Kanon najważniejszych gier w historii

Henry Lowood, kustosz cyfrowego zbioru History of Science and Technology Collections w uniwersytecie Stanford uznał, że gry są na tyle ważnym elementem współczesnej kultury, iż należy stworzyć ich kanon – listę zawierającą pionierskie pozycje mające wpływ na dalszy rozwój branży elektronicznej rozrywki, a następnie zachować je dla potomności niczym muzealne eksponaty.

W zeszły czwartek podczas Game Developers Conference Lowood zaproponował cenionym postaciom branży współpracę przy stworzeniu takiego kanonu, którym zainteresowana jest nawet amerykańska Biblioteka Kongresu.

W wywiadzie udzielonym gazecie New York Times, Lowood stwierdził: „Stworzenie tej listy to ogłoszenie, że gry wideo mają znaczenie kulturowe i historyczne. Dlatego też powinniśmy zrobić coś, by je zachować”.

W celu stworzenia kanonu najbardziej znaczących gier wszechczasów, Lowood zebrął komisję składającą się z czterech osób: game designerów Warrena Spectora i Steve’a Meretzky’ego, badacza Matteo Bittantiego oraz branżowego dziennikarza, Christophera Granta. Wspólnie ustalili poniższą listę:

• Spacewar! (1962)
• Star Raiders (1979)
• Zork (1980)
• Tetris (1985)
• SimCity (1989)
• Super Mario Bros. 3 (1990)
• Civilization I/II (1991)
• Doom (1993)
• Seria Warcraft (początek 1994)
• Sensible World of Soccer (1994)

Powodem, dla którego większość z wymienionych tytułów znalazła się w kanonie, był fakt, że stanowiły początek danego gatunku, który rozwija się do dziś. Tak więc na przykład Spacewar! (ukazała się w 1962 r.) była pierwszą grą akcji, a jednocześnie pierwszą produkcją pozwalającą na rozgrywkę w trybie multiplayer. Seria Warcraft z kolei dała podwaliny pod strategię czasu rzeczywistego z mocno rozbudowaną warstwą fabularną. SimCity natomiast przyczyniło się do rozwoju gier, w których gracz ma pełny, niemal nieograniczony wpływ na wirtualny świat. Bittanti stwierdził nawet, że jest to „jedno z najbardziej istotnych dzieł sztuki dwudziestego stulecia. Tytuł, który całkowicie zmienił pojęcie gry i sprawił, że wirtualny świat stał się kulturowym fenomenem”.