Total War Saga: Troy

Bawiłem się świetnie na początku gry, przez pierwsze kilkadziesiąt tur. Niestety, z czasem pojawiły się 2 rzeczy, które mnie od tej gry odepchnęły.
1. Konfederacje frakcji NPC - niezrozumiałe, niezgodne z fabułą... Wyobrażacie sobie, żeby Menelaos oddał się pod rządy Achillesa? Uważam, że główne, grywalne frakcje powinny mieć możliwość wyłącznie wchłaniania pomniejszych, tych, którymi nie możemy grać. Z wyjątkiem Synów Priama, oczywiście, którzy mają do tego stworzoną oddzielną mechanikę.
2. Ekonomia graczy AI - a w zasadzie jej brak. AI może mieć od groma armii i nie dbać o ich koszt utrzymania! Przekonacie się o tym, jeśli doprowadzicie do konfederacji i nagle wasz przychód żywności spadnie do -100k (poważnie, nie żartuję).
W moim przypadku rezultatem tego drugiego był Ragequit & Uninstall. Teraz czekam na patche/mody które to naprawią. Z Rome II się udało, może więc i Troy nie jest kompletnie stracone?

Grę dostałem za darmo więc daję 10/10. Jednak nie zasługuje na ten wynik.

1. Jak grałem w Medievala 2 to mówiłem że mapy są za bardzo uproszczone. Zmieniam zdanie. Troja ma tak szczegółową mapę że ciężko jest coś znaleźć. Zatęskniłem za tą prostotą. Chyba każda zapyziała dziura z Grecji jest na zlokalizowana na mapie kampanii. Jest też za bardzo kolorowa.

2. Ekonomia. Za bardzo rozbudowana. Rzecz w Total War zbędna. Zawsze kojarzyłem serię Total War z uproszczoną warstwą strategiczno - ekonomiczną na mapie głównej. Perełką były bitwy. (z nostalgią wspominam bitwy średniowieczne z Medievala 2, Empie oraz bitwy z Shogun 2 Zmierz Samurajów - swoją drogą chcę Total Wara z wojny secesyjnej to by była petarda)

3. Schematyczny rozwój osad. Tutaj jest regres w serii. Rozbudowa miast jest zawsze taka sama. Musimy posiadać "prowincje" czyli stolicę i osady. Stolica bez osady nie wytwarza surowców, a osady bez stolicy nie dostają wpływu i zadowolenia. Koncepcja takiej prowincji to minus, był już wcześniej ale w tej odsłonie są jeszcze bardziej osady powiązane ze sobą. Jak twój sojusznik którego raczej nie możesz zaatakować ma stolicę a ty masz osadę, to lepiej oddaj tą osadę. Inaczej będzie w niej zawsze spadło zadowolenie, chyba że zawsze będziesz tam trzymał armię (nie garnizon).

4. Garnizony to co już wcześniej mnie wkur****o, garnizon jest automatyczny. Okej. Masz dwie osady obok siebie na najwyższym poziomie, ale wróg atakuje jedną z nich armią z 20 jednostkami. Nie ma możliwości transferu wojsk z jednej do drugiej choć leżą praktycznie obok siebie. Wiem było już wcześniej. Aby zwerbować armię trzeba mieć bohatera który też kosztuje. Jak prowadzisz wojnę i wszyscy wojownicy są potrzebni na froncie a wróg atakuje tyły to już praktycznie po grze. Ostatni ze swobodnym werbunkiem jednostek był chyba Shogun 2.

5. Bohaterowie to krok wstecz. Już wcześniej było coraz gorzej. Tutaj mogą tracić motywację (coś a la lojalność).

6. Gra robi wrażenie że co tura coś się dzieje. Dostaję spam w postaci od 5 do 11 wiadomości co tura. Każde okienko jest różnej wielkości i znaczek X się przemiesza. Doprowadza to do zwykłego. Wiadomości są naprawdę nieistotnie. Np: generał siedział w wiosce 3 tury i się nie ruszał i spadła mu jakaś cecha około 1%.

7. Do spamu dochodzi masowy atak agentów werbowanych przez komputer. To podlega pod sadyzm z jaką ilości nas atakują. Jak ktoś wspomniał masz dużo wojen, agenci masowo zalewają twoje państwo.

8. Komputer używa czitów. Komputer mając jedno miasto bez osad nie jest w stanie produkować żywności potrzebnej do utrzymania dużej armii oraz brązu (dla jednostek lepszych / elitarnych). Jak zgracie przygotujcie się że komputer z dupy wyciąga armię + pełny garnizon w sumie 40 jednostek. Powinieneś go zaatakować minimum dwiema armiami. Ty jako gracz musisz mieć na utrzymanie dwóch armii już kilka miast. Oczywiście atakując go odsłaniasz tyły jak wrogie miasto jest gdzieś dalej i musisz tam posłać wojska. Ten fakty przekonał mie że seria idzie w złym kierunku.

Jakiś rok wahałem się z zakupem gry, przede wszystkim zniechęcony ocenami, także na GOL-u i negatywnymi recenzjami. Dopiero po wyjściu ostatniej aktualizacji, z możliwością rozegrania kampanii historycznej, skusiłem się i kupiłem razem z dodatkiem mitycznym.
Mówiąc szczerze to była bardzo dobra decyzja. Na pewno, patrząc po komentarzach sprzed roku, gra obecnie stanowi duży krok naprzód jeśli chodzi o te wszystkie bolączki, bo większości po około 70h rozgrywki nie zauważyłem. Są, typowe dla TW stałe przypały, które obserwuję w kolejnych odsłonach, a gram w TW od 15 lat, co oznacza, że produkcje są w pewnych aspektach gówniane, ale stabilne :)

Niemniej Total War Saga Troy mogę ocenić bardzo dobrze, porównanie do moich ulubionych odsłon jak Medieval II czy Rome II. Przede wszystkim, co dla mnie na plus:

1. Wreszcie każda z frakcji ma prawdziwą, unikalną mechanikę (Bazy wypadowe Itaka, kolonizowanie osad w zasięgu wzroku Sparta itd.), które na prawdę dodają ciekawy aspekt strategiczny. Wreszcie masz ochotę zastanawiać się jak to wykorzystać i co z tym zrobić, a nie tylko schemat - budujesz, szkolisz, podbijasz,
2. Na mapie strategicznej wróg próbuje ciekawych zagrań, których nawet ja bym się nie powstydził. Np., najpierw desantował swoją armię w mojej prowincji, a że nie byliśmy w stanie wojny, to przysłał swojego agenta, który co tura próbował wywołać bunt. Zapewne po opanowaniu mojej prowincji przez buntowników, zajął by ją, mając rączki czyste od wojny ze mną,
3. Wróg reaguje na moje posunięcia: w trakcie wojny przenosił wojnę do moich prowincji ojczystych na głębokie zaplecze, wysyłając nie raz armie na dalekie dystanse,
4. Świetne nowe elementy z modlitwami i hekatombami - dają mocne efekty w postaci przychylności bóstw
5. Na ogromny plus wprowadzenie zasobów. Czujemy się trochę jak w strategii ekonomicznej: do budowy i utrzymania armii trzeba gromadzić surowce, nie tylko złoto, więc spora część czasu na mapie kampanii poświęcona jest, zwłaszcza jak ma się dużo armii, zawieraniu różnych układów handlowych oraz planowaniu, które rejony podbijać, aby produkować surowce samemu,
6. Ograniczenie limitów agentów do 3 każdego rodzaju, chyba niezależnie od poziomu państwa, bo Spartą osiągnąłem jakiś niemożebny poziom administracji i dalej mogę mieć łącznie tylko 9. To niweluje jakże irytujący z poprzednich odsłon spam agentami wroga i konieczność decydowania co zrobimy z naszym agentem w danej turze,
7. Mapa - możliwe, że to zmiana w trybie historycznym, ale nie jest wg mnie kolorowa, chyba, że mam z tym problem :), ale najważniejsze jest to, że odzwierciedla sytuację historyczną grecji z epoki - każda wysepka to osobne państewko, a że wysp jest masa, to i jest masa zabawy ze strategicznym planowaniem
8. Optymalizacja - na moim 2 letnim kompie gra śmiga na maks detalach i to sama je wybrała jako preferowane, nie obserwuję jakiegoś klatkowania, spadku prędkości gry, czy artefaktów

Niestety jest i łyżka dziegciu:

1. Od 20 lat nie zmieniło się w TW to, że kiedy mam już całą mapę, negocjuję z jednym moich wrogów, który ma ostatni region, stoję pod nią, nie ma w niej wojska, a on chce się poddać dopiero po moim trupie....
2. W dalszym ciągu brak jest opcji dyplomacji żądania usunięcia obcych wojsk z naszego terenu, na który wtargnęły. Co prawda obce armie nie łażą już jak kiedyś w te i nazad, ale są pewne irytujące frakcje, które nic sobie nie robią z traktatów i spokojnie przemierzają nasze prowincje z pełną armią. Skąd mam wiedzieć jakie mają zamiary?
3. Pojawił się nowy "ciekawy" punkt - dotąd armie szkolone były dostępne po zakończeniu tury komputera. Teraz miałem sytuację, w której moja armia i stojąca obok armia wroga rozpoczęły szkolenie dodatkowych oddziałów, do zakończenia miała upłynąć jedna tura, ale w trakcie tury komputera on miał już te oddziały szkolone w swojej armii i swobodnie zaatakował moją armię z przewagą, bo moje oddziały w dalszym ciągu się nie pojawiły. Nie wiem, czy to nie bug, ale to wygląda na oszustwo.
4. "Dotacje" dla frakcji komputerowych. Były od zawsze i zawsze tak samo irytujące. Od Itaki kupowałem 5000 tysięcy jednostek żywności na turę, ale kiedy zawarłem w nią konfederację okazało się, że z jej przejętych ziem produkuję łącznie 1 500... Zostawię to bez komentarza, bo wiadomo, co stało się z moim bilansem żywności
5. Różne zachowania komputera na mapie kampanii, najczęściej beznadziejnie bezmyślne (armia wroga stała obok mojej, dwa razy większej, zamiast uciec, złupiła moją pobliską osadę, którą po to zostawiłem jako przynętę, a następnie dała się spokojnie zniszczyć doszczętnie przez moją pobliską armię, którą widzieć musiała. Takie przypadki można mnożyć).
Generalnie gra jest bardzo dobra, 70h kampanii Spartą połknąłem w parę dni, a ledwo dotarłem do Troi, więc, gra jest dla mnie zaskoczeniem pozytywnym i nauczką, aby, jak to zwykle bywa, nie sugerować się wszystkimi opiniami innych osób.

Mogę dać spokojną 9/10

Niby ciekawy i szczegółowo odwzorowany okres historyczny, niby parę nowości... ale jednak to nie to. Thronnes of Britannia wyglądał dużo ciekawiej. Bitwy, które zawsze były ostoją tej serii są mocno chaotyczne, jednostki ciężko odróżnić w ferworze walki szczególnie wtedy, kiedy zaczynają się gonić po mapie.
Lepiej pograć w którąś z głównych części.

Total War Saga: Troy - recenzje graczy