Elex

Nowy Gothic nie powstał i raczej prędko nie powstanie – ale wcale nie jest Wam tak bardzo potrzebny, jak sądzicie. Duch Górniczej Doliny odżył w grze Elex – z prawie wszystkimi jego przymiotami i wadami. Fani Bezimiennego, to dla Was pozycja obowiązkowa!

Grałem na ps5, graficznie ok, nawet ładnie. Płynność, na oko stałe 60 fps. Technicznie nie mam nic do zarzucenia. Po pięciu godzinach się poddałem, dialogi przegadane, nuda. Walka masakra, naprawdę, w skyrim lepiej było. Może przez to, że po Elden Ring grałem(gdzie walka jest świetna) , ale mechaniki w tej grze są z przed 20 lat, drewno straszne. Nie mam nic przeciwko grom A+ np lubię gry spiders, ale jeśli po 5 godzinach gra bardziej odrzuca niż zacheca to szkoda mi czasu na to. Świat mimo, że ładny nie nagradza exploracji.

Jest nieźle, ale nie za dobrze. Bardziej męczyłem się przy tej grze niż się świetnie bawiłem, ale to tylko na początku, potem to z górki. Kto normalny daje wytrzymałość potrzebny na uniki i wykonywanie ataków? Co to, Dark Souls? No trochę to nie wyszło. Tak samo system walki, toporność na maxa. I bugi, klasyka. Wszędzie bugi. Ale nie powiem, fabuła jest interesująca, same questy można zaliczyć na kilka sposobów, ale dialogi to jakaś paranoja. Powtarzalny tekst jednego NPCa i wybory brzmiące podobnie. Jako fan Gotika tak średnio bym ją polecił, ale warto dać szansę.

Elex 2017 7,5/10Witam wszystkich, grę ukończyłem w około 40h na najłatwiejszym poziomie trudności, robiłem też misje poboczne 10h, ukończyłem grę we frakcji Kleryków w Ignadonie jako paladyn i ukończyłem grę mając 42 LVL. Odnośnie grafiki to można rzec że wygląda trochę lepiej od Risena 3, animacje są również na podobnym poziomie, odnośnie tekstur to są one na dobrym poziomie, cały Magalan został ładnie odwzorowany, piękne pozostałości po starym świecie, gdzieniegdzie śnieg, pustkowia, piaski, stare rozwalone budynki, samochody, ulice, itd. Gra oferuje również bardzo duży teren eksploracji, najlepiej szukać w okolicy teleportu bądź nauczyć się umiejętności która wskazuje teleporty na mapie. Poziom trudności w tej grze jest ciężki nawet na najłatwiejszym, wymaga od gracza skupienia, uników, może nam się wyczerpać pasek wytrzymałości, więc nie możemy atakować i wtedy najlepiej uciekać aby się naładować lub odsunąć się kawałek dalej, w między czasie wróg bądź bestia może nas nieźle obić. HP nie zależnie jaki mamy pancerz schodzi szybko, więc trzeba uważać, kilku wrogów to już problem. Początki są trudne w tej grze, każde punkty nauki, itd należy wydawać z rozwagą, co mi się podoba i to bardzo. Ciesze się, że ta gra wymaga czegoś więcej od graczy niż klikać prawy przycisk myszy i zabijać tyle wrogów ile się nawinie. Odnośnie broni najlepiej walczyło mi się Mieczami/Toporami oraz fajnie zasłaniało się tarczą. Plusem jest tutaj również broń laserowa, wyrzutnia granatów, itd, dość przyjemnie się strzelało. Wybór broni jest duży w tej grze, każdą zbroje, broń, ect można ulepszyć jak się wyuczymy umiejętności, dobry system craftingu oraz ciekawy wybór frakcji, do dyspozycji mamy Berserkerów, Kleryków i Banitów. Świetnym pomysłem również jest to, że możemy tworzyć mikstury elexowe dające nam np: Więcej EXP bądź atrybutów. Dobrym pomysłem jest również to, że możemy w grze brać towarzyszów na wyprawę i mieć własny obóz jakim jest Matecznik, w którym po czasie przejmujemy władzę i mamy własne lokum. Gra oferuje bardzo dużo możliwości rozwoju postaci oraz fabularnych, kogoś możemy oszczędzić bądź zabić, również możemy wybierać np: Czy zabić hybrydę czy ocalić czy mu służyć, czy zabić swego brata, itd. Muzyka w grze również na plus. Fabularnie wcielamy się tutaj w Jaxa dowódcę Albów, zostajemy wysłani na misję, ktoś zdejmuje nasz statek powietrzny, rozbijamy się, na miejscu odrazu do nas strzelają za niepowodzenie misji, okazuje się że przeżyliśmy, skradziono nasz ekwipunek i straciliśmy przytomność. Za zadanie mamy dowiedzieć się kto i dlaczego zdjął nasz statek powietrzny i komu zależało na niepowodzeniu naszej misji, przyłączamy się do którejś z frakcji i działamy. Odnośnie fabuły to tylko tyle się rozpisze, gdyż całe 40h gry ciężko byłoby rozpisać. :D Zagrajcie a przekonacie się sami, że naprawdę warto. Fabuła, wciągająca, nieprzewidywalna i trzymająca w napięciu. Gra dobrze zoptymalizowana, grałem na GT1030 w FHD na średnich ustawieniach graficznych i to w dodatku na Windows 7, gra lekko przycinała lecz tragedii nie było. Elex na pewno raz w roku będzie ograny, gra warta polecenia i warta każdych pieniędzy. To tyle ode mnie, trzymajcie się. Miłego dnia.

