Resident Evil 3: Nemesis

Było widać że po sukcesie RE1 i 2, Capcom chciało zrobić z marki tak zwaną "dojną krowę" , przez co jakość ich gier sporo spadła, niestety odbiło to się też na Resident Evil 3, które nie dość że nie przeszło na PS2, to jeszcze poszło na ogromne ustępstwa. Bo dużo ludzi pracowało nad RE4, zaś Re3 trafiło w ręce najmniejszej grupy ludzi w Capcomie.
Potem powstały takie potworki jak Survivor 1 i 2/ Dead Aim które były średnimi grami. Ale ogólnie Re3 miał być kolejnym spin offem, a nie pełnoprawną odsłoną, zaś pełnoprawna odsłona miała wyglądać zupełnie inaczej niż oryginał.
Niby pracowano nad Re3 ten rok na upartego 1,5 roku, ale porzucanie spin-offa oraz zmiana koncepcji pełnoprawnej odsłony też zjadło kilka miesięcy pracy. Przez co Re3 robiono krócej niż zakładano, bo nie dość że ludzie przeszli do innych projektów ( w tym Next-genowego RE: Code Veronica + Resident Evil 4/Zero/Remake) , to nad RE3 pracowała mało doświadczona grupa ludzi z Capcomu. Nawet ojciec serii Shinji Mikami był zajęty wtedy Dino Crisisem. Finalnie Re3 powstało w kilka miesięcy (w około 8-9 miesięcy) gra miała swój klimat, ciekawe pomysły, lecz wykonanie było już gorsze nawet od RE2 choć i tutaj, Re3 zapożycza porzucone pomysły z RE2.

https://www.youtube.com/watch?v=4pBdQF-3ZRs

Wrazenie to robila 1 i 2 , Nemeziz byl dobry ale o wiele gorszy od swych poprzednikow, 20 lat temu seria robila wrazenie, dzis to dziecinna seria porownujac z Outlast 2.

Jak dla mnie 3ka to najlepszy z residentów.

