PMDG 737: Kołowanie i start - taxi i takeoff Microsoft Flight Simulator 2020 poradnik, porady
Na tej stronie poradnika opisujemy kołowanie (taxi) i start (takeoff) w PMDG737. Wyjaśniamy jak kołować do pasa i wystartować samolotem PMDG737 w MSFS.
Ostatnia aktualizacja: 31 stycznia 2023
Kolejne etapy każdego lotu to kołowanie do pasa i start. W tym rozdziale dowiecie się, jakie niezbędne czynności należy wykonać przed kołowaniem (taxi), jak przygotować samolot do startu (takeoff) i na co trzeba najbardziej uważać podczas startu. Opisujemy również niezbędne czynności tuż po starcie i oddanie kontroli nad samolotem autopilotowi.
Kołowanie (Taxi)
Ustawcie przełączniki PROBE HEAT na dolną pozycję ON. Systemy Anti-Ice na skrzydłach i silniku włącza się tylko, gdy jest bardzo zimno na zewnątrz i istnieje ryzyko oblodzenia.
Włączcie światła do kołowania TAXI oraz do skrętów RUNWAY TURNOFF.
Zwolnijcie hamulec postojowy.
Używając steru kierunku bądź tillera w zależności od posiadanego sprzętu, rozpocznijcie kołowanie w stronę pasa. Wystarczy zwiększyć obroty silnika do ok. 40-50% by samolot zaczął się toczyć. Po tym można je zredukować z powrotem do Idle, by nie przekroczyć bezpiecznej prędkości, zwłaszcza w czasie skręcania.
Drogę do pasa można odczytać z mapy lotniska, usłyszeć od kontrolera z wieży po wysłaniu prośby o zgodę na kołowanie albo ostatecznie wspomóc się widokiem zewnętrznym pod klawiszem END. Więcej informacji na temat kołowania znajduje się w poradniku do Microsoft Flight Simulator i rozdziale Latanie dla zaawansowanych - Kołowanie na pas startowy.
Zatrzymajcie się przed wjazdem na pas i zaciągnijcie hamulec postojowy. Właściwą pozycję można rozpoznać po tym, kiedy linia stopu pojawi się w bocznym oknie. Dziób i przednie koło będą wtedy we właściwej odległości od linii stopu.
Start (Takeoff)
Włączcie automatyczną przepustnicę Auto Throttle ustawiając przełącznik A/T na górną pozycję ARM. Zielona dioda zaświeci się. Włączcie tryb autopilota LNAV.
LCtrl + 4. Na cokole ustawcie transponder na pozycję nadawania TA/RA i właściwy kod przydzielany w komunikacie radiowym z wieży, jeśli lot ma być śledzony.
Włączcie światła lądowania LANDING LIGHTS, inne też zostają włączone na czas startu.
Podręczna ściąga najważniejszych czynności przed startem jest cały czas przed oczami na wolancie. Warto potwierdzić, że klapy są wypuszczone, a trymer ustawiony według wyliczeń.
Przed ruszeniem na pas warto przy zaciągniętych hamulcach przesunąć przepustnicę do ok. 70% na ułamek sekundy. Jeśli samolot będzie źle skonfigurowany do startu, np. przez brak wysuniętych klap lub wyliczonych prędkości V1, VR, V2, pojawią się czerwone kontrolki TAKEOFF CONFIG.
Po uzyskaniu zgody na start zwolnijcie hamulec postojowy i wjedźcie na pas ustawiając samolot równo na środku. Dla wygody można włączyć powiększenie głównego ekranu instrumentów PFD klikając na nim z wciśniętym lewym ALT-em.
Ustawcie przepustnicę na 40% mocy. Przesuńcie i trzymajcie drążek/wolant maksymalnie do przodu. Chwilę później, gdy samolot zacznie się równo toczyć, ustawcie moc TO/GA. Można to zrobić przesuwając swoją przepustnicę lub kliknąć na oznaczony punkt skrótu w kokpicie. Włączenie TO/GA zostanie potwierdzone zielonym oznaczeniem na ekranie PFD.
W czasie przyspieszania należy pilnować, by samolot nie zboczył na bok pasa, zwłaszcza przy bocznym wietrze. Wszelkie korekty robi się delikatnie sterem kierunku. Równocześnie należy pilnować prędkości.
Jako pierwszy usłyszycie kontrolny komunikat o osiągnięciu granicy 80 węzłów ("eighty knots"). Po nim puszczamy wolant do centralnej pozycji. Można zerkać na ekran PFD, ale lepiej zdać się na słuchanie komunikatów głosowych. Najpierw usłyszycie "V1" (prędkość, przy której można jeszcze przerwać start i wyhamować przed końcem pasa), a za chwilę "ROTATE" - prędkość VR, przy której zaczynacie podrywać samolot w powietrze ciągnąc delikatnie drążek/wolant do siebie.
