UFO Aftershock: Osiem zasad walki
Aktualizacja:
Osiem zasad walki
Najważniejsze rady, które ułatwiają przechodzenie misji taktycznych, można skrócić w ośmiu punktach.
1) Bądź mobilny.
Bardzo często wycofanie się spod ostrzału, czy szybki skok za róg budynku mogą uratować całą grupę. Pamiętaj - twoi ludzie są szybsi od niemal wszystkich wrogów, jakich spotkasz. Dlatego jeśli wypadniesz dwoma żołnierzami na czterech obcych, lub gdy mutanci niebezpiecznie się zbliżą - od razu dawaj "wsteczny". Wrogowie wtedy rozłażą się - część rusza w pościg, część nie. Możesz odbiec na nowe pozycje strzeleckie (np. wzgórze), lub schować się za czymś i urządzić zasadzkę. Wykorzystaj swoją przewagę mobilności.
Warto żebyś przy tym pamiętał, że zastosowany w UFO: Decydujące Starcie system obliczania celności działa bardzo skokowo. Jeśli wróg ma 75% szans na trafienie, to jeśli cofniesz się ledwie dwa pola, jego celność może spaść nawet do 25%.
2) Koncentruj siły.
Samotny komandos może bardzo łatwo i szybko zginąć - przeciwnicy przemieszczają się grupami, a trzy śluzogwiazdy, czy czterech Retikulan potrafi w krótkim czasie zadać znaczną liczbę obrażeń. Powinieneś więc poruszać się po mapie dwu-trzy osobowymi oddziałami. Wyjątek można zrobić dla zwiadowcy, lecz nawet on nie powinien wychodzić daleko poza skuteczny zasięg reszty oddziału.
Nie rób dużych grup. Choć to łatwe i skraca czas wykonywania zadań, nigdy (poza wyjątkowo prostymi misjami) nie powinieneś poruszać się naraz sześcioosobową bandą. Jedna rakieta, czy granat położy wtedy pokotem wszystkich ludzi. Na dodatek gdy napotkają wroga, stracisz kilka sekund na rozstawienie ich tak, by nie zasłaniali sobie linii ognia.
Jeśli chcesz gdzieś mieć znaczną siłę, to zamiast dużej grupy, stosuj dwie grupki dwu-trzy osobowe, które idą w niedużych odstępach od siebie. W ten sposób żołnierze nie będą sobie przeszkadzać, a na dodatek wykryją wrogów w szerszym promieniu, niż robiliby to skupieni w jednym miejscu.
3) Często obserwuj.
W walce liczy się każda sekunda. Bronie zadają duże obrażenia i są szybkostrzelne, a na dodatek często po trafieniu cel zostaje ogłuszony i nie może odpowiedzieć ogniem. Z tej przyczyny bardzo ważne jest, żebyś to ty strzelał pierwszy. Dlatego właśnie ZAWSZE warto kończyć sekwencję rozkazów rozkazem obserwacji. Poruszaj się po polu walki skokami, na każdej nowej pozycji obserwując chwilę, czy skądś nie zaczną wypełzać obcy.
Obserwujący żołnierz nie musi podnosić do oka broni, nim strzeli - daje mu to pół sekundy przewagi nad przeciwnikiem. Uwierz: to duża przewaga. Nie przejmuj się przy tym kierunkiem, w który zwrócony jest obserwujący. Jeśli obrót jest fragmentem akcji strzału, to nie kosztuje ani ułamka sekundy! Dlatego właśnie nigdy nie obracaj się ręcznie - to strata czasu. Po prostu wskaż żołnierzowi cel i zapomnij o reszcie. Gdy rozkażesz komuś ostrzelać wroga podchodzącego z tyłu, to jeszcze w chwili obracania się nad żołnierzem będzie szedł pasek celowania.
 | Tych troje komandosów wie, że broń gotowa do strzału często ratuje życie. Szczególnie w wąskich korytarzach, gdy wróg może się pojawić nagle tuż obok i liczy się tylko to, kto szybciej naciśnie cyngiel. |
3) Urządzaj zasadzki.
Przeciwnicy, z którymi będziesz walczyć, są dość głupi i naiwni. Choć kultyści, czy Wargoci potrafią czasem zaskoczyć przemyślaną akcją, to z reguły nawet oni padają ofiarą prostej taktyki wywabiania. Jeden żołnierz, który wejdzie w ich pole widzenia i raz strzeli, potrafi sprowokować całą grupę do pójścia za sobą. Dlatego właśnie przez całą grę świetnie sprawdza się taktyka zasadzek. Wystarczy ustawić przy drzwiach do budynku, czy za rogiem ekipę powitalną ze strzelbami, a potem wypuścić wabia. Tą samą taktyką możesz wyciągać kolejne grupki przeciwników np. w okolice wzniesienia, na którym siedzi gromadka strzelców wyborowych.