Resident Evil 3: Nemesis to gra wydana pod koniec 1999 roku, która okazała się troszkę słabsza od rewelacyjnych poprzedników, ale to również doskonała odsłona niesamowitej serii gier wideo i sprawia mnóstwo frajdy, bo gra się wybornie! Choć Alone in the Dark z 1992 roku znany z komputerów Pc jest przodkiem gatunku survival horror jak i prekursorem dla Resident Evil to flagowa seria Capcom pomogła gatunek mocniej spopularyzować dzięki konsoli Psx. Seria Resident evil od początku rozkochała w sobie ogrom graczy, którzy chwalili tytuł za mistrzowkie podejście do tematu i stworzenie niesamowitego klimatu. Sprawcą całego zamieszania jest Shinji Mikami, który tworząc Resident evil 1 inspirował się "Noc żywych trupów" 1968, "Świt żywych trupów" 1978 i "Zombie pożeracze mięsa" 1979. Postawił sobie za cel, by jego gra podobnie straszyła i udało się mu to znakomicie. Akcja toczyła się w opuszczonej rezydencji na peryferiach Raccoon City. Gra sprzedała się wybornie. Gdy pojawiła się druga część zachwytom nie było końca. Posypały się same skrajnie wysokie oceny, a sprzedaż wystrzeliła w kosmos, bo była to jedna z lepiej sprzedających się gier na Psx choć nie tak popularna jak Metal Gear Solid, Final Fantasy 7, Tomb Raider 1-3. Było więc pewne, że szybko zostanie wydana trzecia część serii Resident evil.
Fabuła. Akcja Resident evil 3 ponownie przenosi nas do miasta Raccoon. Pierwsza połowa gry ma miejsce przed wydarzeniami z Re2, a druga połowa po zakończeniu dwójki. Jednak główny motyw zombie wpadające w amok w Raccoon City nie jest tutaj centralny. Wcielamy się ponownie w postać Jill Valentine znaną z pierwszej cześci. Po koszmarze w rezydencji utknęła w mieście przez nową falę zombie i musi jeszcze raz przeżyć horror. Umbrella po tym jak wirus T uwolnił się w Raccoon City dzięki Williamowi Birkinowi rozpoczyna plan tuszowania, aby nikt wtajemniczony w sprawę nie mógł ujawnić prawdy o Umbrella. Tytułowy Nemesis dostał zadanie zgładzania wszystkich członków S.T.A.R.S., a tak się składa, że Jill do niego należy więc będzie nas ścigał przez całą grę.
Gameplay. Rozgrywka prawie niczym nie różni się od znanego schematu z poprzednich części. To prawie taka sama gra z zombiakami jak dwójeczka, która znów potrafi sprawiać radość. Poruszamy się postacią po renderowanych lokacjach i mamy statyczne kamery. Gameplay polega na walce z zombiakami i innymi paskudztwami oraz szukaniem różnych przedmiotów i rozwiązywaniu łamigłówek. Sterowanie pozostaje takie samo jak w jedynce i dwójce z jedną malutką różnicą, że dodano możliwość obrotu o 180 stopni oraz uskoku po wciśnięciu odpowiedniej kombinacji co może być pomocne, gdy wróg atakuje. Nemesis to jest nasz najgorszy koszmar, bo jest znacznie bardziej irytujący niż MrX i Birkin razem wzięci w oryginalnej dwójce. Ma przy sobie wyrzutnię rakiet. Co gorsza może biegać tak szybko jak my, otwierać drzwi i podążać, gdziekolwiek pójdziemy poza małymi pomieszczeniami ze skrzynkami na przedmioty i maszynami na zapis gry. Nowością jest, że w pewnych momentach gra daje wybór "Live Choices", gdzie przeważnie to walka lub ucieczka co ma nieznacznie wpływ na przebieg gry krótkoterminowo lub długoterminowo. Takie małe urozmaicenie. Drugą nowością jest możliwość tworzenia amunicji przy pomocy specjalnej maszynki. Z dostępnych broni mamy szeroki wybór od pistoletu i karabinu szturmowego po strzelbę i wyrzutnię rakiet. Wreszcie łamigłówki są zarówno dobre jak i złe. Wiele z nich nawiązuje do zagadek, które widzieliśmy w RE1 i RE2, a niektóre są zupełnie inne, które wydają się czasem całkowicie absurdalne. Zagadki w trójce są troszkę trudniejsze niż w dwójce, a do tego wymagają dłuższej bieganiny, ale jakości w tym większej nie ma. Dwójka ma przyjemniejsze zagadki od trójki. Najwięcej zagadek ma jedynka i zarazem są w tej części najlepsze. Gra najsłabiej straszy z trylogii. Poza Nemesisem nie ma czego się obawiać. Brakuje też tak spektakularnych jump scares jak te najlepsze z jedynki i dwójki, które zmiażdżyły system.
Grafika i udźwiękowienie. Graficznie prawie nic nie zmieniło się od czasu dwójki, ale to co widzimy ponownie przyciąga uwagę szczegółami. Rozbite samochody, śmieci i gruz, całkowicie zniszczone ulice miast oraz porozrzucany gruz i potłuczone szkło. Wszystko to mieści się w podmiejskiej dzielnicy, która naprawdę wygląda na najbardziej zdewastowaną w najgorszy możliwy sposób. Sceny FMV i wiele przerywników pomagają opowiedzieć historię. Jednak sceny FMV nie są tak imponujące jak sceny filmowe z Resident Evil 2. Najciekawiej z nowych lokacji jakie zwiedzamy prezentuje się wieża zegarowa i opuszczone laboratorium. Wracamy przez chwilę też na kultowy komisariat znany z dwójki, gdzie wiele pomieszczeń jest zablokowaych i nie ma co tam robić. Jak zwykle dźwięk ponownie odgrywa ogromną rolę w budowaniu klimatu. Kroki, skrzypienie drzwi, okien i ogólne efekty dźwiękowe z odrobiną dramatycznego fortepianu tu i ówdzie współpracują tworząc fajną atmosferę. Muzyka jest przyzwoita, ale daleko jej do wybitnego soundtracku z dwójki, który znacznie lepiej buduje grozę. W grze niestety jest tylko jeden scenariusz, a nie dwa jak w poprzednich częściach więc gra jest o połowę krótsza.
Podsumowanie. Jest to solidny sequel będący słabszym bliźniakiem perfekcyjnej dwójki, która jednak robi znacznie większe wrażenie klimatem, postaciami, filmowością, soundtrackiem. Do tego dwójka lepiej straszy, ma dwa świetne scenariusze z fajniejszymi postaciami, nie posiada irytującego Nemesisa i nie potrzebowała tych kilku pomysłów wdrożonych do Re3, które zostały przekopiowane z Dino Crisis. Trójka postawiła głównie na bieganie po ulicach miasta więc nie jest skupiona na poruszanie się po klaustrofobicznych pokojach i korytarzach jak w jedynce w rezydencji i w dwójce na komisariacie, gdzie dzięki temu uzyskano cięższy klimat grozy. Trzecia cżęść stawia przede wszystkim na akcję i poza Nemesisem nie wywołuje tak mocnego dreszczyku emocji jak poprzednicy, dlatego z trylogii dla mnie jest najsłabsza. Trójkę przeszedłem trzy razy, a dla porównania dwójkę kilkanaście razy. Obecnie najładniejszą i zarazem najlepszą wersję gry uzyskamy przez dogranie Seamless HD Project, bo dzięki temu mamy wysoką rozdzielczość, mocno poprawione tła, lepsze tekstury postaci i potworów, zremasterowany dźwięk i filmy.
https://www.youtube.com/watch?v=6PD5KiRhMbY&ab_channel=D%27Flayer

Resident Evil 3: Nemesis - recenzje graczy