Tomb Raider III: Adventures of Lara Croft

Uff Zaliczone ale nie przypuszczałem że jest trudna gra i zdarza się sporo zginęłam tzn ona Lara Croft.

Trójka pozostaje moją ulubioną częścią serii TR. Dodam jeszcze, że mam do niej ogromny sentyment, podobnie zresztą, jak do dwójki, czy czwórki.

W porównaniu do dwójki mamy tu sporo nowości - nowe umiejętności Lary, która teraz może już chodzić na kolanach i przeszukiwać wąskie szczeliny, wspinać się po poziomych drabinkach czy też biegać sprintem. Pojawiają się tu także nowe pojazdy oraz bronie (ekwipunek akurat najmniej się zmienił).

A teraz to co w TR najważniejsze: projekcja poziomów jest znakomita. Stworzone zostały z głową, świetnie zrównoważono ilość akcji - pokonywania wrogów i pułapek - do ilości zagadek i... podziwiania krajobrazów! Tak, mimo, że jest to gra stara i fabuła dzisiaj może odpychać to jednak te krajobrazy mają coś w sobie... tutaj szczególnie muszę pochwalić poziomy w Indiach i na południowym Pacyfiku.

Pustynia w Nevadzie też ma ten swój "upalny" klimat, Londyn ma swoje mroczne tajemnice a Antarktyda świetnie zwieńcza trzecią część Tomb Raidera. Zakończenie podobało mi się dużo bardziej niż w dwójce - powiedziałbym nawet, że było bardziej epickie i stworzone z całkiem niezłym rozmachem.

Mówiąc o Tomb Raiderze, a szczególnie o trzeciej części muszę podkreślić jeszcze jedną rzecz. Muzyka jest po prostu znakomita - różnorodna ścieżka dźwiękowa nadaje kolejnym poziomom jeszcze więcej tego klimatu, dodaje smaczku. Czasem jest to muzyka tajemnicza, niekiedy przyspiesza akcję a czasem nawet powoduje, że człowiek aż chce się zatrzymać, żeby uważniej jej posłuchać. Trójka to moja ulubiona część TR i po jej trzecim ukończeniu nie zmieniam tego zdania.

Trójeczkę kupiłem w Empiku i była to jedna z nielicznych oryginalnych gier jakie posiadałem w tamtym okresie. Graficznie była zdecydowanie ładniejsza od 2. Fajnie wyglądały te efekty na wodzie i łuski od pocisków upadające na ziemię. Tutaj również poległem w niektórych poziomach, które były mocno pokręcone. Najbardziej dał mi popalić poziom w metrze. Ten miejski epizod w Londynie niezbyt mi się podobał. Za to poziom na wyspie z dinozaurami był epicki.

