Syberia

Syberia to gra przygodowa stworzona przez twórcę znakomitej gry przygodowej Amerzone. Gracze wcielają się w postać Kathe Walker, wziętej prawniczki z Nowego Jorku. Została ona wynajęta przez firmę zabawkową, by dokończyć formalności...

Średnio podobała mi się ta gra i tak też ją oceniam, choć ciągle się zastanawiam czy w ogóle powinienem robić to tak starej produkcji. Nie wiem jak było te 20 lat temu, ale patrząc na dzisiejsze warunki, w których gry są ułatwiane w jak największy sposób, to gra jest niebywale frustrująca. Tak naprawdę polega ona na szukaniu dziwnych przedmiotów w dziwnych miejscach, dzięki którym można pociągnąć różnorakie wajchy, które w dodatku z podstarzałą grafiką często zlewają się z tłem i nieraz utrudniało mi to zadanie. Łącząc to z ograniczeniem do minimum wszelakich wskazówek dostajemy grę, w której trzeba niezliczoną ilość razy sięgać po poradnik, a takie granie to żadna przyjemność.I pewnie już dawno bym tą grę porzucił gdyby nie historia. Nie była ona wybitna (część w tej rosyjskiej fabryce do zapomnienia), ale miała w sobie coś magicznego, niekonwencjonalnego. Większość gier komputerowych jest nastawione na jak największą ilość akcji, a tu wręcz przeciwnie. Nie pamiętam przy której ostatnio grze tak się wyciszyłem, czasem czułem się przy niej jakbym naprawdę cofnął się o te 20 lat i tylko mój płaski panoramiczny monitor ciągle przypominał mi o dacie w kalendarzu. Także mimo wielu boleści przy ogrywaniu tej gry, to wryła mi się w jakiś sposób w pamięć (wykład na uniwersytecie to na pewno najlepszy wykład w historii gier) i z miłą chęcią poznam też i drugą część.

Dla mnie trochę rozczarowanie jednak. Tak, gra ma swój specyficzny klimat, ale dla mnie jest jednak aż za bardzo... przesłodzona. Dialogi i sama główna bohaterka i jej czerstwe poczucie humoru - to jednak nie mój klimat. Poza tym gra była po prostu zbyt łatwa. Naprawdę nie licząc może jednej, dwóch pauz, wszystko szło jak po sznurku. A pauzy i tak bardziej wynikały z tego, że czasem po prostu pewne obiekty, z którymi można było wejść w interakcję - były zwyczajnie zlane z tłem lub mało widoczne. Uwierzcie, to nic przyjemnego. Może jedna lub dwie zagadki, nad którymi bardziej trzeba było pomyśleć. Na ogół jednak ma się zawsze w swoim ekwipunku maksymalnie kilka przedmiotów, więc nie trzeba nawet się wysilać i często nawet metoda prób i błędów wystarczy żeby czegoś użyć. Nie lubię czegoś takiego w przygodówkach.Ale żeby nie było, że za bardzo narzekam - powtórzę, gra ma swój specyficzny urok. Historia jest totalnie unikatowa i wciąga. Gracz stara się zbliżyć do tej tytułowej Syberii jak najszybciej, mimo wielu przeszkód na swej drodze. Świat jaki tutaj jest wykreowany jest mimo wszystko trudny do wyrzucenia z pamięci. Czas upływa przy tym tytule przyjemnie, a to też ważne w grach przygodowych - żeby nie męczyły, a zachęcały do spędzania z nimi kolejnych godzin. Żeby wciągały w tę intrygę, a myślę, że z tym tytułem tak jest. Powtórzę jednak raz jeszcze. Gra mogła być dużo bardziej urozmaicona pod kątem interfejsu i wymyślności zagadek. Dla mnie nie umywa się do tych najlepszych gier z tego gatunku.

Wysoka ocena może skutecznie zachęcić do zagrania w Syberię, natomiast to co przychodzi do głowy po ukończeniu to myśl że głównym bodźcem do wychwalania tejże gry pod niebiosa jest nostalgia. Nuda to nieodłączne uczucie towarzyszące mi przez zdecydowaną większość czasu spędzonym przy tej produkcji. Wiele błahych zagadek/interakcji, niektóre wręcz idiotyczne i niezrozumiałe, postacie nieciekawe, dialogi jałowe, a sam wątek fabularny dający na początku zielone światło na ciekawą przygodę bardzo szybko rozwiał nadzieje. Ładne obrazki i przyjemna ścieżka dźwiękowa, niestety niewiele ponad to

++ Ciekawe postaci (te z USA) i dialogi z nimi ++ Rozwój głównej bohaterki ++ Główny wątek fabularny + Wskazówki w książkach, broszkach itp. + Interesujące konstrukcje mechaniczne - - - Kilka zagadek jest na niezwykłym poziomie nielogiczności i absurdu - - Zachowanie automatów - - Istnieją przejścia i przedmioty, które nie wyglądają jak używalne - - W niektórych momentach jest zbyt surrealistyczna - Niezbyt realistyczne i często nieciekawe wątki poboczne - Powolne wychodzenie po schodach i drabinach

Dziś ją skończyłem. Genialna przygodówka. Uwielbiam gry typu point & click i Syberia jest jednym z najlepszych tytułów, w jakie miałem przyjemność grać. Mam nadzieję w niedługim czasie przejść drugą część, a potem tylko czekać na trójeczkę :)

Syberia to klasyk. Niezwykła i pełna barwnych postaci poruszająca przygoda, którą przeżywamy wraz z bohaterką. Owszem, są tutaj pewne znaczące wady, takie jak mozolne przemieszczanie się między planszami, ale po ukończeniu rozgrywki szybko je grze wybaczamy.

Pamiętam jak w to grałam całe wieki temu. Teraz znalazłam ten tytuł za 10zł w realu to wziełam, bo czemu nie. Do białej gorączki doprowadzał mnie Oskar z tym swoim pozwoleniem na odjazd i okazywaniem biletu. Strasznie przepisowy koleś. Wszędzie gdzie się nie pójdzie to jest jakiś problem do rozwiązania...grrrrr :P Szkoda tylko, że nie można zwiększyć rozdzielczości ekranu bo na nowszym monitorze grać w 800x600 to jest tragedia pixelowa.Bardzo dobra gra, ale trochę krótka.