Silent Hill. Gry, w które chcemy zagrać na PlayStation Classic

• Gry, w które chcielibyśmy zagrać na PlayStation Classic
• Resident Evil 3: Nemesis
• Silent Hill
• Tomb Raider 2
• Spyro 2: Gateway to Glimmer
• Tony Hawk’s Pro Skater 2
• Crash Bandicoot: Warped
• Gran Turismo

Silent Hill

Choć pierwsze gry z serii Resident Evil zdecydowanie potrafią przyspieszyć bicie serca, osiągają to dzięki tanim zagrywkom rodem z horrorów klasy B – zombie wyskakującym z niespodziewanych miejsc czy atakom coraz bardziej zmutowanych stworów. Silent Hill podchodzi do grozy bardziej subtelnie, zaprzęgając do pracy wyobraźnię gracza i sprawiając, że najbardziej boimy się nie tego, co widzimy, tylko tego, co może czaić się gdzieś w nieprzeniknionej mgle i ciemnościach.

W grze wcielamy się w Harry’ego Masona, który eksploruje ulice tajemniczego miasteczka Silent Hill w poszukiwaniu zaginionej przybranej córki. Nie trzeba dużo czasu, by odkryć, że z tym spowitym mlecznymi oparami miejscem jest coś nie tak – a zdeformowane stworzenia, jakie spotykamy po drodze, okazują się najmniejszym z czyhających na nas zagrożeń. Choć grafika tej produkcji nie zniosła najlepiej próby czasu, tytuł i tak pozostaje jednym z najstraszniejszych horrorów w historii gier komputerowych – wyjątkowa ścieżka dźwiękowa oraz sprytne sztuczki psychologiczne nadal skutecznie stymulują nasze umysły, sprawiając, że każdy krok naprzód w tym świecie przeraża.

Syphon Filter

Historia zna wiele przypadków, gdy młode studio, uginając się pod ciężarem własnych ambicji, zamiast planowanego hitu wypuszczało totalny niewypał albo w ogóle upadało w trakcie produkcji, nie mogąc poradzić sobie z piętrzącymi się problemami. Taki los omal nie spotkał autorów gry Syphon Filter, którzy wymyślili sobie hybrydę skradanki i pozycji akcji. Tworząc ją, co rusz natrafiali na kolejne kłopoty wynikające z własnego niedoświadczenia oraz braku wzorców, z których mogliby czerpać inspiracje.

Ostatecznie grę udało się jednak ukończyć, a trud się opłacił – mimo raczej banalnej warstwy fabularnej produkcja ta robiła spore wrażenie rozgrywką łączącą cichą eksterminację wrogów rodem z Metal Gear Solid z typowymi sekwencjami akcji. Również dziś pokonywanie poziomów umiejscowionych m.in. w Kazachstanie i Waszyngtonie bawi dzięki dużemu arsenałowi broni oraz przyzwoitej (a w tamtych czasach – niemal rewolucyjnej) sztucznej inteligencji oponentów.