Wiedźmin 3: Dziki Gon

„3 Wiedźmin 3 najlepszy” – bardziej. Dzieło CD Projektu RED wypiękniało, nabrało immersji i zyskało mały, ale ciekawy quest. Next-genowa wersja gry to w zasadzie remaster – skromny, ale za to darmowy.

Wiedźmin 3 Dziki Gon na Nintendo Switch to brzydkie kaczątko. CDPR zawiera tu z nami kompromis – my zaakceptujemy nieszczególnie urodziwy wygląd gry, a oni dostarczą nam najlepszego RPG-a na przenośną konsolkę. Warto się zgodzić.

Po przetestowaniu Wiedźmina 3 w wersji na PS4 możemy stwierdzić jedno – CD Projekt RED sprostał zadaniu i stworzył jedną z najlepszych gier RPG ostatnich lat. Niestety rysą na diamencie jest strona techniczna, która negatywnie wpływa na odbiór całości.

Dziś ukończyłem Wiedźmina 3 po raz drugi w życiu. Wcześniej W3 na Xboxie one X, dodatki na Xboxie series X, a tym razem na PC po wielu modyfikacjach które w moim odczuciu czynią tą grę o wiele lepszą, zwłaszcza walkę i zbliżają ją mocno do gameplayów z E3 2014. I w tej formie jest to tytuł niemal idealny, niemal ponieważ brakuje mi niesamowitych potworów rodem z Dark Souls czy Bloodborne. Gdyby były tu takie potwory i walki jak z Bloodborne - Bestia Kleryka, Bestia żądna krwi, Amelia, Ludwig, czy z Dark Souls Bezimienny Król, Stróże otchłani, Tancerka, Gael byłaby to gra wręcz 11/10.Plusy:- Na ultra i po paru wizualnych modach wciąż piękna grafika- klimat, chyba najbardziej mi się podoba Biały Sad, Velen i Skelige, Novigrad na dłuższą metę trochę męczący- Piękna muzyka choć, niektóre utwory po czasie męczą od ciągłego się powtarzania- Fabuła i postacie, nie tylko Geralt, Yenefer, Triss, Ciri i Vesemir ale też wiele innych postaci w tym poboczne zapadają w pamięć, to bardzo mocna strona W3- Te wszystkie nawiązania do sagi które są na każdym kroku, kto czytał na pewno doceni- Wybory czasami są iluzoryczne i sprowadzają się raptem do innych dialogów ale nadal na plus- Wielka wypełniona aktywnościami mapa- Każde nawet mini zadanie ma jakąś fabułkę motywującą do jego wykonaniaMinusy:- W wersji Vanilla nie szczędziłbym gorzkich słów w opisywaniu walki, bez modyfikacji Geralt porusza się słabo z pokracznymi powolnymi unikami, zawsze mnie wkurzało że je zmienili przy premierze, można obejrzeć gameplaye z E3 gdzie Geralt walczył o wiele lepiej. Niektóre hitboxy są wręcz okropne, zwłaszcza słynny Skrzekacz który Nas ogłusza gdy tylko włącza się jego animacja szarży, niedorzeczne. Głównie kiepsko wypadają walki z wielkimi potworami ale też nie wszystkimi.- Alchemia jakoś wydaje się bez znaczenia, ot używałem tylko Jaskółek do leczenia i Gromu do walki, czasem oczywiście Kot na ciemności i tyle- Zawalanie ekwipunku zbędnymi gratamiPo wielu modach głównie SCAAR ze świetnymi unikami oraz ustawieniu losowych dalekich szybkich ataków na podwójny szybki piruet i losowych dalekich mocnych ataków na pojedynczy piruet z ulepszonym targetingiem wrogów walka nareszcie stała się responsywna i można było grać dużo bardziej taktycznie, niemal całą grę przeszedłem na najwyższym poziomie trudności czasem schodząc o jeden poziom niżej.Nadal gameplay nie jest idealny ale już o niebo lepszy i jestem szczęśliwy jak bardzo udało mi się zbliżyć W3 do tego jak wyglądał na E3 2014. Oprócz modów walki dodałem oczywiście tekstury Halka Hogana, inne animacje chodzenia i biegania, piękne menu E3 UI and HUD w tym wygląd mapy, lepsze zbieranie materiałów, immersywną kamerę która zmienia położenie na takie jakie ustawię z zależności czy to chodzenie, bieganie, walka czy nawet jazda konno, gwieździste niebo, czy to nawet skakanie w płytkiej wodzie i usunąłem głupie poziomy wrogów czyniące ich niezabijalnymi bo są kilka poziomów wyżej niż mój Geralt.Naprawdę żal że tych wszystkich zmian nie wprowadzono w wersji Next-Gen trzeciego Wiedźmina. Wizualnie naprawdę pięknie go poprawiono ale gameplay nie zmienili i gra okrutnie na tym cierpi. Dla mnie tylko zmodowana wersja PC i takiej mogę dać 9/10. Wcześniej konsolowej tyle dałem, dziś dałbym jej mniejDorzucam słynny gameplay z E3 jak wyglądał W3 przed premierą. Można zobaczyć jak wyglądała walka, menu rzucania znaków, ekwipunek, menu medytacji itd. Cieszę się że mogłem go przejść po raz drugi takiej właśnie formie jak na tym nagraniu. Pamiętam go dobrze, na bieżąco oglądałem materiały z gry, ehh to było już tak dawno temu.W tym roku wypada 10 lat Wiedźmina 3;)https://www.youtube.com/watch?v=Ro2Bwyn-Is4&t=1348s

