Fani Sapkowskiego, łączcie się!. Wspominamy premierę gry Wiedźmin 3

Wspomina Artur na Discordzie

Specjalnie pod Wiedźmina 3 kupiliśmy nowy komputer stacjonarny, który stanął w salonie. Następnie obejrzałem 1000 godzin rozgrywki mojej dziewczyny, a obecnie żony. Jedyny aspekt W3, którego nie poznałem, to wątek romantyczny z Triss, bo jako fanka książek „mażonka” nie mogła go ścierpieć :D

Wspomina Jelczu na Discordzie

Pamiętam, że klucz do Wiedźmina 3 dostałem w prezencie, gdy kupowałem nowego GTX-a 960 A emocje podczas pierwszego spotkania z Geraltem? Ja już się z nim znałem przed erą gier z jego udziałem dobre parę lat! Ale pamiętam, gdy grałem po raz pierwszy w pierwszą część Wiedźmina, to tak jakbym spotkał się z dawno niewidzianymi przyjaciółmi

Ulubione momenty z części trzeciej to wszystkie z Regisem z dodatku Krew i wino oraz wszystkie questy z Talarem w roli głównej.

Wspomina malarka_chmur na Instagramie

Wychowałam się na książkach o Wiedźminie, a lata później gra pozwoliła mi jeszcze głębiej zanurzyć się w ulubionym świecie. Dla mnie Wiedźmin 3 jest jak powrót do domu. To gra, dzięki której przetrwałam najgorsze momenty depresji. Dzięki niej pokochałam gry. A wszystko zaczęło się od mimów z powodu przekładanej premiery CP2077. Gdy wszyscy narzekali na premierowy stan CP, ja pierwszy raz cieszyłam się pięknem Białego Sadu. „Trójka” idealnie oddaje klimat książek, a historia Krwawego Barona to nadal mistrzostwo. Przy trzecim przejściu nie mogłam wybrać, które zło jest mniejsze - tak powinny wyglądać wybory w grach. Dla mnie to najważniejsza gra życia, do której ciągle wracam (mam na liczniku ponad 2237h).

Wspomina Krzysztof „Draug” Mysiak, redaktor GRY-OnLine

Dziesięć lat... nie do wiary. To straszne, jak bardzo czas stanął w miejscu w branży gier. Przecież jeszcze wczoraj aktualizowałem kompendium wiedzy z przedpremierowymi informacjami o Wiedźminie 3... A po premierze? „Kijowa gra, 9/10” - tak zwykłem mawiać. Miałem do niego dużo żalu z punktu widzenia niegdysiejszego maniaka sapkowszczyzny, ale nie mogłem odmówić mu nad podziw wysokiego poziomu wykonania (oczywiście bardziej w sferze narracji aniżeli rozgrywki). Spędziliśmy więc razem wiele, wiele godzin, skończyłem „podstawkę” i oba dodatki i przez dłuższy czas obiecywałem sobie, że jeszcze wrócę, by dokończyć zadania poboczne i odkrywanie mapy... ale nie wróciłem. Dziś zaś moja wiedźminofilia osłabła (na rzecz samochodofilii), podobnie jak tolerancja na gry ze zbyt rozciągniętymi fabułami i zbyt dużymi mapami, więc raczej już się to nie zmieni. Ale do Wiedźmina 4 na pewno zasiądę. Chociaż na chwilę.

Wspomina Patryk „PefriX” Manelski, współpracownik GRY-OnLine

Kocham Wiedźmina 3, ale nigdy go nie ukończę. To jedna z tych gier, która dla mnie jest zwyczajnie... za duża. Po prostu! Mnogość znaczników na mapie i rzeczy do zrobienia sprawiła, że przejadłem się tym wybornym posiłkiem. Gdy na liczniku wybiło 30 godzin, a ja dotarłem dopiero do Skellige, to uświadomiłem sobie, że to zwyczajnie zabawa nie dla mnie. Przy czym doceniam wysiłek włożony przez RED-ów w warstwę audiowizualną, fabułę oraz przedstawienie świata. Niemniej jego otwartość i pewna powtarzalność zwyczajnie mi nie siadły. Ot, gra nie dla mnie, zdarza się przecież! Aby nie kończyć gorzko, Wiedźmin 3 i tak pozostanie w moim serduszku, bo dostałem go jako prezent od ukochanej. Szkopuł w tym, że nie działał wtedy na moim PC, więc grałem na jej komputerze. Ona z kolei siedziała obok, aby pomagać w decyzjach fabularnych. Przyznam, że takie wspólne granie miało swój urok.

Wspomina Filip „fsm” Grabski, współpracownik GRY-OnLine

10 lat? Naprawdę? Patrzę na screeny wersji premierowej i trudno mi uwierzyć, że tak wyglądające gry mają na karku już dekadę. Dla porównania, gry w podobnym klimacie i o podobnych ambicjach, które są od Dzikiego Gonu starsze o ok. 10 lat, to np. Fable, Gothic II czy KotOR II. Wizualna przepaść. Wiedźmin 3 to gra, która zabrała mi dziesiątki godzin, to gra z jednymi z najlepszych dodatków w historii branży, to gra, dla której (jak wielu) ulepszyłem komputer. To gra, która okazała się być najlepszym odcinkiem całej trylogii i - nie zapominajmy - że to właśnie ta produkcja chyba w największym stopniu przyczyniła się do rozsławienia polskiego gamedevu na świecie. Szczyt szczytów, zasłużone miejsce w historii i jedna z moich ulubionych wirtualnych przygód, mimo wszystkich mniejszych i większych wad.

Wspomina claudespeed18 na forum

- Jakie emocje towarzyszyły Wam podczas pierwszego spotkania z Geraltem?

Moje pierwsze spotkanie z Geraltem to właśnie komiks z opowiadania Granica Możliwości. Miałem niecałe 10 lat i nie słyszałem wcześniej o książkach Wiedźmin, a czytając komiks myślałem, że to opowieść o jakimś cygańsko-azjatyckim wojowniku. Zerrikanki dodatkowo wyglądem sugerowały jakąś inspirację dalekim wschodem.

Sam komiks jest bardzo brutalny i ma sporo golizny jak i przekleństw. Jakie to były emocje? Oj były bardzo specyficzne i mocne dla dzieciaka :D

- Pamiętacie dzień premiery?

Rok temu zrobiłem tajemniczy wątek w 9-lecie premiery zastanawiając się, czy będzie jakiś trailer w rocznicę. Ludzie nie mogli skojarzyć, o jaki trailer może chodzić i sugerowali, że chodzi o serial Umbrella Academy.

Tymczasem serio myślałem, że dostaniemy wtedy jakiś teaser Wiedźmina 4. Ten był dopiero w tym roku, ale może będzie jakiś gameplay na tę rocznicę. Ponoć ma być niespodzianka dla fanów :)

Ostatecznie załamało mnie, jak mało osób kojarzy datę 19.05.2015 z premierą najlepszej polskiej gry.

- Jakie są Wasze ulubione momenty z gry, które zapadły Wam w pamięć?

Za dużo by wymieniać. Jest to masa smaczków i nawiązań, pobocznych questów itd. Bo główna fabuła ma swoje plusy i minusy. Gdyby wybierać najlepszy wątek to wybrałbym historię Olgierda z dodatku Serca z kamienia.