Dyplomacja | Zarządzanie imperium w Endless Legend

By prowadzić działania dyplomatyczne musisz odnaleźć jedno z miast innej nacji, którąś z jego armii albo Strażnic (Watchtowers). Liczy się bezpośredni podgląd na miasto lub armię, to znaczy rozwianie obu rodzajów mgły wojny. W takim wypadku powinieneś otrzymać oficjalną informację o nawiązaniu stosunków dyplomatycznych. Wymagane jest, by przynajmniej jedna ze stron miała inną w zasięgu widzenia. Widzenie obustronne nie jest wymagane. W taki sposób działa nacja Drakkenów. Na początku widzą stolice innych graczy i mogą z nimi nawiązać stosunki dyplomatyczne. W drugą stronę to jednak nie działa, gdyż pozostali gracze nie widzą na początku Drakkenów. Jeśli nacja smokowatych będzie chciała z nimi porozmawiać, stosunki dyplomatyczne zostaną nawiązane. Jeśli nie, pozostałe nacje będą musiały zadbać o to na własną rękę.

Dyplomacja w pierwszej kolejności wymaga nauki. Bez opracowania odpowiednich technologii nie uzyskasz dostępu do większości opcji i będziesz skazany na wypowiadanie wojny, zawieszenie broni oraz kilka mniejszych akcji. Możliwość zawarcia pokoju uzyskasz dopiero w II erze dzięki technologii Zguby dyplomaty (Diplomat's Manse), zaś sojuszu dopiero w IV erze dzięki Uznaniu Gościnności (Hospitality Den). Oznacza to, że przez sporą część gry nie stworzysz żadnego sojuszu, gdyż IV era w najgorszym wypadku może nastąpić dopiero po setnej turze, a część grających może nie dotrwać do tego czasu.

Dyplomacja wymaga również wpływu (Influence), produkowanych w miastach i uzyskiwanych dzięki zadaniom. Koszta wypowiedzenia wojny są wysokie, zawarcia sojuszu również, co w połączeniu z regularnym ustalaniem planu imperium wymusza wysoką produkcję tych punktów. Dyplomacja staje się więc narzędziem nacji nastawionych na ograniczone kontakty z sąsiadami, takie jak błyskawiczna wojna albo zawarcie pokoju i podpisanie traktatów handlowych. Osób chcących częściej korzystać z dyplomacji łatwo odstraszą wysokie, rosnące wraz z upływem czasu ceny. Chyba, że produkują dużo wpływu, w takim bowiem wypadku mogą sobie pozwolić na więcej.

W przypadku gry ze sztuczną inteligencją dyplomacja to narzędzie trudne w użyciu. Relacje między tobą i przeciwnikiem określa wielkość państwa, bliskość granic, ilość żołnierzy, stosunki z innymi krajami (wróg mego wroga jest moim przyjacielem) i kilka innych czynników. Niektóre nacje będą się ciebie bać, inne patrzeć z zazdrością na twoje dokonania. Z tego powodu warto posiadać spory zapas wpływu, tak by w razie potrzeby szybko uspokoić nerwowego sąsiada. Zdarza się bowiem, że na początku tury komputer zerwie z tobą sojusz, ale ochoczo podpisze kolejny, jeśli tylko złożysz mu taką propozycję.

Warto również posiadać trochę wpływu oraz zapasowych technologii. Komputer stanie się bowiem dla ciebie bardziej przychylny, jeśli zaoferujesz mu prezent, najlepiej dużej wartości. W takim wypadku dobrze jest przekazać technologię niskiej ery, której przeciwnik nie będzie miał jak wykorzystać. Na przykład Stocznie (Shipyard), gdy większość jego imperium znajduje się na lądzie albo Karawanseraj (Caravanserai), jeśli wróg nie posiada zbyt wielu dróg oraz lądowych szlaków handlowych, a ty niewiele stracisz na jej oddaniu.

Jeśli możesz, staraj się uzyskać wymianę map. Komputer bardzo chętnie eksploruje planszę, więc jedna wymiana map może odsłonić przed tobą większą jej część. Wymiana map wraz z podglądem tego, co widzą jednostki jest jeszcze lepsza, bo dostarca jeszcze więcej informacji. Dodatkowo komputer często walczy z wioskami i neutralnymi bandami, nawet w neutralnych regionach. Dzięki wymianie map oraz widoku dowiesz się więc, gdzie najlepiej się osiedlać.

