Dune II: Battle for Arrakis

Klasyka. Jak byłem mały to dużo w nią grałem. Za pierwszym razem się odbiłem bo nie wiedziałem o co w niej chodzi xd ale za drugim zostałem z nią na wiele godzin. Pamiętam ja wyszła na androida od razu kupiłem i przeszedłem:3

Taka ciekawostka do wersji mobilnej dodali mikro płatności xD można było sb kupić jednostki za prawdziwą kasę xDDD

Matka, ojciec i babka wszystkich RTSów, gra bardzo klimatyczna, klasyk, szkoda że nigdzie nie można kupić.

Przeszedłem grę Atrydami i Harkonnenami. Ordosami nie dałem rady bo moja uwagę od Dune 2 odciągnął Warcraft i C&C. Gra jest trudna, ale nie do przesady. Jako, że można było zaznaczać jedną jednostkę, to trzeba było mozolnie przesuwać każda jednostkę w stronę wroga. Tworząc w ten sposób linię frontu. Pamiętam, że Harkonneni mieli takie mocne czołgi z dużymi lufami. Kultowy RTS i ogólnie świetna gra.

Spoko gra.
Trochę ograniczona możliwości sterowania ale sumie spoko i zaliczyłem.
Jak wybrałem kampania Ród Atrydów a potem pokonałem kilka misji a w końcu kłopotliwe przeciwnik - Ród Harkonnenowie ma asa: czołg "Devastator". W końcu przegrałem a minęło kilka lat ponowne zagrać który trzymałem plik "save" i udało się pokonać.

Dune II to strategiczna gra czasu rzeczywistego wyprodukowana przez lubiane studio Westwood, którzy wcześniej najbardziej byli znani z dungeon crawlerów Eye of the Beholder 1 i 2. Gra została wydana na komputery Pc Dos i Amiga. Westwood spopularyzował zupełnie nowy podgatunek gier strategicznych, bo Dune 2 powszechnie uznawane jest za ojca gier RTS mimo, że już wcześniej mieliśmy tego typu gry na rynku jak chociażby Mega Lo Mania (1991). Dune II to świetna gra luźno oparta na wydarzeniach z cyklu powieści otwieranych przez Diuna z 1965 roku osadzonym w fikcyjnym świecie stworzonym przez Franka Herberta. Do napisania powieści zainspirował Herberta kryzys naftowy do którego doszło XX wieku na Bliskim Wschodzie. Odniesienia widać chociażby w strojach bohaterów, a przede wszystkim w samej przyprawie. Chęć kontrolowania surowca czy wysiedlenia miejscowej ludności przypomina to co w czasie konfliktu działo się w Iraku. Kolejną inspiracją były ruchome piaski w Oregonie oraz różne religie, a zwłaszcza buddyzm i islam. W grze kilka rodów walczy o panowanie nad pustynną planetą Arrakis w pogoni za najcenniejszym surowcem we wszechświecie przyprawą. To uzależniający halucynogen, który daje wszelkiego rodzaju piękne wizje. Chociaż gra czerpie z filmu "Dune" z 1984 roku D.Lyncha jest kilka unikalnych elementów, które nawet lepiej pasują do książek niż obrazy z filmu.
Gameplay. Wcielamy się w rolę generała armii oglądając rozgrywkę z góry. Mamy kontrolę nad wojskami, pojazdami, działalnością górniczą oraz budową konstrukcji. Mamy zadanie koordynowania budowy i zarządzania zasobami, aby stać się wystarczająco potężnym militarnie, aby bronić swojej bazy i ostatecznie podbić bazy wroga. Są trzy strony konfliktu do wyboru będące trzema domami rywalizującymi o kontrolę nad Diuną. Wybieramy stronę (Atrydów, Harkonnenów i Ordosów), a następnie rozpoczyna się zadanie podboju całej planety. W miarę postępów gry rywalizujące domy ostatecznie łączą siły przeciwko nam, a na końcu do rywalizacji dołącza również cesarz. Mamy więc szansę na rządzenie pokonując samego imperatora. To szybka gra w której podejmujemy wszystkie decyzje na bieżąco koordynując ataki i wysyłając misje górnicze. AI jest dość dobre, ale wróg ma pewne słabości z których największą jest tendencja do tworzenia i polegania wyłącznie na minimalnej liczbie tras transportowych. Gdy nauczymy się więc tras ataków, a następnie je wzmocnimy z miejsca zyskujemy przewagę. Pomijając słabości gra przeszła kluczowy test i dobrze wytrzymała próbę czasu, a do tego dała podwaliny pod serię Command & Conquer. Podoba się mi dodanie podstępnej frakcji Ordos, która dodaje wiele smaku wojnie na Arrakis.
Grafika i udźwiękowienie. Oprawa wizualna jest przejrzysta i przyjemna, ale nigdy spektakularna. Dźwięk jest dobry. Składa się z subtelnej muzyki, efektów bitewnych i radiowych głosów podwładnych odpowiadających na każdy rozkaz. Kiedy wybucha duża bitwa efekty dźwiękowe stają się odpowiednio chaotyczne.
Podsumowanie. Dune II to ojciec wszystkich gier RTS. Gra jest miodna, zabawna, pionierska zaspokaja naszą potrzebę mocy i wnosi niezwykle cenny wkład w gry komputerowe. Fantastyczna produkcja. Do dziś dwie najlepsze gry uniwersum to mix przygodówki ze strategią Dune (1992) od Cryo oraz RTS Dune II (1992) od Westwood. Obie bardzo polecam.

Dune II to jedna z najciekawszych strategii, które pojawiły się na komputerze Amiga wraz z Defender of the Crown (1986), North and South (1989), King's Bounty (1990), Oil Imperium (1989), Railroad Tycoon (1990), Populous (1989), Populous 2 (1991), Mega lo Mania (1991), Utopia (1991), Civilization (1991), 1869 (1992), Settlers (1993), Syndicate (1993), SimCity 2000 (1993), UFO: Enemy Unknown (1994), Lords of the Realm (1994), Theme park (1994), Reunion (1994), Worms Dir's cut (1997).

Najlepsze gry studia Westwood to dungeon crawlery Eye of the Beholder (1990), Eye of the Beholder II (1991), Lands of Lore (1993), przygodówki The Legend of Kyrandia: Hand of Fate (1993) i Blade Runner (1997) oraz RTS Dune II (1992), Command & Conquer (1995), Command & Conquer: Red Alert (1996).
https://www.youtube.com/watch?v=gOscXf0Fpmk&ab_channel=twilight1138