kuvery

7.0

21 lipca 2025 - Recenzja Gry

Commandos: Origins

Kilka dni temu ukończyłem tą grę i podzielę się moją opinią. Właściwie to przeszedłem jej 1,5. Zacząłem w trybie normalnym i doszedłem pod koniec planszy 8 (dość trudna) i przed instalacjią nowego systemu zapomniałem o sejwach. Gra mi zbyt nie podeszła i zastanawiałem się co dalej.Po dwóch dniach ochłonąłem i rozpocząłem ją od nowa w trybie trudnym, Przeszedłem ją całą znajdując wszystkie znajdźki, załatwiając wszystkich, nie czyniąc ani jednego mikro alarmu i nie będąc ani raz ranionym.Pomiędzy trybem normalnym a trudnym jest tyle samo klientów jedynie szybciej reagują.MANKAMENTY:Minus 1 pkt za 8-10 krotne zablokowanie gry wymuszające twardy reset (plansza 4, 6 i kolejna), 6-8 razy udany miękki reset, 5-6 razy zamknięcie gry po zablokowaniu obrotem widoku innych klawiszy.Grałem chyba na update 1.3 czy tak jakoś. Co ciekawe w trybie normalnym tego nie miałem.Zły dobór gadek komandosów zawsze wtedy gdy jest akcja a nie jak nic się nie dzieje - w związku z tym połowy nie słyszałem.Minus za auto kamerę podążającą za postacią po przełączeniu komandosów (całkiem często na niektórych planszach) nie da się wtedy dokładnie kliknąć na mapie.OGROMNE problemy z lokalizacją poziomów (są max zawsze dwa poza ostatnią misją) przy klikaniu często idzie gdzie indziej, mój sposób na to trzeba klikać z większego kąta a nie z nad.Przykład: jestem np. na parterze i klikam koło drzwi a ten idzie na górę chociaż piętra nie widzę żebym tam miał kliknąć na czymś.Żeby wejść do budynku trzeba stanąć przy wejściu a przez mikro przestrzeń czasami zamyka się drzwi - budynek/poziom po odkryciu powinien być widoczny dłużej albo stale (opcje).Czasami zamiast leżeć albo stać to chodzą przygarbieni, dopóki przy kolejnej czynności się coś nie odblokuje.Głupi algorytm to co jakiś czas nieudana próba ogłuszenia/zabójstwa nawet jak nasz super komandos jest za klientem, dowód: w czasie zapisu była wykonywana ciągłość zadania, i za pierwszym razem nieudana, wczytałem sejwa w trakcie akcji i tym razem akcja się powiodła choć ja nic nie robiłem!Tak że na takie GŁUPOTY trzeba się nastawić grając w tą nie do końca udaną/przemyślaną grę.Słupy do chodzenia po nich, z niektórych nie da się zejść bo jest pod obserwacją 2-3 osób a odwrócić uwagę kim innym czasami nierealne.Często po wyborze miejsca docelowego gra wybiera drogę 2-3 krotnie dłuższą.Nierównomierność w ekwipunku komandosów, nurek i saper mają kamień i gwizdanie bez ograniczeń, jak to się ma do durnej jednej paczki fajek kierowcy którą można wykorzystać tylko raz!Otwieranie/zamykanie drzwi tylko przed nimi, przez co doszło raz do kuriozum. W misji 14 saper stanął przy drzwiach w zamkniętym korytarzu i nie miał jak stamtąd wyjść gdy wróg otworzył drzwi!Niosąc ciało gdy komandos wybierze sobie własną drogę z przymkniętymi drzwiami to położy ciało, otworzy drzwi i pójdzie do celu bez ciała, chociaż myśleliśmy że wybierze drogę krótszą nie przez budynek.Itd., itd.W porównaniu z kultowym Commandos 2 gra wypada słabo. Brak możliwości zarządzania ekwipunkiem, mundurami. W C2 znajdźki dawały bonusową misję a tu nic. Porównując chociażby bazę u-bootów czy Colditz z C2 to jest to przepaść.Tak teraz wygląd produkcja gier poza kilkoma wyjątkami.PLUSY:Nowa odsłona Commandosów, plansze im dalej to coraz większe, wyzwania na przejście bez alarmu jest całkiem niezłe czasami przekombinowane a czasami za proste, z powyższymi błędami/mankamentami da się grę przejść co zaliczam na plus.Podsumowując dobra gra ale bez rewelacji - 7 pkt.Z podobnych WYBRANYCH gier moje oceny:Commandos 2: Ludzie odwagi (9)Desperados: Wanted Dead or Alive (8)Shadow Tactics: Blades of The Shogun (8)Desperados 3 (7)War Mongrels (7)Sumerian Six (8)63 Days (7)Commandos: Origins (7)

