Seria gier Pillars of Eternity

Charakterystyczną cechą Pillars of Eternity jest ogromna ilość tekstu: opisy wydarzeń, w których nasi bohaterowie biorą udział, opisy wyglądu i zachowania napotykanych bohaterów niezależnych, różnorodne linie dialogowe do wyboru… Warto dodać, że dostępność danych kwestii dialogowych zależy od wielu czynników, m.in. wyborów dokonanych podczas tworzenia postaci protagonisty. Podejmowane decyzje i wypowiadane kwestie mają wpływ na świat gry oraz nastawienie postaci niezależnych.

Podczas tworzenia głównego bohatera wybieramy jego płeć oraz rasę. Oprócz standardowych dla gatunku fantasy ludzi, elfów i krasnoludów mamy też np. wielkich siłaczy o niebieskiej skórze, nieco przypominających Na’vi z filmu Avatar. Każda rasa ma też swoje podrasy, np. krasnoludy dzielą się na górskie i tundrowe. Wybieramy też jedną z wielu klas postaci (wojownik, barbarzyńca, kapłan itd.), która będzie określać możliwości naszej postaci w bitwie. Część druga rozwinęła ten aspekt gry o dwuklasowość.

Pierwsza odsłona Pillars of Eternity rozpoczyna się na trakcie. Protagonista jest członkiem karawany, która musi się zatrzymać w lesie na nocleg, gdyż dalszą drogę zagradza zwalone drzewo. Postój przerywa magiczna burza, która zmusza bohatera do skrycia się w starożytnych ruinach. Jest on tam światkiem magicznego rytuału, który zmienia go w „widzącego”, czyli człowieka mogącego wchodzić w interakcje z duszami. Szybko okazuje się, że nowe możliwości mają swoją cenę – grozi nam popadnięcie w szaleństwo. W poszukiwaniu remedium pomaga nam fakt, że stajemy się właścicielami imponującej twierdzy. Na początku jest ona co prawda zrujnowana, ale z biegiem czasu możemy przywrócić jej dawną świetność i zostać prawdziwym lordem.

Na początku Pillars of Eternity II: Deadfire nasza twierdza zostaje zniszczona: znajdujący się w podziemiach zamku kolosalny posąg zostaje opanowany przez jednego z bogów, wydostaje się na powierzchnię i zaczyna siać chaos i zniszczenie. Na skutek tych wypadków my sami lądujemy na tamtym świecie, ale nie jest to bynajmniej koniec naszej wędrówki. Boskie siły pozwalają nam wrócić do świata żywych, o ile zobowiążemy się ścigać ożywionego kolosa. Pościg za zbuntowanym bogiem prowadzi nas na tytułowy archipelag Martwego Ognia, po którym poruszamy się własnym okrętem. Środek lokomocji zastępuje tu twierdzę z jedynki – statek możemy rozbudowywać i ulepszać. Gra pozwala też brać udział w bitwach morskich, toczonych w formie turowo-tekstowej.