Hejt graczy – 13 niezłych gier, które zostały znienawidzone
Czasem gracze przyznają grom wyższe oceny niż krytycy – a czasem dzieje się zgoła odwrotnie. Postanowiliśmy przyjrzeć się sytuacjom, gdy tytuł jest dobry, a mimo to gracze nie zostawiają na nim suchej nitki.
- Hejt graczy – 13 niezłych gier, które zostały znienawidzone
- Assassin’s Creed: Unity – gra zgilotynowana, potem zrehabilitowana
- Baldur’s Gate: Siege of Dragonspear – niechęć do twórców skrzywdziła grę
- Battlefield 5 – hejt w obronie historii
- Call of Duty: Infinite Warfare – kosmiczny hejt
- Diablo III – kolorowy hejt
- Fallout 4 – stary silnik, nowy hejt
- Mass Effect: Andromeda – hejt za twarz
- Metro Exodus – epicki hejt
- Overwatch – wysoka cena, nieuzasadniona krytyka
- Project CARS 3 – hejt z miłości
- Sid Meier’s Civilization VI – ewolucja krytyki
- The Last of Us: Part II – hejt nad hejty
- Watch Dogs – nowa generacja, nowy hejt
Krytycy i gracze to grupy, którym nie zawsze ze sobą po drodze. Na pewno nieraz przekonaliście się o tym sami – a jeśli nawet nie, to wystarczy, że sięgniecie po jeden z naszych dawnych artykułów (z grudnia 2016 czy z lutego 2017 roku), by sobie to uzmysłowić. Dziś zmierzymy się z tym zagadnieniem jeszcze raz – ale w inny sposób. Poprzednio mówiliśmy o grach, które krytycy zmieszali z błotem, a konsumenci mimo to nie szczędzili im słów uznania czy wręcz zachwytu. Teraz przyjrzymy się sytuacjom przeciwnym.
AKTUALIZACJA #2
We wrześniu 2020 roku zaktualizowaliśmy tekst raz jeszcze. Ponownie dodaliśmy dwie gry – The Last of Us: Part II (a jakże!) oraz Project CARS 3 – i ponownie zostały one ulokowane w tekście zgodnie z porządkiem alfabetycznym.
Gracze bywają skrajni w swoich osądach. Jeśli kochają – to całym sercem. Jeśli nienawidzą… no właśnie, też bezgranicznie. A nie zawsze ta ich niechęć jest merytorycznie uzasadniona. Czasem robią z igły widły, wyolbrzymiając drobne mankamenty, innym razem krytykują, bo nie zgadzają się z jakimiś decyzjami, powiedzmy, artystycznymi (albo marketingowymi, technicznymi etc.) podjętymi przez dewelopera czy wydawcę. Tak czy inaczej, efektem jest rozprzestrzeniająca się w sieci jak szarańcza nagonka, do której chętnie dołączają kolejni internauci, a przez którą na dobre gry spadają gromy większe, niż powinny. O takich właśnie przypadkach porozmawiamy w tym tekście.
Żeby nie było – nie zamierzamy dowodzić, iż produkcje wymienione w tym artykule nie zasłużyły na krytykę, jaka je spotkała. Zastanowimy się raczej, czy owa krytyka nie była przesadzona, niewspółmierna do skali problemów trapiących poszczególne tytuły.
I jeszcze jedna uwaga wstępna – omawiamy przypadki z najnowszej (względnie) historii naszej branży ułożone w kolejności alfabetycznej.
