA. Po kilku godzinach gry musiałem przełączyć się z grania po polsku na język angielski, bo gra była nie do wytrzymania. W angielskim w przeciwieństwie do polskiego są tylko zaimki, które jeszcze można przeżyć. Wersja polska tej gry to jakiś festiwal lewackiej nowomowy. Jeśli ktoś nie zna angielskiego i zamierza grać w to po polsku to serdecznie polecam znalezienie sobie innej gry.-Ta gra bardzo niewiele wspólnego ma z klasycznym RPG jakim był Dragon Age Origins. Z każdą częścią było coraz słabiej pod tym względem, ale tutaj dobili do poziomu, że ta gra bardziej przypomina jakiegoś God of War niż pierwszą część. Dialogi nie mają znaczenia, nie możesz mieć własnego zdania, nie możesz być niemiły, nie możesz powiedzieć Taash że masz w dupie jej płciowe problemy bo jesteś zajęty ratowaniem świata, w każdym dialogu możesz być tylko miłym wspierającym gościem. Wszystko i tak potoczy się tak samo. Jedyne co ma znaczenie to wybory fabularne, których w grze jest kilka.-Bardzo niewielka kontrola nad towarzyszami. Ponownie, od DA Origins stopniowo jest z tym coraz słabiej, tutaj jednak przeszli już całkowicie na styl Mass Effecta (brak kontroli nad towarzyszami, drobne zmiany zbroi, broni)-Niemal całkowite zignorowanie fabuły poprzednich kilku gier. Poza kilkoma wyborami związanymi z Inkwizytorem z poprzedniej części, gra w zasadzie ignoruje poprzednie gry. Hero of Ferelden nie jest ani razu wspomniany, Hawke chyba raz w jakimś mini dialogu. Rozumiem, że ta seria jest już zbyt duża, żeby uwzględniać wszystkie wybory, ale jednak mogli wykorzystać Dragon Age Keep z poprzedniej części i zrobić parę smaczków dla weteranów serii, chociażby w jakichś pobocznych dialogach możnaby usłyszeć o swoich dokonaniach.-Taash to jeden wielki minus, bardzo denerwująca postać.Ogólnie mimo moich obaw i niechęci do tego co reprezentuje Bioware bawiłem się zaskakująco dobrze. Gdyby nie bardzo nachalne lewactwo to oceniłbym tę grę bardzo wysoko. Oczywiście porównując z klasycznym Dragon Age Origins wypada w wielu aspektach słabo jako RPG, ale jeśli potraktować to jako trochę inny gatunek gry (mi bardzo przypomina God of War) to jest to dobra gra.
22 listopada 2024 - Recenzja Gry
S.T.A.L.K.E.R. 2: Heart of Chornobyl
Optymalizacja tej gry jest tragiczna. RTX 4070ti Super potrzebuje DLSS i Frame Generation żeby mieć powyżej 100 FPS. Ale nawet ponad 100 FPS w tej grze ma feeling jak maksymalnie 60. Input lag jest ogromny, ciągle jakieś mikro przycinki np. przy wyciąganiu PDA. Ogólnie gra się w to straszliwie topornie.
11 listopada 2024 - Recenzja Gry
Red Dead Redemption
W zasadzie jedyny zarzut jaki można mieć do portu tej gry na PC to taki, że nie zdecydowali się zrobić żadnego remastera, po prostu zrobili port kilkunastoletniej gry na PC. Ale port jest pod względem technicznym zrobiony bardzo dobrze, gra działa prześwietnie, miałem stałe, solidne 165 FPS w 1440p, gra ma najnowsze bajery typu DLAA więc antyaliasing jest najlepszy jaki dotąd powstał, naprawdę, w niektórych momentach wygląda pięknie i aż się człowiek zastanawia czy to naprawdę ma 14 lat (tak samo mam z GTA 4). Wsparcie dla myszki i klawiatury bezbłędnie zrobione.Jedyne co sprawia, że gra wydaje się trochę przestarzała to słaba jak na dzisiejsze standardy jakość tekstur. Ale to już niedługo naprawią modderzy, tutaj porównanie tekstur z jednego z zapowiedzianych modów: https://imgsli.com/MzE2Nzk0
25 stycznia 2024 - Recenzja Gry
The Case of the Golden Idol
Dopiero ostatnio przypadkiem dowiedziałem się o istnieniu tej gry i tak mnie wciągnęła że w jedną nockę przeszedłem całość. Gra ma niesamowity klimat, idealnie dobraną muzykę i w kilkunastu scenach przedstawia mega interesującą historię przywodzącą na myśl jakąś dobrą część Assassin's Creed (sekretne stowarzyszenia, mistyczne artefakty i tak dalej). Całość waży mniej niż 400 MB a zapewniła mi ta gra więcej zabawy niż niektóre gry ważące 100GB. Polecam każdemu kto lubi gry detektywistyczne i rozkminianie zagadek.
11 listopada 2023 - Recenzja Gry
The Invincible
Symulator chodzenia, ale muszę przyznać, że mnie wciągnęło. To co mnie urzekło to estetyka i styl graficzny, prawdziwa uczta dla oczu, udźwiękowienie też świetne, głosy bohaterów świetne. Fajnie by było, gdyby było w tej grze trochę akcji, bo samo łażenie i słuchanie dialogów zadowoli jedynie wąską grupę odbiorców. Tak czy siak spoko gierka do przejścia na dwa posiedzenia.Oraz na wielki plus biorąc pod uwagę dzisiejsze czasy: gra działa naprawdę świetnie, na najwyższych ustawieniach mój wiekowy już GTX 1080 wyciąga koło 120 FPS. Jest wsparcie dla FSR i DLSS ale nie wiem po co to komu, bo optymalizacja jest naprawdę dobra.
3 października 2023 - Recenzja Gry
Cyberpunk 2077: Phantom Liberty
Bardzo dobry dodatek, tak samo jakościowy jak oba fabularne dodatki do Wiedźmina 3. Świetne postacie, mega fabuła, efekty jak ten koncert na imprezie w Dogtown i bardzo trudne wybory do podjęcia. No i nowe zakończenie gry do wyboru, bałem się że będzie zbyt happy endowe i wybór zakończeń z podstawki nie będzie miał już sensu, ale okazało się, że tak kolorowo nie jest. Szkoda, że drugiego DLC nie będzie, bo super było wrócić do Night City.
6 sierpnia 2023 - Recenzja Gry
Baldur's Gate 3
Ja, jako człowiek, który bardzo nie lubi systemów z DnD grą nie jestem zachwycony niestety. Divinity Original Sin 2 to jedna z moich ulubionych gier, tutaj niestety na to wszystko są nałożone elementy z klasycznych erpegów które jak dla mnie tylko są dodatkową upierdliwością. Co chwila muszę wracać do obozu i spać, bo czary mają bardzo ograniczoną ilość użyć przed odpoczynkiem. Niby w czym to jest lepsze od zwykłych cooldownów na kilka tur? Szanse na trafienie czegokolwiek w walce bez 10 buffów są tak niskie, że co chwila oglądamy tylko miss miss miss, critical miss. Denerwujące rzuty kościami przy każdej czynności tylko po to żeby zmarnować twój czas bo większośc graczy i tak zapisze sobie grę przed rzutem i będzie wczytywała aż się uda, w takie rzeczy to się mozna bawić przy stole a nie w singleplayer erpegu.Na plus oczywiście piękna grafika, efekty, dosyć ciekawa fabuła, ale dla mnie jako zdecydowanie antyfana systemów z DnD to Divinity Original Sin 2 jest znacznie przyjemniejszą grą.
