Divinity: Original Sin - Enhanced Edition

Półtora roku po premierze gry Divinity: Original Sin otrzymaliśmy jej wersję rozszerzoną. Belgijskie studio Larian mocno pracowało nad poprawieniem swojego dzieła, a efekty ich starań możemy podziwiać w Enhanced Edition. Czy warto było czekać?

Moja ocena 7.0 ----------------------------------------------------------------------------------- czas gry 147:54Jest to pierwszy kontakt z tą serią i powiem szczerze że zrobił wrażenie. Od zatrzęsienia mechanik których trudno szukać w innych RPG’ach. Zabieranie ze sobą skrzyń oraz wybuchowych beczek, możliwość przesuwania tych przedmiotów do dezaktywacji pułapek, piramidy teleportacyjne, możliwość teleportowania się za zamknięte drzwi i wiele wiele innych (na pewno wszystkich nie poznałem ) Tutaj zamrażanie wody, podpalanie oleju nie jest tylko dodatkową ciekawostką, lecz mechaniką na której trzeba polegać w każdej bitwie. Rzemiosło także ciekawe lecz nie jest skomplikowane. Na przykład łączymy gwoździe z dowolnymi butami i możemy spokojnie podróżować po lodowej krainie bez strachu o przewrócenie się postaci. Niestety plecak jest olbrzymi i trudno wypatrzyć tam ikonę rzeczy która nas interesuje. Turowe bitwy są znacznie ciekawsze niż w XCOM2 i nie mogłem powiedzieć by męczyły bądź nużyły, ale są naprawdę czasożerne. Poważnie. Wieczorem zaczynam podróżować kanionem pilnowanym przez kilka grup goblinów do kopalni Luculli. Gdy do niej dotarłem pykła trzecia godzina i pasowało iść spać. ( żadne zadanie nawet nie drgnęło ). Dobrze iż można zapisywać w czasie tur. Paradoksalnie nie można zastopować podczas zwykłej eksploracji. Często boli lawirowanie drużyną miedzy pułapkami. Brak także zmian pory dnia. Jedynie po wpisach w dzienniku można dowiedzieć się który mamy dzień i godzinę. Przyjemne motywy muzyczne – nie nudzą, a i potrafią wpaść w ucho. Do grafiki też nie mam zastrzeżeń. Ładne widoczki, a i zbroje nieźle wyglądają na bohaterach. Choć wydaje mi się że osoby robią wrażenie jakby były zrobione z plasteliny.Jednak Divinity poległ na elementach które w szczególności interesują mnie w RPG'ach . Towarzyszy mamy tylko czworo, a co gorsze są źle napisani przez co ich los nie są interesujące. Fabuła zła nie jest, choć rozwija się powoli. To też przedstawienie strasznie jest rozwodniona i staje się nieciekawa. Świat i zadania często infantylne. Na przykład obok składania ofiar z ludzi, rzeź wioski, przekleństwa zbłąkanych dusz mamy postacie które wypowiadają się jak z animacji Disneya. Po prostu mi się to nie klei. Bardzo mało bohaterów zapada w pamięć. Dwójka protagonistów których tworzymy możemy przez swe wybory zachowani ukształtować co z kolei wpływa na premie statystyk. Jest to nawet niezłe do odgrywania ról, ale jakoś nie potrafię sobie wyobrazić komfortowej gry z drugim graczem w taką produkcje. Dobra gra, choć ocena siedem jest dość naciągana. Jednak nie mogę zrozumieć że tak oryginalny i ciekawe pomysły na rozgrywkę idą w parze z tak skopaną narracją. Na ten moment bardziej preferuje nowego Tormenta choć oceniłem podobnie. Aczkolwiek z pewnością za jakiś czas sprawdzę powszechnie uważaną za lepszą kontynuacje Divinity.

Gra jest niesamowicie dobra. Jedna z niewielu gier w której system walki mi sprawia taką frajdę, że po prostu nie mogłem się doczekać kolejnej walki. Gra daje taki arsenał różnych skillów, mechanik, przedmiotów użytkowych że przy odpowiedniej strategii można wygrać nawet pozornie niemożliwe do wygrania walki, wystarczy pokombinować i używać terenu dla swojej korzyści. Mnie osobiście fabuła wciągnęła od początku do końca. Jedna z najlepszych gier w jakie grałem, a w dodatku sequel jest jeszcze lepszy.

