Alone in the Dark (1992)

Alone in the Dark uważany jest za protoplastę gier zaliczanych do gatunku „survivor horror”. Co prawda wcześniej pojawiły się takie tytuły jak The Lurking Horror (1987) czy The Hound of Shadow (1989), lecz dopiero Alone in the Dark powodował dreszcze przebiegające po plecach graczy, obawiających się samotnie zasiąść do komputera w ciemnym pokoju. Pomysły zaczerpnięto z bogatej twórczości mistrza powieści grozy H.P. Lovecrafta, co zaowocowało mrożącą krew w żyłach fabułą z wieloma zaskakującymi zwrotami akcji. W momencie ukazania się na rynku gra prezentowała szczyt możliwości graficznych, wykorzystując trójwymiarową grafikę wektorową z ruchomą kamerą wędrującą w rzucie izometrycznym za plecami bohatera.

Gracz prowadzi dochodzenie w sprawie dziwnego samobójstwa popełnionego w starym, wiktoriańskim domostwie Jeremy'ego Hartwooda w Luizjanie. Z początku nic nie wskazuje na to, że będzie musiał stawić czoła wielu niebezpieczeństwom, które kryje posiadłość zwana Decreto. Można wcielić się w męską lub żeńską postać bohatera, co narzuca jednocześnie sposób prowadzenia samej rozgrywki. Jako detektyw Edward Carnby będziemy zmuszeni więcej walczyć z potworami zamieszkującymi straszny dom, natomiast jako Emily Hartwood, córka zamordowanego właściciela posesji, czeka nas rozwiązywanie zagadek logicznych. Przerażającą atmosferę podkreśla nastrojowa muzyka i naturalne efekty dźwiękowe, które potrafią zjeżyć włos na głowie podczas przeszukiwania kolejnych mrocznych pomieszczeń. Jak każda dobra przygodówka Alone in the Dark pełna jest różnorakich łamigłówek do rozwiązania, wprowadzono jednak wiele elementów zręcznościowych i walkę z potworami.