29 lipca 2023 - Recenzja Gry
Far Cry 6
Co do samej gry nie mam większych zastrzeżeń, to wciąż ten sam model rozgrywki rozwijany od Far Cry 3 i muszę przyznać, że przyjemnie się w to gra, dużo bezmyślnej rozwałki dla wyluzowania się. Mapa naprawdę ładna i bardzo duża, aktywności sprawiają frajdę, bardzo dużo broni i modyfikacji do nich. To chyba najlepiej zrobiony pod względem mechaniki Far Cry, chociaż moja ulubiona część to czwarta bo urzekł mnie klimat himalajów.Na minus to to samo co w każdej innej części Far Cry - wielka rewolucja a całą walkę w grze toczysz ty sam. Cała reszta rewolucjonistów nic nie robi, nie potrafią nawet przejąć jakiegoś punktu kontrolnego gdzie jest 3 żołnierzy, tylko wszystko musisz zrobić TY. I tak samo siły rządowe, nic nie robią tylko bezmyślnie czekają aż ty, największy rambo wpadniesz i ich pozabijasz, żadnej ofensywy z ich strony nie uświadczysz. To sprawia że ten świat się wydaje martwy, bo nikt poza tobą zupełnie nic nie robi.A to, za co odjąłem najwięcej punktów tej grze to wszechobecny feminizim i inne pierdoły. Prawie wszystkie najważniejsze postacie w tej grze to kobiety, same superinteligente strong women, a wszyscy mężczyźni są głupkowaci, mówią pierdoły i sprawiają że inteligentne kobiety kręcą głową z zażenowaniem.Oczywiście wyeksponowany wątek, że ktoś jest trans i płaku płaku dyskryminują mnie, wykonywanie misji dla jakiegoś obrzydliwego "drag queen" jak sam siebie nazywa i co chwila komentarze o tych złych białych amerykanach co dyskryminują nas i jeszcze najlepsze, ciśnięcie Krzysztofa Kolumba jakim to on był zbrodniarzem xD A i jeszcze Lorenzo obalający patriarchat. Jedyną postacią z całej tej gry którą dało się lubić był El Tigre, reszta to jakaś banda bachorów transów nierealistycznych strong womenów, jak zobaczyłem na końcu tę ekipę obalającą dyktatora składającą się z transów, grubasów i kobiet z kolorowymi włosami to śmiać mi się chciało.
8 lipca 2023 - Recenzja Gry
Fallout 3
Ostatnio pierwszy raz po wielu latach wróciłem ograć sobie Fallouta 3 i spojrzeć na niego z perspektywy czasu. New Vegas to jedna z moich ulubionych gier i mam w niej wbite ponad 500 godzin, a w Fallouta 3 ostatni raz grałem z 10 lat temu.Na plus:+Poziom trudności Very Hard wydaje się trochę trudniejszy niż w New Vegas. W początkowej fazie gry miałem problemy z ilością amunicji, której ciągle mi brakowało. Również jeśli chodzi o pieniądze, to dużo dłużej zajęło mi dotarcie do momentu, w którym mam już kilkanaście tysięcy kapsli i rzucam nimi na prawo i lewo. W New Vegas po dotarciu do bram Freeside spokojnie można mieć uzbierane z 20 tysięcy kapsli i zrobić porządne zakupy w sklepie Gun Runner's.Na minus:-Główna fabuła jest krótka i momentami absurdalna. Najwięksi naukowcy pustkowii z pomocą Bractwa Stali przez lata pracowali, żeby wymyślić, że... potrzebują GECKa, który odwali całą robotę za nich-Gra jest bardzo liniowa, nie ważne co robisz i czy jesteś zły czy dobry i tak ostatecznie kończysz w dobrym Bractwie Stali ratując świat przed złą Enklawą.-Głupi system karmy, w New Vegas jest dużo lepszy system reputacji w danej społeczności. Do tego jak jesteś dobry, to ktoś ciągle wysyła za tobą najemników, żeby cię zabili, bo przeszkadza mu, że jesteś dobry. Kto? Nie wiadomo, może sam szatan.-Słabiutcy towarzysze, z którymi nawet nie da się o niczym porozmawiać. W New Vegas każdy towarzysz ma głęboką historię, prywatne questy do wykonania i tak dalej. Do tego w Falloucie 3 większości towarzyszy nawet nie możesz mieć, bo są zablokowani przez karmę. Będąc dobrym możesz mieć chyba tylko Dogmeata, Fawkesa, Charona i Cross. Pozostali (Jericho, Clover, Butch, czy nawet jakiś zasrany robot odmówią chodzenia za tobą bo jesteś za dobry a oni są poważnymi złolami)-Naciągane wytłumaczenie dlaczego nagle Supermutanty są na wschodnim wybrzeżu USA i to lata po tym jak w starych Falloutach wykończyło się Mistrza.-O wiele za dużo walki, dosłownie wszędzie są zasrane supermutanty, raiderzy, pod koniec gry to się już robi strasznie nudne. Ta gra ma jakieś 10 razy więcej walki niż New Vegas.-Mała ilośc broni w porównaniu do New Vegas, brak modyfikacji broni-Level cap to 30 (bez dodatku Broken Steel to nawet tylko 20), to o wiele za mało. Wbiłem max level jak miałem ukończone jakieś 2/3 całej gry i przez resztę czasu już nie dostawałem expa za zabijanie wrogów i robienie czegokolwiek.-W grze tak jak w Oblivionie nie opłaca się wbijać wysokiego levela. Świat gry się dostosowuje do twojego levela i na wysokim levelu po całym pustkowiu biegają same Deathclawy, Yao Guai i te najsilniejsze roboty walące z gatling lasera i rakiet. Do tego dodatek Broken Steel dodaje nowe warianty wrogów, które mają absurdalnie dużo punktów życia. Bez moda, który osłabia Supermutanty Overlordy, Albino Radscorpiony czy Ghoule Reavery nie ma nawet co podchodzić do tej gry, chyba, że ktoś lubi wywalać 5 magazynków żeby ubić ghula.-Miasto Waszyngton jest strasznie dziwacznie podzielone na strefy, zapewne z powodów technicznych, ten lichy silnik nie ogarnąłby całego miasta na raz. Znaleźć cokolwiek w Waszyngtonie to jest jakiś horror. Co do dodatków:The Pitt - bardzo dobry, klimatyczny dodatek, ale mógłby być dłuższy.Point Lookout - bardzo dobry i klimatyczny dodatek, ale wrogowie są o wiele za silni (strzelasz do jakichś wieśniaków, który mają więcej HP niż Deathclawy). Bez moda na znerfienie wrogów nie ma co podchodzić.Mothership Zeta - nieco nużący dodatek, choć miał kilka fajnych elementów jak odsłuchiwanie nagrań ludzi porwanych przez kosmitów.Operation Anchorage - biedackie call of duty, do tego niszczy balans gry, bo na początku gry możesz dostać trening w używaniu power armoru i jeden z najlepszych pancerzy.Broken Steel - całkiem fajny pomysł, że można zobaczyć efekty uruchomienia oczyszczalni wody na pustkowiach, ale wątek główny tego DLC to lipa, znowu czułem się jak w biedackim call of duty. Za to miał całkiem spoko 3 misje poboczne.
