Mewgenics

Na początku rozgrywki grający ma do swojej dyspozycji oddział składający się w sumie z czterech zwierzaków. Każdy z nich jest reprezentantem innej klasy (w grze dostępne są m. in. takie jednostki, jak łowca, mag czy uzdrowiciel), a co za tym idzie dysponuje odmiennym typem umiejętności (jeden kot okazuje się np. bardziej efektowny podczas bezpośrednich starć, drugi natomiast odnajduje się lepiej w atakach z dystansu). W sumie w tytule dostępnych jest ponad 6 różnych klas, z których każda dysponuje ponad 50 unikalnymi zdolnościami. Po zwycięskiej walce gracz ma możliwość awansowania jednego ze swoich pupili i dobrania mu nowej umiejętności.

Walki w Mewgenics rozgrywane są w oparciu o system turowy. Podczas każdej kolejki kot wykonuje jedną akcję, przemieszczając się po planszy lub atakując przeciwnika. U góry ekranu widoczna jest kolejność, w jakiej jednostki wykonują swoje ruchy. W trakcie starć gracz powinien uważnie analizować każdy ruch, aby nie doprowadzić do nieumyślnego zranienia czy nawet śmierci swojego pupila. Kot może np. ukryć się w wysokiej trawie, co zwiększy jego szanse na uniknięcie ataków. Jeśli jednak jego przeciwnikiem jest mag specjalizujący się w zaklęciach natury ognia, zarówno kryjówka, jak i sam zwierzak mogą szybko pójść z dymem, podobnie jak inne łatwopalne obiekty znajdujące się na mapie.

Warunki pogodowe także wpływają na to, jak kształtuje się pole bitwy. W śnieżne dni trawa zamienia się np. w odłamki lodu, stanowiąc tym samym zagrożenie dla kotów. Podobny obszar można też jednak wykorzystać jako barierę, chroniącą jednostki przed natarciami przeciwników.

Utrata wszystkich punktów trafień nie jest równoznaczna z końcem kota. Zwierzak pozostaje zestrzelony na czas bitwy, ma jednak szansę przetrwać kolejny dzień, jeśli nie zostanie trafiony jeszcze trzy razy w trakcie tej samej walki. Fatalny cios wpływa jednak na poziom jego umiejętności, znacznie je osłabiając.

Tytuł wzbogacono w setki unikalnych przedmiotów, które można gromadzić podczas wypraw. W grze istnieją zarówno zwykłe, jak i rzadkie itemy, wpływające na statystyki i zdolności pupili. Ten sam przedmiot może pojawić się kilkakrotnie, są jednak też i inne, niezwykle rzadkie obiekty (np. święty Graal), które mogą trafić się tylko raz podczas całej – rozciągającej się na setki godzin – rozgrywki. Są one bardzo potężne i zapewniają ogromną przewagę w walce. Jeżeli jednak zwierzak, dzierżący legendarny item, umrze, obiekt przepada razem z nim.

Po udanej wyprawie ocalały oddział powraca do swej bazy – domostwa, w którym przebywają pozostali członkowie kociej familii. Wojownicy przynoszą ze sobą zdobyty sprzęt, w który można wyposażyć kolejne wysyłane na misje koty. W domu zwierzęta regenerują swoje siły, ale też oddają się innym, bardziej intymnym aktywnościom, mającym zapewnić im ciągłość linii. Gracz może umieścić dwa koty w jednym pomieszczeniu i jeżeli wszystko pójdzie po jego myśli, otrzyma nowego pupila z charakterystycznymi cechami obojga rodziców. W rzadkich przypadkach nowy członek rodu zyskuje też unikalną umiejętność klasową ojca lub matki. Aby populacja kotów mogła się poszerzać istotne jest też podnoszenie poziomu zamieszkiwanego przez nią domostwa.

Koty w Mewgenics nie pozostają wiecznie młode, wręcz przeciwnie, wraz z postępem rozgrywki starzeją się i umierają. Po upływie określonego czasu dane zwierzę jest już zbyt stare, by brać udział w kolejnych przygodach. Pozostaje więc w domu, a gracz może je wykorzystać do dalszej reprodukcji. Z czasem i to staje się niemożliwe, a pupil umiera ze starości.

Kwestie techniczne

Gra posiada dwuwymiarową oprawę graficzną, utrzymaną w widoku izometrycznym. Zarówno otoczenie, jak i kreskówkowe postacie ukazane zostały w stonowanych, szaro-burych barwach.

Autor opisu gry: Adrian Werner