7.0

21 lipca 2025 - Recenzja Gry

63 Days

Jakiś czas temu ukończyłem tą grę i oto moja opinia.Mankamenty: brak zwiększenia wysokości widoku dla lepszego wglądu w mapę a tym samym przeciwników (często ktoś widzi z poza mapy choć jestem na tej rogu). Nóż do rzucania i klucze tak małe iż czasami nie szło ich zabrać (mapa nr 6) po prostu masę zmarnowanego czasu i wczytywaniaprzy podwójnej akcji gdzie liczy się czas (w Tomb Raider Remastered 1-3 też klucze były małe ale po narzekaniach graczy poszli po rozum do głowy i zwiększyli wielkość), jak by były kości do gry to ciekawe jakiej byłyby wielkości? Za to DUZY minus. Klawisze w War Mongrels (podświetlenia i działanie) były tragiczne, a były, bo jak widzę TERAZ postawiliście na standard (i dobrze), ale tym razem zostało sknocony wybór postaci (F1-F4) z czynnościami (1-4) i tutaj miałem ogrom ciągłych pomyłek - minus 1 PKT,problem ze zliczaniem ofiar (podobnie jak w War Mongrels) jakieś dziwne. Znajdźki dziwne raz duże plakaty a później jakieś małe świstki po śmieciach. Kilka miejscówek (chyba trzy) tylko rozwiązania siłowe - duży minus. Ze snajperem na jednej mapie przesadzone - można go zdjąć tylko ze schodów, kiwając się jest jeden moment, to trochę przesada.Plusy: ciekawe duże mapy, ciekawie dobrane postaci, oparcie linii fabularnej na tragedii Powstania Warszawskiego zrobiono bardzo dobrze. Zakończenie odpowiednio dobrane do tragedii losów większości powstańców.Podsumowując 7 pkt. jakby nie powyższe mankamenty to dałbym 8,5 pkt.Po tej grze grałem w zabugowany Commandos Origins.Z podobnych WYBRANYCH gier moje oceny:Commandos 2: Ludzie odwagi (9)Desperados: Wanted Dead or Alive (8)Shadow Tactics: Blades of The Shogun (8)Desperados 3 (7)War Mongrels (7)Sumerian Six (8)63 Days (7)Commandos: Origins (7)

