Tyranny

W oczekiwaniu na sequel Pillars of Eternity oferuje grę Tyranny, gdzie wcielamy się w role złego bohatera. Sklecony naprędce RPG zaskakuje mnogością mechanik i pomysłów, ale nie wszystkie można nazwać udanymi.

Moja ocena 6.0Ogólnie na papierze wygląda nieźle. Jesteśmy wysłannikami tyrana na podbite ziemie, a głównym naszym problemem są konszachty polityczne. W praktyce jednak bardzo szybko możemy przyłączyć się do rebeliantów, a obecne władze nie maja z tym problemu sami dając nam wymówki na tacy. Poza tym każdy mieszkaniec walczy o władze bądź przetrwanie. Nie ma tam zwykłych obywateli, co także psuje trochę imersje.Najobszerniejszy Akt II jest nudny, a wstęp i zakończenie mimo że ciekawsze to jednak dość krótkie. Lubię jak umiejętności rosną wraz z wykonywaniem danej czynności tak jak w grach z serii The Elder Scroll. Nabyta wiedza ma wpływ na dodatkowe linie dialogowe, oraz na wydarzenia na trakcie gdzie jest trochę gry paragrafowej. Mechanika magii z początku jest dość uboga, leczy przy poznawaniu kolejnych znaków (sigili) można tworzyć naprawdę satysfakcjonujące kombinacie.Podczas rozmów niektóre zagadnienia uniwersum maja możliwość podejrzenia opisu, co się przydaje bo naprawdę mamy tu sporo dziwacznych nazw zwykłych rzeczy. Dialogi wyróżniają się także portretami ( w różnych opcjach gestykulacji ) rozmówcy w aktualnej zbroi, a pod nim mamy wskaźnik reputacji i przyjaźni . Co z jednej strony jest pomocne, ale gdy spotykamy potencjalnego kompana od razu to wiemy ( przez co traktujemy taką postać polubownie ). Sporym minusem jest tez mała pula potencjalnych towarzyszy bo tylko sześciu.Z słabych mechanik to, kradzież bez konsekwencji i czas który płynie tylko podczas podróży i odpoczynku. W czasie właściwej rozgrywki zegar stoi w miejscu. Długie wczytywanie też daje w kość.No gra jest średnia . Mimo tego ciekaw jestem kontynuacji ponieważ wiele sekretów uniwersum nie zostało wyjaśnione. Jednak raczej szanse są na nią bardzo małe.

22-03-2022.Wybory i ich konsekwencje to fajna sprawa ale walka jakoś nie przypadła mi do gustu. Ciekawa postać rycerza zakutego w zbroi. no i granie złym jest fajne.

