Świetlikowy plot twist. 13 scen z gier, które zmrożą Wam krew w żyłach
- 13 scen z gier, które zmrożą Wam krew w żyłach (i herbatę na biurku)
- Ósma kartka w Slenderze (i pierwsza też)
- Taśma wideo w Silent Hill 2
- Powrót Alice Liddell do Krainy Czarów
- Pożegnanie Szóstki i Mono
- Uformowanie się mięsnej ludzkiej kuli
- Ucieczka Jacka z Innsmouth
- Świetlikowy plot twist
- Pierwsze zabójstwo Susan
- Odcinanie sobie palca ręczną piłką
- Oczekiwanie na odejście potwora z Amnesii
- Przekonywanie Śmierci, by zabijała ludzi
- Ostatnie spotkanie z Moniką
Świetlikowy plot twist
- Tytuł gry: The Last of Us
- Producent: Naughty Dog
- Rok wydania: 2013
- Platformy: PS3, PS4, PS5 (premiera ogłoszona)
- Konwencja: przygodowa gra akcji
- Co najbardziej przeraża: rozczarowanie
UWAGA SPOILER!
Ta strona zawiera kilka dość poważnych spoilerów dotyczących fabuły serii The Last of Us.
Naughty Dog lubi podrzucać graczom fałszywe tropy, a potem znienacka zaskoczyć plot twistem, którego nie spodziewaliby się nawet starzy wyjadacze. Czasami zabiegi te wydają się działaniami nieco na siłę, byle tylko wywołać efekt zaskoczenia. Jak by jednak nie było, trudno zarzucić grom tego studia przewidywalność.
Choć po serii Jak and Daxter, a przede wszystkim Uncharted, można się było spodziewać, że w produkcji studia Naughty Dog nie wszystko będzie takie oczywiste, jak się na początku wydaje, akurat wątek szczepionki przygotowywanej przez Świetliki zdawał się ze wszech miar „bezpieczny”. Do czasu, kiedy okazało się, że pokazywana jako szlachetna organizacja walcząca z rządem również ma na sumieniu co najmniej kilka grzechów. I przede wszystkim nie waha się poświęcić życia Ellie dla osiągnięcia swoich celów.
Scena, w której się o tym dowiadujemy, działa niczym cios obuchem prosto w twarz. Ej, to nie w porządku – myślimy. Organizacja, której kibicowaliśmy od początku, nagle chce nam (i Elllie) zrobić coś takiego?! Przecież w całym tym szaleństwie to właśnie ekipa Marlene pozwalała zachować resztki wiary w człowieczeństwo. Jak tak można? Czujemy złość, rozczarowanie, żal. Ale to później. Najpierw wiadomość o tym, co ma się stać, mrozi nam krew w żyłach. Na tyle skutecznie, że wybaczamy Joelowi wszystko, co potem zrobił.
Ta scena działa tak dobrze, gdyż u różnych odbiorców wywołuje różne reakcje. Ja bynajmniej nie wybaczyłem tak po prostu Joelowi. Skonsternowany zrobiłem jego rękami to, do czego zmusiła mnie gra. Niemniej jeszcze przez długie godziny po tym, jak przestały lecieć napisy końcowe, rozmyślałem, jak faktycznie bym postąpił, stając przed podobnym dylematem. Kłamstwo w finałowej rozmowie i niedopowiedzenie odnośnie do tego, czy Ellie w nie uwierzyła, jedynie potęgowały ładunek emocjonalny całej sytuacji. Rzadko kiedy elektroniczna rozrywka potrafi tak bardzo przytłoczyć i przyprawić odbiorcę o prawdziwy dylemat moralny (mimo że, a może właśnie dlatego, iż nie ma tu żadnej możliwości podjęcia innej decyzji, wyłgania się z problemu wygodnym sposobem) jak w finale The Last of Us.
Czarny Wilk
Resident Evile bywają często porównywane z Silent Hillami, ale zestawienie to wydaje się bardziej wynikać z ich popularności niż podobieństw gameplayowych i fabularnych. RE najczęściej straszą inaczej niż SH. Nemesis Typu-T to nie Piramidogłowy; jedynie z grubsza odgrywają oni tę samą rolę. Ostatnio seria skręciła zresztą w inną stronę, elementy dosłownej makabry wzbogacając o więcej psychodelii. W siódmej części cyklu świetnie w tej roli sprawdziła się ciotka Rhody (nawet jeżeli jej możliwości ruchu były bardzo ograniczone). Najskuteczniej przerażało jednak zaledwie parę sekund, w których w nawiedzonym domu pojawiał się bezimienny duch. Capcom pokazał, że jeżeli zrobi się to umiejętnie, można skutecznie wystraszyć gracza nawet kilkoma klatkami.