Drugie przejście, pierwsze na next-genie, next-gen super, gra tym razem od samego początku na poziomie Droga ku Zagładzie, z buildem wyłącznie znakowym i wyłącznie Igni + Yrden, rynsztunkiem szkoły Gryfa, z małym wspomaganiem alchemią. Nie wyciągnąłem ani razu mieczy, nie wsiadłem ani razu na Płotkę, pominąłem zupełnie Gwinta (poza kilkoma razami, kiedy gra wymusza fabularnie jazdę konno, grę mieczem jako Ciri, nauczyciel fechtunku w zadaniu itd.) Ocena za całokształt twórczości się należy i ogólnie bardzo przyjemne doświadczenie. Ale też zbyt wiele elementów, do których nie mogę się przekonać, aby dać więcej. Moja przyjemność wynika najmniej z elementów gry tradycyjnie uznawanych za jej silne strony - wątka głównego fabuły, narzuconej narracji, dialogów, postaci, a bardziej z własnego doświadczenia wykrojonego ze sposobu odkrywania świata, cykania zadań pobocznych, wybranego stylu rozwoju postaci i walki, itd. - no i super. Gra może być bez problemu na 10 dla kogoś, kto lubi zaoferowany mix narracji i gameplaya. U mnie osobiście akurat te suwaki nie zgrywają się na max i nie ma problemu, nie muszą. Jestem jeszcze w trakcie przejścia, po tonach questów, ale wątki z Yennefer w Skellige i potem z pokraką Umą na tyle mnie zamuliły, że robię sobie przerwę, aby zebrać siły i cierpliwość na dalszą część i końcówkę :-) Ocenę wystawiam szybko, aby nie zmienić zdania (nie zmienię), bo pamiętam, że ta końcówka strasznie mi się dłużyła za pierwszym razem, a jednocześnie cieszyć się spokojnie mniejszymi i pobocznymi przyjemnościami gry. Wszelkie podpowiedzi jak sobie ewentualnie jeszcze umilić rozgrywkę lub wskazania na jakieś nieoczywiste perełki wśród ciekawych lokacji lub zadań pobocznych - mile widziane.Podoba mi się:+ Serce włożone w grę i pasja twórców+ Lore+ Klimat+ Wizualne piękno i szczegółowość świata+ Śliczny next-gen+ Muzyka+ Biały Sad jako świetna lokacja tutorialowa+ Immersja i bieganie po świecie w pierwszych godzinach (potem już mniej)+ Żywy świat+ Poziom trudności Death March / Droga ku Zagładzie+ Rozwój postaci i umiejętności+ Walka znakami+ Alchemia i crafting+ Rynsztunki różnych szkół wiedźmińskich, u mnie Gryfa+ Min/max builda+ Geralt postać zrobiona dobrze pod każdym względem, NPCe rzadziej+ Fajne i ciekawe różne questy poboczne czy zlecenia+ Niektóre walki dość ciekawe, w tym taktycznie+ Przeciwnicy dystansowi z kuszą lub łukiem w grupach rycerzy lub rabusiów ;-)+ Ogólna ilość zawartości robi wrażeniePodoba / nie podoba mi się:+/- Gra na tyle dobra, by do niej z chęcią wracać+/- Ale nie na tyle dobra, by się wessać i nie móc od niej oderwać+/- Narracja prowadzi przez historię i zamula jednocześnie+/- Bardziej na spokojny, nastrojowy progres, niż dynamiczne przejście z wypiekami+/- "Hurtownia" questów+/- "Hurtownia" przedmiotów+/- Baron i jego wątek - uznawany, ale mnie wciąż nie porwał+/- Eksploracja - realizm, ale też płaskość i monotonia świata+/- Dialogi rzadko ciekawe, częściej sztampowe, ósmoklasisty, pozerskie, knajackie+/- Novigrad piękny, szczegółowy, żywy, i... dość monotonny+/- Skellige w sumie OK+/- Droga ku Zagładzie super, ale w sumie w ogóle nie ginęNie podoba mi się:- Fabuła główna nie rozpala i nie trzyma w napięciu, miejscami przeciągnięta i zamulona- ... w sumie mało interesuje co tam jest dalej w wątku głównym- ... w niektórych miejscach potrafi doprowadzić do szału- ... gra często odbiera kontrolę graczowi i robi swoje: cutscenki, dialogi, itp.- ... czasem dłużyzny dialogowe- ... dialogi z Yennefer- ... irytujące przełączenia na wspominki Ciri (choć sama postać fajna)- ... wątek główny w sumie chętniej bym poznał filmem lub książką, niż cykaniem dialogowym- Monotonnia w świecie: krzaki, drzewa, krzaki, drzewa, chatki - to samo, nierozróżnialne- Identyczne, proste i dość nudne dungeony / jaskinie- Bossowie i efekt "utopce, utopce, utopce" - bez mega zachwytu, duża powtarzalność- Ogólna powtarzalność: świata, przeciwników, dungeonów- Trudna do przejścia organicznie bez ciągłego zaglądania do mapy- Walka melee (z pierwszego przejścia)- Animacja i mimika wielu NPC wyrzuca trochę z immersji - wrażenie kukiełek- Szczególnie dzieci kują jak małe potworki w stylu "laleczki chucky"- Kłująca w oczy wizualna ohyda niektórych NPC i wrogów np. Poroniec, Uma- PC-towe zarządzanie ekwipunkiem, ewidentnie skrojone pod mysz, nie kontroler- Spora ilość wywaleń gry, zwłaszcza przy podróżach Velen-Skellige, trochę dziwi

Gra ma świetną fabułę i super scenariusz. Jest ogromna i ładna.Problem w tym że nie sprawia przyjemności samą grą. Nadmiar śmieci, mieczy/zbroi różniących się tylko szczegółami. Przekombinowane oleje, smary, żele. Strasznie zrąbali samo granie. Mam umiejętności walki na maxa i nie widzę różnicy jak nie miałem ich wcale. Wszystkie walki takie same. Zero satysfakcji z zabicia potwora z większym poziomem bo żadnej nagrody za to nie ma. Większość rzeczy to tylko złom na sprzedaż. Jest tego za dużo.Nawet nie ma sensu ulepszać broni runami. Wszystko ładne i się błyszczy ale co z tego ? Nie cieszy.Jeszcze rozwala mnie Geralt Twardziej który obskakuje wpierdziel od byle strażnika, albo bezzębnego huderlawego bandyty w koszuli z toporkiem bo jest na 32 poziomie... Kompletnie sklepali gameplay. Warto grać tylko dla fabuły, ale często chęci brak przez nudną rozgrywkę.