23 maja 2023 - Recenzja Gry
Resident Evil 4
Wchodzę tu spodziewając się jakiejś oceny powyżej 9 a tu 6. Bardzo prosto zgadnąć czemu - minusują nie znający angielskiego z bólem dupy.Jedna z najlepszych gier w jakie grałem. O ile Resident Evil 2 remake był świetny, to tu jest wszystkiego więcej i lepiej. Dawno mi się nie zdarzyło, żebym grał tyle godzin przyklejony do ekranu. Gameplay, historia, lokacje, grafika - cudo. Do tego gra jest zauważalnie dłuższa niż poprzedniczki. RE2 to jakieś 8 godzin, RE3 to śmieszne 5 godzin, tutaj na poziomie trudności standardowym pokazało mi na koniec, że grałem 16 godzin.A i warto wspomnieć, że gra przynajmniej w obecnej chwili jest wolna od bugów i do tego działa świetnie - na moim GTX 1080 któremu stuka siódmy rok ultra ustawienia w okolicach 70-80 FPS. W 2023 kiedy w żadną grę się nie da grać na premierę bo wygląda jak jakiś build alpha RE4 to prawdziwa perełka.Na pewno w to zagram jeszcze nie raz, ale teraz wracam do RE2 ograć fabułę Claire, bo grałem tylko Leonem.
22 maja 2023 - Recenzja Gry
Resident Evil 3
Gierka dobra, ale gorsza niż poprzednia część. Po pierwsze jest sporo krótsza i nie zachęca do ponownego przechodzenia, RE2 wydaje się mieć dużo więcej contentu.Ta część jest bardziej nastawiona na akcję niż na klimat grozy i samotnego eksplorowania, lokacje ciągle się zmieniają. No a Nemesis to gorsza wersja Mr. XMr. X odkąd się pojawił w RE2 chodził sobie po komisariacie, można było usłyszeć jego kroki, robienie hałasu przyciągało go do gracza. Nemesis jest całkowicie oskryptowany, pojawia się w określonych momentach gry i nie da się go zgubić, trzeba po prostu zaliczyć kolejny etap gry.
22 maja 2023 - Recenzja Gry
Resident Evil 2
Świetna gra. To moje pierwsze podejście w ogóle do serii Resident Evil bo nigdy w to nie grałem. Od razu mnie wciągneła ta eksploracja komisariatu, zdobywanie nowego sprzętu i dostawanie się stopniowo do początkowo niedostępnych miejsc. Klimat grozy idealnie zrobiony, nie ma tu tanich jumpscare tylko ciągła niepewność czy np. któryś z truposzy leżących na ziemi w rzeczywistości nie jest żywy i tylko czeka aż się odwrócę do niego plecami. A dodatkowego klimatu dokłada Mr.X, który odkąd się pojawi to później cały czas martwisz się tylko czy nie wpadniesz na niego po wybiegnięciu zza rogu. I te ciężkie kroki słyszane gdzieś w innym pomieszczeniu. Wizualnie i dźwiękowo gra to 10/10.Mało amunicji, zagadki, ciekawe postacie. Oceniłbym całą grę na 10, ale druga połowa gry od opuszczenia komisariatu jakoś tak mi się dłużyła, miałem wrażenie że fabuła jest przeciągnięta. Przeszedłem grę jako Leon i na pewno wrócę, żeby zagrac jako Claire. Chciałem to zrobić od razu, bo myślałem że ten gameplay jest zupełnie inny, ale jak zobaczyłem że komisariatowa część jest identyczna jak u Leona to odłożyłem to na kiedy indziej.
3 maja 2023 - Recenzja Gry
Risen 2: Dark Waters
W porównaniu do pierwszego Risena - masakra.Wszystko maksymalnie uproszczone, chyba żeby zachodni odbiorca też w to umiał grać. Nie wiem jak mogli zrobić taki słaby system walki, kiedy Risen miał taki dobry.Ktoś kto ogrywał pierwszego Risena odpalając zaraz potem Risena 2 chyba dwa razy sprawdzi czy zainstalował dobrą grę, bo w ogóle nie da się poznać, że te dwie gry są jakoś połączone. Z Gothicowego świata z magami, druidami i wojownikami nagle transformacja w grę o piratach gdzie każdy ma broń palną i w ogóle wydaje się jakby był jakiś przeskok czasowy o kilkaset lat. Zupełnie niczym nie motywowane "wyczyszczenie" bohatera ze wszystkich skilli i umiejętności, których się nauczył w pierwszej grze a pancerz władcy tytanów to chyba gdzieś położył i zgubił, bo kto by tam dbał o najpotężniejszy sprzęt na świecie. W Gothicu zawsze próbowali to jakoś wyjaśniać np. Bezimienny leżący 2 tygodnie pod ruinami świątyni śniącego albo kradzież ekwipunku przez piratów na początku Gothica 3. Na siłę też zrobili bohatera członkiem Inkwizycji, kiedy wielu graczy grało po stronie Bandytów.Na dokładkę słabiutko zrobiony polski dubbing. Niektóre kwestie nie mają zupełnie sensu bo chyba tłumaczyli to maszynowo nie znając kontekstu tej wypowiedzi. Do tego nie zgadzają się z napisami. Przełączyłem się na angielski dubbing do którego już się przyzwyczaiłem w pierwszym Risenie.Ogólnie ta gra wyznacza granicę pomiędzy dobrymi grami Piranha Bytes a grami w które nawet fanom niezbyt chce się grać. Od tej pory było już tylko coraz gorzej.
1 maja 2023 - Recenzja Gry
Risen
Ta gra to zaraz po Gothicu 1 i 2 najlepsza gra Piranha Bytes. W zasadzie jedyne jej wady to to, że nie jest Gothiciem i nie ma polskiego dubbingu bez którego gry Piranii to nie to samo.Klasyczny Gothicowy schemat, mała mapa, dwie/trzy gildie do których można dołączyć i awansować w ich szeregach i świat pełny nie respawnujących się potworów do wyczyszczenia żeby wbić level. Nawet szukanie 5 artefaktów rozrzuconych po wyspie jest.System walki najlepszy jaki stworzyła Piranha. Ludzie i potwory walczą bardzo agresywnie, blokują, robią uniki, żeby kogokolwiek trafić trzeba stosować takie ruchy jak parowanie, zwykłe siekanie LPM nic w tej grze nie da. Przez te trudne walki mam wrażenie, że poziom trudności taki jak w pierwszym rozdziale Gothic 2 Noc Kruka się utrzymuje o wiele dłużej, bo nawet pod koniec gry można łatwo zebrać wpi*rdol od Jaszczuroludzi a w Gothicu 2 NK po pierwszym rozdziale jest już z górki.Ogólnie zdecydowanie polecam fanom Gothica, to jest Gothic 3 którego nigdy nie dostaliśmy.