Tomb Raider 3 ukazał się jesienią 1998 roku. To gra niemal identyczna jak jej dwaj starsi bracia. Również trójki wyczekiwałem z wypiekami na twarzy, by ograć na premierę. Gra się w to ponownie rewelacyjnie.
Fabuła. Korporacja o nazwie RX-Tech założona przez dr Marka Willarda rozpoczęła wykopaliska górniczo-wiertnicze, by zbadać miejsce katastrofy meteorytu, który uderzył w Antarktydę miliony lat temu. Polinezyjczycy natknęli się na krater meteorytowy na Antarktydzie tysiące lat temu i odkryli, że skrywa on niesamowitą moc. Wykorzystując skałę z meteorytu wyrzeźbili z niej cztery krystaliczne artefakty. Jednak później katastrofalne wydarzenia związane z artfektami zmusiły ich do ucieczki. W XIX wieku grupa marynarzy podróżujących z Karolem Darwinem przybyła na Antarktydę i ponownie odkryła artefakty. Podczas akcji gry Lara znajduje pierwszy artefakt Infada w Indiach. Nieświadoma jego prawdziwej historii wie jedynie, że w lokalnych wierzeniach miał wiązać się z wielką mocą i przez lata był czczony przez plemiona. Doktor Willard wyśledził położenie kolejnych artefaktów korzystając ze znalezionego pamiętnika jednego z marynarzy. Lara zgadza się pomóc mu znaleźć pozostałą trójkę artefaktów. Fabuła gry więc podąża za archeologiem i poszukiwaczką przygód Larą Croft, która wyrusza na misję odzyskania czterech kawałków meteorytu rozrzuconych po całym świecie.
Świat. Tak naprawdę wielkość, zakres i atmosfera poziomów to prawdopodobnie najmocniejsza strona gry. Gra oferuje pięć sekcji i w sumie 19 poziomów, ale cztery z nich (finałowe z czterech sekcji) są niestety dość krótkie. Rozpoczynamy kampanię w Indiach, gdzie trzeba przejść przez cztery poziomy, aby otworzyć nowy, nieliniowy projekt co było nowością w serii. Kolejne sekcje to Południowy Pacyfik, Londyn i pustynia Nevada, ale można rozgrywać je w dowolnej kolejności. Daje to poczucie nieliniowości, bo za każdym razem możemy przechodzić te trzy środkowe sekcje w innej kolejności, ale pewną wadą tego jest, że trójka ma dużo gorzej doszlifowany balans trudności w porównaniu do pierwszych dwóch części. Po ukończeniu czterech sekcji udajemy się na Antarktydę, gdzie rozgrywa się finał. Pierwotnie londyńska część gry miała zawierać dodatkowy poziom osadzony w katedrze (All Hallows), ale została usunięta z głównego wątku fabularnego ze względu na zbyt wysoki poziom trudności (porównywalnie ciężki poziom jak Aldwych z metrem) i zamiast tego zachowała się jako ukryty 20 poziom bonusowy, który zostaje odblokowany tylko i wyłącznie po zebraniu 59/60 z 60 sekretów w grze co jest zadaniem karkołomnym, ponieważ kilka sekretów do odkrycia w trójce jest dużym wyzwaniem pobocznym jak na przykład w Crash Site, a kilka też sprytnie ukrytych, które można przeoczyć. Poziomy zostały zaprojektowane tak, aby były mniej liniowe niż wcześniej, a celem było zapewnienie graczom kilku tras do ukończenia każdej z nich. Dlatego projekt poziomów w grze jest w wielu przypadkach dość ciekawy, ponieważ wybór ścieżki, którą pójdziemy stanowi istotną różnicę jak przykładowo wybranie jednej z dwóch ścieżek w River Ganges lub Coastal Village. Mi najbardziej zaimponowały sekcje w Indiach, Południowym Pacyfiku i Antarktydzie z ciekawymi egzotycznymi krainami do eksplorowania co jest esencją serii wzorowanej na filmach Indiana Jones. Mniej lubię sekcje miejską w Londynie (skakanie po dachach, metro i podziemia) oraz Nevady z bazą wojskową w strefie 51. Takie klimaty nie pasują za bardzo do Tomb Raidera. Poza tym moim zdaniem sekcja miejska (Wenecja) lepiej wypadła w TR2 niż (Londyn) w TR3 pod względem atmosfery.
Gameplay. Podobnie jak poprzednicy TR3 jest grą akcji TPP ze sporą dawką elementów przygodowych, platformowych i łamigłówek. Aby osiągnąć postęp w grze musimy ukończyć szereg poziomów obejmujących rozwiązywanie zagadek, przemierzanie niebezpiecznych lokacji i pokonywanie wrogów. Obszary ulepszeń i zmian są rozległe, ale subtelne. Lara potrafi ponownie wykonywać nowe ruchy co jest miłą zmianą, ale prawdopodobnie mogłoby to zostać wdrożone już w drugiej części. Może teraz biec sprintem przez ograniczony czas, uwieszać się po sufitach za pomocą uchwytów i czołgać się przez niskie, wąskie szczeliny. Sprint przydaje się, gdy uciekamy między innymi przed drapieżnikami, pociągami metra i turlającymi się głazami. Lara wkracza do akcji za pomocą nowych pojazdów i środków lokomocji. Potrafi teraz jeździć na szalonych rzeczach jak szybka, podwodna, podręczna mini-łódź podwodna, quad, kajak i wózki kopalniane. Bohaterka przywdziewa także nową, obszerną garderobę rzucając nowe światło na znaczenie pop-ikony gier wideo. Podobnie jak supermodelka Lara nieustannie zakłada nowe, seksowne stroje w tym wojskowy mundur i podkoszulek...skórzany, zachwycający, czarny kombinezon dla zwinnego kota pasujący do