Mam się za fana Piranha Bytes, chociaż w sumie chyba jestem bardziej fanem serii Gothic, bo o ile Risen 1 naprawdę dawał radę, o tyle od Risen 2 każda kolejna gra od Niemców co raz bardziej mnie odpychała. Niemniej przeszedłem wszystkie dotychczasowe produkcje, więc i Elex musiał znaleźć się na mojej liście. Zwlekałem długo, bo ta dziwaczna nomen omen Hybryda sf, postapo i klasycznego fantasy wyglądała na klejoną na ślinę i łapaną na trytytki... i w sumie trochę tak jest. Zacznijmy więc właśnie od wad tej gry:- średnio przemyślana mieszanka gatunkowa. Rozwalanie mechów z łuku rozpieprza immersję dokumentnie, a całe to tłumaczenie, że Berserkowie korzystają z magii i z tego bierze się ich siła zupełnie do mnie nie przemawia. Jeszcze gdyby frakcje były od siebie bardziej oddalone i przez większość gry nie wiedziały o sobie nawzajem, to by się to jakoś broniło. Ale w przedstawionej formie jest po prostu dziwaczne i śmieszne.- Rozpieprzenie immersji sprawia, że fabuła jakoś nieszczególnie angażuje. Do tego dialogi są koszmarnie długie, a postacie w większości nie wzbudzają większych emocji.- Bohater, który przez większość czasu nie ma zdolności odczuwania emocji? Brzmi jak pomysł na nudnego protagonistę, którego ciężko polubić. Jax jest stereotypowym twardzielem, ma pokieraszowaną mordę, swoją zemstę i za grosz charakteru czy chociażby odrobinę poczucia humoru. Wydawałoby się, że nietypowy dla Piranhy bohater, z imieniem i przeszłością, powinien być bardziej interesujący, tymczasem do charyzmy Bezimiennego z Gothica nie ma podjazdu.- Świat nie bardzo zachęca do eksploracji - jest dość duży, ciekawy wizualnie, ale trafienie na interesujący, cenny przedmiot to rzadkość... a jednak...Zalety:- właśnie ten nieco pusty, ale piękny świat jest chyba główną zaletą tej gry. Pozostałości po dawnej cywilizacji, ruiny zwykłych domów, porzucone wraki samochodów, wojskowe bazy i fabryki - wszystko to wygląda świetnie i mimo, że wiesz, że raczej nie znajdziesz tam nic ciekawego, to jednak masz ochotę połazić po ruinach. Tym bardziej, że grind na mutantach to najlepszy sposób na elexit (kasę), na którym przez większość gry przynajmniej mi nie zbywało.- pewna surwiwalowość, szczególnie na początku gry. Wysoki próg wejścia, wyższy nawet niż w Gothicach. Początkowo unikanie walki, to jedyna dostępna strategia. Przemykanie z dala od mutantów i wrogów, a gdy walka jest konieczna, kombinatorstwo. To sprawia, że klasycznie nieco drewniana mechanika walki, sprawia jednak sporo frajdy.- fakt, że przez długi czas zbierasz po mordzie od wszystkich sprawia, że gdy wreszcie jesteś w stanie jak równy stanąć na przeciw trolla czy chimery, to mimo wspomnianego drewniactwa, dalej masz ochotę angażować się w starcia. Walka z mutantami czy bitwy z oddziałami albów pod końcówką gry dają masę radości.Klasyczne dla Niemców zestawienie trzech frakcji nastawione jest na regrywalność, ja jednak do Elexa raczej nie wrócę. Niemniej bawiłem się dobrze i szczególnie w końcówce moja ocena wzrosła z 6 do 7 z małym minusem. Elexa 2 sprawdzę, ale też pewnie nie prędko.