9 kwietnia 2023 - Recenzja Gry
Mafia III: Definitive Edition
Grałem w Mafię 3 na premierę i wtedy była to taka 5/10 gierka. Blokada na 30fps którą zdjęli dopiero w późniejszym patchu, dużo problemów z AI przeciwników i ogólnie słaby stan techniczny.Ostatnio jakoś przyszła mi ochota na zagranie jeszcze raz i przyjemnie się zaskoczyłem, bo teraz ta gra wygląda naprawdę solidnie. Wciąż czuć trochę powtarzalności podczas przejmowania dzielnic i jest to zdecydowanie najsłabszy aspekt tej gry ale naprawdę nie ma aż tak źle. Fabuła jest super, strzelanie moim zdaniem najlepsze ze wszystkich Mafii, duży wybór broni. No i klimat końcówki lat 60 w USA miażdży, muzyka to najmocniejszy element gry (chociaż trochę za mało tych kawałków, ciągle słyszy się te same). Wszystkie 3 fabularne DLC bardzo fajne bo nastawione na fabułę, najbardziej mi się podobał DLC Stones Unturned, bo John Donovan to najlepsza postać w tej grze. Do tego problemy z optymalizacją zniknęły i mój starzejący się już GTX 1080 trzyma solidne 60 FPS, a grafika jest naprawdę przyjemna dla oka.Ogólnie jeśli ktoś się od tej gry odbił kilka lat temu to polecam sprawdzić ponownie.
20 marca 2023 - Recenzja Gry
The Witcher
Jedna z moich ulubionych gier. Klimat i fabuła to po prostu strzał w dziesiątkę, twórcy się potrafili idealnie wstrzelić w atmosferę książek. Historia mistrzowsko poprowadzona, wybory moralne które nie polegają jedynie na wyborze dobra lub zła tylko rzeczywiście skłaniają do rozmyślania "czy dobrze zrobiłem". Wiele tajemnic i zwrotów akcji, szczególnie na końcu. Podoba mi się też pomysł, że żeby zbierać składniki z potworów oraz zbierać rośliny potrzebujemy najpierw mieć wiedzę na ich temat, którą można nabyć ze znalezionych/kupionych książek oraz z rozmów z ludźmi.
12 marca 2023 - Recenzja Gry
BioShock Infinite
Niesamowita gra. Sama estetyka Columbii, sceneria, oświetlenie wypada genialnie. Fabuła o wiele bardziej złożona niż poprzednie 2 części, żeby ją w pełni zrozumieć trzeba przesłuchać wszystkie nagrania w grze jak i dodatkach. A druga część dodatku Burial at Sea to prawdziwe mistrzostwo, zarówno fabularnie jak i gameplayowo. Nie dość że w dodatkach wraca się do Rapture to jeszcze idealnie łączą one wszystkie części w jedno i zamykają wszystkie wątki. Poza tym ten zmieniony sposób gameplayu z dodatków - bardzo mała ilość amunicji i pieniędzy, elementy skradankowe - podobał mi się dużo bardziej niż ciągła rozwałka z podstawki.Mam nadzieję, że Bioshock 4 jeśli kiedyś się pojawi da radę dorównać tej trylogii.
8 marca 2023 - Recenzja Gry
BioShock 2
Gra to w zasadzie to samo co pierwsza część, tylko wiele mechanik zostało ulepszonych no i zupełnie inny arsenał broni. Zmiana która szczególnie mi się podobała to możliwość trzymania broni w jednej ręce a plasmidu w drugiej. Mimo wszystko Bioshock 1 jakoś bardziej mnie wciągnął, bardziej mi się podobało granie zwykłym chłopem a nie wielkim Big Daddym. No i te wszystkie nowe postacie z Bioshocka 2 jakieś takie naciągane, w pierwszej części nawet nie byli wspomniani, a teraz się okazuje że to jacyś wielcy gracze na równi z Andrew Ryanem i Frankiem Fontaine. Pojawili się nagle z powietrza.No i plus za całkiem dobre (choć krótkie) DLC fabularne.
6 marca 2023 - Recenzja Gry
BioShock
Ostatnio po przejściu Atomic Heart miałem ciśnienie, żeby znowu ograć Bioshocka. I nie zawiodłem się bo powrót do Rapture zawsze cieszy. Świetnie poprowadzona i bardzo ciekawa fabuła, to jedna z niewielu gier, w których chciało mi się odsłuchiwać wszystkie notatki głosowe, żeby zgłębić historię. Bardzo przyjemny gameplay, super design leveli, klimat. Gra świetnie zbalansowana, wszystkie bronie są przydatne.
28 lutego 2023 - Recenzja Gry
Atomic Heart
Fajnie, że ktoś się sfrustrował, że od 10 lat nie było nowego Bioshocka i sam zrobił kolejną część. Bo ta gra to nic innego jak Bioshock w sowieckich klimatach. Chyba nawet nie próbują ukrywać tego, że kopiują Bioshocka bo to latające miasto na początku gry to pomysł prosto z Bioshocka Infinite. Gra pod względem estetyki i soundtracku miażdży. Fabuła dosyć prosta ale ciekawa.Co do minusów:-Chyba z 15 razy mi się zdarzyła sytuacja, że próbowałem gdzieś wskoczyć albo zeskoczyć i się zaklinowałem, postać machała nogami w powietrzu, nie dało się nic zrobić tylko wczytać ostatni zapis. Bardzo częsty bug.-Denerwujący główny bohater-Wrogowie to straszne gąbki na damage-Gra jest bardzo mało intuicyjna, szczególnie jak się już wyjdzie na powierzchnię i się zaczynają te wszystki jastrzębie, gniazda i inne, ciężko się połapać o co w tym chodzi i co jest czym.-Równie mało intuicyjny interface tworzenia broni, ulepszania, ekwipunku.Ogólnie jak na pierwszą grę tego studia to jest zaskakująco dobrze. Ostatnio brakuje dobrych gier bo duże studia wypuszczają samo gówno. Dobrze, że chociaż Atomic Heart się nie okazał niewypałem.
21 lutego 2023 - Recenzja Gry
Grand Theft Auto IV
Mimo sentymentu jaki mam do GTA San Andreas i czasu, który spędziłem w tej grze i San Andreas Multiplayer to muszę obiektywnie przyznać że GTA 4 było najlepszą częścią tej serii. To była gra, która w 2008 roku mordowała pecety i wciąż się nie mogę nadziwić jak to możliwe że to wyszło prawie 16 lat temu. Dzisiaj na nowych GPU (i z modem dxvk dzięki któremu można odpalić grę na bardziej wydajniejszym Vulkanie zamiast DirectX) można wreszcie z przyjemnością ogrywać GTA 4 w 4K i 100+ FPS. Grafika i fizyka w tej grze to było coś co jako pierwsze pokazało czym jest nextgen. Przez wiele lat po premierze wszystko porównywałem do tej gry i minęło dobre kilka lat zanim zaczęły się pojawiać gry robiące większe wrażenie niż GTA 4.Najbardziej dojrzała fabuła ze wszystkich gier z serii, wciąż dużo absurdu ale GTA 5 w porównaniu z tym to jakaś komedia. Świetny feeling strzelania, dużo ciekawych misji, wybory moralne. Ale minusy też są: większością samochodów się po prostu nie da jeździć. Ociężałe, długo się rozpędzają i ślizgają się jak na lodzie przy próbie skręcenia, a do wyhamowania przy maksymalnym przyspieszeniu to chyba z pół kilometra ulicy trzeba. Jedynie sportowymi samochodami się fajnie jeździ, jak akurat nie miałem nic fajnego pod ręką to po prostu brałem taxi do celu. Dodatkowo, mimo że do gry wyszło tyle patchów, a nawet wersja gry Complete Edition to żaden z nich nie naprawił tego, że mając więcej niż 30 FPS nie da się przejść ostatniej misji. Momentu, w którym trzeba klikać szybko spację żeby się wciągnąć do helikoptera po prostu się nie da zaliczyć mając za dużo FPS. Trzeba sobie ograniczyć FPS sztucznie i dopiero wtedy ten fragment jest grywalny.No i denerwują też ciągle wydzwaniający i piszący znajomi którzy chcą iść na kręgle albo bilarda, gdybym tracił czas na chodzenie z nimi wszystkimi na te wyjścia to nigdy bym nie ukończył tej gry.Mimo wszystko zasłużone 10.
