Atlantis: The Lost Empire (Atlantyda: Zaginiony Ląd). Wielka klapa, świetny film

• Wielka klapa, świetny film – dobre dzieła, które zaliczyły finansowe wtopy
• Blade Runner 2049
• Fight Club (Podziemny krąg)
• The Shawshank Redemption (Skazani na Shawshank)
• Citizen Kane (Obywatel Kane)
• The Iron Giant (Stalowy Gigant)
• The Thing (Coś)
• Donnie Darko
• The Insider (Informator)
• Grindhouse (Planet Terror i Death Proof)
• Atlantis: The Lost Empire (Atlantyda: Zaginiony Ląd)
• Man on the Moon (Człowiek z księżyca)
• Mulholland Drive

Atlantis: The Lost Empire (Atlantyda: Zaginiony Ląd)

Pod koniec lat 90. Disney zaczął eksperymentować z tworami skierowanymi nie do dzieci, ale nastolatków. Gwiezdne wojny (wtedy jeszcze należały do Lucasa) osiągnęły spektakularny sukces. Wszystkie wytwórnie zachodziły w głowę, jak można by go powtórzyć. W takim właśnie celu powstała Atlantyda – miała zainteresować nieco starszych odbiorców, spragnionych akcji i emocjonującej fabuły w barwnym, ale mimo wszystko poważniejszym wydaniu. Do projektu zaangażowano m.in. Kirka Wise’a oraz Gary’ego Trousdale’a, czyli twórców związanych ze świetne przyjętymi Piękną i Bestią oraz Dzwonnikiem z Notre Dame.

Motyw mitycznego, zaginionego miasta, drużyna poszukiwaczy skarbów, elementy SF, dojrzała (a momentami wręcz brutalna) fabuła i wartka akcja brzmią jak świetny mix? Niestety, ówcześni widzowie absolutnie tego tak nie odebrali. Film drastycznie różnił się od musicalowych bajek o księżniczkach, dlatego wielu odbiorców było zupełnie zaskoczonych jego formą. Do tego pojawiły się zarzuty o nieudane animowane komputerowo wstawki i niechlujną kreskę. Atlantyda przyniosła mizerny zysk i stała się zapomnianym, trudnym do znalezienia dziełem Disneya (o ironio!).

Współcześnie aż trudno uwierzyć, że ta oryginalna animacja spotkała się z aż tak surową krytyką. To świetny film przygodowy – wciąga, bawi, wzrusza oraz przekazuje ważne wartości. Najprawdopodobniej okazał się jednak zbyt „mocny” jak na Disneya, a gwoździami do trumny były techniczne niedociągnięcia. Dopiero gdy trafił na VHS i DVD, został doceniony przez widzów. Sama zakatowałam kasetę na śmierć. Do dziś pamiętam ekscytację podczas pierwszego seansu, barwne postacie, przezabawne dialogi oraz klimatyczną oprawę muzyczną.