Nigdy żadna inna gra nie sprawiła mi aż tyle przyjemności. Całe szczęście, że ma trochę wad i rzeczy które uważam, że mogłyby zostać wykonane inaczej bo w przeciwnym razie zacząłbym się obawiać, że już nigdy nie zagram w nic lepszego. A tak to mogę mieć choć trochę nadziei. Dycha bez dwóch zdań i to nie jest żaden hura patriotyzm albo ślepe podążanie za tłumem ale płynąca prosto z serduszka acz przemyślana ocena.Zalety:1. Nieosiągalny przy innych tytułach stopień zanurzenia się w świecie przedstawionym a zapomnienia o istnieniu tego rzeczywistego. Uwielbiam izometryki za wiele innych rzeczy ale w grach 3d dużo łatwiej o immersję i póki co najmocniej udało mi się wczuć właśnie przy Wiedźminie.2. Wykonywanie profesji wiedźmina. Podobało mi się to do tego stopnia, że chętnie spróbowałbym gry bez wyraźnego wątku głównego a polegającej na odwiedzaniu kolejnych lokacji, rozwiązywaniu zagadek, prowadzeniu śledztw, zdejmowaniu klątw i zabijaniu potworów. Pod warunek, że byłoby to tak mistrzowsko wykonane i podbite solidną fabułą. Po prostu kocham to przemierzanie świata i wiedźminowanie.3. Lokacje. O ile jeszcze mogę się łudzić, że przyszłe gry zrobią lepiej niektóre rzeczy to obawiam się, że nigdy nie odwiedzę już tak cudownych miejsc. Zniszczona wojną kraina, smagany mroźnym wichrem archipelag, żywe i barwne miasto, stare zamczysko pośród głuszy i inne. Jakie to wszystko jest przepiękne. Nie wiem już ile razy po prostu zatrzymywałem się obserwując pracujących po wsiach ludzi albo plotkujących strażników.4. Grafika i muzyka. Choć w tej ostatniej dominują żwawsze, bitewne nuty co, choć są one świetne, samo w sobie nie jest dla mnie zaletą. Na szczęście spokojniejszych, bardziej nastrojowych utworów też nie brakuje. Sam początek w Białym Sadzie, pierwsza wizyta na Skellige czy chociażby motyw przewodni Velen. A jeśli chodzi o grafikę to ograniczę się do jednego, zamkniętego w dwóch słowach, przykładu. Zachody słońca.5. Wciągające, oryginalne i świetnie zaprojektowane zadania poboczne. 6. Postaci i Geralt. Na początek muszę wspomnieć o tych które znamy już z poprzednich części i książek. Przez to, że miałem z nimi do czynienia już tak długo strasznie się do nich przywiązałem. Również nowi bohaterowie zostali tak wspaniale wymyśleni, że wielu z nich momentalnie polubiłem lub znielubiłem w tym dobrym tego określenia znaczeniu. I na koniec Geralt czyli przykład jak zachować równowagę pomiędzy wyrazistym protagonistą a możliwością swobodnego odgrywania postaci. Geralt ma przeszłość i to cholernie ciekawą ale jednocześnie mamy sporo opcji pozwalających nam zdecydować jak będzie postępował i jak widział świat. Moim zdaniem twórcy wyważyli to z dużym wyczuciem.7. Zabawne, poruczające, świetnie napisane, odpowiednio długie i będące najwyższej jakości. Akurat mówię o dialogach ale właściwie to co napisałem pasuje do wszystkich elementów Wiedźmina. Choć bliższe jest mi poczucie humoru które prezentują takie gry jak pathfinder kingmaker czy orginal sin niż to Wiedźminowe, mocno oparte na szermierce słownej i nie stroniące od wulgarności. Mimo tej uwagi humor jest niewątpliwe zaletą a nie wadą tej produkcji. 8. Głosy postaci. Bardziej podobały mi się te z poprzedniej części ale to dalej najwyższy poziom. Chyba tylko Emhyr nie brzmiał mi odpowiednio. Za to szalenie podobała dorosła Ciri.9. Walka. Na najwyższym poziomie trudności dalej niezbyt trudna choć wymagające ciągłej czujności i nie pozwalająca przez większość czasu ani na moment wytchnienia. Bo choć uniknięcie ataków przeciwnika jest bardzo proste to z drugiej strony parę uderzeń, zwłaszcza w plecy, i jesteśmy martwi. Poza tym parę walk wymagało pewnej modyfikacji strategii opartej na nieustannym klikaniu uniku i uważaniu by nie przyblokował mnie żaden obiekt. Do tego ładne animacje ataków, wiele stosujących różne taktyki przeciwników, dobrze budowane napięcie przed starciami z bossami. A przeciwnicy tak ładnie płoną a Geralt tak ładnie wali ogniem, że w pewnym momencie przestawiłem się całkiem na podpalanie wrogów choć oceniam, że jest to mniej efektywny sposób walki niż zwykłe machanie mieczem. Walka to nie jest to na pewno największa zaleta Wiedźmina ale zaleta.10. Eksploracja. Nie spodziewałem się zwłaszcza tak ciekawych ruin i podziemi. Do tego