10 lutego 2023 - Recenzja Gry
A Plague Tale: Requiem
Pierwsza część była świetna, ta jest jeszcze lepsza. Większe mapy, więcej mechanik, ciekawe postacie poboczne które też mają swoje unikalne mechaniki. No i ciekawa fantasy reinterpretacja Czarnej Śmierci oraz Dżumy Justyniana, lubię takie wątki, przypomina mi to manipulowanie historią trochę Assassin''s Creed. Jedyne co w tej grze leży to optymalizacja, bo gra działa naprawdę kiepsko w porównaniu do poprzedniej części, ale nie da się też ukryć że jest dużo ładniejsza. Bardzo przyjemna gra i na tyle krótka, że nie ma czasu się nią znudzić, co jest rzadkie w dzisiejszych czasach pełnych wymuszonych open worldów na 100 godzin.
27 grudnia 2022 - Recenzja Gry
The Forgotten City
Radzę się nie sugerować oceną na GOLu podchodząc do tej gry bo ta ocena pokazuje jedynie ile tu jest smutnych dzieci płaczących że nie znają angielskiego.Długo odkładałem zagranie w tę grę mimo że moda do Skyrima na której jest bazowana ograłem lata temu. I nieźle się zaskoczyłem bo pomimo podobnego konceptu fabuła jak i atmosfera są inne.Gra pomimo tego że widać że miała mały budżet to jest zrobiona naprawdę nieźle dla kogoś kto uwielbia ciekawe fabuły. Super intryga, super mechanika zaczynania wszystkiego od nowa, bardzo ciekawe postacie i super zakończenie.Zdecydowanie polecam.
10 grudnia 2022 - Recenzja Gry
Divinity: Original Sin II
Jedna z najlepszych gier w historii. O ile już pierwszy Divinity Original Sin był dla mnie grą na 10/10 to tu jest jeszcze lepiej. Szczególne różnice widać w systemie walki, który jest jeszcze bardziej rozbudowany. System pancerza fizycznego/magicznego na który było dość dużo narzekań moim zdaniem to super pomysł, bo w jedynce zaczynałem wszystkie walki paraliżując wrogów piorunem posłanym przez Jahana. Tutaj się tak nie da, bo najpierw trzeba się przebić przez pancerz. W dodatku w DOS 1 gra po dobiciu do 14 levela i odblokowaniu najsilniejszych skillów w grze takich jak deszcz meteorytów i deszcz strzał stawała się śmiesznie łatwa, całe grupy wrogów eliminowało się w jednej rundzie. Tutaj endgame'owe skille nie są aż tak potężne, a żeby ich użyć trzeba mieć punkty źródła. Oprócz tego walka poszerzona o takie bajery jak przewaga wysokości, w zasadzie wszystko zależało od dobrego ustawienia drużyny. Kolejna sprawa to poziom trudności, o ile w DOS 1 gra w pewnym momencie stawała się po odblokowaniu silnych skillów banalnie prosta, w DOS 2 poziom trudności nie odpuszczał do samego końca. Po opuszczeniu Fort Joy zajęło mi dużo czasu aż stałem się koksem, który może rozwalić każdego w Reaper's Coast i wbijając ten 18 level na Nameless Isle myślałem że Arx to będzie czysta zabawa, a okazało się że walki w ostatnim akcie są bardzo trudne i znowu trzeba wbijać level.No i jeszcze jedna z ulepszonych względem DOS 1 rzeczy to towarzysze. W jedynce właściwie jedynym ciekawym towarzyszem z rozbudowaną historią był Jahan. W DOS 2 historie postaci idealnie splatają się z główną fabułą i warto zagrać po prostu każdym. Oczywiście najlepsza postać to Fane.Jedyne do czego można się przyczepić to ekwipunek, bo w późniejszej części gry ma się w nim niezły burdel i ciężko cokolwiek znaleźć.Pozostaje mieć nadzieję że Baldur's Gate 3 będzie tak samo dobry albo i lepszy.
23 listopada 2022 - Recenzja Gry
Divinity: Original Sin - Enhanced Edition
Gra jest niesamowicie dobra. Jedna z niewielu gier w której system walki mi sprawia taką frajdę, że po prostu nie mogłem się doczekać kolejnej walki. Gra daje taki arsenał różnych skillów, mechanik, przedmiotów użytkowych że przy odpowiedniej strategii można wygrać nawet pozornie niemożliwe do wygrania walki, wystarczy pokombinować i używać terenu dla swojej korzyści. Mnie osobiście fabuła wciągnęła od początku do końca. Jedna z najlepszych gier w jakie grałem, a w dodatku sequel jest jeszcze lepszy.
14 listopada 2022 - Recenzja Gry
Far Cry 5
Gra dużo gorsza niż Far Cry 3 i 4. Far Cry 3 był powiewem świeżości, Far Cry 4 to więcej tego samego + nowe bajery i do tego klimat Himalajów bardzo oryginalny. Far Cry 5 to nuda od początku do końca. Setting w nudnym USA. Główny bohater który nawet nie ma imienia, nie wydaje żadnego dźwięku. Główni antagoniści nudni jak flaki z olejem, a najgorsze z wszystkiego jest to, że przy każdym z nich 2-3 razy jest scenka kiedy zostajesz uprowadzony i przez następne 10 minut słuchasz ich nudnego pieprzenia. Chodziłem sobie w tych momentach zrobić herbatę bo nie dało się wytrzymać.Gra to typowy Ubisoftowy fast food, można zagrać bo przechodzi się to max 25 godzin więc nie zdąży aż tak bardzo wymęczyć.
2 listopada 2022 - Recenzja Gry
Blacksad: Under the Skin
Całkiem dobra gra w ciekawym uniwersum. Fabuła wciągnęła mnie od samego początku, a kilka zwrotów akcji było bardzo zaskakujących. Na minus zdecydowanie sterowanie, nawet grając na padzie było momentami niewygodnie, kamera ograniczała ruchy i widoczność a w niektórych QTE trzeba było walić w przycisk jak wariat żeby scenka się zaliczyła. Ogólnie dobra przygoda na jakieś 10 godzin, jeśli komuś się podobało L.A Noire to tutaj też się odnajdzie.
17 sierpnia 2022 - Recenzja Gry
Dying Light 2
Świetna gra, jeśli komuś podobała się pierwsza część to tu jest jeszcze lepiej. Masa rzeczy do roboty, całkiem ładna grafika, fabuła ciekawa chociaż trochę przeciągana i męcząca pod koniec. Bardzo fajnie zrobiona noc z dodatkowym elementem w postaci odporności, której trzeba pilnować. Rozwój postaci całkiem fajnie zaprojektowany, chociaż większośc umiejętności z drzewek jest w sumie bezużyteczna. Nie zrobiłem wszystkich zadań pobocznych, na pewno za jakieś 2 lata wrócę do gry jak już będą wszystkie fabularne DLC żeby zrobić 100%.
