Metropolis – Łowca androidów. Filmy, bez których nie byłoby Marvela i Star Wars

• 10 filmów, bez których nie byłoby Władcy Pierścieni i Marvela
• Nietolerancja (Intolerance) – Władca Pierścieni
• Nibelungi (Die Nibelungen) – Gra o tron
• Podróż na Księżyc (Le voyage dans la lune) – Star Wars i 2001: Odyseja kosmiczna
• Twórczość Charlesa Chaplina i Bustera Keatona – komedie Monty Pythona i filmy z Jasiem Fasolą
• Metropolis – Łowca androidów
• Człowiek, który się śmieje (The Man Who Laughs) – Joker
• Doktor Mabuse (Dr. Mabuse, der grose Spieler – Ein Bild der Zeit) – filmy o Jamesie Bondzie
• Znak Zorro (The Mark of Zorro) – filmy superbohaterskie DC i Marvela
• Krew poety (Le Sang d'un poete) – Miasteczko Twin Peaks
• Czarownice (Haxan) – Czarownica: Bajka ludowa z Nowej Anglii

Metropolis – Łowca androidów

Oprócz komedii Charlesa Chaplina czy ekspresjonistycznych horrorów pokroju Nosferatu to chyba właśnie Metropolis jest jednym z najpopularniejszych filmów niemych, które po dziś dzień robią w furorę w kinach studyjnych w ramach pokazów specjalnych. Nie jest to może pierwszy film science fiction w historii kinematografii, ale z pewnością nigdy wcześniej gatunek fantastycznonaukowy nie został obdarzony dziełem tak spektakularnym i dopieszczonym od strony technicznej.

Miejscem akcji jest tytułowe miasto – futurystyczna, dystopijna metropolia, której mieszkańcy dzielą się na dwie jasno sprecyzowane klasy społeczne: hedonistyczną inteligencję oraz skazany na dyktatorskie rządy i ciągłą fizyczną pracę proletariat. W ten mocno pesymistyczny uliczny pejzaż wpisane zostają dwie historie – miłosna (o mocno tragicznych akcentach) i anarchistyczna (jej bohaterem jest szalony naukowiec i stworzony przez niego robot o kształcie kobiety).

Jeżeli podsumujecie wyżej wymienione informacje, to otrzymacie ponurą wizję kapitalistycznej przyszłości z buchającymi dymem maszynami, wysokimi wieżowcami i czymś na wzór androida w tle. Nie da się więc ukryć, że Metropolis odznacza się paroma cechami znamiennymi dla nurtu cyberpunkowego – dziś jednego z najpopularniejszych subgatunków science fiction. A mówimy tu przecież o dziele, które miało premierę dobre 40 lat przez wydaniem książki Czy androidy śnią o elektrycznych owcach? Philipa K. Dicka. To ona właśnie była głównym materiałem źródłowym powstałego w 1982 roku Blade Runnera. Wpływy filmu Langa na dzieło Scotta są aż nadto widoczne przede wszystkim od strony światotwórczej – ze szczególnym wyróżnieniem miejskiej architektury skupionej na wertykalności.