8.5

15 czerwca 2025 - Recenzja Gry

Sumerian Six

Niecały tydzień zajęło mi przejście na spokojnie -Sumerian Six- i napiszę że jestem zaskoczony tak małą popularnością tej polskiej gry.Gra ma 10 misji rozgrywające się w różnych środowiskach. Mamy Enigmatyczną Ekipę w której jest 6 postaci: rodzeństwo Sid (1) i Isobell (2) ich ojciec Alistair (5), chemiczka Rosa (3), niedźwiedziołak Wojtek (4), okultystyczny psychiatra Siegfried (6).Przeciwnikiem jest Hans Kammler - pracuje dla Trzeciej Rzeszy nad potężną mistyczną substancją Geiststoff.Niektóre plansze są naprawdę spore, przeciwnicy co planszę dokładani nowi o zaskakujących umiejętnościach i profilach.Umiejętności postaci dobrane bardzo fajnie i poza kilkoma problemami gra poszła dość fajnie.Największy błąd gry to -tunele dla małych osób- jak Isobell gdzie po wejściu do takiego od razu wychodzi po drugiej stronie co kończy się alarmem i śmiercią. Naprawdę nie wiem co robili testerzy skoro taki prosty błąd nie został wychwycony.Fajne filmiki zdjęciowo-rysunkowe pomiędzy misjami, częste gadki postaci podczas gry tworzą niezły klimat.Graficznie gra oparta o engine Unreal - wygląda świetnie, muzyka nie wiem jaka jest bo ja zawsze takową wyłączam.Wyłączyłem podążanie kamerą za bohaterem, zmniejszyłem wszystkie czułości aby mi nie gonił obraz, zmieniłem na odwrót obrót kamerą (q,4 lewo, e,6 prawo).W grze dla każdej postaci zdobywamy punkty do zwiększania poziomu umiejętności grając daną umiejętnością jak i otwierając bonusy.Jako stary fan serii Commandos Desperados RobinHood Shogun zdecydowanie zachęcam do zagrania w Sumerian Six bo naprawdę warto.Wyeliminowałem każdego przeciwnika na każdej planszy bez ani jednego alarmu grając na poziomie normalnym.Za może rok zagram sobie na trybie cięższym choć dla starych wyjadaczy to nie będzie mieć większego znaczenia.Tydzień wcześniej ukończyłem -War Morgalis- i tą grę również polecam (dałem komentarz do tej gry).Przede mną -63 Days- i -Commandos: Origins-Grajcie ludzie w Sumerian Six i War Morgalis bo warto!

7.0

15 czerwca 2025 - Recenzja Gry

War Mongrels

Tydzień temu ukończyłem War Morgalis i podsumowując gra niezła. 12 misji, postacie różnych narodowości, misje w nawiasach: Manfred (8), Ewald (6), Lukas (6), Ołów (5), Gruz (4), Greta (4), Joachim (3). Graficznie tematycznie postaciowo bardzo dobrze. Misjowo plansze fajne choć brakuje na koniec misji która by mną wstrząsnęła.Porównując do legendy -Commandos 2- takich misji jak Colditz czy Paryż to to nie ma startu.Jednak patrząc całościowo polecam zagrać - fani Commandos Desperados RobinHood Shogunów powinni być usatysfakcjonowani.NAJWIĘKSZY MINUS gry to na STAŁE przyporządkowane klawisze podświetlenia (LPM) i wykonania (PPM).We wszystkich innych grach jest odwrotnie-normalnie-standardowo. 95 procent moich błędów wynikły z ciągłego mylenia przycisków.Zaraz po tej grze grałem w -Sumerian Six- z normalnym ustawieniem - i zero błędów przy klikaniu.Jest to BARDZO spiep rz one. Za tylko to minus 2 punkty, dla mnie to jest nie do przyjęcia.Trochę błędów wypatrzyłem ale najpoważniejszy to misja w obozie (chyba Koszmar) gdzie w pewnym momencie należy dać sygnał obozowiczom do ataku, a ponieważ ja cała planszę zneutralizowałem a wystrzał może być zrealizowany tylko w nieprzyjaciela to nie mogłem wykonać celu. Musiałem cofnąć się o kilka sejwów. Wystarczyło by dać jakąś racę jak w misji w zamku.Poza tym na każdej misji do znalezienia kilka dokumentów do przeglądania z okresu II WŚ.Moje dwie porady do gry (reszta walki z przyczajki wynika z nich) (przeszedłem grę bez wywoływania alarmu):- żołnierz z psem (pies ma duży okrąg widoku-czucia), wybieramy lub oczyszczamy okolicę do strzału (każda broń ma inny promień) i po zabiciu żołnierza szybko szykujemy się do atakującego nas psa- grupa np. 5 żołnierzy - np. w miasteczku francuskim niedaleko radiostacji można wykorzystać namiot i zabijać ich pistoletem lub nożem (mając mundur niemiecki), lub w winnicy podobnie bawiąc się w ciuciubabkę.Podsumowując warto zagrać w War Mongrels (moja wersja 46979) dała mi jakąś tam niezłą satysfakcję.Z tego miejsca polecę jeszcze kolejną izomeryczną grę -Sumerian Six- którą właśnie ukończyłem i jestem więcej niż zadowolony.Wystawię tam swój komentarz.Przede mną -63 Days- i -Commandos: Origins-Grajcie ludzie w War Morgalis i Sumerian Six bo warto!

