Tomb Raider Anniversary: Wrogowie

WILK . Spotykany w Peru. Szybki, kąśliwy przeciwnik, poruszający się w niewielkich stadach. Atakuje najczęściej z doskoku gryząc i szarpiąc, ale rany na szczęście nie są zbyt głębokie. Dość słaby - pada już po kilku strzałach z pistoletów.

NIETOPERZ . Mieszkaniec grot, jaskiń i zapuszczonych ruin na całym świecie. Nie stwarza zbyt wielkiego zagrożenia, ale jest dość upierdliwy i potrafi zrzucić Larę w przepaść w chwili, gdy przesuwa się gdzieś po półce skalnej. Atakuje najczęściej stadnie. Dwa, trzy strzały i po nim.

NIEDŹWIEDŹ . Bardzo niebezpieczny przeciwnik. Jego peruwiańska odmiana mimo, iż wolniejsza od wilka, potrafi staranować, zdeptać i sponiewierać człeka na amen, nie pozwalając na ucieczkę. Zadaje bardzo głębokie rany, dlatego bez posiadania strzelby lepiej go nie zaczepiać.

RAPTOR . Nieduży, mięsożerny, niezmiernie szybki gatunek dinozaura. Uchowany w peruwiańskiej dziczy atakuje stadnie, dość poważnie raniąc, potrafi również powalić na ziemię. Walka z dwoma, trzema raptorami może dostarczyć trochę emocji. Lepiej go unikać, niż na niego polować.

LEW. Przedstawiciel fauny walczącej w igrzyskach na greckich arenach, dlatego też tam występuje najczęściej. Włóczy się w niewielkich stadach, prezentując możliwości na poziomie peruwiańskiego wilka. No, może jest odrobinę bardziej dokuczliwy - jak złapie za rękaw, to może trzymać w nieskończoność.

SZCZUR . Drugi, po nietoperzach wrogi "chwast", bardziej uprzykrzający życie niż stanowiący realne zagrożenie. Gdy ugryzie w kostkę, nachodzi człowieka chęć rozdeptania go jak karalucha. Niestety, twórcy gry nie przewidzieli takiej możliwości, dlatego wystarczyć musi strzał z pistoletu. Podobnie, jak jego latający odpowiednik, występuje niemal wszędzie, choć najbardziej lubi podziemne korytarze, wilgotne katakumby i wyrobiska kopalń.

KOT-MUMIA . Stwór przypominający nieco zasuszonego, owiniętego bandażami, obdartego ze skóry kociaka. Nadmieńmy: dużego kociaka! Kręci się najchętniej w okolicach piramid i grobowców (napotykasz go po raz pierwszy przy grobowcu Qualopeca), choć jego zmutowana odmiana (bez bandaży) patroluje również jaskinie i podziemia świątyń. Jest bardzo szybki i dość trudny do pokonania: walczy zarówno pazurami, jak i przy pomocy miotanych świetlistych pocisków. Szybkość raptora plus wytrzymałość niedźwiedzia - proszę uważać na tego stwora!

KROKODYL . Zgodnie ze swoją naturą krokodyl lubi środowisko wodne, choć niekiedy można go spotkać przy brzegu. Poza basenem w Grobowcu Tihocana, gdzie żyło sobie całe stado, gad najczęściej koczuje samotnie. Na lądzie prezentuje umiarkowane zdolności bojowe, ale spotkanie z nim w cztery oczy w wodzie kończy się zazwyczaj zgonem - krokodyl chwyta śmiałka w zęby i miota nim we wszystkie strony, zadając śmiertelne obrażenia.

PUMA. Czarną odmianę pumy można spotkać w Grecji i Egipcie. Pojawia się na przemian z lwami i w zasadzie niczym się od nich nie różni. Jest szybka i niebezpieczna, ale atakując najczęściej w pojedynkę lub duecie nie ma szans w konfrontacji ze potęgą strzelby.

GORYL - pierwszy raz pojawia się w Grecji w Koloseum i trzeba przyznać, że potrafi być groźny. Posiada siłę i wytrzymałość niedźwiedzia, ale jest od niego dwukrotnie szybszy. Rzadko atakuje w pojedynkę, potrafi rzucać wielkimi kamieniami, a piąchy ma jak bochny chleba. Gdy dopadnie ofiarę gdzieś w kącie, tłucze, aż zatłucze na śmierć. Tego groźnego rywala najlepiej posłać do piachu mając trochę przestrzeni wokół siebie - akurat tyle, by móc wykonywać szereg uników.

GARGULEC. Przedstawiciel floty powietrznej Natli, wykluwający się z wielkich kokonów, należy do najtrudniejszych przeciwników w grze. Nie dość, że strzela świetlistymi pociskami, to na dodatek pazury ma jak brzytwa. Często atakuje dwójkowo lub wspiera szarże kotów-mumii. Najgorzej, gdy spotkanie z nim odbywa się na jakiejś wąskiej półce skalnej - oberwanie pociskiem lub szponem prawie na pewno pośle śmiałka w przepaść. Walka z gargulcami to prawdziwy pokaz uników, akrobacji i możliwości biegowych bohaterki.

CENTAUR. Czterokopytny stwór, potrafiący z daleka razić świetlistymi pociskami, a z bliska sprzedać solidnego kopniaka. Pojawia się sporadycznie w świątyniach, pałacach i korytarzach budowli, ale z racji samotniczego trybu życia nie jest zbyt groźny. Nie to, co jego wyrośnięci kuzyni, pilnujący Grobowca Tihocana.