Tym czy miało się wyróżniać Tyranny było pewne odwrócenie ról. Tym razem nie mieliśmy ratować świata a wręcz przeciwnie, od samego początku stać po stronie zła. Obietnica została spełniona ale Tyranny to nie tylko ciekawostka pozwalająca spełnić się jako żelazna pięść podbijającego świat tyrana, to też kawał dobrego izometrycznego RPGa choć z paroma wadami.Zalety:1. Wspomniane już odwrócenie ról czyli gramy jako ten zły. Możemy co prawda w pewnym momencie zbuntować się ale i tak nie mamy co liczyć na szczęśliwy finał w rodzaju pokonania głównego złego tego świata. W każdym razie granie po ciemnej stronie mocy było szalenie satysfakcjonujące. Jesteśmy czymś w rodzaju politruka i gestapowca w jednym, z możliwością samodzielnego wydawania sądów na miejscu. Rozsądzamy spory między sojuszniczymi armiami, decydujemy czy spalić zbuntowane wioski czy jedynie wziąć wieśniaków do niewoli, komu darować życie a kogo skazać na śmierć a jeśli już skazujemy na śmierć to czasami decydujemy o tym na jaką. Możemy zabić matkę próbującą bronić swojego dziecka a potem poderżnąć niemowlakowi gardło. Lub kazać to zrobić jednemu z towarzyszy by w ten sposób pognębić go lub wymusić na nim dowód lojalność. I wiele innych. Oczywiście możemy też próbować postępować ludzko nawet w ramach bycia częścią systemu zła. Jesteśmy sędzią i katem. A jednocześnie mamy nad sobą zwierzchników którym musimy się czasem tłumaczyć i przed którymi możemy nawet odpowiadać. Jest to bardzo przyjemne.2. Dużo decyzji do podejmowania, kilka frakcji do których możemy dołączyć. W jednej grze nie zwiedzimy również wszystkich przygotowanych obszarów, musimy decydować gdzie pójdziemy i czym się zajmiemy. Kolejny powód by zagrać drugi raz.3. Całkiem ciekawi i rozbudowani towarzysze. Co prawda nie wiążą się z nimi żadne dodatkowe zadania ale dość często się odzywają a świat na nich reaguje.4. Przyjemna walka z aktywną pauzą i możliwość tworzenia własnych zaklęć. Jest to z jednej strony na tyle proste by łatwo było zrozumieć a z drugiej na tyle skomplikowane by mieć sporo opcji. Dobrze to wymyślili.5. Lokacje które zwiedzamy. Jakoś wyjątkowo przypadły mi do gustu zwłaszcza odpowiednio tajemnicze i rozbudowane lochy.6. Świat gry. Ciekawy geopolitycznie, odpowiednio rozbudowany i z historią. Choć niestety odpowiedzi na wiele pytań nie poznamy. Kim byli twórcy Murów i Wież? Co ma z nimi wspólnego Kyros? Czy mistrzyni szkoły pływów gdzieś dopłynęła czy jednak nie ma innych kontynentów? Czym są i skąd biorą się zmory? Twórcom udało się stworzyć wrażenie autentyzmu świata.7. Muzyka. Choć tylko trochę.8. Spora liczba, jak na tak krótką grę, dobrze wykreowanych postaci. Wady:1. Momentami za długie i mało interesujące dialogi.2. Niewielka liczba przeciwników, walczymy głównie z ludźmi i to często podobnymi typami wrogów.3. Małe lokacje i całkiem długie ekrany ładowania. Fatalne połączenie.4. To zabawa na około 30 godzin, dla mnie to zbyt mało by w pełni się nacieszyć tytułem. Nie wszystko musi być wielkie jak Wiedźmin 3 czy rozwleczone jak Dragon Age: Inkwizycja ale ja wolę jak gra jest nieco dłuższa.

Gra ma potencjał, niestety często jesteśmy zmuszani to absurdalnych wyborów, a wybranie wydaje się sensownej opcji jesteśmy srogo karani. W tego typu grze to duży minus. Wprowadzenie, opisy, dialogi sugerują epickość przygody, niestety sama rozgrywka już taka nie jest, potyczki małych drużyn, małe mapki. Walka raczej nudna AI łatwo przechytrzyć np odbiegając kawałek. Rozwój postaci nieciekawy. 6 bo początkowo mnie wciągnęła.

Z dodatkiem Bastard's Wound, Tyranny jest jednym z najciekawszych klasycznych erpegów, w jakie grałam. Uniwersum jest po prostu fascynujące (mocno kojarzy się z "Innymi pieśniami" Dukaja) i nie można nie docenić tego, jak rządzące nim zasady przekładają się na mechanikę gry. Tyranny jest intrygujące, brutalne, zabawne i świeże - i kończy się na tyle wcześnie, że nie wywołuje uczucia przesytu.

Zdaje się, że mam lepsze zdanie o tej grze niż większość świata. Cóż, w mojej opinii Tyranny wręcz góruje nad Pillars of Eternity – nie może być inaczej, biorąc pod uwagę ciekawszy świat, w którym zawsze wybiera się między jednym złem a drugim, solidną nieliniowość historii czy pogłębionych towarzyszy, którzy tutaj mają realny udział w opowieści. I nie sądzę, żeby w Tyranny było za dużo walki (przynajmniej w stosunku do PoE), gra nie jest też raczej za krótka. Niemniej mogła być lepsza –miejscami widać w niej ograniczony budżet i prujące się szwy: brakujące wybory, fabularne nieścisłości itp.

Trochę gorsza od pillarsów 1 moim zdaniem, zarówno pod względem gameplayu i fabuły, ale sama gra jest świetna, taki poboczny projekt obsidianu w przerwie od pillarsów, a taka perełka powstała, dla fana izometrycznych crpg pozycja obowiązkowaCiekawe czy kiedyś doczekamy się dwójki?