Parszywa trzynastka – 13 najgorszych gier 2016 roku
Rok 2016 zapisał się w kronikach kilkoma spektakularnymi wtopami, więc aż prosi się o jeszcze jedno podsumowanie – oto lista najgorszych tytułów minionych dwunastu miesięcy.
Spis treści
- Parszywa trzynastka – 13 najgorszych gier 2016 roku
- Alekhine’s Gun
- Bus Simulator 16
- Eisenhorn: Xenos
- Shadwen
- Teenage Mutant Ninja Turtles: Mutants in Manhattan
- Mighty No. 9
- Umbrella Corps
- Ghostbusters (2016)
- Polska farma 2017 / Farm Expert 2017
- Clockwork Empires
- RollerCoaster Tycoon World
- „Hity” ze Steama, czyli brak kontroli jakości
- Goście honorowi – największe rozczarowania 2016 r.
Mighty No. 9
- Producent / wydawca: Comcept / Deep Silver
- Gatunek: platformówka 2,5D
- Platformy sprzętowe: PC, PS4, XOne, PS3, X360, PS Vita, WiiU, 3DS
- Data premiery: 21 czerwca 2016 / 2017? (PS Vita, 3DS)
Gdyby komuś przyszło do głowy opracować coś w rodzaju rankingu „obiektywnie najbardziej rozczarowanych grup graczy” w ubiegłym roku, kto wie, czy na prowadzeniu nie znaleźliby się fani twórczości Keijiego Inafune. Ten słynny japoński deweloper, kojarzony powszechnie z serią Mega Man, w ciągu ostatnich kilku miesięcy firmował swoim nazwiskiem dwa dość głośne tytuły – i oba okazały się klapami. O ile jednak ReCore jeszcze jako tako się broni, tak Mighty No. 9 to porażka na całej linii. Porażka tym boleśniejsza, że uczestniczyło w niej ponad 67 tys. darczyńców z Kickstartera, którzy powierzyli studiu Comcept ok. 4 mln dolarów.
Za tę pokaźną sumę dostaliśmy platformówkę, która wygląda jak dzieło grupy średnio rozgarniętych studentów, odznaczających się tyleż wielkimi ambicjami, co niewielkimi zdolnościami. Mighty No. 9 potrafi frustrować nieprzemyślanym i przestarzałym projektem poziomów oraz nieprecyzyjnym sterowaniem, nużyć brakiem świeżych pomysłów i męczyć nijaką stylistyką. Wprawdzie jest to produkt raczej przeciętny niż słaby – ale od gry, za którą stało takie nazwisko jak Inafune, mieliśmy prawo oczekiwać znacznie, znacznie więcej. No cóż, tak to już jest, że gwiazdy z wiekiem bledną i gasną... a Peter Molyneux nie musi być tu wyjątkiem.
