Poza dobrem i złem Max Payne upada pod piaskami czasu - 10 najlepszych gier 2003 roku

• Silent Hill 3 – „wciąż pierwsza liga wśród komputerowych horrorów”
• Call of Duty – „już teraz uważam za klasykę”
• Need for Speed: Underground – „grafika powala na kolana i jeszcze poprawia szpadlem przez łeb”
• Rainbow Six 3: Raven Shield – „kolejna taka gratka szybko nas nie spotka”
• Max Payne 2: The Fall of Max Payne – „nie pozwala odejść nawet na siusiu”
• Star Wars: KotOR – „ma więcej Mocy aniżeli w dwóch ostatnich epizodach razem wziętych”
• Beyond Good & Evil – „wciągnie cię niczym koło roweru sznurowadło”
• Prince of Persia: The Sands of Time – „zaliczyć należy do lektur obowiązkowych”
• EVE Online – „ma ogromny potencjał”
• Rise of Nations – „tchnęła trochę świeżości”
• Honorowe wzmianki

Rok 2003. Czas dominowania w prasie kilkustronicowych ogłoszeń z dzwonkami polifonicznymi i graficznymi logami do telefonów komórkowych. Neostrada liczy już sobie 50 tysięcy użytkowników internetu i w tym roku wymienia modemy ze złączem Ethernet na nowocześniejsze firm Sagem i Alcatel posiadające USB. Stałe łącze dla miłośników gier i sieciowych rozgrywek to istne wybawienie, bo jak policzyli redaktorzy magazynu „Click!”, miesięczny koszt internetu, przy korzystaniu przez całą dobę z legendarnego numeru dostępowego 0202122, wyniósłby 3458 zł!

W świecie pecetów rządzi procesor AMD o nazwie Athlon XP. Klienci z grubszym portfelem wybierają Pentium 4, a oszczędni któryś Celeron Intela. Konkurent ma na to odpowiedź w postaci mikroprocesorów Duron. W kartach graficznych nieśmiertelna NVIDIA toczy bój z firmą ATI – producentem GPU marki Radeon, od liczby wersji których można dostać bólu głowy. Budżetowy model, jak MX440 czy ATI 9000, da się kupić za mniej niż 300 zł. Topowa karta oznacza wydatek rzędu 1000 zł – tyle kosztuje np. Radeon 9600 Pro lub GeForce FX 5600 Ultra.

A w świecie gier kontynuowany jest świetny trend z początku nowego stulecia i wciąż można się cieszyć wieloma absolutnie fantastycznymi tytułami. W moim odczuciu był to też ostatni rok tytułów dużych wydawców robionych jeszcze dla pecetowych graczy, w których nie bano się trudniejszego gameplayu i skomplikowanej klawiszologii. Produkcje wydawane później były już szykowne z myślą o graczach konsolowych i obsłudze padem, czego świetnym przykładem jest seria Rainbow Six. Jak zwykle dobrych gier pojawiło się tyle, że nie wszystkie załapały się do szerzej opisanej dziesiątki – sporo innych ciekawych pozycji znajdziecie we wzmiankach honorowych.

Honorowe wzmianki

Ich długą listę z naszymi wspominkami tradycyjnie znajdziecie na końcu artykułu.

Silent Hill 3 – „wciąż pierwsza liga wśród komputerowych horrorów”

Po fabularnym skoku w bok w Silent Hill 2 „trójka” wracała do historii i bohaterów z pierwszej części cyklu. Tym razem sterowaliśmy dużo starszą już Heather Mason, która ponownie stała się celem złowrogiego kultu i musi powrócić do miasteczka Silent Hill. Choć ta część nie doczekała się tak kultowego statusu jak dwie poprzednie, została dość dobrze przyjęta i mogła się pochwalić pozytywnymi recenzjami. Doceniono klimat i atmosferę horroru, która naprawdę potrafiła przerazić. Fabuła, jeszcze mroczniejsza niż wcześniej, kręcąca się wokół motywu zemsty, również nie była zła. Krytykowano głównie brak innowacji w stosunku do wydanego niedawno SH2. Ja zapamiętałem Silent Hill 3 najbardziej za etapy w upiornym wesołym miasteczku wprost z koszmaru oraz hipnotyzującą piosenkę I want love. Cała ścieżka dźwiękowa Akiry Yamaoki okazała się zresztą fantastyczna, co nie było niespodzianką.

Ciekawostkę sanowi za to fakt, że Silent Hill 3 początkowo powstawało jako strzelanka „na szynach” w stylu The House of Dead. Było to wynikiem chłodnego przyjęcia w Japonii Silent Hill 2 oraz bardzo słabej sprzedaży tuż po premierze. Decyzję zmieniono dopiero po roku prac, co pochłonęło sporą cześć budżetu, a „trójkę” złożono w całość w zaledwie 9 miesięcy. Warto też dodać, że jednocześnie powstawała czwarta część – The Room – wtedy mająca być spin-offem serii. Gra doczekała się luźnej filmowej adaptacji pod tytułem Silent Hill: Revelation. Mimo niezłej obsady nie zdobyła jednak sympatii krytyków oraz widzów, choć nie brakuje głosów chwalących bardzo dobry fanserwis i atmosferę znaną z gier.

1. Więcej o grze Silent Hill 3