Piranha Bytes dostarcza kolejną, siódmą już odsłonę serii Gothic, tym razem przenosząc nas daleko w postapokaliptyczną przyszłość... Ok, żarty na bok. Elex rozpoczyna następną (prawdopodobnie) trylogię autorstwa uwielbianego w naszym kraju studia i powiem szczerze, że przy grze bawiłem się na tyle świetnie, że udało mi się ją wymaksować nawet nie sięgając po poradnik (pozostały jednak kolejne przejścia innymi frakcjami). Eksploracja tego pokręconego świata tak bardzo mnie wciągnęła, że aż żal było kończyć rozgrywkę. Nowościami w stosunku do poprzednich dokonań Piranii są m.in. bronie palne w postaci karabinów, wyrzutni rakiet, czy strzelb, ale strzelanie z nich jest takie sobie i w późniejszym etapie gry trochę za bardzo ułatwia rozgrywkę. Dodano również plecak odrzutowy, który jednak brzmi lepiej niż faktycznie działa, bo jego rola ogranicza się głównie do potężnych ciosów z powietrza przy pomocy broni białej (broń dystansowa nie sprawdza się), bezpiecznego lądowania po skoku z wysokości i dostawania się na niezbyt odległe wzniesienia czy wyższe budynki. Kolejnym ważnym elementem tytułu są towarzysze, którzy na wysokim poziomie trudności są mocno przydatni, przede wszystkim przy starciach z wieloma przeciwnikami, ale także na początku rozgrywki, gdy dosłownie wszystko co się porusza może nas zabić (zero zaskoczenia), biorąc pod uwagę zdecydowanie zbyt szybkie ciosy niektórych napotkanych wrogów.Elex stawia większy nacisk na wybory fabularne, które mocno łączą się z oziębłością, czyli cechą, która określa emocjonalność bohatera. Cecha ta ma główny wpływ na to, które z trzech zakończeń głównej historii zobaczymy na końcu. Ogólnie jeśli chodzi o fabułę to jest niezła, ale Piranie wciąż mają problemy z wskoczeniem na wyższy poziom pod tym względem. Zbyt duże różnice między częścią frakcji wypadają dziwnie, zwłaszcza gdy odwiedzimy ich siedziby główne. Zamysł był dobry, ale moim zdaniem Berserkerzy odrzucający >wszelką< technologię, nawet najmniej zaawansowaną nie najlepiej działają na wiarygodność świata. Może gdyby byli bardziej pokojowym (i inaczej nazwanym ;)), nieuczestniczącym w bitwach o panowanie nad światem, ugrupowaniem to byłoby lepiej. Ponadto część dialogów jest wymuszona i niepotrzebna albo źle napisana, a znajdowanych notatek za bardzo nie chce się czytać. Brakuje zapadających w pamięć postaci i emocji związanych z poznawaniem historii. Warto przy okazji wspomnieć o polskiej wersji gry, która niestety nie jest zbyt dobra i ma sporo błędów. Aktorzy często brzmią sztucznie i czasami nie wiedzą co właściwie odgrywają.Elex jest grą skierowaną przede wszystkim dla fanów studia, choć wydaje mi się, że dla nowych graczy nadaje się nieco bardziej niż poprzednie gry Piranha Bytes. Mój licznik wskazuje ponad sto godzin rozgrywki, a z chęcią zagrałbym nawet dłużej, ale wszystko, co dobre, kiedyś się kończy. Polecam. (8/10)

