V – Cyberpunk 2077. Wybraliśmy najciekawsze postaci z gier dekady
- Bohaterowie dekady - wybraliśmy najciekawsze postaci z gier
- Agent 47 – Hitman
- Arthur Morgan – Red Dead Redemption 2
- Bigby – The Wolf Among Us
- Corvo Attano – Dishonored, Dishonored 2
- Geralt z Rivii – Wiedźmin 3: Dziki Gon
- Henryk ze Skalicy – Kingdom Come: Deliverance
- Jinx – League of Legends
- Joker – Persona 5
- Kazuma Kiryu – Yakuza 0
- Lara Croft – Tomb Raider
- Mae Borowski – Night in the Woods
- Maxine Caulfield – Life Is Strange
- Ori – Ori and the Blind Forest
- Red Prince – Divinity: Original Sin 2
- Senua – Hellblade: Senua’s Sacrifice
- Steve – Minecraft
- V – Cyberpunk 2077
V – Cyberpunk 2077
To miasto marzeń, a ja jestem wielkim marzycielem!
V z Cyberpunka 2077 różni się nieco od reszty postaci z tego zestawienia. Jest bowiem czymś pomiędzy wytworem scenarzystów a kreacją powstałą za sprawą graczy. Każdy może sobie stworzyć swoją wersję V, a dokonywane podczas rozgrywki wybory, nawet jeśli są mocno ograniczone, pogłębiają jeszcze wrażenie indywidualności każdego V.
I mimo że chyba nieco trudniej mu (czy też jej) wyróżnić się na tle Jackiego, Judy lub Panam, to właśnie w skórze V możemy zanurzyć się w cyberpunkowy świat Night City. Bierzemy udział we wszystkich ekscytujących akcjach, podejmujemy ważne decyzje – mamy nawet własne mieszkanie i kota! Nie do końca jako my, bo kreator nie pozwala na pełną dowolność, dlatego zawsze kluczową postacią będzie tu V. Vincent lub Valerie.
Zagreus – Hades
Odchodzę. Spróbuj mnie powstrzymać.
Hades to świetna gra jako taka, głównie dzięki udanemu zaimplementowaniu roguelike’owych mechanik. Dobre wrażenie pogłębiają doskonale wykreowane postacie, a wśród nich główny bohater, czyli Zagreus – syn Hadesa, boga piekieł. Jest pewny siebie, często autoironiczny, z fajnym poczuciem humoru. Nie traktuje innych z wyższością, ale też nie daje sobą pomiatać. W dodatku ma w sobie ten buntowniczy pierwiastek.
Zagreus tłumi frustrację związaną z nieustannym byciem kontrolowanym przez swojego surowego i mało empatycznego ojca. Ten jest nawet finałowym bossem gry, który pilnuje wejścia do mitycznych podziemi. Protagonista próbuje bowiem się z nich w końcu wyrwać w celu odnalezienia matki. Nie spodziewa się jednak, że czeka go naprawdę długa i pełna niepowodzeń (a czasem też sukcesów) droga.
