Ostatniej nocy w Soho (Last Night in Soho). Najlepsze nowe filmy 2021 roku
- Najlepsze nowe filmy 2021 roku
- Na rauszu (Druk)
- Space Sweepers (Seung-ri-ho)
- Jeden gniewny człowiek (Wrath of Man)
- Armia umarłych (Army of the Dead)
- Nomadland
- Mitchellowie kontra maszyny (The Mitchells vs. The Machines)
- Godzilla vs. Kong
- Spider-Man: Bez drogi do domu (Spider-Man: No Way Home)
- Matrix Zmartwychwstania (The Matrix Resurrections)
- Diuna (Dune)
- Ostatniej nocy w Soho (Last Night in Soho)
- Zielony Rycerz. Green Knight (The Green Knight)
- Free Guy
- Legion samobójców: The Suicide Squad (The Suicide Squad)
- Kurier Francuski z Liberty, Kansas Evening Sun (The French Dispatch)
- Pogromcy duchów. Dziedzictwo (Ghostbusters: Afterlife)
Ostatniej nocy w Soho (Last Night in Soho)
- Co to: lśniące blaskiem neonów, blichtrem mody retro i osobowością Anyi Taylor-Joy kino grozy, które pokochają nie tylko miłośnicy koszmarów
- Reżyser: Edgar Wright
- Gdzie obejrzeć: niestety w momencie pisania tego tekstu film nie był dostępny ani w kinach, ani w Internecie
Jak sam nie jestem fanem horrorów, tak muszę przyznać, że Ostatniej nocy w Soho wyłamuje się z tej reguły. I to bynajmniej nie ze względu na osobę reżysera. Edgar Wright nakręcił dwie produkcje, które obejrzałem z przyjemnością: Hot Fuzz i Baby Drivera.
Najnowsza produkcja uznanego (nawet jeżeli przeze mnie niedocenianego) twórcy traktuje jednak siebie samą poważnie i trudno jest, by widzowie czynili inaczej. Wright nie boi się mieszać gatunków, a jego kino grozy pełne jest flirtu z młodzieżowym romansem i komedią. Ostatniej nocy w Soho to nie jest film, na którym przez cały seans miałem ciarki, a paznokcie obgryzłem do kości, a mimo to jest w nim coś przyciągającego. W dzisiejszych czasach cenię sobie dzieła, które umiejętnie szafują popkulturowymi kalkami. A w Soho Wright robi to naprawdę genialnie.
Jednym z głównych powodów, dla którego warto sięgnąć po ten obraz, jest kreacja bohaterki Anyi Taylor-Joy. To właśnie od niej zależy cały klimat produkcji. W zależności od tego, w jakim akurat znajduje się stanie, świat dookoła zmienia się i wiruje, zatrzymuje się bądź toczy się powoli jak walec. Nie byłem największym fanem tej aktorki po jej występie w Gambicie królowej, lecz zmieniłem całkowicie zdanie po popisie, jaki dała u Wrighta. Styl narracji w Soho jest całkowicie zależny od osobowości głównych postaci – taki zabieg, podobnie jak zwykle ma to miejsce u tego reżysera, niesie ze sobą spore ryzyko. Na szczęście tym razem Taylor-Joy udało się unieść presję, a przy tym ponieść cały przedstawiony w filmie Londyn.
ZBYT PRAWDZIWY HORROR
Przy okazji omawiania obrazu Edgara Wrighta warto skupić się na nowej produkcji Ridleya Scotta, Domu Gucci. Film miał ogromny potencjał, który dodatkowo podkręcała doborowa ekipa aktorska z Lady Gagą i Adamem Driverem na czele. Ostatecznie jednak Scott zaskoczył in minus – mimo że reżyser Gladiatora stworzył niesamowity klimat, to sama fabuła, a raczej właściwie narracja, nie dźwignęła ciężaru gatunkowego intrygi w rodzinie sławnego projektanta mody. Szkoda, ale wciąż warto obejrzeć!