zgodnie z najlepszymi rpgowymi tradycjami świat Wiedźmina wypełniony jest wieloma listami i dokumentami pozwalającymi nam lepiej poznać pewne lokacje i postaci lub po prostu prezentującymi ciekawe opowieści.11. Wybory i decyzje które podejmujemy. Wszystko już na ten temat zostało powiedziane więc jedynie potwierdzam, że tak, są, jest ich dużo, mają znaczenie, są niełatwe, nie zawsze możemy przewidzieć konsekwencje.12. Gwint. Nie dziwię się Geraltowi, że robił sobie ciągłe przerwy od poszukiwań Ciri i Yen. Minigierka która ma wszystkie minigierki pod sobą.13. Emocje. Tu akurat Wiedźmin ma wielu konkurentów ale na pewno jest jedną z tych gier która mnie poruszyła. I to nie raz czy dwa. Niektóre historie jak ta krwawego Barona są monumentalne a inne skromniejsze i mniej rozbudowane ale i one nie pozostawiały mnie obojętnym.14. Epickie momenty czyli Wiedźmin przybija piątkę Dragon Age i Mass effect które dla mnie zawsze były w tym najlepsze. Dramatyczne pościgi, wielkie starcia, najwyższe poświecenia, niezłomna obrona i inne.15. Dużo wszystkiego. Wiem, że ten punkt może brzmieć trochę enigmatycznie więc wyjaśniam, że chodzi mi między innymi o takie rzeczy jak wiele rodzajów postaci które spotykamy, wiele rozmów które one ze sobą toczą, wiele gatunków potworów czy choćby cykl dnia i nocy. Gra jest ogromna i pełna treści.16. Konstrukcja świata. Wszystko ma sens i poszczególne elementy składają się na jedną większą całość. Najlepszy przykład to Biały Sad gdzie nie wszystko mamy powiedziane wprost ale ze strzępków informacji które zdobywamy chociażby przysłuchując się rozmawiającym postaciom możemy lepiej poznać naturę miejsca w którym się znaleźliśmy. Tak to się powinno robić.17. Częste wykorzystanie folkloru przy chociażby konstruowaniu zadań i tworzeniu przeciwników. Gra Wiedźmin oparta jest na książce Wiedźmin a na głębsze wchodzenie w temat tego co tam Sapkowski zrobił w tej kwestii nie mam ochoty bo to dość skomplikowana rzecz więc po prostu napiszę, że podobało mi się sięgnięcie po takie motywy.Wady:1. Wyławiania kontrabandy na Skellige. Gdybym spotkał tego kto wpadł na pomysł by tyle tam tego porozrzucać to nie krzyczałbym na niego. Po prostu spojrzałbym mu głęboko w oczy i zapytał 'dlaczego'. Niby można to zignorować ale jestem jednym z tych graczy którzy nie usną jak nie wyczyszczą całej mapy ze znaczników. Przechodząc kolejny raz Wiedźmina nigdy nie wiem jak do tego podejść. Zostawiać sobie na koniec i przy puszczonej muzyce czy czymś ciekawym na youtube zrobić naraz? A może robić po troszku by nie zostać potem przytłoczonym? Żadne rozwiązanie nie jest dobre.2. To nie tyle wada ale Wiedźmin jest tak dobrą grą, że zaczynam się przy nim zastanawiać nad kwestią mapy i znaczników na niej. Zauważam, że zamiast cieszyć się eksploracją, grafiką, muzyką czy walką co chwila odpalam mapę i tylko biegam z jednego punktu do drugiego. Pewnie, dzięki temu nic ciekawego mi nie umknie ale też przemierzanie świata przestaje być aż tak fajne. Czasem udawało mi się olewać mapę i znaczniki i po prostu biegać po Velen czy Skellige. Wszystko to co wyżej wymieniłem od razu zaczynało sprawiać mi większą przyjemność ale z kolei trudniej było trafić na jakieś ciekawsze wydarzenie. Nie wiem które rozwiązanie jest lepsze.3. Wątek główny i główny antagonista. O ile wątku głównego można jeszcze bronić bo wcale nie jest taki zły i po prostu wypada trochę blado na tle innych, tak dobrze zrobionych elementów to już nasz arcywróg jest po prostu nudny i do pięt nie dorasta nie tylko takim osobom jak Irenicus, Nyrissa, Thaos, Leto ale też wypada gorzej niż prości przecież Isair/Madae, Sarevok czy Kerghan. Zresztą co ja będę przykłady dawał, on jest gorszy od prawie każdego.4. Denerwujące dzieci i bożątka. Twórcy moim zdaniem słabo je napisali, na siłę robili to tak by wzbudziły w nas sympatie, litość czy byśmy po prostu uznali je za urocze i fajne. A mnie one wszystkie co najwyżej irytowały. 5. Rozwój postaci i ekwipunek. Zabawa z ekwipunkiem sprowadzała się do zdobycia i potem ulepszania jednego wybranego zestawu. Nawet na najwyższym poziomie trudności nie potrzebowałem właściwie korzystać z mikstur czy tworzyć jakichś inne przedmiotów przez co nie czułem najmniejszego podekscytowania zdobywanym sprzętem i złotem.