7.0

3 maja 2020 - Recenzja Gry

BioShock Infinite: Burial at Sea - Episode Two

Format skradankowy w tym dlc wyszedł całkiem udanie.Grając w trybie trudnym i starając się wyeliminować przeciwników z tyłu cichcem kilka razy zginąłem po 2 strzałach.I tu wyszedł dla mnie minus - przy większej lokacji kilkunastu przeciwników których pokonałem musiałem przechodzić ponownie i to bez znaczenia że w trakcie otrzymałem 2-3 nowe cele - bez zapisu automatycznego - 20 minut w kanał.Korzystając z windy - samemu ot tak - zmiana poziomów - być może to by mi wystarczyło ale za późno na to wpadłem.Zapis automatyczny pojawia się aż na 1 sekundę, malutkie literki i nie wiadomo kiedy - a to powinno być czytelne.Nowa wersja gry a ja na 2K literki ledwo co widzę (różne czasami migające tło), napisy powinny pojawiać się dłużej niż same niektóre szybkie wypowiedzi - zwłaszcza że czasami koncentracja skupiona jest na walce.Menu audiobooków kuriozalne, okienko 1/50 ekranu z kiepskim przewijaniem.Minus za końcówkę ze szpilą Atlasa - tutaj przesadzono - ktoś kto pracował tygodniami nad tym fragmentem filmiku ma nierówno pod sufitem.Wykonałem wszystkie opcjonalne cele, dostałem się w każdy możliwy ukryty zakamarek - tutaj plus za pomysłowość.Za pieniądze kupiłem tylko dwa wytrychy, reszta stracona przy kilku śmierciach - strzałek użyłem chyba tylko z 5-7 podczas całego dlc.Podsumowując całą trylogię - udana produkcja - głównie część 1 (8/10), druga słabsza (7/10) a trzecia kiepska (3/10), dlc1 (3/10), dlc2 (7/10).I choć w Infinite i obu dlc postać Elizabeth i sama fabuła są naprawdę świetne, to to co najważniejsze - grywalność słabiutka.Cała wystrzelona amunicja w jednego mocnego typa (współcześnie tylko to stanowi o trybie trudnym), marne plazmidy poza jednym, mało inteligentni przeciwnicy - stoją i czekają na tonę amunicji.Znikający przeciwnik w dlc2 - na takich przeciwników czekałem - szybcy ale do pokonania bez przesady.Format zapisu i jeden filmik jak pisałem obniża notę tego dlc u mnie.7/10

9.5

26 kwietnia 2019 - Recenzja Gry

Return of the Obra Dinn

Przeszedłem całą grę w trzy dni. 16 godzin super zabawy.Samemu odszukać, zidentyfikować i określić przyczyny zgonu delikwenta czy też dalsze jego losy to nie taka łatwa sprawa.Takie gry jak ta czy też "Shadow Tactics: Blades of the Shogun", "The Witness" to czysta intelektualna rozgrywka.Ustawiłem w menu gry grafikę typ IBM (istotne dla komfortu oczu) aby nie było ani za jasno ani za ciemno.Poprawnie określanie losów delikwentów gra zatwierdza po trzy, narastająco do 54 osób.Później po dwie do końcowej liczby 60.Grając w tą grę przypomniały mi się gry na Spectrum, C64 (miałem około 1000-1500), Atari czy Amiga.W związku z tym nie miałem z tym żadnych problemów.Istotą była sama wartość rozgrywki tej pomysłowej gry.POLECAM!!