Mój top topów na kupce wstydu. I szczerze mówiąc, gdybym wiedział o niej to, co teraz wiem, to bym w ogóle się nią nie przejmował. Im więcej w nią grałem, tym bardziej byłem rozczarowany, zirytowany, zmęczony i wkurzony. Miałem do niej 3 podejścia - w dniu premiery, kilka lat później i teraz. Za każdym razem przechodziłem pierwszy "rozdział" (opuszczałem Cyseal), ale zawsze chwile później przestawałem grać - po prostu mnie nużyła. Postanowiłem dać jej ostatnią szansę. Ale po kolei - z plusów na pewno można wymienić:- przyjemną grafikę i muzykę;- inteligentne dialogi; - ciekawą mechanikę walki (łączenie żywiołów itp.);- duże możliwości rozwoju postaci (możemy zrobić czarownika złodzieja albo uzdrowiciela rzucającego klątwy);- fajny pomysł z piramidami teleportacyjnymi; - niektóre zadania poboczne dają radę;- pierwszy rozdział jest wciągający i zachęca do poznawania świata gry;- czuć klimat;- Arhu;- przemyślany system craftingu;A teraz minusy:- po pewnym czasie gra robi się strasznie nużąca;- druga duża lokacja (Las Luculla i Hiberheim) są strasznie męczące;- crafting może i jest fajnie przemyślany, ale na dłuższą metę - nieprzydatny;- niektóre zdolności są całkowicie nieprzydatne, np. handel czy kowalstwo;- walka, która początkowo zachwyca złożonością, z czasem nudzi. Winą za to jest jej powtarzalność i niezbyt duża liczba czarów/umiejętności, a także długi czas oczekiwania na możliwość nauczenia się nowych;- denerwujący wątek i lokacja Krańca Czasu, a zwłaszcza Zigzax'a;- postacie poboczne (poza Arhu), jak i nawet główni bohaterowie - nieciekawi;- całkowicie nieangażująca, nudna i do bólu sztampowa fabuła. Serio, dawno nie spotkałem się w tak dużej grze z tak nieinteresującą fabuła. Na siłę jakaś taka metafizyczna i mdła;- powtarzalne, nudne, męczące i denerwujące zagadki środowiskowe, które w pewnym momencie służą chyba głównie sztucznemu wydłużeniu rozgrywki. Po koniec już miałem ich serdecznie dość;- no i właśnie - sztucznie (czy to na siłę wciśniętymi zagadkami czy powtarzalnymi walkami) rozciągnięta rozgrywka, która sprawiła, że pierwszy raz od nie pamiętam kiedy (a gram w gry od prawie 30 lat) użyłem w kilku miejscach solucji. Nie dlatego, że wyczerpały mi się już pomysły, ale dlatego, że chciałem szybciej skończyć grę. Autentycznie grałem już tylko po to, by jak najszybciej ją skończyć i odinstalować.Niestety ale powyższy bilans zdecydowanie wypada na niekorzyść DD:OS. Spędziłem z grą ponad 80h i naprawdę doceniam chęć zrobienia czegoś innego i w ogóle zrobienia cRPG w tamtych czasach (były to zdecydowanie chude lata dla fanów tego gatunku), ale twórcy zdecydowanie przedobrzyli. Chcieli zrobić chyba ambitnego RPGa z nową mechaniką i udało im się to połowicznie - sama mechanika gry, żywiołów, niektóre pomysły, klimat czy grafika i muzyka - jak najbardziej na plus. Cała reszta, czyli niestety to, co najważniejsze w RPGach - fabuła, postacie czy wciągająca rozgrywka leży. Można z tego wywnioskować, że Larian stworzyło w "jedynce" solidne podstawy i dopieszczało mechanikę i silnik, aby resztą zająć się przy okazji "dwójki". Mam nadzieję, że tak właśnie jest, bo w drugą część grałem niewiele, ale pamiętam, że zrobiła na mnie dobre wrażenie. Mam nadzieję, że nie skoczy się to jak z jedynką - początek super, a potem równia pochyła. Na pewno zasiądę kiedyś do drugiej części, ale po rozczarowaniu które zafundowała mi pierwsza, nie nastąpi to szybko. Nigdy bym się też nie spodziewam, że wzgardzaną wręcz przeze mnie Dragon Age - Inkwizycję ocenię o pół punktu wyżej, niż produkcję Larian Studios. Tak bardzo mnie Original Sin wkurzyło.

+++ Bardzo ciekawa i oryginalna fabuła +++ Genialnie zrobiona gra dwuosobowa +++ Muzyka ++ Dobrze zbudowany świat ++ Bardzo dobrze zaprojektowany rozwój postaci ++ Walki wymagające myślenia ++ Świetnie poprowadzone dialogi między głównymi bohaterami ++ Bardzo dobry humor ++ Ciekawe czary + Tajemnicza historia głównych bohaterów + Dobrze napisane postaci + Trudne zagadki - - Nudny crafting - - Dość liczne błędy (brak możliwości ukończenia jednej misji) - - Błędy podczas walki (potrafią cofnąć gracza o godzinę) - Poziom trudności i fabuła zwalniają po połowie gry - Walka z ostatnim bossem