+++ Eksploracja z jet-packiem +++ Poziom trudności ++ Zaskakująco dobre połącznie s-f, postapokalipsy oraz fantasy ++ Możliwość wykorzystania umiejętności bohatera do wykonania misji ++ Przydatny i czytelny crafting oraz pomocni towarzysze ++ Główny wątek fabularny zbudowany wokół bohatera szukającego własnej tożsamości + Mało pieniędzy nawet na późnym etapie gry + Dużo przydatnych umiejętności - - - Dużo błędów w dialogach - - Frakcje nie różnią się między sobą - - Dialogi - - Podjęte decyzje mają mały wpływ na zakończenie - - Sporo pomniejszych błędów - Wątki gildii - Różnorodność broni

Do pewnego momentu bawiłem się dobrze ale potem zacząłem się nudzić. Niestety moment ten nastąpił gdzieś miej więcej w połowie gry. Fanów piranii nie trzeba namawiać a tych którzy nie są wielkimi miłośnikami tego studia ostrzegam, że Elex niewiele się różni od takich gothików czy risenów i trzeba mieć w sobie dużo wyrozumiałości.Zalety:1. Poziom trudności. Świat jest otwarty wiec podróżując często będziemy spotykać przeciwników z którymi na początku nie mamy żadnych szans. Poza tym zaczynamy jako bardzo słaba postać, większość ludzi potworów jest od nas silniejsza więc nie możemy szarżować, zarówno w trakcie eksploracji jak i w rozmowach i przy rozwiązywaniu zadań. Kiedy miejski strażnik poprosi nas o piwo a gdy mu je damy nie będzie chciał za nie zapłacić to musimy podkulić ogon bo jeśli będziemy się stawiać to nam wklepie. Za to później możemy mu się odpłacić. Dodaje to realizmu i niezmienne podoba mi się we wszystkich grach piranii.2. Wspomniany już otwarty świat i eksploracja. Nie brakuje różnych ruin, budynków, notatek czy nagrań. Przyjemnie zwiedza się i poznaje lepiej świat gry.3. Wiele różnych frakcji oraz wzajemnie przenikające się powiązania między nimi i napotkanymi postaciami. Cały czas decydujemy po jakiej stronie staniemy, zarówno w małych jak i większych zadaniach. Można w dość zadawalający sposób odgrywać postać jaką się chce.4. Dużo rodzajów potworów różniących się znacznie w zależności od obszaru który badamy. Nawet nie wiedziałem, że to potrafi być ważne dopóki nie zagrałem w The Outher Worlds i nie zobaczyłem jak bardzo można pójść na łatwiznę. W Elexie jest ich dużo i znacznie różnią się od siebie wyglądem.5. Niektóre zadania.Wady:1. Prawdopodobnie najgorsze dialogi z jakimi spotkałem przez ostatnie ponad dwadzieścia lat grania w cRPGi. Są tragicznie słabe, ale tak naprawdę naprawdę tragicznie. Potwornie rozwleczone, postaci w trakcie jednej rozmowy powtarzają cały czas to samo używając lekko zmienionych słów, snują nudne niekończące się opowieści, reagują jakby nasz bohater powiedział coś zupełnie innego niż powiedział, on zresztą robi to samo. Mało kto ma coś ciekawego do powiedzenia. Do tego zbyt wiele powtarzających się głosów a jak spotkamy nauczyciela i poprosi o trening to prawdopodobnie odezwie się on innym głosem niż dotychczas. Zdarzają się też całkiem błyskotliwe i dowcipne wymiany zdań ale to ledwie kropelka w morzu tej żałosnej prowizorki jaką jest cała reszta.2. Drewniane animacje, długo doczytujące się tekstury, taka sobie grafika. A przerywników filmowych mogło by nie być. Po co je robić jak nie ma się niczego ciekawego do przekazania? Choć i tak jest lepiej niż w Risen 3.3. Wątek główny. Podobało mi się wplecenie w niego wielu postaci, w tych również naszych towarzyszy, ale i tak to go nie ratuje. Nie jest też jednak tragicznie, ot lekko poniżej przeciętnej.4. Walka i balans. Do pewnego momentu bardzo trudna, potem za łatwa. Poza tym przeciwnicy bardzo agresywnie skracają dystans co w połączeniu z średnimi animacjami ataków potrafi być frustrujące.

