Jagged Alliance – „Tu się ginie!!!”. 10 najlepszych gier 1995 roku
- 10 najlepszych gier 1995 roku: Wipeout zasuwa, a Dark Forces pokonuje Dooma mocą Gwiezdnych Wojen
- Star Wars: Dark Forces – „coś więcej niż Doom”
- Full Throttle – „pozornie nie posiada wad”
- Rayman – „rewelacja na miarę Donkey Country”
- FIFA Soccer 96 – „wzór nie do pokonania”
- Command & Conquer – „najbardziej oczekiwana gra naszych czasów”
- The Need for Speed – „pieszych nie ma, nie musisz się stresować”
- Warcraft II: Tides of Darkness – „daleka od taniego dydaktyzmu pseudohistorycznych symulacji”
- Worms – „wywołują różne skojarzenia”
- Wipeout – „Jak to się rusza! Jak to zasuwa!”
- Jagged Alliance – „Tu się ginie!!!”
Jagged Alliance – „Tu się ginie!!!”
Data premiery: kwiecień
Producent: Madlab Software
Gatunek: taktyczna strategia turowa
Platforma: PC
Na naszych oczach, po cichu i bez zamieszania, rozwija się nowy gatunek gier strategicznych. Syndicate, UFO, Sabre Team, Jagged Alliance – gry jakże różne, lecz posiadające wspólnego ducha morderczej walki oko w oko z wrogiem. Każdy, kto zagustował w jednej z nich, z chęcią sięgnie po inne – przejście z jednej do drugiej jest zupełnie naturalne i od razu chwyta się ów znajomy, specyficzny klimat. [...] Niektórzy malkontenci twierdzą, że to wszystko to tylko Laser Squad plus warstwa ekonomiczna. Nie wierzcie im. Czym innym jest płaska plansza z migającym pikselem, a czym innym animowany żołnierz, który chodzi, skrada się, strzela, panikuje, trafiony – jęczy z bólu… To już nie Laser Squad, tu się ginie!!!
Recenzja gry Jagged Alliance, „Secret Service” nr 27, ocena 80/90/90 (grafika/dźwięk/miodność)
Na przestrzeni lat jakoś rozmyła się data premiery tej gry. Wiki Jagged Alliance podaje czerwiec 1994 roku, a polska wersja Wikipedii wrzesień 1994. Wszystkie inne źródła, łącznie z Wikipedią anglojęzyczną i recenzją w „Secret Servisie”, podają rok 1995 – dlatego też gra znalazła się na tej liście. Historia o najemnikach z wciągającą fabułą i mechanikami taktycznej walki turowej okazała się strzałem w dziesiątkę. Dla wydawcy Sir-Tech był to największy sukces komercyjny, niezwiązany z jego flagową serią RPG fantasy –Wizardry.
I na tym właśnie skupiała się część recenzji. Ostrzegano, że fani hardcore’owych RPG nie znajdą tu nic dla siebie, ale już miłośnicy strategii mogą oczekiwać fantastycznej zabawy, taktycznych wyzwań i małej domieszki roleplayowych mechanik. Mocnym atutem gry było zachowanie naszych najemników, którzy odznaczali się wyrazistymi charakterami i całkiem naturalnie reagowali na obecność innych w drużynie, mając swoje sympatie i antypatie. Fani wydanego wcześniej UFO: Enemy Unknown dostali kolejną turową perełkę o nieco odmiennym klimacie.