1 sierpnia 2022 - Recenzja Gry
Stray
Piękna gra, tylko bardzo krótka, 3-4 godziny gameplayu. Ładna grafika, bardzo pomysłowy świat, prosta, ale wciągająca fabuła, aż chciało się zobaczyć jak się to skończy.
29 czerwca 2022 - Recenzja Gry
Deus Ex: Human Revolution
Obok serii Dishonored to moja ulubiona gra o chodzeniu po szybach wentylacyjnych i bawieniu się w pacyfistę ogłuszając każdego i nie dając się zobaczyć. Świetna i wciągająca fabuła, świetne mapy z dużą ilością sekretnych miejsc do odnalezienia i dużo frajdy z eksplorowania kolejnych pomieszczeń i hakowania komputerów.
8 czerwca 2022 - Recenzja Gry
Batman: Arkham Knight
Zdecydowanie najlepsza część ze wszystkich Batmanów. Ocena pewnie zaniżona z powodu początkowych problemów z wydajnością i bugami na PC o których było tak głośno. Sam grałem po raz pierwszy dopiero po latach od premiery i gra jest całkowicie naprawiona. Jeśli chodzi o grafikę to wciąż jedna z najlepiej wyglądających gier w jakie grałem. Zwłaszcza jeśli powłącza się wszystkie dodatkowe efekty od Nvidii, tylko że wtedy FPSy ze 150 spadają do 60. Gameplayowo to takie Arkham City tylko lepsze. Dużo bardziej ciekawa i emocjonująca fabuła, bardziej kinowe cutscenki, masa świetnych postaci, zarówno pomocników Batmana jak i supervillainów. Do tego zupełnie nowa mechanika poruszania się Batmobilem, czego nie było w poprzednich grach. Widać, że kiedy inny zespół pracował nad Arkham Origins to Rocksteady mieli co robić, bo dopracowali model rozgrywki który ciągnął się od Arkham Asylum do perfekcji.
27 maja 2022 - Recenzja Gry
Batman: Arkham Origins
Generalnie to samo co Arkham City, tylko w zimowych klimatach. Ciekawy wątek główny, fajne postacie i wrogowie i super pokazany początek znajomości Batmana i Jokera. Trochę żal, że nie zrobili fajnych oryginalnych walk z każdym z supervillainów, bo oprócz ciekawej walki z Deathstroke rodem z jakichś gier fighterowych i walki na moście ze Świetlikiem reszta była raczej zwykła. Na minus też odblokowywanie wież i niszczenie przekaźników rodem z Assassin's Creed albo Far Cry. Wiele znajdziek było też głupio oskryptowanych, np. bez problemu mógłbym wlecieć w drewnianą ścianę szybując i rozwalić ją nogami, ale nie, skrypt był taki że musiałem najpierw zdobyć rękawice elektryczne a dopiero potem zjechać tam windą i opryskać wybuchową pianką... Albo miejsca gdzie nie możesz się podciągnąć linką... bo nie. Liczyłem też, że zebranie wszystkich znajdziek odblokuje misję fabularną z Człowiekiem Zagadką tak jak w Arkham City, ale nie, dostaje się tylko jakiś głupi dialog. Do tego w tej części dużo częściej natrafiałem na bugi niż w poprzednich dwóch.
21 maja 2022 - Recenzja Gry
Batman: Arkham City
Świetna kontynuacja Arkham Asylum. Nieco bardziej otwarta mapa, ale wciąż nie jakaś gigantyczna i to się chwali, bo mam dość ogromnych map takich jak z trzech ostatnich odsłon Assassin's Creed. W ogóle świetny feeling poruszania się po mapie, wyrzutnia haków i peleryna robią robotę. Fabuła tak samo ciekawa jak w Arkham Asylum, fajna intryga, dużo kolorowych postaci. Jedyne do czego mogę się przyczepić to przytłaczająca ilość znajdziek (440 wyzwań człowieka zagadki) a trzeba zebrać je wszystkie żeby odblokować misję fabularną. No i bardzo chamskie wymuszanie backtrackingu, często potrzeba jakiegoś gadżetu żeby dostać się do trofeum i jeszcze rozumiem jeśli jest to jakiś fajny gadżet dodający nowe mechaniki, ale nie znoszę czegoś takiego jak czekanie na to żeby dostać jakiś zakłócacz żebym mógł wyłączyć minę zagradzającą mi drogę do zagadki jednym kliknięciem i dopiero wtedy ją zebrać. Ogólnie wymaksowanie gry (główna fabuła + wszystkie zagadki + Zemsta Harley Quinn, bez wyzwań) zajmuje jakieś dwa razy tyle co Arkham Asylum czyli około 40 godzin.
8 maja 2022 - Recenzja Gry
Batman: Arkham Asylum
Świetna gra. Przejście głównej gry w 100% (główna fabuła + wszystkie zagadki E.Nigmy, bez wyzwań) zajmuje około 20 godzin więc nie ma szans żeby zdążyć się znudzić rozgrywką. Naprawdę ciekawa mapa i postacie, fajne walki z bossami. Jedyne minusy jakie przychodzą mi do głowy to nudne walki ze zwykłymi zbirami, które polegają w zasadzie na naciskaniu jednego przycisku bo system walki jest śmiesznie łatwy no i wymuszanie backtrackingu, bo po niektóre znajdźki musisz wrócić jak zdobędziesz nowe gadżety. I trochę boli że trudno jest podziwiać okolicę bo większośc gry spędza się w trybie detektywistycznym szukając ukrytych ścian i innych pierdół. No a na duży plus z kolei zagadka "ducha Arkham" którą można rozwiązać po znalezieniu wszystkich zapisków z historii Arkham Asylum. Niezły zwrot akcji.
3 kwietnia 2022 - Recenzja Gry
Gothic II: The Chronicles of Myrtana - Archolos
Jeszcze nie przeszedłem całej gry, ale po 40 godzinach, będąc w 3 rozdziale mogę stwierdzić że obok moda Enderal do Skyrima jest to najlepsza rzecz jaką kiedykolwiek stworzyło community. Grając w to czuję się tak, jak dawno temu kiedy pierwszy raz przechodziłem Gothic 2 Noc Kruka. Ten mod zawiera wszystko to co kocham w Gothicu i jeszcze więcej, gra się w to niesamowicie i trudno się oderwać chociaż na chwilę. Pełny profesjonalizm.