Gra skierowana raczej do zagorzałych fanów Pirani, i nie bojących się topornych i drewnianych jak pieron jasny gier, ale jak już się przymknie oko na tego typu bolączki wyłania się dość dobra produkcja, z wysokim poziomem trudności, z masą zadań głównych i pobocznych, choć raczej nie porywających swoją fabułą. Ogólnie gra jest przyjemna, ale osoby niezaznane w tego typu produkcjach raczej nie dadzą tej grze szansy się rozkręci.

Właśnie skończyłem. Należę pewnie do nielicznej tu grupy osób, która pamięta premierę pierwszego gothica, grałem też we wszystkie gry PB (seria gothic i risen) + arcania (wiem, że to nie ich, ale starało się trzymać klimat). W Elexa grało mi się dobrze, ale nie rewelacyjnie. Jest trudna, to fakt, ale tylko na początku. Po osiągnięciu odpowiedniego lvlu (17-18) zaczyna być już coraz łatwiej. Pod koniec gry, od ok. 25-26 lvl już biegałem i nawet się nie pociłem, rozwalając większość przeciwników z łuku, zanim zdążyli do mnie doskoczyć. Główny Boss padł po 3 strzałach rozszczepianych z łuku. Podsumowując poziom trudności - na początku sztucznie zawyżony (nawet w pierwszych gothicach miał on wiekszy sens), od połowy bez sensu zaniżony (gra przestała być jakimkolwiek wyzwaniem). Uważam też drzewka umiejętności frakcji za w zasadzie bezużyteczne (podejrzewam, że mało kto używał więcej niż 1-2 skille z tego drzewka), a podobnie jak część innych umiejętności wrzuconych na siłę (górnictwo? adwokat? poważnie?). Fajnie, że jest możliwość (a nawet konieczność) dołączenia do frakcji, fajnie, że są misje w tym temacie (podobnie jak w gothicach), szkoda tylko, że tak łatwo tu awansować. Dla przykłady, aby zostać paladynem u Berserków wystarczyło wypełnić 3 misje, z czego jedna polegała na dostarczeniu wiadomości... No troche słabo. Klimat gothiców jest, ale głównie do połowy gry, później gdzies zanika. Mieszanka science fiction z fantasy nie przypadła mi specjalnie do gusty (jestem fanem standardowych rpg ze światem podobnym do tego w gothicach), ale doceniam pracę twórców włożoną w próbę sensowego połączenia różnych wątków. W większości przypadków im się to udało, więc osobom które lubią te klimaty, gra na pewno dała więcej radości :) Podsumowując - solidna, dobra gra, ale bez większych rewelacji. Na pewno zagram w drugą część, bo ta na pewno wyjdzie, ale w tym momencie cieszę się, że już ją skończyłem, bo pod koniec po prostu mnie męczyła. Chyba czas przypomnieć sobie pierwszego Risena ;)