8.5

2 sierpnia 2018 - Recenzja Gry

Shadow Tactics: Blades of the Shogun

Misje przeszedłem na normalu zaliczając wszystkie wyzwania 7/9 poza hardem i czasówką.Przechodziłem drugi raz levele realizując podstawowe wyzwania.Więcej już mi się nie chciało, czekają inne gry w kolejce...Najtrudniejsza ostatnia misja przechodząc ją bez zabijania i bez straty paska zdrowia.Zajęła mi ponad dwie godziny.Najlepsza misja to odbicie miasta Kanazawa - REWELACJA.Liczyłem jeszcze na jeden podobny level.Przeszedłem grę w nieco ponad tydzień.Mam jednak niedosyt odnośnie ilości leveli.Commandos 1 1,5 2 Desperados Robin Hood gram co kilka lat.Tą też pewnie za parę lat zagram na hardzie, znam wyzwania więc będzie łatwiej zaplanować przejście.Takie gry powinny wychodzić co roku jak seria AC prezentując różne epoki postacie i wydarzenia.Cieszę się że pojawiła się choć jedna z tego gatunku po tylu latach.Ocena 8,5/10

8.0

12 lutego 2018 - Recenzja Gry

Subnautica

Bardzo dobra gra choć z masą błędów.Opuściłem seamotha na głębokości 500m.Za chwilę widzę że jakaś tam czaszka zepchnęła go za tekstury!Spotkało mnie to dwa razy.Raz musiałem go ponownie wytworzyć.Rekin jednym uderzeniem wąskiego pyska rozwala 20% tytanowego seamotha.Poza tym gra wciągająca.Sam na wrogim terenie - to najlepszy motyw w grach.Eksploracja morza, Aurory i jej szczątków w wodzie, baz obcych, poznanie historii kolonistów, produkcja pojazdów wodnych i bazy według własnego pomysłu, szukanie minerałów i skanowanie wszystkiego - ogromny plus gry i szacunek dla tych co wymyślili schemat tej gry.I choć do takich gier jak choćby SystemShock2 i Prey jej sporo brakuje, to przyznaję jej ogromny potencjał.Ocena 8/10pkt.Jeszcze do niej za jakiś czas powrócę, może przed SubNautica2?

8.5

28 kwietnia 2015 - Recenzja Gry

Alien: Isolation

Plusy- tematyka obcego, stacja kosmiczna- bogactwo odwzorowanych pomieszczeń i urządzeń- wielorakie urozmaicenie otwierania drzwi- świetnie dobrane dźwięki w stanie zagrożenia- dobrze wykonane androidy, obcy- skradanie i chowanie pod stół zwłaszcza przed obcym- tworzenie przedmiotów- rozsądny pomysł zapisu gry uatrakcyjniający rozgrywkę- i najważniejsze - zabawa w kotka i myszkę z obcymMinusy- małe plansze w porównaniu choćby do SystemShockII- brak wykorzystywania cienia dla ukrycia przed ludźmi- otwarcie mapy powinno zapełniać cały ekran a nie małą część- na mapie brak wyróżnień dla miejsc nieodwiedzonych- wyświetlane napisy zza małą czcionką- lichutkie zagadki o ilości nie wspominając- sztywni żołnierze stojący jak manekiny- dzienniki i identyfikatory - opcja wydłużenia rozgrywki ale bez pomysłu- tworzone przedmioty mało użyteczne, korzystałem ze strzykawek i min emp- brak obcego w dolnych kanałach od czasu do czasuPodsumowując:Giera do której chętnie powrócę.Prawie sam(a) na stacji kosmicznej to tematyka nr 1 dla mnie.Zabrakło dłuższej i bardziej pomysłowej fabuły, większej przestrzeni, zagrożeń.8,5/10 pkt.