nocnych i ponurych poziomów w Londynie...standardowy obcisły turkusowy top i szorty....ciepły strój w sekcji Antarktydy. Tomb Raider III ma najtrudniejszy próg wejścia w serii, a do tego nierówny balans i ekstremalnie trudny poziom Aldwych z metrem. Seria nigdy nie była łatwa, ale w trójce nawet początkowe poziomy w Indiach nie można zaliczyć do łatwych dla początkujących graczy, którzy nigdy wcześniej nie mieli do czynienia z tą serią. Trzecia przygoda Lary Croft jest przeznaczona głównie dla jej zagorzałych fanów, którzy przeszli jedynkę i dwójkę więc są gotowi na więcej i mocniej. Osobiście uważam wysoki poziom trudności za zaletę, a zwłaszcza gdy jesteśmy zmuszeni do myślenia, ale przez nieliniowy sposób podróżowania ucierpiał balans. Zawsze zbieram wszystkie sekrety na 100%, by odblokować poziom bonusowy w katedrze więc jest ciężka przeprawa. Najtrudniejsze poziomy w grze to Aldwych, Lost City of Tinnos i bonusowy All Hallows. Mimo tego, że całościowo to czwórka jest najdłuższą i najtrudniejszą klasyczną odsłoną to nie ma tak wysokiego progu wejścia jak trójka oraz nie ma też w czwórce tak hardcorowego poziomu jak w trójce Aldwych, który można mieć jako szósty level w grze, jeśli ktoś po Indiach wybierze od razu sekcję Londyn. Hardcorowy wybór 25 lat temu dla niewtajemniczonych bez dobrego ogrania się z serią, bez poradników i bez Youtube :)
Grafika i udźwiękowienie. Ścieżka dźwiękowa jest ponownie niesamowita i idealnie pasuje do klimatu gry, a efekty dźwiękowe i atmosfera są tak samo dobre jak zawsze. Silnik znany z TR1 i TR2 został zmodyfikowany. Oferuje lepszą wydajność i nowe funkcje graficzne umożliwiając programistom osiągnięcie większej szczegółowości i bardziej złożonej geometrii. Co więcej Core Design dodał też dynamiczne kolorowe oświetlenie i lepsze odbicia wody, która wygląda zauważalnie lepiej niż w jedynce i dwójce. Zastosowanie trójkątnych wielokątów i zmodyfikowanego silnika TR umożliwia Larze poruszanie się po sękatych korzeniach drzew oraz pochyłościach i zboczach. Trójkąty umożliwiły także twórcom implementację funkcji ruchomych piasków i falującej wody w grze. Zespół zaimplementował także nowe efekty pogodowe takie jak deszcz, śnieg i wiatr. Flary nigdy nie były tak potrzebne jak w Tomb Raider III, a szczególnie na poziomach w Londynie, gdzie wszystko jest ciemnoniebieskie, ciemnofioletowe lub czarne jak noc. Jednakże nowsze silniki w grach z 1998 roku pozostawiły delikatnie TR III w kurzu i choć trójka wyglądała ładniej i bardziej kolorowo niż dwie poprzednie części już nie była wyznacznikiem grafiki jak jedynka w 1996 i w dużym stopniu dwójka w 1997, bo zaczynała nie nadążać za duchem czasu. Pojawił się UNREAL z równie ogromnymi poziomami, który odjechał wizualnie całej stawce.
Podsumowanie. Tomb Raider 1 jest pionierem. Tomb Raider 2 był tym, który zrównoważył wszystko co najlepsze i sprawił, że wrogowie stanowili większe wyzwanie. Tomb Raider 3 musiał zrobić coś co mogłoby go wyróżnić więc ulepszyć w stosunku do swoich poprzedników. Pod pewnymi względami spisał się dobrze jak kilka ciekawych łamigłówek na poziomach Indii, Południowego Pacyfiku i Antarktydy, świetnie zdefiniowana sceneria na poziomach Indii i Południowego Pacyfiku oraz ulepszona grafika. Ponieważ jednak sekcje Londyn i Nevada nie pasują do klimatu serii, a zagadki stały się dość ciężkie na sekcji Londyn (hardcorowy poziom Aldwych z metrem) oraz balans gry jest dziwny przez nieliniowość podróżowania to nie jest to tak perfekcyjna przygoda jak w poprzednich dwóch częściach. Twórcy pracowali jednak w pocie czoła, aby Tomb Raider 4 nie powielił błędów, powrócił do korzeni i był przyjemniejszym doświadczeniem. Przeszedłem trójkę dziesięć razy podobnie jak jedynkę i dwójkę oraz wielu osobom pomagałem ukończyć trudniejsze etapy, a głównie poziomy z sekcji Londyn, Nevada i Antarktyda z którymi mieli problemy. TR3 chociaż nie jest w mej opinii tak perfekcyjny jak TR 1 i 2 to wciąż rewelacyjna gra, a ocenę podbija u mnie zawsze o 0,5 oczka to, że ta część nadal zapewnia mi świetną frajdę i do trójki jest zdecydowanie najlepszy dodatek z trzech wydanych, który kontynuuje fabułę podstawki i ma 6 poziomów, gdzie 3 bardzo mi podobają się.

Gra od kilku lat zdecydowanie lepiej wygląda, gdy dogramy fanowskie tekstury HD do sekcji Indie i Południowy Pacyfik, które wgrać idzie przez narzędzie Peixoto. Modder nie tylko rewelacynie poprawił jakość tekstur, które mają o wiele lepszą jakość łącznie z wodą, ale ulepszył też globalne oświetlenie.
https://www.youtube.com/watch?v=xKY7xmK3-B4&ab_channel=tombevil
https://www.youtube.com/watch?v=efB4BA37LW4&ab_channel=Steven3517
Niedawno zostały zapowiedziane oficjalne remastery Tomb Raider 1-3 na początek przyszłego roku.

Tomb Raider III: Adventures of Lara Croft - recenzje graczy