Dune II: Battle for Arrakis – „gra strategiczna jednogłośnie uznana przez nie-strategów za najlepszą”. 10 najlepszych gier 1992 roku
- Wolfenstein 3D – „pokazane jest to, co on widzi”
- Mortal Kombat – „Street Fighter 2 zmarł”
- Dune II: Battle for Arrakis – „gra strategiczna jednogłośnie uznana przez nie-strategów za najlepszą”
- Alone in the Dark – „nie ma nazwy dla tego typu gry”
- Comanche: Maximum Overkill – „ma w sobie coś urzekającego”
- Sensible Soccer: European Champions – „gola możesz strzelić już w zerowej minucie meczu”
- Ultima Underworld: The Stygian Abyss – „niezwykle sugestywny obraz tajemniczego, podziemnego świata”
- Links 386 Pro – „pod względem grafiki i detali jest naj, naj, naj”
- Indiana Jones and the Fate of Atlantis – „ocena 95/90/95”
- King’s Quest VI: Heir Today, Gone Tomorrow – „jest niewątpliwie najobszerniejszym Questem”
Dune II: Battle for Arrakis – „gra strategiczna jednogłośnie uznana przez nie-strategów za najlepszą”
Data premiery: grudzień
Producent: Westwood Studios
Gatunek: strategia czasu rzeczywistego
Platformy: PC DOS, Amiga, Mega Drive
Dune 2 to gra strategiczna jednogłośnie uznana przez nie-strategów za najlepszą. Stratedzy też mają o niej jak najlepsze zdanie. Świadczy to o tym, że producent zadbał nie tyko o ciekawy scenariusz i dobre algorytmy, ale zdawał sobie sprawę z wymogów estetycznych graczy. [...] Gra jest tak pomyślana, że niepowodzenia nie powodują typowego zniechęcenia, jakie występuje po bezskutecznych próbach ogrania komputera.
Recenzja gry Dune II: Battle for Arrakis, „Secret Service” nr 9, ocena 90/95/100 (grafika/dźwięk/miodność)
Dune II nie było pierwszym RTS-em w historii gier, ale było tytułem, który wyznaczył standardy dla tego gatunku. Stał się wzorcem, na którym oparto późniejsze, jeszcze większe hity, takie jak Warcraft, StarCraft, Command & Conquer czy Age of Empires. Chodzi tu nie tylko o podstawowe mechaniki rozgrywki, ale nawet o takie detale jak interfejs ekranowy z panelem głównym z boku. Tę całą RTS-ową esencję umiejętnie wpleciono w uniwersum książek Franka Herberta. Niezależnie od tego, czy grało się wcześniej w strategie lub czy słyszało w ogóle o Diunie, gra wciągała każdego prostym do opanowania i satysfakcjonującym gameplayem oraz niezwykłym klimatem.
Z komputerową Diuną wiąże się ciekawa i dość skomplikowana historia, bo w 1992 roku wydawca Virgin Games zaserwował aż dwie gry o tytule Dune. Pierwsza z nich jest strategiczną przygodówką studia Cryo Interactive, inspirowaną także filmem Davida Lyncha. Zaczęła powstawać wcześniej, ale decydenci z Virgin nie byli przekonani do „francuskiej stylistyki” oraz połączenia przygodówki ze strategią. Zagrozili skasowaniem projektu i dobili targu ze studiem Westwood, widząc istotę gry osadzonej w uniwersum Diuny w samych bitwach o przyprawę. Rozgrywką miała przypominać RTS-a z 1989 roku zatytułowanego Herzog Zwei. Cryo kontynuowało jednak prace nad swoim dziełem i w wyniku różnych przetasowań zdołało wydać je jako pierwsze – stąd szybka decyzja o zmianie tytułu RTS-a na Dune II. Okazało się, że w tamtym okresie obie produkcje odniosły duży sukces, choć niewątpliwie większy wpływ na całą branżę miała „dwójka”.