23 marca 2022 - Recenzja Gry
Mass Effect 3
Ostatnia część legendarnej trylogii, pod wieloma względami lepsza lub gorsza niż poprzedniczki. Na pewno na plus bardzo duża ilość broni i pancerzy w porównaniu z drugą częścią która była bardzo uboga pod względem arsenału. Również walka, która była rozwijana z każdą częścią tutaj osiągnęła szczyt, strzela się najprzyjemniej. Nie podobało mi się jednak, że zaniedbali wszystkie postacie, które Shepard poznał w ME2. Żadna z nich nie wróciła do drużyny w ME3. Postacie które odgrywały ogromną rolę, jak np. Miranda tutaj zostały spłycone do kilku spotkań i dialogów. Garrus i Tali obecni w każdej części jak zwykle ratują sytuację, no i powrót Liary. Ale Wrex? Grunt? Żadnego kroganina w drużynie, i jak tu wygrać wojnę. Na szczęście jest świetny Javik, polecam go zabrać na misję na Thessii jeśli ktoś tego nigdy nie zrobił, rzuca on bardzo dużo światła na historię Asari. Ale z kolei James Vega to nie wiem co robi w tej grze, to chyba jakiś towarzysz stworzony specjalnie pod amerykanów fanów call of duty, zwykły bezpłciowy żołnierz. Grałem w tę grę chyba z 5 razy i ani razu nie wziąłem tego typa do drużyny. No i na minus absurdalne zakończenie. Do samych wyborów zniszczenie/kontrola/synteza nic nie mam, ale ta końcówka w Cytadeli to był jakiś absurd. Skąd tam się wziął Anderson i Człowiek Iluzja? Shepard prawie zginął docierając tam, a oni sobie tak po prostu tam byli? Ciekawe skąd? Grając w to ma się wrażenie że cała ta końcówka to jakieś majaki w głowie Sheparda.
12 marca 2022 - Recenzja Gry
Mass Effect
Mam wielki sentyment do tej gry bo była początkiem jednej z najlepszych trylogii w historii gier komputerowych. Świetna fabuła, która mogła być zamkniętą historią, ale pozostawiła furtkę dla sequeli. Super atmosfera i postacie (polecam grać po angielsku a poznacie zupełnie innego Wrexa niż ten z wersji polskiej). Do towarzyszy z ME1 (Liara, Tali, Garrus, Wrex) zawsze miałem największy sentyment i w kolejnych częściach serii byli moim najczęstszym wyborem jeśli byli akurat dostępni (Tali i Garrus na szczęście zawsze są). Warto się pobawić w zadania poboczne bo można zdobyć wiele informacji na tematy które pojawią się w kolejnych grach (np. Cerberus), ale trzeba przyznać że content poboczny nie jest najwyższej jakości. Wciąż mi się po nocach śni ten jeden budynek który był w dosłownie każdym queście pobocznym - duży magazyn ze schodami na piętro po lewej stronie. Taki poziom recyklingu to widziałem tylko w Dragon Age 2. Eksploracja planet też pozostawia dużo do życzenia, jeździ się po górach i dolinach wjeżdżając Mako na prawie pionowe ściany żeby znaleźć jakąś znajdźkę. Minusem może być też poziom trudności, nawet na najwyższym poziomie gra się staje szybko bardzo łatwa, szczególnie jeśli gra się żołnierzem i ma się dostęp do heavy armorów. Tak czy siak gra mi sprawia zawsze ogromną przyjemność i jest początkiem epickiej fabuły. Polecam.
12 marca 2022 - Recenzja Gry
Mass Effect 2
Mam sentyment do Mass Effecta 1, ale dwójka to zdecydowanie najlepsza gra jaką wyprodukowało Bioware. Od tej pory był już tylko gwałowny zjazd w dół jeśli chodzi o jakość ich gier. Poprawiono wiele rzeczy które były słabe w pierwszej części np. powtarzalność wnętrz budynków, dosłownie każda misja poboczna działa się w budynku który miał ten sam rozkład pomieszczeń, czy też ogromna ilość śmieciowego loota (i pod koniec gry Shepard mający 999,999,999 kredytów, najbogatszy człowiek w galaktyce). Wielka ilość towarzyszy do wyboru, szkoda tylko że Liara i Wrex nie wrócili jako dostępni towarzysze no ale DLC Lair of the Shadow Broker trochę nadrobił jeśli chodzi o Liarę. Inna rzecz do której mogę się przyczepić to dośc ubogi arsenał broni i pancerzy w porównaniu do pierwszej części. Oprócz tego gra genialna, za każdym razem jak przechodzę trylogię to w dwójkę gra mi się najprzyjemniej, soundtrack wciąż mi rozbrzmiewa w głowie a zakończenie pozostawia dużą satysfakcję. Szkoda że Mass Effect 3 nie był tak dobrym sequelem dla dwójki, jak ME2 był dla jedynki.
8 marca 2022 - Recenzja Gry
Mass Effect: Legendary Edition
Z remasterem pierwszej części zrobili nienajgorszą robotę, ale jeśli chodzi o ME2 I ME3 to naprawdę nie wiem gdzie tu jest jakikolwiek remaster bo te gry wyglądają identycznie tak jak zapamiętałem oryginały. Mimo wszystko fajnie mieć całą trylogię z wszystkimi dodatkami w jednym miejscu bo to kawał dobrej historii. Cena na premierę to był jakiś żart biorąc pod uwagę niewielkie zmiany co do oryginału, ale teraz możne tę grę wyrwać już za 3 dychy bo była w humble bundle a pewnie będzie jeszcze taniej. Ogólnie polecam bo od dawna zabierałem się do ogrania trylogii ME po raz n-ty ale nie miałem motywacji, a teraz sobie ograłem i było fajnie.
3 marca 2022 - Recenzja Gry
Battlefield 2042
Najpierw Battlefield 5 który był mierny i słabo rozwijany, teraz Battlefield 2042 który jest po prostu beznadziejny i nikt nie chce w niego grać. Ciekawe kiedy DICE wyląduje na śmietniku historii razem z resztą studiów zabitych przez EA.
24 lutego 2022 - Recenzja Gry
Sherlock Holmes: Chapter One
Typowy średniak od Frogwares, jeśli ktoś grał w poprzednie Sherlocki albo w Sinking City to wie czego się spodziewać po tej grze. Szczególnie do Sinking City jest podobna, otwarte miasto i takie mechaniki jak szukanie informacji w dokumentacji miejskiej są żywcem wzięte z tej gry. Na początku gra jest strasznie skomplikowana bo zwala ci na głowę mnóstwo dziwnych mechanik, ja sam w pewnym momencie przez 20 minut szukałem śladu, który pojawił się dopiero wtedy kiedy "przypiąłem" dowód w menu gry. Nie ogarniając tych rzeczy z początku można utknąć. Ale jak już się opanuje wszystko co ta gra ma do zaoferowania to gra się bardzo przyjemnie, wątek główny jest wyjątkowo króciutki, ale jest kilkanaście pobocznych spraw do rozwiązania które wydłużają czas gry do jakichś 25-30 godzin. Miasto w grze jest spore i zaskakująco szczegółowe. Nie czuć nigdzie kopiuj-wklej, NPC nie stoją jak głupi tylko każdy coś robi, wszędzie się coś dzieje. Na minus zdecydowanie nudna i niepotrzebna walka (strzelaniny) oraz optymalizacja w niektórych miejscach.
