Bubble Bobble. Gry, w które graliśmy przynajmniej 100 godzin

Nie mam zwyczaju maksowania gier, więc rzadko spędzam z jakąś produkcją bardzo dużo czasu. Wyjątkiem był tytuł, który pojawił się na rynku, gdy o osiągnięciach i platynach nikt jeszcze nie słyszał. Ponad 20 lat temu, gdy miałem komputer, który niezbyt dobrze radził sobie z najnowszymi pozycjami, w moje ręce trafiła pecetowa wersja stareńkiej gry z automatów – Bubble Bobble.

Dwa smoki łapią przeciwników w bańki powietrza i przerabiają na owoce. Zasady banalnie proste, ale gra wciągnęła mnie niemiłosiernie. Jak to się stało, że spędziłem z nią tyle czasu? W grze było 100 etapów i jednocześnie brak możliwości zapisu. Po stracie wszystkich żyć trzeba było zaczynać od początku! Nie miało więc znaczenia, że do perfekcji opanowaliśmy 75 pierwszych poziomów. Jeżeli 76 sprawiał nam problemy, to żeby go przećwiczyć za każdym razem musieliśmy powtarzać wszystkie poprzednie plansze.

Z dzisiejszej perspektywy może się to wydawać okropnym rozwiązaniem, ale wtedy zupełnie się tym nie przejmowałem. Gra stawiała przede mną zadanie, a ja musiałem je wykonać. Niestety, ostatecznie nigdy mi się to nie udało. Hmm, ale może to i dobrze? Wiele lat później przeczytałem, że tytuł ten dało się przejść w pojedynkę, ale tylko w dwie osoby odblokowywało się dobre zakończenie. Takie to kiedyś były gry.

Kwiść