Koniec. Po 67h grania Elex skończony. Trochę szkoda, że w późniejszych rozdziałach nie pojawiają się nowe zadania poboczne, bo po przejściu całej mapy i zrobieniu wszystkich zadań pobocznych, końcówka gry to tylko rush głównego wątku.Przed premierą będąc wielkim optymista i wierząc, ze Elex będzie świetny nie spodziewałem się, że będzie aż tak świetny. PB zrobiła wszystko to czego oczekiwałem i więcej. Elex to Gothic 3 jakiego nigdy nie dostaliśmy w tamtym okresie. Olbrzymi krok naprzód dla PB, w porównaniu do Risena 3 Elex jest jak next-gen. Świetny, bardzo zróżnicowany (i śliczny) świat który aż chce się eksplorować. W każdym miejscu można znaleźć coś ciekawego. Wbrew pozorom połączenie sci-fi i fantasy zdaje egzamin i ma sens. Wszystko do siebie pasuje, łączy się w jedną całość, nie ma tu żadnych głupot. Niesamowity klimat i ścieżka dźwiękowa przywodzą na myśl oczywiście Gothica co sprawia że człowiek chce się całkowicie zanurzyć w tym świecie. Świat i eksploracja jedne z najlepszych jakie kiedykolwiek były w grach RPG z otwartym światem. Jest trudno, Dark Soulsy przy Elexie są prostymi gierkami. Na początku gry szczególnie trzeba bardzo uważać, nawet kurczaki są w stanie nas zabić na 3 hity. System walki jest bardzo dobry, duży skok jakościowy w porównaniu do Risenów. Trzeba tylko ogarnąć jak ten system działa. Nie można tutaj namiętnie nawalać lewego przycisku myszy tylko trzeba wyprowadzać ciosy w odpowiednim momencie aby uzyskać najlepszy efekt. Niektórzy zdają się tego nie rozumieć i tylko spamują LPM i potem narzekają że system walki jest zły. Rozwój postaci ponownie jak zawsze w przypadku gier PB jest zrobiony bardzo dobrze. W trackie gry czuć wyraźnie progres naszej postaci, która staje się z każdą godziną coraz lepsza. Na początku pokonanie jednego raptora było wielkim wyzwaniem by potem być w stanie swobodnie pobić cały odział Albów czy inne wielkie monstra jak trolle i cyklopy. Ostatni boss padł po 5 hitach. To się nazywa progres i moc. Dawno już nie było gry która miała taki satysfakcjonujący rozwój postaci.Questy bardzo dobre, wybory i ich konsekwencje to jest mistrzostwo świata. PB przeszła tutaj samą siebie. Trzeba bardzo uważać na to co się mówi i jakich wyborów się dokonuje, bo nawet jeżeli zrobimy jakiś quest to sposób w jaki go ukończymy może się komuś nie spodobać. Fetch questów w zasadzie nie ma. A nawet jeżeli już jakiś się trafi to jest fabularnie ubrany i może ostatecznie okazać się zaskakujący. Postaci i dialogi bardzo spoko, napisane w typowy dla PB sposób ze specyficznym humorem. Polski dubbing wbrew jakimś hejtom z dupy także bardzo solidny, bardzo dobrze się słucha dialogów. Czasami zdarzają się jakieś kwiatki ale to nic strasznego. Gra jest praktycznie pozbawiona błędów. Nawet AI które podobno jest skopane. Z pełną świadomością powiem, że Wiedźmin 3 po 30 łatkach jest bardziej zabugowany niż Elex bez patchy. Ogólnie Elex jest to naprawdę świetna gra. Najlepsza gra PB od czasów Gothica II i jeden z najlepszych RPGów ostatnich lat. W starciu z Wiedźminem 3 nie ma się czego wstydzić, a parę rzeczy jest tutaj zrobionych nawet lepiej. To naprawdę niesamowite co PB była w stanie zrobić z takim małym budżetem i skromnymi zasobami ludzkimi. Po prostu genialna gra.

