Publicystyka 25 września 2020, 13:49

BioShock, Mass Effect i inne gry z najlepszymi historiami – ranking redakcji

Choć większość gier traktuje opowiadanie historii po macoszemu, niektórzy twórcy pochodzą do tej kwestii poważniej, tworząc opowieści, które emocjonują, druzgoczą i zostają z nami na zawsze. Zebraliśmy się, żeby wybrać najlepsze z nich.

Spis treści

Seria Deus Ex

INFORMACJE

Gatunek: RPG
Co znajdziemy tu dobrego oprócz fabuły: swobodę wyboru własnej drogi – z zagrożeniami możemy radzić sobie sprytem, siłą albo całkowicie ich unikać, skradając się

Zanim nasi rodacy z CD Projektu RED postanowili zmierzyć się z tematyką cyberpunku, w tej odnodze science fiction liczyła się tylko jedna wysokobudżetowa seria gier – Deus Ex. Zapoczątkowany jeszcze w 2000 roku pod wizjonerskim okiem Warrena Spectora projekt zachwycał ponurą wizją przyszłości zdominowanej przez korporacje, intrygą kryjącą kolejne warstwy spisków ukrytych wewnątrz spisków i niespotykaną jak na tamte czasy swobodą podejścia do rozwiązywania problemów – tylko od nas zależało, czy chcemy sobie z nimi radzić siłą, czy sprytem.

Tylu ciepłych słów nie można, niestety, powiedzieć o wydanym trzy lata później sequelu, zatytułowanym Invisible War, w którym wszystkie powyższe elementy zostały mocno uproszczone, czyniąc grę znacznie bardziej przeciętną. Wydawało się, że dla cyklu to już koniec... aż w 2011 roku nowe studio zdołało wskrzesić dawną chwałę w prequelu. Human Revolution przedstawiało początki rewolucji związanej z cybernetycznymi wszczepami modyfikującymi ludzkie ciało. Nieco chłodniej przyjęte, ale wciąż świetne Mankind Divided pociągnęło ten temat dalej, przedstawiając ponury obraz świata, w którym przerażona ludzkość zaczęła traktować osoby z implantami jako istoty gorszej kategorii.

Seria Deus Ex stoi zagęszczeniem intryg i spisków – cała oś fabularna opiera się na rozwikływaniu kolejnych tajemnic, a poznanie jednej z nich najczęściej prowadzi do kilku następnych. Siła fabuły tkwi jednak przede wszystkim w bardzo trafnym przewidywaniu kierunku, w jakim zmierzamy – w megakorporacjach w zasadzie samotnie stanowiących władzę, mediach wykorzystywanych przez najbogatszych do kształtowania opinii prostych umysłów czy ludziach poniżanych i traktowanych jak bydło, bo są inni, widzimy zbyt wiele podobieństw do naszej rzeczywistości, by nie wywoływały one w nas niepokoju.