Wiesiek trzeci nie jest idealny, ale po jego ograniu inne gry nie dają już takiej przyjemności. Chciałoby się więcej urozmaicenia w gejmpleju (powiedział człowiek, który spędził z wiedźminem 3 jakieś 600h) i troszkę mniej drewna, ale jako współczesne Action RPG w klimatach fantasy skasował wszystko. Ten klimat. Ten świat. Ta muzyka.

Po tych pięciu latach, od których ciągle słyszałem o tym, jaki ten 3 wiedźmin 3 jest najlepszy, po tych hektolitrach wylanych przez redaktorów GOLa słowach w artykułach, czasem niepotrzebnych, oto ja ruszyłem na podbój największej w historii polskiej gry. Poprzednie dwie części miałem obcykanie, bardzo mi się podobały, dlatego tym bardziej byłem ciekaw trzeciej części, przez którą poprzedniczki żyły mocno w cieniu. Czy to wszystko było warte zachodu? Tak... ale...Na początku zawsze tak jest z wielkimi grami. Potęgują ogromem świata, zachwycają lokacjami, doznawają oczom szoku graficznego i zachwycają optymalizacją. Tu trzeba przyznać, Redzi z o wiele mniejszym budżetem od Rockstara zrobiły dzieło na równi jakością od amerykańskiego giganta. Po tym wielkim sukcesie można być zadowolonym, że to właśnie z naszego kraju pochodzi ta gra.Ale gdy im dłużej się gra, tym więcej błędów produkcji się widzi. Jest to co prawda normalką w tak wielkich produkcjach, ale i tak dostaje się lekkiego niedosytu. Świat sprawia wrażenie troszkę pustego, lokacje nie licząc przepięknego Novigradu i Skellige, po którym podróżuje się gorzej niż autobusami w godzinach szczytu nie są jakieś super hiper ultra ładne- po prostu normalne. Do grafiki nie da się przyczepić, choć system pór dnia czasem szwankuje (w nocy czasem więcej widać, niż wieczorem lub rano). Dobrze, że warunki pogodowe wyglądają obłędnie.Przyczepię się przy okazji do jednej dziwnej opcji, której nie było w poprzedniczkach. Chodzi o poziomy postaci. Nic to nie zmieniało, a bardziej utrudniało w chwilach kiedy chciało się zahaczyć o misję poboczną.Teraz część najważniejsza czyli fabuła. Na początku jej nie doceniłem, ale gdy zaczął się na dobre wątek barona mocno się wciągnąłem. Potem była najlepsza część w Novigradzie (misja z teatrem kwalifikuje się do rankingu najciekawszych misji w historii gier), i tak jest do wyprawy na Skellige. Potem moja motywacja do gry trochę siadła(teraz mogą nastąpić małe spojlery).Teoretycznie wywalenie na historię postaci z dwójki powinno należeć do minusów, ale w dwójce nastąpiła ta sama sytuacja, także nawiasem mówiąc przyzwyczaiłem się. W moim rankingu jedynka wygrała bój o najlepszą część, ale to i tak nic nie zmienia, bo cała trylogia jest obowiązkiem dla każdego, kto choć trochę grami się interesuje.

Minęło dużo czasu od premiery a ja dopiero w tym roku ogrywałem i niedawno skończyłem. Plusy:- Grafika, na Xox, gra wygląda cudnie. Nie jest to top generacji ale na pewno wysoka półka- Wykreowany świat- Klimat- Historia- Bohaterowie, jest ich wielu a i tak zapadają w pamięć- Przywiązanie do książek, kto czytał wyłapie wiele smaczków- Co mi się osobiście rzuciło: mimika twarzy Geralta podczas rozmów, bardzo ładnie to wygląda- Mocno rozwinięty gameplay względem poprzedników: sprint, jazda konna, pływanie, skakanie, dodane uniki w walce itd.- na koniec to z czego zasłynął W3, nawet skromne małe zadania mają taką minihistorię że chce się je wykonywać. Duże brawa.Niestety są minusy:- Geralt porusza się strasznie drętwo, czy on sam czy na Płotce, postać odbija się/przesuwa w kontakcie z elementami otoczenia czy NPCami.- W walce to samo, Geralt ma bardzo fajne ruchy ale są powolne, nie czuję że mam 100% kontroli nad postacią w walce jak choć w takim Bloodborne, na szczęście są mody i może kiedyś ogram Wiedźmina z System Dodge na PC. Bardzo bym tego chciał wtedy pewnie dałbym z czystym sercem 10. Niestety walka nie dawała mi prawie żadnej radości a szkoda, pamiętam jak czytałem walki Geralta w książkach i chciałem żeby w grach była mega dynamiczna, niestety nie jest.

Po prostu cudo i jedna z najlepiej zrealizowanych gier w historii. Granie w to to doświadczenie jedyne w swoim rodzaju, coś czego każdy powinien spróbować. Bardzo długa, bardzo ciekawa fabuła, świetne postacie i aktorzy głosowi, piękna grafika i świetne zakończenie trylogii. Ciężko uwierzyć że gra tego pokroju powstała w Polsce bo zmiotła konkurencję z ziemii. Zdecydowanie polecam przeczytać książki Sapkowskiego a potem ograć całą trylogię wiedźmińską, piękna historia.Co do minusów:-Tak samo jak w dwóch poprzednich grach z serii, straszna powtarzalność twarzy postaci pobocznych. Nie wiem ile tych mord pobocznych postaci jest, z pięć może? Robiąc wiele zadań pobocznych pod rząd zaczynasz wszędzie widzieć tych samych typów. Strasznie się to rzuca w oczy, pewnie jest to winą tego że w grze nie istnieje kreator postaci i nie da się zrobić przez to losowo wyglądających NPC.-Trochę drętwe animacje w większości scenek, nadużywanie tych samych animacji, szczególnie śmiesznie to wyglądało w scence w której Geralt bije Sku*wiela Juniora. Wystarczy zagrać np. w dwie nowe odsłony Assassin's Creed żeby zobaczyć jak bardzo do przodu są te gry jeśli chodzi o animacje postaci podczas dialogów.-Bardzo nieuczciwy system zdobywania doświadczenia w stosunku do graczy którzy lubią maksować postać. Kiedy ma się zbyt duży poziom, za następne zadanie po prostu dostaje się śmiesznie małą ilośc doświadczenia, aż poziom zadań dogoni znowu poziom gracza.Tak czy inaczej, w tę grę gra się mega przyjemnie i te parę minusów jest niczym w porównaniu z plusami, których nie dałbym rady tu wszystkich wypisać. Ode mnie 10.