Pierwsze 15h to prawdziwa meka nic nie mozna zabic, poczatkowo fabuly prawie nie ma ktora by pokierowala graczem ( np. w Gothicu był Diego który przez sporo gry kierował ruchami bohatera ), a zadania sa na wysokie lvle bardzo malo ich jest w miastach ktore mozna prosto wykonac. Ogolnie mialem ochote to odinstalowac kilkukrotnie tak wialo nuda i te dialogi 5min gledzenia o niczym z kazdym.Dopiero jak mialem pierwszego towarzysza a wlasciwie to towarzyszke to gra zaczela jakos isc i chociaz troche questy dalo sie juz robic.Ogolnie tak topornego poczatku jeszcze chyba nie miala żadna gra PB ale od 10 - 11 lvlu gra sie juz calkiem spoko i nawet wciaga :) Pojawia sie tajemniczosc, zaskakujace dosc lokacje i fun z gry ;]Na pochwale zasluguje dubbing bez niego juz dawno gra byla by w koszu bo by mi sie tego poczatkowego gledzenia czytac nie chcialo.Zywnosc usmażona ( z odblokowana umiejetnoscia ) po raz pierwszy w grach PB jest cos warta i na prawde sporo leczy ;]Pierwsza gra w ktorej latanie ma sens ;]Do grafiki sie nie czepiam gram w DSR na 1440p ( monitor fullHD ) + SMAA z SweetFX i nawet to wyglada powstaje jakis taki fajny efekt rozmycia w oddali a obiekty wygladaja dosc ladnie i nie widac tak bardzo niedorubek ktore w samym fullHD sa bardzo widoczne.Czuć po lokacjach klimat Gothica jednak był bym daleki od porównywania tych 2 gier do siebie.Odniosłem wrażenie ze gram w wersje miedzy alfa a beta gry sporo niedoróbek, denerwujacych animacji, przenikania sie roznych przedmiotow, bagi podczas otwierania zamkow od szczeki bohatera zaslaniajacej pol ekranu przy otwieraniu zamkow po koniecznosci wczytania gry bo cos lub ktoś się zbaguje, przy trenowaniu umiejetnosci staty z przedmiotow nie dzialaja mimo ze pokazuje spelnienie wymagania a nie da sie nauczyc umiejetnosci bez wbicia w treningu danej wartosci itemy nie dzialaja.Jako bohater dysponujemy pewnymi technologiami to przynajmniej na mapie mogły by byc ponazywane najwazniejsze miasta ipt. w dialogach jest masa super nazw i wszystkiego a ja gracz kompletnie nie wiem o czym oni gledza na poczatku gry.Moi towarzysze pod wzgledem decyzji sa totalnymi idiotami co chwile moje decyzje oceniaja tak żałośnie ze mogli by sobie to calkowicie darowac. O ich wsparciu gracza w walce co zrealizowano niedbale w porowananiu do poprzednich gier PB tez nie wypada zapominac.Potwory sztucznie maja dodany atak dystansowy by po prostu mialy jak walczyc z graczem np. rozprowacz pluje jakas chmura kolorowa.Zachowanie mutantów tez jest mega slabe praktycznie wiekszosc ma skopiowane skrypty takie same.Jak wkurza mnie to swiatlo w domach gdy sie wchodzi i to samo gdy sie wychodzi.W walce wrecz śmierdzi rozwiazaniami konsolowymi bohater slabo reaguje na klawiature i moje komendy macha czasem w strone ktora mu sie podoba zamiast tradycyjnej walki zrobiono jakies namierzanie celu :D strzelanie z luku to totalne dno od animacji po samo wykonanie. Ogolnie walka w tej grze jest zrobiona gorzej niz w Risenach a do Gothicow 1 - 2 to jej bardzo daleko niedbalstwo tak bym to okreslil bo mozna bylo zrobic to dobrze robienie walki bardziej upierdliwą to krok w złym kierunku bo nie jest to ciekawsze a tylko wkurza.Broń ciężka u AI to tragedia gram berserkiem jak zaczną tłuc z granatników to tylko podskakuje i padam na ziemie czestotliwość wystrzałów jest zdecydowanie za duża zapomniano że broń wypada przeładowywać. Pomijam fakt że tłuką po swoich też bo wszyscy padają na ziemię :DDrop wszędzie jest pozorny niby jest go sporo ale wiekszosc to zapychacze smieci np. kryształki elexu porozkładane na mapie ale co mi po takim dropie jak jest on może z 0.01% moich dochodów.Podsumowujac gra mogla by byc dobra ale potrafi mnie zirytowac lub znudzić jak i zachwycic. W takim stanie technicznym i przy tak dennie zrobionej walce nie moge dac wiecej jak 6.5. Grę pewno ukończę choć stanąłem w 4 akcie i musi być przerwa.