O tej grze dowiedziałem się trochę po jej premierze dlatego od razu mogłem zagrać w enhanced edition. Nie widzę też sensu by przy dalszych podejściach grać w podstawą wersję. Mimo, że początkowo czytając recenzje, opisy i oglądając grafiki miałem trochę obaw to na szczęście okazały się one całkowicie bezpodstawne. Gra jest rewelacyjna.Zalety:1. Przenikające wszystkie elementy gry poczucie humoru i lekkość. Mimo, że zdecydowanie wolę ciężkie i ponure klimaty jak te z pierwszych pillarsów to nie miałem żadnego kłopotu z przyzwyczajeniem się do dużo lżejszego klimatu divinity. Przejawia się on czy to przez dialogi, postaci, opisy, zadania czy wygląd obiektów. I nie chodzi mi o pojedyncze żarty po których zbiera się szczękę z podłogi, cała gra jest przesiąknięta pozytywnymi emocjami. Ciepła, urocza opowieść która nie wstydzi się samej siebie, potrafi z siebie żartować ale nie przekracza granicy parodii czy absurdu. I to mimo tego, że ratujemy świat i okolice przez zniszczeniem więc stawka jest wysoka. Muszę też pochwalić twórców, że potrafią umiejętnie żonglować emocjami graczy a przynajmniej moimi. Zabawne scenki szybko mogą przemienić się w smutne czy refleksyjne co uderza w nas mocniej niż gdybyśmy od początku się tego spodziewali. Kto zabił pewnego elokwentnego trola ten wie o czym mówię.2. Turowa walka. W sporze aktywna pauza vs tury nie stoję po żadnej stron, cieszę się, że powstają i takie i takie gry. Tutaj mogłem cieszyć się w pełni taktyczną walką, wymagającą i nagradzającą myślenie. Przy zastosowaniu odpowiedniej taktyki trudne walki potrafią stać się wyjątkowo proste. Można teleportować przeciwników w miejsca z których nie będą potrafili się wydostać, wykorzystywać cechy terenu i stosować inne sztuczki.3. Dobrze poprowadzony wątek główny. Co prawda wspomniałem już o ratowaniu świata więc jak łatwo się domyślić jest sztampowo ale i tak intryga potrafi wciągnąć.4. Bardzo dobrze dobrane głosy postaci. Podkładający głos aktorzy wyraźnie wczuwają się w role, wypowiadają swoje kwestie energicznie i charakterystycznie. Proste słuchanie kłócących się strażników czy rozmowa ze zwierzętami potrafi dostarczyć wiele radości.5. Dbałość o szczegóły. Twórcy przewidzieli wiele rzeczy które gracze mogą próbować robić i przygotowali na to swoją odpowiedź. Dzięki temu tym bardziej chce nam się próbować szukać własnych rozwiązań różnych problemów, czy to w trakcie walk czy poza nią.6. Błyskotliwe dialogi które nie nudzą.7. Właściwie brak ekranów ładowania. Gramy na kilku ogromnych mapach. Jak to cudownie wygląda w porównaniu do takich pillarsów czy tyranny.8. Muzyka. Czuć, że robiona z pasją.Wady:1. Mało rozbudowani towarzysze. Z każdym z nich jest związane zadanie które ciągnie się w większości przypadków aż do końca gry i jest wieloetapowe, czasem się odezwą lub coś skomentują ale jest tego raczej niewiele. Nie jest jednak też tragicznie.2. Wątek główny co prawda jest dobrze poprowadzony ale jednak ta sztampa trochę męczy. Zwłaszcza rozmowy z Zaxem i tą całą prządką.3. Brak cyklu dnia i nocy. Pierdoła ale się czepnę bo czemu nie.

Świetna gra z dopracowanym systemem turowym. Największe zalety oprócz systemu walki to: świetnie zaprojektowane mapy, bohaterowie i NPC, humor, grafika, muzyka.

Do pierwszej części Divinity: Original Sin podchodziłem kilka razy, za każdym razem gra odpychała mnie z kilku powodów - powolna i nieco toporna rozrywka, nieczytelny interfejs, szczególnie lista zadań oraz mapa, czasami nierówny poziom trudności. Przez wymienione rzeczy nieraz utknąłem w różnych miejscach i traciłem sporo czasu. Finalnie po jakimś czasie odnalazłem się w tym całym chaosie i okazało się, że to kawał dobrego RPG. Miła dla oka oprawa wizualna i genialna, zapadająca w pamięć oprawa dźwiękowa, wciągająca historia, świetny klimat. Eksploracja świata ogólnie jest satysfakcjonująca, lecz tak jak już wspomniałem czasami można utknąć, ponieważ menu z zadaniami jest nieco nieczytelne, a gra nie prowadzi gracza za rękę i zmusza do dokładnego śledzenia każdego wydarzenia - dla niektórych ludzi zapewne to zaleta - lecz dla takich jak ja, którzy mają coraz mniej czasu na granie to trochę męcząca kwestia. Walka jest wymagająca, szczególnie na początkowych etapach, generalnie trzeba być skupionym i wykonywać mądre ruchy, aby przetrwać. To pierwszy tytuł od wielu lat przy którym kilka razy sięgałem po pomoc do poradników czy youtube. Grałem na średniej klasy laptopie i miałem stałe 60fps przy 2k i full detalach. Dodam, że grałem na padzie od ps4 i grało się całkiem wygodnie.Generalnie polecam, jak dla mnie mocne 8/10. Chwila odpoczynku i planuję drugą część oraz Baldur's Gate 3 - mam nadzieję, że w przypadku tych tytułów będzie tylko lepiej :)