Pillars of Eternity

Tym razem pieniądze z Kickstartera nie zostały zmarnowane. Piekielnie doświadczony zespół stworzył klasyczne RPG, które stanowi naturalne rozwinięcie pomysłów z Baldur's Gate i Planescape: Torment.

Bardzo przyjemna gra. Ponad 70 godzin z dodatkami, ciekawa fabuła, niezłe systemy. Odbiłem się jakiś czas temu, ale nie mam pojęcia dlaczego. Ciekawe questy wybory, postacie, świat. Zdecydowanie polecam, co ciekawe zagrałem głównie dlatego by poznać świat przed Avowed. Dodatki spoko, ale dość krótkie.

Nie ukończyłem gry, jestem w takim okresie życia gdzie nie ma już tyle czasu na granie i jak jakiś tytuł nie jest wybitny to często odpuszczam. A to tutaj to dla mnie takie 6.5 - 7. Wytrzymałem 35 godzin, plus minus połowa 2 aktu. Fabuła czyli rzecz najważniejsza jakoś mnie nie wciągnęła. Po takim czasie wciąż zadawałem sobie pytanie "quo vadis, gro?" bo w sumie nie wiedziałem co tu jest tym głównym złem co trzeba powstrzymać, jaka jest stawka itp. Zbyt mocno byłem zapchany informacjami i lorem, dodatkowo ciągle te kickstarterowe breaking-immerse wcinki w postaci nagrobków i tony mini-historyjek wybijały mnie z gry. Tak wiem że można było to pomijać ale jako osoba sprawdzająca każdy zakątek po prostu musze we wszystko kliknąć. Bohaterowie nieciekawi że w sumie po 35 godzinach nadal nie pamiętałem ich imion i ich osobistych historii.Co jeszcze irytowało? Te opisy gestykluacji bohaterów w trakcie dialogów. Szczególnie w połączeniu z kwestiami które były wygłaszane przez aktorów głosowych - cieżko sie śledziło tekst i głos równocześnie bo aktor mówił ciągiem a w tekście nagle w połowie były dwa zdania o tym jak sie drapie po nosie. Ogólnie uważam że jak studio nie stać na pełne udźwiękowienie tak jak w przypadku divinity os2 Lariana to powinien odpuścić to calkowicie a nie tylko jakieś wybiórcze linie dialogowe (ważne zakładam) nagrywać. Mnie to osobiście bardziej denerwowało niż pomagało.

Nigdy nie lubiłem tych "baldurowych" gier bo moim zdaniem real-time walka w takich grach to porażka. Te gry powinny mieć system walki jak w starych Falloutach w które do dzisiaj gra się genialnie. Dlatego długo odkładałem zagranie w PoE, ale ostatnio coś mnie wzięło żeby przejść, bo ktoś poleciał mi Deadfire, więc standardowo najpierw chciałem przejść pierwszą część. Muszę przyznać że znakomicie się autorom udało oddać klimat Baldur's Gate tą grą, bo silnik i grafika są tak samo słabe. No, może przesadzam bo niektóre lokacje wyglądają naprawdę ładnie. Fabuła taka sobie, niby chciało się grać żeby poznać dalszą część historii, ale mimo wszystko to takie typowe tanie fantasy pierdu-pierdu, jakieś dusze, jakiś zły zakon blablabla. Niektóre postacie takie jak Aloth czy Eder były fajne, inne takie jak Niezłomny i Zrozpaczona Matka beznadziejne, ich dialogi były takie nudne i przesiąkniętne tym tanim mistycyzmem że później je po prostu przeklikiwałem żeby jak najszybciej je skończyć i nie czytać już tego. System walki słaby, tak jak pisałem taka walka po prostu nie pasuje do izometrycznych gier. System turowy jak w Falloucie czy Divinity Original Sin to jest to czego ta gra potrzebuje. Postacie często się blokują, zamiast obiec przeciwnika dookoła i go bić to stoją jak debil i nic nie robią bo inny towarzysz im zablokował drogę. Mimo wszystko jakoś się w to grało i dobrnąłem do końca. Liczę na to że Deadfire mnie wciągnie bardziej, mimo że wygląda na taką samą grę.

Oto mamy do czynienia z dziełem, które bez cienia zawahania wkroczyło do panteonu cRPG'ów i zasiadło w nim obok serii "Baldur's Gate", obok "Icewind Dale", nawet obok "Planeescape: Torment", jak równy z równym - nie jako jedna z najlepszych takich gier współcześnie, ale w ogóle. Uwagę przyciągają pięknie narysowane tła i rozbudowana (nawet trochę zbytnio), unikalna mechanika, przede wszystkim jednak świetnie napisani towarzysze i wciągający scenariusz, nawet jeśli ten ostatni wieńczy zwrot akcji, który mi samemu wydał się gorzki i pretensjonalny. To jednak tylko łyżka dziegciu w beczce miodu.