7.5

2 kwietnia 2015 - Recenzja Gry

The Elder Scrolls V: Skyrim

Moje wrażenia z gry:Plusy+ ogromny urozmaicony teren do zwiedzenia+ świetne prowadzenie postaci+ bogate drzewko umiejętności (w przeciwieństwie do beznadziejnego z "Wiedźmin 2")+ dodatek z wyspą Solstheim+ sporo niezapomnianych miejsc, krasnoludzkie budowle, Czarna Przystań+ kilka ciekawych skradanek jak: Ambasada Talmoru, posiadłość Złotoblask+ ogrom postaci+ skradanie i strzelectwo z łuku znakomicie zrobioneMinusy:- sporo prostych bugów z zadaniami, bez konsoli ani rusz- i jeszcze raz minus za zatrzęsienie bugów, jak można takiego bubla wydać i to wersja 1.9.32.0.8- wyrzucanie do windowsa nie takie rzadkie- tekst "nie możesz wydobyć rudy podczas walki", jakiej walki?? ano pływający zębacz gdzieś w poniższym jeziorku, bzdura- wykonuję misję z narażeniem życia i wracam do gościa w nocy, co słyszę "muszę stąd wyjść", kolejna bzdura- po osiągnięciu poziomu legendarny, reset umiejętności po to tylko aby dalej nabijać punkty umiejętności, lepiej by było od stu podnosić poziom do powiedzmy 120-150 bez dodatkowych ulepszeń- w "Wiedźmin 2" umiejętności nie dawały prawie nic, a tutaj dzięki alchemii, kowalstwu, przywracaniu jest się nieśmiertelnym, w Gothic 1 i 2 było to idealnie wypośrodkowane- mała ilość kasy u sprzedawców, 750 jak chcę opylić towaru za 20 tysięcy- możliwa łatwa śmierć kluczowych sprzedawców (Biała Grań) z rąk wampirów, jeśli sobie gdzieś tam chodzisz po nocy- mało ciekawe misje poza kilkunastoma (zaledwie!!!) na kilkaset wyjątkami- za duża liczba smoków, np. błąd z górą Anthor rozwiązany kodem, odbieram nagrodę a tu znów to samo zadanie, zdobyłem wszystkie krzyki a zostało mi jeszcze chyba z 35 smoczych dusz na poziomie 112- coś źle sprzedałem sprzedawcy, wczytuję wcześniejszego save, a tu co? sprzedawca ma zero kasy. miło!!- lipne parametry: 29% szans na wykradzenie kosturu, ok, dziesięć prób i same wpadki, zrezygnowałem- strzałą z 2 metrów zabijam smoka, włącza się ujęcie zabicia, a smok dalej żyje i zabija a ty musisz oglądasz jakieś lipne ujęcie- i jeszcze raz, ogromna ilość błędów, Gothic 3 to pikuś przy Skyrim- wątki deadryczne a zwłaszcza zabijanie słabeuszy dla M.Bractwona np. na puskowiu albo biednej sprzedawczyni ryb - żal robić to coś- przelipne zadania Towarzyszy: udaj się na Solstheim (pół świata) aby zabić dzikiego zwierza bo miejscowi myśliwi nie dają rady- odwiedzanie w kółko tych samych miejsc po trzy, cztery razy (choćby Ansilvund) i ponowne rozwiązywanie już rozwiązanych zagadek powoduje obrzydzenie do takiej zagrywki- czas rzeczywisty w tej grze nieistnieje, niektórzy czekali na mnie 150-200 dni (przy uruchomionych 50-60 zadań) w Wiedźmin 1 jak się nie zjawiłem do jednego dnia na polanie to mnie krasnal olał (he he, to było coś)Podsumowując:Gra z ogromnym potencjałem ale przy takim Gothicu 1-3 wysiada. Dwa miesiące gry, a ten drugi to już eksploracja na siłę.Powtarzające się w kółko mechanizmy zadań wałkowane do znudzenia. Misje czterech frakcji przenudne.Wszystkim możemy walczyć, wszędzie wejść, nawet do pokoju największych dostojników i ich zaszlachtować.Ilość przerosła zdecydowanie jakość.Najważniejsze czego mi brakło to czuć od otoczenia że jestem na coraz wyższym poziomie.Grę zakończyłem na 112 poziomie penetrując wszystkie możliwe miejsca dzięki wydrukowanej mapce którą sobie aktualizowałem.Ocena: 7,5/10 pkt. bez chęci powrotu w przyszłości do tego bogatego świata.Do Gothic 1-3 i Wiedźmin 1 jeszcze zapewne wrócę.

