Ósma kartka w Slenderze (i pierwsza też). 13 scen z gier, które zmrożą Wam krew w żyłach

• 13 scen z gier, które zmrożą Wam krew w żyłach (i herbatę na biurku)
• Ósma kartka w Slenderze (i pierwsza też)
• Taśma wideo w Silent Hill 2
• Powrót Alice Liddell do Krainy Czarów
• Pożegnanie Szóstki i Mono
• Uformowanie się mięsnej ludzkiej kuli
• Ucieczka Jacka z Innsmouth
• Świetlikowy plot twist
• Pierwsze zabójstwo Susan
• Odcinanie sobie palca ręczną piłką
• Oczekiwanie na odejście potwora z Amnesii
• Przekonywanie Śmierci, by zabijała ludzi
• Ostatnie spotkanie z Moniką

Ósma kartka w Slenderze (i pierwsza też)

Prosta gierka przygotowana przez Marka Hadleya podbiła internet w 2012 roku. Bazujący na sieciowej legendzie miejskiej antagonista dołączył do takich ikon popkulturowej grozy jak Freddy Krueger, Hannibal Lecter czy Piramidogłowy. Przerażający okazał się już sam wygląd potwora – jego wysoka, chuda, pozbawiona twarzy postać o nienaturalnie bladej skórze. Ale nie to straszyło w Slenderze najbardziej.

Najśmieszniejsze wydaje się to, że do przyprawienia o nocne koszmary milionów graczy na całym świecie Hadleyowi nie była nawet potrzebna animacja postaci. W Slenderze nie widzimy ani razu protagonisty, a tytułowy potwór ogranicza się do stania w miejscu. Za to jakiego stania! Dzięki genialnemu zabiegowi ze światłem latarki i z wolna pokrywającym się białym szumem ekranem twórcy udało się osiągnąć stan maksymalnego przerażenia przy minimalnym środkach wizualnych.

Próba odpowiedzi na pytanie, dlaczego tak bardzo boimy się tak prostego mechanizmu, to gotowy temat na pracę magisterską (a łatwo mi to mówić, bo w swojej własnej kilka akapitów udało mi się temu zagadnieniu poświęcić). Przecież nie chodzi tu o szpetotę Slendera, nie chodzi o lęk przed utratą zdrowia lub życia, nie chodzi nawet o strach przed skrzywdzeniem postaci, z którą możemy się utożsamiać (tak jak dzieje się to w innych grach). W końcu ekran po prostu zgaśnie. Największe znaczenie ma tu chyba niedopowiedzenie – nie mamy pojęcia, czym lub kim jest Slender Man i co chce nam zrobić (choć zbierane kartki zdają się sugerować, że raczej nie zabierze nas na lody ani nie zaobserwuje naszego profilu na Insta). I możliwe, że to właśnie ta niepewność sprawia, iż wolimy trzymać się od niego jak najdalej. A swoją drogą – wstyd się przyznać, ale nigdy nie udało mi się dotrzeć do końca gry. Maksymalnie zebrałem siedem stron. A jaki jest Wasz rekord? Napiszcie o tym w komentarzach!