Kolejni kultyści wybiegali z domu tylko po to, by wpaść pod ostrzał dwóch AK47 oraz SPAS-12. Ciekawe ilu jeszcze nabierze się na tą sztuczkę?
4) Bez przerwy kontroluj tryb ognia.
Większość zgonów w drużynach mniej doświadczonych graczy jest spowodowana tym, że zapominają oni o ciągłej manipulacji trybami strzału. Strzelanie z celowaniem na krótkim dystansie, czy prucie seriami przy szansie trafienia 20% to poważne błędy, których należy się strzec. Jeśli w pierwszych misjach mutanci zawsze dochodzili do twoich szeregów, to najprawdopodobniej właśnie tak robiłeś.
Z reguły masz do dyspozycji cztery możliwości prowadzenia ognia: celowane i niecelowane serie oraz celowane i niecelowane strzały pojedyncze. Seria znacznie zwiększa szybkostrzelność broni, zaś brak celowania - prędkość z jaką wypełnia się pasek "przygotowania do strzału". Jako że podstawowym celem walki jest ulokowanie w przeciwniku największej ilości ołowiu w najkrótszym czasie, należy pilnować, by żołnierze strzelali w najszybszym trybie, jaki jest możliwy na danym dystansie.
Gdy na ekranie zacznie się walka, od razu przełącz na najwolniejszy upływ czasu. Z początku przeciwnik jest daleko, więc będziesz pewnie strzelał z celowaniem. Jednak za każdym razem, gdy wróg przejdzie kilka metrów, sprawdzaj czy szanse trafienia pozostałych trybów nie osiągnęły przypadkiem już poziomu 60-70%. Jeśli tak - przełącz tryb.
Kontrola drużyny w trakcie walki polega na jeszcze jednej rzeczy - zmieniaj cel za każdym razem, gdy obcy, do którego żołnierz strzelał, padnie nieprzytomny. Domyślnie ludzie strzelają aż do śmierci przeciwnika, co w większości przypadków jest marnowaniem czasu i amunicji. Dobij rannych strzałami z bliska, kiedy już położysz wszystkich przeciwników.
5) Korzystaj odpowiednio z trzech postaw.
Postawa wyprostowana pozwala szybko przebyć duże fragmenty mapy - co często jest bardzo potrzebne. Jednak wszędzie, gdzie można się spodziewać przeciwnika, warto chodzić w postawie przykucniętej. Zmniejsza to dość istotnie wrogie szanse trafienia. Ufoki zawsze chodzą sztywno, jakby połknęły kije - nie bierz z nich przykładu.
Czołganie z kolei bywa przydatne w zasadzkach - przeciwnik zobaczy cię dopiero w ostatniej chwili, a na dodatek będzie mu znacznie trudniej trafić, podczas gdy ty trafisz łatwiej. Trzeba jednak pamiętać, że ta pozycja potrafi być niebezpieczna. Czasem po prostu trzeba szybko uciec spod ostrzału - kiedy np. okaże się, że grupa znalazła się w zasięgu ognia kilku snajperów. Zanim leżąca na ziemi postać wstanie i zdoła uciec, z reguły jest już martwa. Stąd tej postawy należy używać rozważnie.
6) Wiedz więcej niż przeciwnik.
Staraj się zawsze wiedzieć gdzie jest wróg i skąd nadchodzi. Niech w grupie będzie jeden-dwóch dobrych obserwatorów, psionik i cały sprzęt zwiadowczy, jakiego tylko możesz używać. Jeśli będziesz wykrywać ufoków szybciej, niż oni ciebie - masz w kieszeni połowę sukcesu. Pierwszy strzelasz, pierwszy zabijasz, sam decydujesz gdzie będziesz czekać na wrogów.
7) Dbaj o ludzi.
Życie żołnierzy jest bezcenne - wyszkolenie odpowiedniej klasy specjalistów zajmuje bardzo dużo czasu. Dlatego właśnie ciężej rannych trzeba bezwzględnie wycofywać na tyły, a nieprzytomnym udzielać natychmiastowej pomocy. Wróg ma w zwyczaju dobijać rannych, więc nie pozwól im leżeć zbyt długo na ziemi. Stanie się to jeszcze ważniejsze, gdy otrzymasz możliwość reanimacji - można jej bowiem używać tylko kilka chwil od zgonu.