8.0

14 grudnia 2014 - Recenzja Gry

Thief

Gra ukończona tydzień temu.Sprzęt 4,5 letni: 4GB 1333, i-750, W7-64bit, karta nówka MSI-760-2GB, 1280x1024.Płynne granie poza wczytywaniem w mieście. 8GB RAMu byłoby ok.Plusy:- po 10-ciu latach w końcu kontynuacja- grafika trzymająca wysoki poziom- liście, deski, kałuże, uschnięte kwiaty w donicach, deszcz, to robi niezły klimat- eksploracja domostw, dachów- wgląd w statystyki- znakomity piąty level (opuszczony sierociniec), a już zaglądanie w dziurkę od klucza...- bieganie szybkie i głośne takie jakie powinno być, poruszanie sprawne- na średnim poziomie przyjemna zagrywka na luzaka, nawet gdy straże w alarmie można było na spokojnie podejść i puknąć- kilka razy musiałem się nagłówkować jak wejść w niektóre mieszkanka i tu największy plus miasta- skarbów odkryłem w mieście 350 na 398, unikalne znajdźki wszystkie (dwie z nich z pomocą poradnika, oba w pomieszczeniach w których byłem wcześniej i je przeoczyłem, tj. obraz nad łóżkiem i w piwnicy ukryty przycisk), nie znalazłem jednego znaku do nauki, ogólnie ciekawe szukanie ale do pewnego stopniaMinusy:- podział plansz na sektory przy wczytywaniu jak w T3- brak możliwości swobodnego skakania, przykład: leżąca belka na ziemi (przed krematorium), normalnie by się ją przeskoczyło albo przeszło, nie trza ją obejść!- w T1, T2, T3, w każdym momencie planszy można było wrócić na początek tutaj bardzo rzadko- niektóre levele totalna słabizna, podzielone na małe lokacje,- poruszanie po podłożu w zasadzie zawsze takie samo (w T1 szłeś po blasze to cię Młotowcy nie mogli nie usłyszeć)- mało zagadek- potencjał kilku leveli zmarnowany o długości nie wspominając- niektóre dzielnice miasta zrobione bez pomysłu z małą możliwością penetracji- zlecenia Hectora bez jakiegokolwiek finału z udziałem jego robocika (żart, misja, cokolwiek)- finalny level to kpina, porównując go do tego z T2 to się łezka w oku kręci- w mieście nic się nie działo, brak choćby śledzenia kuriera jak w T2, czegokolwiek, czy jakiegoś mini finału jak w T3- wnerwiająca muzyka, po wyciszeniu od razu lepiej się grało- kradzieże kieszonkowe z głośnym świstem, oponenci chyba głusi- w menu znajdźek przewijanie to kpina, wąski paseczek często niereagujący na myszkę- krótkie listy często trza przewinąć, po co?? miejsca na ekranie na dziesięć takich co najmniej- drzewkowy system zapisu gry - savy często nie do odnalezienia, widoczne aż trzy!!- fabuła przeciętna, a główne postacie jak Orion ledwo widoczne w trakcie gry- do części 1-3 powracam z radością co kilka lat, w tą pewnie powrócę ale bez jakiejś ekscytacjiOcena końcowa to 8 pkt. od fana serii.Dla porównania: T1-T2-DeusEX-10pkt, T3-SysShock2-Dishonored-9,5pkt, DeusEXHR-9pkt.

10

30 maja 2014 - Recenzja Gry

To the Moon

Zagrałem w tą grę dzięki Wam drodzy forumowicze i się nie zawiodłem.Wysokie noty i pozytywne opinie pokryły się z moimi.To wspaniała przygodówka.Dałem jej DYCHĘ, może trochę na wyrost, ale za wyjątkowość się należy.Najbardziej zaskoczył mnie podarunek w lunaparku dla River tak często pojawiający się w jej samotnym życiu.Najbardziej zaś wzruszyły mnie urywki nie odbytych spotkań River i Johna zwłaszcza ten z kina.Polecam ten tytuł i pozdrawiam osoby z zieloną oceną dla "To the Moon".