Moja ocena 9.0Nie da się zaprzeczyć że to świetna gra, choć wcześniejsze części są mi bliższe sercu. Bardzo ważną kwestią jest klimat. Biały Sad, ulice Novigradu, panorama wysp Skalle, okolic Kaer Morhen oraz widok Novigradu z sadów – majstersztyk. Jednak gdy odpalamy mapę i widzimy las znaczników to bańka pęka. Bezdroża gdzie gonimy Płotkę od punktu do punktu, nie dość że jest mozolne i nudne to wcale nie pasuje do Geralda ( wiedźmin w wolnym czasie rozbija obozy bandytów poszukuje skarbów itp.) Kolejna sztuczność to przypisanie tym samym potworą różnych poziomów.To co CD Project Red robi dalej dobrze to postać Geralda oraz autentyczność spotykanych postaci, historie oraz zadania poboczne. Crafting, błahe wybory mające duże znaczenie, tablice ogłoszeń oraz wiedźmińskie śledztwa w których nie czuć sztuczności.Zacnymi nowością są łodzie które mają wizualny system zniszczeń, oraz koń z w własnym wyposażeniem wpływającym na cechy i wygląd. Geraldowi teraz z czasem rośnie zarost. W końcu postać Ciri i związane z nią retrospekcje.Majestatycznie wyglądają gwałtowne zjawiska pogodowe ale tylko wtedy gdy nie ma w pobliżu NPC’a którego wichura ani włosów ani ubrań nie ima.Soundtrack też jest w tej części najlepszy.Dziki Gon wciąga ja bagno, ale w moim przypadku wolę bardziej kameralne przygody jak w wcześniejszych odsłonach. Najprawdopodobniej skromniejsze dodatki spodobają mi się bardziej , ale na tą chwile muszę sobie zrobić przynajmniej półroczną przerwę od arcydzieła CD Project Red.

Zakupiłem edycję gry roku czyli z dwoma dodatkami. Takiej przygody jaką przeżyłem z Geraltem to już chyba nigdy nie doświadcze z żadną grą. Piękna przygoda którą trzeba przeżyć samemu i bardzo długa, super postacie z którymi idzie się zżyć. Bardzo fajny wątek fabularny plus wiele misji pobocznych, nie da się nudzić. Grafika i muzyka to coś pięknego! Gra mnie tak pochłonęła że od pierwszego uruchomienia nie zboczyłem na inny tytuł. Grałem aż ukończyłem i nagle smutek, uświadomiłem sobie że to już koniec i już czegoś takiego nie doświadcze z innym tytułem. Wiedżmin 3 wraz ze swoimi dwoma dodatkami to po prostu ARCYDZIEŁO chłopaków z Cd Project RED. Brawa i Szacun za to co zrobiliście!! Na pewno przejdę ten tytuł jeszcze kilka razy za swojego życia!! SUPER!! Ocena to powinna być z 15/10

To jest gra, którą będę jeszcze długo, długo pamiętał. Dość powiedzieć, że kończąc (?) przygodę z Geraltem czułem się jak wtedy, gdy ją zaczynałem. Chociaż podczas drugiego podejścia do gry łatwiej dostrzec błędy i niedociągnięcia, nie mogę ich nie wybaczyć. Ponadto odkryłem w grze wiele rzeczy, których nie znalazłem za pierwszym razem. Jak? Po prostu nie chodziłem od pytajnika do pytajnika, tylko odkrywałem też trochę na własną rękę, co szczerze polecam robić nie tylko w Wiedźminie.

Wiedźmin 3: Dziki Gon 7,5/10 Gra bardzo wciągająca, spędziłem przy niej długi czas i dzisiaj ją ukończyłem na poziomie trudności Miecz i opowieść. Podczas gry napotkałem pare bugów np: z mapą, z brakiem przejazdu koniem przez pewien odcinek drogi ( nie pamiętam w jakim mieście to było), sporo by wymieniać takich błędów, itp ale nie przeszkadzały one jakoś specjalnie w rozgrywce. Gra jak najbardziej godna polecenia! Odnośnie zadań pobocznych zrobiłem około z 10-15. Muzyka miła dla uszu, ciekawe postacie, fabuła oraz system walki i też zaskakujący klimat. Warto zagrać!

Nie lubię za bardzo RPGów, jedynie uwielbiam serie Elder Scrolls i Fallout za wyjątkowy, wielki i ciekawy świat. Serię wiedźminowską zacząłem od jedynki, ale była dla mnie słaba i nawet jej nie przeszedłem. Wiedźmina 3 postanowiłem odpalić tylko pod natłokiem pozytywnych recenzji, w ogóle nie ruszało mnie to że to polska gra. No i muszę przyznać że im się udało...Jest to dla mnie najlepszy RPG jaki powstał i również jedna z najlepszych gier jakie grałem w życiu. Najbardziej podoba mi się dorosłe podejście do gry, czasami jest naprawdę bezpośrednia i nie bawi sie w grzeczności. Muszę jednak odjąć półpunktu za gigantyczną ilość bugów, często tak poważnych że wymuszały restart gry. Pod tym względem wydaje mi się że przebija skyrima hahaha. Super gierka polecam

