Comanche: Maximum Overkill

Przed przystąpieniem do właściwej rozgrywki, Comanche: Maximum Overkill pozwala stworzyć wirtualnego pilota, na którego koncie zapisywany będzie nie tylko osiągnięty wynik punktowy, ale również statystyka zaliczonych i niezliczonych zadań. Produkt oferuje dwie kampanie składające się łącznie z dwudziestu scenariuszy. Pierwszy zestaw misji – treningowy – pozwala zapoznać się ze śmigłowcem i nie zmusza gracza do karkołomnych wyczynów za sterami Comanche’a. W drugiej kampanii, która nosi nazwę Maximum Overkill, pilot zostaje już wrzucony na głęboką wodę. Zadania są tu zdecydowanie trudniejsze i wymagają bardzo dobrej znajomości możliwości obsługiwanej maszyny.

Większość misji występujących w grze związana jest z niszczeniem wskazanych przez dowództwo obiektów – mogą być to zarówno cele powietrzne (inne śmigłowce), jak i naziemne (czołgi, wozy opancerzone). Do eksterminacji wrogów służy kilka rodzajów broni, m.in. działka Vulcan i rakiety Hellfire. W niektórych scenariuszach można dodatkowo skorzystać z usług skrzydłowego, który na rozkaz zaatakuje wybranego przeciwnika.

Comanche: Maximum Overkill charakteryzuje się znakomitą grafiką w niskiej rozdzielczości, z możliwością redukcji detali w przypadku słabszych konfiguracji sprzętowych (powszechne dziś rozwiązanie, kiedyś należało do rzadkości). Oprócz tradycyjnego widoku z kokpitu, w grze dostępne są ujęcia z innych kamer, również tych położonych na zewnątrz śmigłowca. Na uwagę zasługuje oprawa dźwiękowa programu, która składa się z utworów muzycznych, rozmaitych odgłosów oraz kwestii mówionych.

Autor opisu gry: Krystian Smoszna