8) Pamiętaj o możliwości atakowania terenu.
Nie musisz widzieć przeciwnika, żeby go trafić. Wystarczy, że wiesz gdzie jest i strzelisz tam w ziemię bronią o odpowiednim polu rażenia. Przykład: jeśli w trakcie misji przeciw kultystom zmasakrowała cię grupa cyborgów, która wyszła z jakiegoś budynku, to powtarzając misję poślij im wpierw przez okno parę rakiet (lub granatów). Z okienka wiadomości dowiesz się czy i jak bardzo im zaszkodziłeś. Brudna, ale skuteczna sztuczka.
Pamiętaj też, że nadzwyczaj silne bronie (jak np. karabin ultradźwiękowy) potrafią wybijać dziury w ścianach. Można tego użyć na swoją korzyść, robiąc boczne wejście do silnie bronionego budynku.
0
Komentarze czytelników
zanonimizowany323093 Pretorianin
Można się przyczepić do opisu pierwszej fazy - poradnik zakłada chyba bardzo fajtłapowatego gracza - bez większego wysiłku można opanować cały świat na tydzień przed przybyciem wargothów ( no może nie na najwyższym poziomie trudności).
Widać, że poradnik był pisany przed patchem 1.1 - "poprawki" w tłumaczeniu wypełniłyby kolejną stronę. Chociaż za największą wadę uważam polskiego dystrybutora: dostawa trwa koszmarnie długo, na maile nie odpowiada w ogóle a mając oryginał gram z pirata, bo chociaż da się go odpalić ze skutecznością około 90%, przy jakiś 10% dla oryginału.
zanonimizowany45782 Legend
Ja nie mam prawie żadnych problemów z oryginałem i patchem 1.2
Dobrze było - w moim wypadku - włączyć opcję "wymuś stary tryb VA", cokolwiek by to nie znaczyło, zlikwidowało problemy z teksturami, bez widocznego uszczerbku dla grafy. Oczywiście wgrałem też cukierka i gra chodzi bez płyty.
zanonimizowany273292 Pretorianin
Znalazłem zabawną wpadkę autora poradnika.
Pojawia się tam rozdział [Walka taktyczna] "Osiem zasad walki".
Ale znaleźć można dwukrotnie trzecie zasady ("często obserwuj" i "urządzaj zasadzki").
Toteż zasad powinno być w sumie raczej dziewięć.
Ale to pikuś.
piotreksik23 Konsul
Wszystko fajnie opisane, ale ta gra okazała się ponad moje siły. jest tak dłuuuugggggggaaaaaaa, że po prostu nie dałem rady i w pewnym momencie zanudziłem się na śmierć. Doszedłem do rozpoczęcia budowy statku kosmicznego, ale jak przeczytałem, że są jeszcze tryliony misji to się poddałem.
Problem tej gry to sztuka dla sztuki. Gra jest tak łatwa, a Ziemię zdobywa się absolutnie bez żadnych problemów (grałem poziom 3/4), a to powoduje, że po jakichś 300 misjach (to już nie liczba z kosmosu) zwyczajnie odechciewa się siekać wszelkiego rodzaju plugastwo. Sztuka dla sztuki zaś, bo raczej nie ma większego znaczenia jaki sprzęt bierzemy na misje. Walić można wszystkim - i snajperkami i minami i granatami i pistoletami. W efekcie ta "wojna" wygląda na sieczkę. W starym UFO zołnierz mający 4 trafienia był superbohaterem, tu statsy moich żołnierzy to 297 misji - 350 zabitych.
W efekcie, bywało, że misje przechodziłem na chama, szybko starałem się biegac po planszy, aby tylko jak najszybciej ją zakończyć. Żadnej taktyki, po prostu na huraa i walimy równo jak coś zobaczymy. I co śmieszniejsze, przynosiło to efekty. Niestety, nie wystawia to grze dobrej cenzurki.
Jestem pod wrażeniem, że autorowi chciało się grę przechodzić jeszcze raz. Musi być bardzo cierpliwym człowiekiem, choć miejsce, do którego doszedłem przy Aftershock wskazuje że też nim trochę jestem. Winszuję.
Zabrania się kopiowanie jakichkolwiek obrazków, tekstów lub informacji zawartych na tej stronie. Strona nie jest powiązana i/lub wspierana przez twórców ani wydawców. Wszystkie loga i obrazki są objęte prawami autorskimi należącymi do ich twórców.
Copyright © 2000 - 2025 Webedia Polska SA wszelkie prawa zastrzeżone.