"Jeszcze tylko zajrzę do tego budynku i idę spać". Prawdziwy powrót do przeszłości – klimat Gothica, świetnie wykreowany i różnorodny świat, satysfakcjonujący rozwój postaci i wciągająca jak bagno możliwość eksploracji. Oczywiście nie brakuje typowych dla PB bolączek, ale przecież to właśnie m.in. za to kochamy produkcję tego studia.

Wreszcie przeszedłem tę grę. Po początkowej mordędze związanej z walką (a raczej jej bezsensownymi domyślnymi ustawieniami w menu), grało mi się w Elexa dobrze. Od czasu pierwszego Risena to wreszcie pierwsza gra Piranhii, o której można powiedzieć, że czuć w niej ducha Gothików.Największe wady to:- fatalny interfejs - jak to możliwe, żeby mając na koncie kilka gier, w 2017 r. zrobić coś tak topornego i nieintuicyjnego, nie mam pojęcia (jeżeli ktoś sądzi, że pierwsze dwa Gothiki miały zły interfejs, to nie grał w Elexa),- respawn przeciwników i ich subtelny level-scalling, które zmniejszają przyjemność z eksplorowania, jaką czerpałem w Gothikach i pierwszym Risenie (na szczęście nie jest to tak źle zrobione jak np. w Oblivionie) - tych rzeczy nie było w poprzednich grach Piranhii i m.in. właśnie za to, tak bardzo lubiłem wcześniejsze gry Piranhii,- mam mieszane uczucia co do świata gry, czasami wydaje się ciekawy, a czasami grubymi nićmi szyty; jednocześnie nie jest zbyt wiarygodnie zrobiony (np. przejście między krainą lesistą, a krainą pustynną jest drastyczne i w zasadzie nagłe - w starszym o 11 lat Gothiku 3 Piranha lepiej wykonała tego typu rzeczy),- nie wiem jak inni, ale ja trafiłem na dość irytującego buga (bo to chyba był bug), że nie wszyscy towarzysze zjawiali się w osadzie wolnych ludzi czy jak tam się oni nazywali, mimo że wykonałem dla nich wszystkie zadania poboczne (tak miałem z dronem, i tak miałem z Ray'em), więc za każdym razem, gdy chciałem z nimi porozmawiać czy wziąć na eksploring, musiałem udawać się w różne miejsca w świecie gry. Dopiero po zakończeniu wątku głównego wszyscy towarzysze zjawili się w osadzie.Według mnie Elex to niezła gra, jednakże jest jednocześnie gorsza od każdego Gothika (zwłaszcza pierwszej i drugiej części, a Gothikowi 3 ustępuje pod względem klimatu i muzyki), a także od pierwszego Risena; natomiast jest lepsza od Risena 2 (moim zdaniem dotychczas najgorszej gry Piranhii) oraz Risena 3.

ELEX to gra która przebiła ideal, gothicyPod względem warstwy fabularnej (fabuły, questów, postaci, wątków fabularnych) to jest arcydzieło Poza wiedźminem 3 i pillars of eternity żadna gra nie wywarła na mnie takich emocji Do tego zachwyca rozmachem gry Z wad to bardzo nieintuicyjna i zbyt wymagającą walka mieczem, brak stopniowego balansu wrogów i brak statystyk wpływających na postać Riseny mnie nudzily, ale elex czerpie wszystko dobre z gothicow i robi nawet lepiej, Skyrim, inkwizycja i Fallouty 3 i 4 mogą się przy nim chować