W 737 bardzo ważny jest kąt poderwania samolotu z pasa. Jeśli zrobicie to pod zbyt dużym kątem, zaliczycie tzw. "tail strike", czyli uderzenie ogonem w pas. Margines błędu i kąt maleje wraz z długością samolotu, Przy dłuższych wersjach, jak 737-800 i 737-900 jest on nieco mniejszy niż w 737-600 i 700. Maleje jeszcze bardziej przy mniejszym wysunięciu klap, np. Flaps 1.
Kąt można śledzić na "drabince", na ekranie PFD. Powinniście oderwać się przy ok. 9-11 stopniach.
Po oderwaniu, jeśli samolot stabilnie nabiera wysokości, usłyszycie komunikat "POSITIVE RATE OF CLIMB". To sygnał, żeby schować podwozie klawiszem G lub klikając na dźwigni w kokpicie.
Wstępne wznoszenie (Initial Climb)
Podczas początkowego wznoszenia nie przekraczajcie kąta 20 stopni. Potwierdźcie zgaśnięcie czerwonych kontrolek podwozia. Po minięciu wysokości 1000 stóp powyżej wysokości npm. lotniska można włączyć autopilota przyciskiem CMD. Zwiększcie też prędkość na panelu autopilota pokrętłem IAS/MACH do ok. 200-220 węzłów. Przy trybie LNAV i CMD samolot sam zacznie kierować się na kolejne punkty nawigacyjne.
Gdy prędkość na PFD osiągnie poziom białego grotu, można zredukować klapy do 1. Gdy dojdzie do zielonego symbolu "1", można schować je całkowicie. Klapy powinny być wsunięte zanim prędkość osiągnie zielony wskaźnik UP.
Na około 1000 stóp przed osiągnięciem pierwszego, wskazanego limitu wysokości można zredukować prędkość wznoszenia ustawiając dolnym pokrętłem VERT SPEED wartość + 800-1000 stóp.
Na tym etapie można zacząć sprawdzać checklistę czynności po starcie. Ustawcie dźwignię podwozia na środkowej pozycji, wyłączcie hamulce Auto Brakes na pozycję OFF.
Ustawcie przełączniki ENGINE START na pozycję OFF.
Wyłączcie światła TAXI i RUNWAY. Światła LANDING wyłączacie po przekroczeniu wysokości 10 tyś. stóp.
Monitorujcie temperaturę powietrza na środkowym ekranie. Jeśli jest poniżej 10 stopni Celsjusza lub za każdym razem, gdy przelatujecie przez chmury, należy włączyć system przeciwoblodzeniowy Anti-ice.
LCtrl + 6. Systemy ANTI ICE silnika (ENG) i skrzydeł (WINGS) znajdują się na panelu Overhead.
LCtrl + 1. Pokrętłem ALTITUDE na MCP ustawcie kolejną wysokość wyznaczoną przez kontrolera lub od razu pułap przelotowy. Włączcie tryb VNAV autopilota - komputer przejmie wtedy sterowanie prędkością i dostosuje wysokość do restrykcji dla danego punktu nawigacyjnego.
Jeśli chcecie bez wyłączania trybu VNAV chwilowo ominąć restrykcje dla danego punktu nawigacyjnego i zmusić samolot do wznoszenia i przyspieszenia do ustawionych na MCP wartości, wystarczy wcisnąć przycisk ALT INTV (Altitude Intervention) dla wysokości i SPD INTV (Speed Intervention) dla prędkości.
W sytuacjach, gdy tryb VNAV nie działa (może się tak stać, gdy nie wszystkie dane, nawet te opcjonalne, nie będą wprowadzone do planu lotu i komputera FMC), należy ustawić prędkość przelotową pokrętłem IAS / MACH i wcisnąć tryb SPEED oraz pokrętłem ALTITUDE wskazywać kolejne etapy nabierania wysokości aż do wysokości przelotowej. Przy wznoszeniu niezbędny jest tryb Vertical Speed V/S i ustawienie tempa wznoszenia np. +1200 (stóp/minutę). Po osiągnięciu zadanej wysokości autopilot automatycznie przejdzie w tryb jej utrzymywania ALTHOLD. W ten sposób należy przejść przez kolejne restrykcje wysokości w początkowych punktach trasy.
Po osiągnięciu wysokości przejściowej Transition Altitude należy przestawić wysokościomierz na standardowe ciśnienie, wciskając pokrętło oznaczone: STD.