Kolejny RPG, który obok Mass Effecta, Dragon Age:Origins, gothiców, czy Wrot Baldura można uznać za klasyke gatunku do której pewnie nieraz sie będzie wracało-gameplay mimo że wiele osób z tego co widze przeglądając fora narzeka mi sie podobał,- główna fabuła szczerze mowiąć bardziej mi podeszła w poprzednich wiedźminach, tu pewnie głównie przez to że gra była długa i nie można było sie w pełni na niej skupić i dać sie jej porwać bo cały czas (jako osoba robiąca wszystko na 100%) musiałem przechodzić w zadania poboczne czy odkrywanie pytajników, dodatkowo zakończenie jakoś tak wydaje mi sie robione na szybko, spodziewałem sie czegoś lepszego (główny zły bardzo jakos tak zbyt zwyczajnie zostaje pokonany)- dodatki Serce z Kamienia i szczególnie Krew i Wino to coś niesamowitego, myślałem że tak rozbudowane DLC w jednej cenie to odeszły już dawno do lamusa i będziemy teraz juz ciągle mieli Biowarowskie 40min misje za 30zł każda, i że kilkunastogodzinny dodatek "Przebudzenie" do Dragon age Origins był takim ostatnim naprawdę dobrym i wartym ceny dodatkiem. Dodatkowo obie miały lepszą fabułe niż podstawka.Minusy - Zdecydowanie te znajdzki "?", w końcowej fazie gry już traktowałem to jak przykry obowiązek podobnie jak zbieranie surowców w Mass Effect, szczególnie pamiętam moment gdy skończyłem podstawke i postanowiłem wyczyścić wszystkie znajdźki przed odpaleniem dodatków - mówie tu głównie o tych na morzu wokół Skellige - kilkugodzinne sadomaso, polecam tylko dla tych o mocnych nerwach gdzie przy każdym ze 100 pytajników atakuje cie stado harpii :)- Poziom trudności - w końcowej fazie ne kiedy opanowało sie mechanizmy to na najwyższym poziomie trudności kompletnie owej trudności nie było, nie dało sie zginąć, chyba że specialnie- duży minus za newgame+ - brak dobrego poziomu truności tu sie pogłębia i od samego początku jest śmiesznie prosto na najwyższym poziomie, dodatkowo pełnio itemów w plecaku, kasy jak lodu i nawet tych itemów sprzedać sie nie da handlarzom bo żaden kasy nie ma i trzeba je zwyczajnie wyrzucać albo wcale nie zbierać - koszmar

Wersja na Playstation 4 po prawdzie miała trudną historię, ale po wszystkich patchach, dodatkach i zmianach jest to gra, która powinna zagościć w czytnikach wszystkich fanów erpegów. Włosy nie ruszają się jak na wersji PC, ale kto by tam przejmował się fryzurą, kiedy szarżuje na Ciebie porządnie wpieniony bies? Gra zabrała mi dziesiątki wieczorów, które mogłem poświęcić na zarabianie milionów. Milionów nie mam, ale satysfakcję z przejścia tej gry owszem. Było warto.

Daję 10 bo bawiłem się rewelacyjnie - jedna z najlepszych gier w jakie grałem. Fabuła podstawki i dodatków mnie wciągnęła. Grałem na Easy bo nie podoba mi się walka, system rozwoju, crafting i zbieranie - nie pasują mi one zupełnie do wiedźmina - olałem je zupełnie, nie szukałem schematów, rozwinąłem praktycznie tylko znak Quen, miecze i zbroje używałem tylko te co znalazłem. Raz z ciekawości zrobiłem questa na poszukiwanie schematu, ale gdy go miałem okazało się, ze potrzebuję poprzednią zbroję tego typu by móc ją ulepszyć - więc olałem temat. Ukończenie zajęło mi prawie 100 godzin, raczej do gry nie wrócę, bo mi się nie chce - zakończenia alternatywne zobaczę sobie w internecie.Specyfika głównej postaci niestety znacząco utrudnia zdobienie jakiegoś fajnego systemu rozwoju, w mojej opinii to nie wyszło, progres jest powolny i ma się wrażenie, że mało znaczący (poziom easy, wpakowałem wszystko na max w Quen, wzmocniłem +40% mutagenami, a i tak tarcza wystarczała na 1-2 ciosy przeciwników, podobnie z Igni - też prawie wszystko na max, a praktycznie obrażeń nie zadawał). Ale tak jak napisałem wyżej, można to spokojnie olać, więc nie jest to duża wada.

+++ Genialnie skonstruowane postaci +++ Świetnie napisane dialogi +++ Dużo ciekawych zakończeń +++ Każde zadanie poboczne jest mocno fabularyzowane ++ Bardzo dobry humor ++ Fabuła główna ++ Bardzo przydatny crafting ++ Bardzo dobrze zaprojektowany świat ++ System rozwoju postaci + Bardzo dobrze skonstruowana gra w gwinta + Pomniejsze wybory mające wpływ na świat + Wysoki poziom trudności przez większość gry + Wiele interesujących miejsc - - Zbyt duża ilość złota - - Zbyt dużo znajdziek - - Niedokładne zbieranie przedmiotów i chodzenie po małych powierzchniach - Błędy z płotką i pływaniem

Na mało którą grę nakląłem się tyle, co na Wiedźmina 3. Miałem wobec niego gigantyczne oczekiwania, więc przeżywałem każdą niedoróbkę – a trochę ich ten Dziki Gon miał, i to wszędzie, od fabuły po mechanikę. Jednak ile tych mankamentów by nie było, nie zmieniają one faktu, że CD Projekt RED opracował wspaniałą grę – strasznie klimatyczną, okropnie miodną, nieprzyzwoicie wielką, a do tego piękną, inteligentną i dogłębnie polską. Nasza branża growa nie mogła zrodzić lepszego towaru eksportowego! „RED-om” udały się również dodatki, choć Serca z kamienia stawiam znacznie wyżej niż Krew i wino.

Zamknięcie trylogii o Geralcie okazało się być wyśmienitą produkcją. Wspaniałą, pełną rozmachu przygodą z kilkoma niewielkimi potknięciami, które nie były w stanie przesłonić ogółu pozytywnych emocji towarzyszących zabawie.