6 lutego 2022 - Recenzja Gry
Dragon Age: Inquisition
Jakiś czas temu przeczytałem, że Inquisition miało być początkowo grą jedynie Multiplayer, dopiero w trakcie produkcji podjęto decyzję o zrobieniu z tego singleplayera RPG. I bardzo to widać w grze, dlatego czytając newsy o tym, że Dragon Age 4 był planowany jako gra-usługa ale przeprojektowują go na zwykłego singla RPG to bardzo się boję o jakość tej gry. A jeśli chodzi o Inquisition to:Plusy:-Piękna grafika, nawet dzisiaj, prawie 8 lat po premierze tereny w grze wyglądają naprawdę pięknie, Frostbite robi swoje.-Styl artystyczny grafik 2d, np. ikon postaci w drużynie-Świetne animacje walki, w Origins było z tym bardzo drętwo, DA2 poprawił się względem Origins, a tutaj jest jeszcze większa poprawa co do DA2.-Niezłe postaci, dobrze że wrócił Varric z DA2, Solas jest świetny, pozostali towarzysze również do polubienia.-Możliwość grania wszystkimi możliwymi rasami, to co było w Origins, a DA2 tak mocno ograniczył, tutaj wróciło lepsze niż kiedykolwiek bo doszli jeszcze Qunari.-Kółko dialogowe znacznie bardziej "obfite" w opcje dialogowe niż w DA2, jednak trochę brakuje ciekawego systemu przyjaźni/rywalizacji z DA2.-Niezłe DLC fabularne.-Dragon Age Keep, dzięki któremu nie musisz trzymać save'ów z poprzednich gier tylko możesz sobie wszystko poustawiać jak ci się podoba.Minusy:-Cała gra jest ZASRANA side questami jak z MMORPG, znajdźkami i innymi pierdołami, które przedłużają realny czas gry z 30 godzin do ponad 100 godzin jeśli chcesz zrobić wszystko.-Fabuła, która sama w sobie jest niezła jest przytłumiona ogromną ilością słabej zawartości pobocznej.-Zbieractwo roślin, metalów i innych rzeczy do craftingu.-Respawnujący się ciągle wrogowie mający niesamowite ilości HP przez co walka trwa zbyt długo a bieganie po mapie jest męczące.-System walki jak z MMORPG, nie ma nawet autoataku znanego z poprzednich części tylko trzeba klikać jak szalony.-Totalne wywrócenie do góry nogami Qunari w imię poglądów politycznych EA/Bioware, zrobienie z Qun jakiegoś raju dla transseksualistów.Pozostaje mieć nadzieję że nowe gry Bioware nie będą podobne do Dragon Age Inquisition i Mass Effecta Andromedy i nastąpi powrót do starych, lepszych czasów (pierwszy Mass Effect, Dragon Age Origins), ale raczej obstawiam że szanse na takie coś są nikłe. Obawiam się że Dragon Age 4 będzie kolejną rozdmuchaną grą w której dobry content na ~30 godzin tonie w śmieciowej zawartości na 100 godzin.
28 stycznia 2022 - Recenzja Gry
Dying Light
Dla mnie najlepsza fabularna gra o zombie obok Days Gone. Mega przyjemna do grania we dwoje, ale samemu też się można całkiem nieźle bawić. Zaskakująco responsywny parkour, świetnie się biega i wspina, jak na Techland to wyjątkowo mało drewniana gra. Fabuła średnio ambitna, ale da się przejść i nie zanudzić się przy tym. Writing niektórych questów pobocznych pozostawia wiele do życzenia, ale z kolei inne są całkiem ciekawe. Szczególnie DLC The Following wyszedł bardzo dobrze. I gra zyskuje też sporo tym, jak długo była rozwijana. Niektóre gry są porzucane przez twórców po roku, tutaj rozwój trwa w zasadzie do dziś, 5 lat po premierze, kilka dni temu zaczął się jakiś kolejny nowy event i dodali nowego questa. Jeśli ktoś twierdzi że ta gra jest za trudna, to chyba zwyczajnie nie ogarnia wszystkich mechanik i biega dookoła z rurką mającą 30 dmg.
24 sierpnia 2021 - Recenzja Gry
Pillars of Eternity II: Deadfire
Ta gra to przykład na to jak się powinno robić sequele gier. Niby to samo, a jednak wszystko ulepszone. Walka (którą i tak nieszczególnie lubię bo izometryczne real-time z pauzą to nie moje klimaty) ma dużo lepszy feeling i przede wszystkim postacie już się nie blokują nawzajem. W pierwszej części co chwila ktoś blokował komuś drogę i postać stała w miejscu jak debil. Grafika znacznie piękniejsza, więcej detali widocznych z bliska, niektóre walki czy bossowie są bardzo efektowne. W grze jest sporo wymagających walk z bossami (w pierwszej części jakimkolwiek wyzwaniem były tylko adrowy smok i ten smok z białej marchii). Szczególnie w DLC Beast of Winter i Forgotten Sanctum walki z bossami były dla mnie bardzo trudne. W grze są jeszcze dodane przez DLC niesamowicie silne megabossy, które nawet przy wymaksowanym party mają czerwony znacznik że przewyższają cię znacznie poziomem, nawet się nie zabierałem za walkę z nimi bo aż taki dobry w tej grze nie jestem. No i najważniejsze, importowanie save z 1 części wnosi do gry naprawdę sporo drobnych zmian uwzględniających twoje wybory, często też w dialogach są dodatkowe kwestie dialogowe które wynikają z podjętych wyborów. Towarzysze świetni, podobał mi się też ten pomysł "sidekicków", czyli mniej rozwiniętych towarzyszy, którzy jednak urozmaicali party. Pozbyto się takich nudziarzy zanudzających cię w dialogach mistycznymi rzeczami jak Niezłomny i Zrozpaczona Matka, a zostawiono fajne postacie jak Eder czy Aloth którzy nigdy mojego party nie opuszczają. Wydaje mi się że gra ma porównywalną długość jak poprzednie część, jeśli zliczyć cały content, ale główny wątek jest śmiesznis krótki. Te misje główne łącznid trwały może z 2 godziny. Cała reszta to zadania poboczne, zbieranie reputacji z frakcjami. Grę bardzo polecam i żałuję że nie będzie jej kontynuacji (a przynajmniej nie w najbliższym czasie).
26 lipca 2021 - Recenzja Gry
Pillars of Eternity
Nigdy nie lubiłem tych "baldurowych" gier bo moim zdaniem real-time walka w takich grach to porażka. Te gry powinny mieć system walki jak w starych Falloutach w które do dzisiaj gra się genialnie. Dlatego długo odkładałem zagranie w PoE, ale ostatnio coś mnie wzięło żeby przejść, bo ktoś poleciał mi Deadfire, więc standardowo najpierw chciałem przejść pierwszą część. Muszę przyznać że znakomicie się autorom udało oddać klimat Baldur's Gate tą grą, bo silnik i grafika są tak samo słabe. No, może przesadzam bo niektóre lokacje wyglądają naprawdę ładnie. Fabuła taka sobie, niby chciało się grać żeby poznać dalszą część historii, ale mimo wszystko to takie typowe tanie fantasy pierdu-pierdu, jakieś dusze, jakiś zły zakon blablabla. Niektóre postacie takie jak Aloth czy Eder były fajne, inne takie jak Niezłomny i Zrozpaczona Matka beznadziejne, ich dialogi były takie nudne i przesiąkniętne tym tanim mistycyzmem że później je po prostu przeklikiwałem żeby jak najszybciej je skończyć i nie czytać już tego. System walki słaby, tak jak pisałem taka walka po prostu nie pasuje do izometrycznych gier. System turowy jak w Falloucie czy Divinity Original Sin to jest to czego ta gra potrzebuje. Postacie często się blokują, zamiast obiec przeciwnika dookoła i go bić to stoją jak debil i nic nie robią bo inny towarzysz im zablokował drogę. Mimo wszystko jakoś się w to grało i dobrnąłem do końca. Liczę na to że Deadfire mnie wciągnie bardziej, mimo że wygląda na taką samą grę.
GRYOnline.pl:
tvgry.pl:
