Jak wypowiedzieć wojnę? | Militaria w Crusader Kings II
Aktualizacja:
Jak wypowiedzieć wojnę?
Wojna to jeden z najważniejszych elementów każdej gry strategicznej. Chociaż w Crusader Kings II nie ma ona aż takiego znaczenia, jak u konkurencji, to jednak należy poświęcić jej zagadnieniom wiele uwagi. Średniowieczna sztuka wojenna wraz z jej arkanami została w grze odzwierciedlona z zaskakującą pieczołowitością. Niestety, jak to z symulacjami bywa, wierność realiom przysporzyła wielu problemów dzisiejszym graczom. Najwięcej wątpliwości sprawia sam akt wypowiedzenia wojny - wymaga on bowiem dobrego uzasadnienia (casus belli). Aby uzyskać tego typu pretekst, można zdecydować się na jedną z kilku możliwości, które zostały opisane poniżej.
Fałszerstwo dokumentów
To najprostsza metoda, polegająca na wysłaniu kanclerza na wrogi teren i uzurpowanie sobie władzy. Czynność ta została opisana w rozdziale Rada (Council): Kanclerz (Chancellor). Minusem tego rozwiązania jest to, że przy jego pomocy można przejąć najwyżej jedno hrabstwo.
Święta wojna (krucjata)
Jeśli ojciec święty wypowiedział komuś świętą wojnę, wszyscy chrześcijańscy monarchowie zyskają powód do wojny przeciwko celowi krucjaty. Dodatkową zaletą tego rozwiązania jest fakt, że w razie wygranej krucjaty zdobywa się szacunek papieża oraz 500 punktów wiary. Szczegółowo zostało to opisane w rozdziale Religia: Krucjata.
Prawo de jure
Jeśli gracz posiada uzasadnione prawa do danej włości, a nie posiada jej, może podjąć wojnę w celu jej odzyskania. Tego typu prawa (claimants) można uzyskać, jeśli postać jest jednym z prawnych dziedziców danego terytorium, lub też włość została odebrana jej rodzicom. Ponadto, jeżeli jakieś hrabstwo opuściło ostatnio królestwo gracza, może on podjąć walkę o jego odzyskanie.
Innym argumentem, dzięki któremu można wypowiedzieć wojnę, jest integralność państwa. W ramach prawa do całego królestwa de jure, posiadacz jego korony może zawalczyć o włości pozostające poza jego władzą (patrz filtr w prawym dolnym rogu ekranu). Dodatkowym środkiem może być uzurpowane prawo do jakiegoś terenu. Przykładowo, jeśli gracz zawłaszczył sobie prawa do Wielkopolski (księstwo), automatycznie zyska casus belli przeciwko wszystkim terenom przynależnym de jure temu księstwu, a które nie znajdują się obecnie w jego obszarze (np. hrabstwo Poznań). O tym, kiedy jest to możliwe, informuje specjalny komunikat - trudno go nie zauważyć.
Intrygi
Zarówno gracz, jak i jego podwładni mogą wypowiadać dzięki spiskom. Jeśli w zakładce Intryg u góry ekranu pojawi się spisek mający na celu zmianę ustroju, obalenie władcy albo uzyskanie niepodległości, działania te będą wiązać się z wypowiedzeniem wojny. Pamiętać przy tym należy, że cel konfrontacji jest jasno określony i nie da się poza niego wykroczyć. Oznacza to, że jeśli walczy się np. o zmianę ustroju, to w razie zwycięstwa nie uzyska się niczego poza nim (nie licząc oczywiście prestiżu). Niestety, tego typu plany pojawiają się w grze stosunkowo rzadko, w związku z czym gracze nieczęsto mogą z nich skorzystać.
Zgoda na inwazję
Jeśli gracz posiada co najmniej 250 punktów wiary (500 w przypadku cesarza), jest katolickim władcą i nie prowadzi akurat żadnej wojny, może poprosić papieża o błogosławieństwo w sprawie inwazji na inny, chrześcijański kraj. Zwycięstwo w tego typu wojnie pozwoli graczowi przejąć całą domenę pokonanego wroga, jednak z dwoma zastrzeżeniami: po pierwsze, przeciwnik musi posiadać więcej włości niż agresor, a po drugie, całość operacji i tak zależy od widzimisię Ojca Kościoła (zwykle jest on niechętny tego typu prośbom).
Atak na ekskomunikowaną postać
Jeżeli jakiś władca został wyklęty przez papieża, każdy szanujący się katolik może wypowiedzieć mu wojnę. Jest to o tyle komfortowe, że jeśli gracz cieszy się sporym poparciem głowy kościoła, to może poprosić ją o nałożenie ekskomuniki na dowolną postać. Szerzej zostało to opisane w rozdziale Religia: Podstawy.
Prawo wasali do ziemi
Jeżeli któryś z poddanych gracza posiada prawo do jakiegoś terytorium, to można zgłosić jego roszczenia i wypowiedzieć obecnemu posiadaczowi wojnę. Zaznaczyć przy tym należy, że w przypadku zwycięstwa w takiej konfrontacji zdobyczne tytuły przechodzą na wasala, a nie na gracza. Z tego względu interwencja nie zawsze jest opłacalna - i to mimo wdzięczności podwładnego. Z drugiej strony - jest to bardzo wygodny sposób, ponieważ nie wymaga zbyt wiele starań. Wystarczy zaprosić na swój dwór któregoś z dziedziców spornego terytorium (Invite to Court w opcjach dialogowych), nadać mu jakiś mniejszy tytuł (aby uzależnić go od gracza) a następnie wypowiedzieć w jego imieniu wojnę. O ile zdobyte przez uzurpatora tytuły nie będą równe tytułom gracza, zyska on nowego podwładnego z całym jego terytorium.
Wojna z niewiernymi
Jeśli wolą gracza jest wypowiedzenie wojny niewiernym, nic nie stanie na jego przeszkodzie - może to zrobić w każdej chwili. Innowiercy nie są chronieni żadnym prawem, w związku z czym zagarnianie ich ziem jest całkowicie bezkarne. Po zwycięstwie należy jednak pamiętać o tym, by nawrócić pogańską prowincję - niewierni lubią się buntować.
Obrona wiary
Najmniej opłacalnym ze wszystkich rodzajów wojny jest z pewnością walka w obronie wiary. Władcy decydujący się na przyłączenie do oporu wobec Islamu ryzykują bardzo wiele, a zyskać mogą jedynie prestiż i punkty wiary. Nie zdobywa się w ten sposób żadnych terytoriów.
Wojna o niepodległość
Jeśli gracz jest zależny od jakiegoś władcy, zawsze może wypowiedzieć mu posłuszeństwo i zawalczyć o swoją suwerenność. Należy przy tej opcji bardzo uważać, ponieważ zwykle monarchowie posiadają więcej wojsk, niż gracz - warto więc zabezpieczyć się odpowiednimi sojuszami.
Przejęcie korony
Jeśli jest się zależnym od jakiegoś suwerena, to można podjąć się zamachu stanu (poprzez wypowiedzenie wojny). Jeśli powstańcy wygrają, obecny władca zostanie obalony, a na jego miejscu zasiądzie postać kierowana przez gracza lub prawny następca tronu (należy więc bardzo uważnie przeczytać cele wojny!). Jest to bardzo problematyczny sposób na zdobycie władzy, wymaga bowiem poprowadzenia naprawdę błyskotliwej kampanii wojennej (monarcha zwykle posiada wiele wojska). Poza tym, zwykle bardziej opłaca się nasłać na władcę skrytobójców, niż toczyć przeciw niemu wojnę.
0
Komentarze czytelników
Saed Konsul
Poradnik z 20 marca a ciągle jest informacja, że "niedługo pojawi się na serwisie informacyjnym i będzie dostępny
bezpłatnie przez 14 dni dla wszystkich czytelników". Może by tak w końcu udostępnić, to ktoś by przynajmniej skorzystał...?
mrjinks Legionista
Kupiłem tą gierkę ostatnio, ciekawa i dosyć skomplikowana. Mogę przeglądać poradnik.
zanonimizowany33961 Generał
"Nigdy nie wiadomo, jakie dziecko zostanie narodzone – jest to generowane losowo na chwilę przed rozwiązaniem. Wynika z tego, że warto więc zapisać grę chwilę wcześniej i doczytywać, aż urodzi się właściwy potomek." - przez takie porady gra traci cały smak... porada bardziej do sekcji cheats & tricks...
Eruno Junior
Czekamy na aktualizację bo jest sporo nowych mechanik
GoldtrikeRises Junior
beznadziejny poradnik. Nic nie wyjaśnia
Zabrania się kopiowanie jakichkolwiek obrazków, tekstów lub informacji zawartych na tej stronie. Strona nie jest powiązana i/lub wspierana przez twórców ani wydawców. Wszystkie loga i obrazki są objęte prawami autorskimi należącymi do ich twórców.
Copyright © 2000 - 2025 Webedia Polska SA wszelkie prawa zastrzeżone.