Cholera - jeśli idzie o romanse to chyba pierwszy raz nie wiem czy wybrać Triss czy Yen, tak dobrze są napisane :). W jedynce nie miałem tego dylematu i Shani od razu poszła w odstawkę, a wybrałem Triss. W dwójce i tak wyboru nie było ;-).Tutaj od razu miałem problem ;-). Z jednej strony Yen ze względu na książki, z drugiej Triss ze względu na gry. Gra i tak jest na tyle super, że na jednym przejściu się nie skończy, ale...... jak koniec końców założyłem, że za pierwszym razem to jednak Yen i tego będę się twardo trzymał... tak w Novigradzie serce zaczyna mi mięknąć, kiedy widzę emocje i smutek rudej czarodziejki...I nie wiem co zrobić, tak "po ludzku" są napisane te dialogi, że autentycznie nie wiem.Duży plus za to dla "redów" jak zresztą i za questy, gdzie nie raz i nie dwa po prostu nie wiem co zrobić, bo wybory są bardzo nieoczywiste i nie raz i nie dwa wybiera się po prostu między złem a złem. Ba czasem wybór, który wydaje się bardziej "dobry" prowadzi do takich skutków, że łapie się przed kompem za głowę "co ja narobiłem".^^ IMO to jest największy plus gry, który kompletnie każe mi przymknąć oczy na niedoróbki. Scenariusz, questy, dialogi, klimat, to po prostu pierwsza liga, sprawiająca, że kompa wyłączam nieraz późną nocą ;-). Bardzo mi się Wiedźmin 3 podoba :)

Gra jest bardzo dobra klimat perfekcyjny, grafika po wyłączeniu aberacji chromatycznej, DoF i wyostrzania też mi pasuje :) Świat przeogromny, ciekawie pomyślany ludzie fajnie z sobą rozmawiają. No i przede wszystkim kontynuacja wyborów z save co jest bardzo ważne :) Niestety są też - ta nowa karcianka mnie odstrasza nie chce mi się tego rozkminiać gdzie jest kościany poker, gdzie siłowanie i walki na pięści ? Nie doszedłem do tego czy skasowali ? Za to muszę ująć 1 punkt bo było klimatyczne :( No i nadal nie ma obsługi CrossFire przez co gram w 30FPS zamiast w 55+ niestety tu twórcy nie pokazali się z dobrej strony i to mnie boli za co też ujmuję 2 punkty.

Przeszedłem Wiedzmina 3 (z wszystkimi dodatkami) już wiele razy i musze przyznać, że mam do tej gry ambiwalentny stosunek. Z jednej strony to jest świetna gra. Od projektów graficznych, przez muzykę, animacje po klimat, charakterystyczne postacie, ciekawe wątki fabularne i intrygujące misje poboczne, mechaniki, wszystko stanowi genialną i spójna całość. Z drugiej jednak strony, ta gra zepsuła mi przyjemność z grania w inne tego typu gry. Zawsze czuję spory niedosyt i bardzo trudno jest mi się "wkręcić" w świat przedstawiony, a misje (w porównaniu z Wiedzminem 3), zdają się być nudne i nijakie.

Dobrze się bawiłem, przeszedłem podstawkę razem 80godzin i "Serca z Kamienia" na "Krew i Wino" nie starczyło czasu, czułem się lekko znużony, ale to przez to, że nie przyzwyczajony do takich długich gierek. Może kiedyś się wróci i przejdę resztę!

Odpaliłem Wiedźmina dopiero w tym roku - tyle lat po premierze. Dawno nie bawiłem się tak dobrze. Filmowość, głębia postaci, fabuła i doskonała grafika. Gameplay może nie jest jakiś wybitny, ale wymienione wcześniej cechy - rekompensowały mi to w całości.

Znakomita Odsłona Wiedźmińskich przygód.Pełen klimat Słowiańskich Skandynawskich mitów i legend.Również typowo Polski klimat.Pełna swoboda podczas walki jak i podczas zwiedzania ogromnego świata. Multum do wyboru broni i całego ekwipunku.

Wczoraj przeszedłem główny wątek.Gra jest świetna, główny wątek przez większość gry nie ciągnie się (dopiero pod koniec jest niemiłosiernie rozwleczony o jakieś pierdołowate zadania). Zadania poboczne, mimo, że są powtarzalne, sprawiają do pewnego momentu gry przyjemność (jak mi się znudziły, zacząłem zabawę z głównym wątkiem). Nie oceniam gry przez pryzmat graficzny, bo akurat dla mnie gra ładna być nie musi. Za to muzyka i całe udźwiękowienie jest rewelacyjne. Świat również mnie urzekł. Każdy ważniejszy NPC oraz przeciwnicy mają indywidualne cechy przez które można ich zapamiętać (niektórzy wydawcy wątek z Baronem wydaliby pewnie jako dodatkowe DLC). No i jeszcze Gwint, który mógłby zostać wydany jako jakaś mobilna gierka :) Teraz wezmę się za dodatek, który pewnie skończę jak wyjdzie drugi :) Jak dla mnie gra roku i prawie maksymalna ocena :)Gierkę ogrywałem na PS4, ale wątek dla konsol leży i kwiczy ;P

Gra jest bardzo dobra a nawet świetna. Przebogaty świat, dużo misji, fabuła całkiem niezła chociaż dopiero po wszystko rusza z kopyta. Byłem pozytywnie zaskoczony bo myślałem że już po nastąpi koniec głównego wątku a tutaj jeszcze wiele godzin grania. Duży plus za to bo innego studio by pewnie tutaj zakończyło grę. Kończąc fabułę miałem przeszło 80h na liczniku i był to czas spędzony bardzo dobrze choć gra ma parę wad:- klony (bardzo często postacie się dublują),- misje poboczne to właściwie tylko idź, zbadaj wiedźmińskimi zmysłami, a potem wróć (ew. coś zabij),- znaczniki "?" to tylko gniazda potworów albo bandytów,- gra na dobrym, nowym sprzęcie bardzo często się wysypywała do pulpitu. Nie przeszkadzało mi to aż tak bardzo ale problem jest, Płotka też lubiła świrować albo się zawieszać (+ na wzywanie jej kiedy tylko chcę)- dziwne przejście fabularne z drugiej części do trzeciej (tyle szukania Yen a ona po prostu się pojawia jak gdyby nigdy nic, trochę od czapy),- pierwsza połowa głównego wątku mnie nie porwała.Tak czy siak to najlepsza Polska gra ever, najlepsza cRPG na świecie i jedna z lepszych gier w ogóle.