Dead State

Duża część zabawy kręci się wokół relacji ze sprzymierzeńcami, czyli postaciami, które dołączyły do naszej grupy na własne życzenie lub zostały do tego namówione. Każdy sojusznik zaprojektowany został jako pełnokrwista postać, z własnym charakterem i motywacją. Gra wymaga od nas ciągłego dbania o morale oraz lojalność podległych nam ludzi. Gracze muszą zachowywać się jak prawdziwi przywódcy, wydawać rozkazy, rozdzielać zadania, zdobywać sympatię innych postaci, wypełniać zadania mające na celu podniesienie ocalałych na duchu, a także dbać o dostarczenie grupie wszystkiego, co potrzebne do przeżycia. Oczywiście, podobnie jak w świecie rzeczywistym, nigdy nie uda nam się zadowolić wszystkich. Podejmowane decyzje w sposób dynamiczny wpływają na stosunki panujące w naszym schronisku. Pojawiają się też inne grupy ludzi i ponownie to nasze działania decydują o tym, jak przebiegają z nimi interakcje. Niektóre osoby da się przekonać do współpracy, inne stają się wobec nas agresywne.

Walka rozgrywana jest w systemie turowym. Duży wpływ na jej przebieg mają nie tylko umiejętności naszych postaci, ale także osobowość i stan psychiczny bohaterów. Przykładowo, jeśli nakażemy jakiemuś nieszczęśnikowi wbiegnięcie w tłum zombie, to zapewne spanikuje i ucieknie. Tu również istotne są relacje, jakie ukształtujemy z podopiecznymi. Niektórzy towarzysze broni po dłuższym czasie zaczną nas darzyć takim szacunkiem, że zaryzykują własne życie, by ratować nasze. W czasie walki możemy zresztą wykorzystywać również same zombiaki, na przykład wabiąc je hałasem do miejsca, gdzie znajduje się wroga nam grupa ludzi. Oczywiście, taka strategia jest bardzo ryzykowna, zwłaszcza, że każdy zabity przez nieumarłego sam przeobraża się w chodzącego trupa.

Ciężko zranieni członkowie drużyny stają się zombie także wtedy, gdy nie otrzymują regularnych porcji antybiotyków. Lekarstwa stanowią towar mocno deficytowy, więc nieraz jesteśmy zmuszeni do podjęcia decyzji o tym, kogo ocalić, a kogo skazać na śmierć. Takie wybory dramatycznie wpływają na sytuację panującą w całej grupie. Innymi słowy, musimy pobawić się w politykę, by utrzymać porządek wewnątrz schroniska, jednak nawet najwspanialsze umiejętności dyplomatyczne na niewiele się zdadzą, jeśli nie zapewnimy ludziom pożywienia i bezpieczeństwa. Zmusza nas to do częstych eskapad poza mury szkoły, podczas których możemy znaleźć nie tylko jedzenie, ale również przedmioty pomocne w ulepszaniu schroniska.

Autor opisu gry: Adrian Werner