Dla większości był to Baldur, ale dla mnie to właśnie Pillarsy są pierwszym izometrycznym RPG-iem przeze mnie - świadomie - ogranym.

Moja ocena 7.0Powiem szczerze że się trochę zawiodłem . Po następcy Baldur’a spodziewałem się naprawdę wiele,a wyszło „tylko” dobra gra. Najpierw plusy:+ ładna grafika+ oryginalny lore i dobrze współgrający z nim świat przedstawiony+przerywniki paragrafowe ( po pewnym czasie zdaje sobie sprawę że są głębsze niż cutsceny)+warownia Caed Nua i finał zadania z lordem Gathbin’em+mechanika ( nawet lepsza niż w BG ) +++wpływ statystyk na opcje dialogowe +++faktyczne różnice miedzy poszczególnymi klasami +++zdolności/zaklęcia których można użyć podczas każdej potyczki, a nie tylko po odpoczynku +++na wyższych poziomach postaci olbrzymia mnogość taktyk+ograniczona ilość zestawów obozowych+towarzysz Hiravias : wśród dużej gamy druidów z wielu gier ten jest bezprecedensowy.Minusy-podczas dialogów niepotrzebny opisy gestykulacji rozmówcy -brak losowych zdarzeń w czasie podróży-brak łotra wśród towarzyszy ( w podstawowej wersji )-w większości przeciętni członkowie drużyny-mechanika ---broń dystansowa bez amunicji ---bezdenny plecak ---walka jest jedną z ważniejszych czynności, a nie zdobywamy za nią doświadczenia-postacie podczas walki często się o siebie blokują-przy większej ilości przeciwników dzieje się tyle na ekranie, że przydałby się opcjonalny tryb turowyPillars of Eternity nie wciągało mnie na tyle by chcieć do niej wracać następnego dnia, ale jak już się „zmusiłem” to czas mijał ekspresowo, a ja nie mogłem się oderwać.

Grałam chyba w Pillarsy zaraz po premierze i szybko odpadłam z powodu nudy, ale to chyba wina tego że zawzięłam się na oczyszczenie Bezkresnych Ścieżek we wczesnym etapie, co nie wyszło mi na dobre.Teraz znów powróciłam do tytułu i powiem że było warto.Gierka jest miodna i strasznie wciąga. Może na początku jest szaro i nudno, ale myślę że im dalej tym lepiej, bo wraz z przyswajaniem wiedzy o świecie zaczyna być interesująco. Szkoda tylko, że pod koniec gra nie ma już za wiele do zaoferowania.Towarzysze w ogóle się nie odzywają, Dodatki ukończyłam i tam jest dokładnie to samo. Początek cacy, misje poboczne i nowi kompani na plus, ale koniec rozczarowujący. Najbardziej chyba podobał mi się system dialogów(ss). Nie ma to jak komuś grozić śmiercią, albo nazwać boginie starą jędzą xDPolecam i zabieram się za dwójkę.

Pillars of Eternity jest godnym reprezentantem nurtu zapoczątkowanego przez legendarne dziś Baldur's Gate II. Mechanika rozgrywki, interesująca warstwa fabularna (momentami jednak zbyt głęboka), świat przedstawiony - to wszystko zasługuje na najwyższe uznanie. Jedyne czego mi brak to szersza pula towarzyszy oraz obecność epickiego ekwipunku, gdzie podział się Targ Przygód? PoE, w porównaniu do BG2, to raczej jednorazowa przygoda.

Na lepszy renesans izometrycznych gier RPG chyba nie mogłem liczyć. Pillars of Eternity ma w sobie tyle z Baldur’s Gate (podobną rozgrywkę, równie oldskulowe realia fantasy), a zarazem w tylu aspektach wybiega o krok przed swojego przodka. Metafizyczna głębia fabuły, opisowa narracja, czytelniej działająca mechanika – trudno mi teraz grać bez tego we Wrota Baldura. Jednak PoE trochę brakuje do doskonałości – fabuła jest zbyt liniowa, bym chciał przeżywać przygodę więcej niż raz, a towarzysze mają za mały wpływ na przebieg opowieści. Tym niemniej jest to bardzo dobra, zasłużona dla branży gra.

Nagrałem jak wygląda tworzenie postaci:https://www.youtube.com/watch?v=UBeBi0yuYS4Dużo opcji do wyboru, gra jest bardzo rozbudowana i kilkadziesiąt godzin spokojnie zajmie przejście tej gry. Byłbym nawet w stanie powiedzieć, że kilkaset.