Żeby zobaczyć, czy twoja propozycja jest akceptowana, zwróć uwagę na pasek po lewej stronie ekranu, tuż nad warunkami kontraktu. Zauważysz, że wybierając niektóre opcje pasek kieruje się w lewą stronę, czerwoną, lub prawą, zieloną. Jeśli jest po lewej, komputer nie zgodzi się na proponowane warunki. Jeśli jest po prawej, jest skłonny je przyjąć. Najeżdżając na rzeczy na wymianę - zasoby, technologie i tak dalej - pasek będzie ulegał zmianie. Dzięki temu dowiesz się, jak cenna jest dana rzecz dla przeciwnika. Pasek nie musi znajdować się całkowicie po prawej stronie, by oferta została zaakceptowana. W większości przypadków wystarczy, że przekroczy punkt zero i stanie się zielony.

Różne dary powodują różną zmianę nastawienia. Technologie i zasoby działają dobrze, miasta jeszcze lepiej. Technologia I ery jest mniej warta od technologii III ery, a Szkłostal (Glassteel) zostanie przyjęte z mniejszym entuzjazmem, niż Adamantian. Możesz regulować ilość towarów, jakie chcesz podarować drugiej stronie, więc postaraj się nie oddawać mu całego zapasu Pyłu albo rzadkiego zasobu luksusowego, gdyż mniejsza ilość zazwyczaj wystarczy.

Komputer nie atakuje nacji, które uważa za zbyt groźne. Najwyżej wysyła im groźby. Dobrą praktyką jest więc stworzenie dostatecznie dużęj armii, by mieć czym poprzeć propozycję pokojową. Pamiętaj też, że istnieje podział na wojnę i zimną wojnę.

1. Do wojny dochodzi w momencie, gdy atakujesz przeciwnika na jego terenie. W takim wypadku obie strony walczą bez ograniczeń, póki jedna nie zostanie zniszczona, bądź nie zostanie podpisane zawieszenie broni.

2. Zimna wojna oznacza, że możecie walczyć na terenach neutralnych oraz masz prawo zaatakować inną nację na swoim terenie bez płacenia wpływu i wypowiadania pełnej wojny. Istnieje tylko jeden warunek - od spotkania danej nacji musi minąć 10 tur. W innym wypadku każde starcie przerodzi się w pełną wojnę.

Innymi słowy możesz bronić swoich terenów i niszczyć oddziały innych nacji w neutralnych regionach i nie poniesiesz z tego tytułu żadnych konsekwencji. Przynajmniej póki inna nacja nie wypowie ci pełnej wojny. Jeśli jednak będziesz chciał oblegać lub zaatakować miasto przeciwnika, musisz mu wypowiedzieć pełną wojnę.

Pamiętaj też, że istnieje podział na pokój oraz zawieszenie broni (truce).

1. Zawieszenie broni zmienia wojnę w zimną wojnę. Oznacza to, że wciąż możesz walczyć, ale na ograniczonych warunkach.

2. Pokój nie pozwala nawet na to. Po jego podpisaniu obie strony muszą zachowywać się grzecznie wobec siebie, albo wypowiedzieć pełną wojnę.

Zastanów się więc, czy na pewno warto podpisywać traktat pokojowy z nacją, którą w innym wypadku mógłbyć atakować na neutralnych albo swoich terenach. Dla większości nacji z Wędrownymi Klanami (Roving Clans) na czele byłby to dobry ruch, dla Nekrofagów (Necrophages) albo Kultystów (Cultists) już nie.

Podpisanie pokoju i ewentualnie sojuszu ma jednak znaczącą zaletę. Pozwala na negocjowanie traktatów handlowych oraz wymianę map. Podpisz pokój, jeśli nie zależy ci na atakowaniu innych nacji, nawet w neutralnych regionach, a chciałbyś szybciej zbadać resztę planszy i może zarobić trochę na handlu. Z sojuszu nie ma sensu korzystać, o ile twój potencjalny sojusznik nie jest najsilniejszą nacją w grze. Sztuczna inteligencja nie jest bowiem w stanie w pełni skorzystać z możliwości sojuszu, zwłaszcza ze słabszą od siebie nacją.

Nie zapomnij sprawdzać, jaki stosunek do innych nacji mają twoi przyjaciele i wrogowie. Może się bowiem okazać, że próbujesz się układać z nacją, której twój sojusznik nienawidzy. W ten sposób ochłodzisz stosunki między wami, a w skrajnych przypadkach skłonisz go do zerwania sojuszu oraz umów.

Endless Legend

18 września 2014

Rate It!

• Przegląd
• Poradnik
• Recenzja