BioShock 2: Wysoki poziom trudności

Wysoki poziom trudności

Gra na najwyższym poziomie trudności pozwoli nam na odblokowanie stosownego osiągnięcia. Jeśli mamy masochistyczne zapędy, być może będziemy mieli ochotę również zablokować z poziomu menu Vita-Chambers (co załatwi nam sprawę kolejnego osiągnięcia). Do tego wszystkiego możemy obiecać sobie, że nie tkniemy opcji zapisu i będziemy polegać wyłącznie na auto-zapisie pojawiającym się tylko po zakończeniu danego poziomu. Wszystko to da się zrobić. Ba! Da się przy tym świetnie bawić i czerpać nie lada satysfakcję. Zacznijmy więc od zapoznania się z tym rozdziałem :)

Z czym wiąże sie wysoki poziom trudności? Przeciwnicy są bardziej odporni i zadają większe obrażenia. W konsekwencji potrzebujemy większej ilości amunicji, lepszych plazmidów, odpowiednio dobranych toników, oraz stosownie ulepszeń potrzebnych nam broni. Za tym wszystkim idzie większe zużycie gotówki, oraz ADAMA. Suma sumarum każda z naszych decyzji powinna być skrupulatnie przemyślana, bowiem kiedy przychodzi co do czego, nie ma tu miejsca na błędy czy niedopatrzenia.

Zmianie ulega nawet sam sposób rozgrywki. O ile w przypadku poziomu łatwego możemy pozwolić sobie na akcje w których, niczym mobilna forteca, wpadamy do pomieszczenia nie zważając na ostrzał przeciwników i załatwiamy wszystkich bez mrugnięcia okiem, to "na hardzie" o takim zachowaniu bezapelacyjnie nie może być mowy.

Często po prostu musimy wykazać się sprytem. Tam gdzie to możliwe - zakradamy się, cicho (tonik [ Drill Lurker ] ) i spokojnie badając kolejne pomieszczenia i unikając (o ile to możliwe) walki z wieloma przeciwnikami na raz. Celujemy oczywiście w głowy - im szybciej zabijemy, tym mniejsza szansa, że walka będzie nas kosztowała zdrowie, lub nawet życie. Ponieważ w wielu lokacjach wrogowie pojawiają się w grupach i prowadzą zażarte dysputy, o ich obecności mogą poinformować nas zasłyszane wcześniej dźwięki rozmów. Plazmid hipnozy, umiejętnie rzucony w środek takiego zgrupowania, oszczędzi ryzyka poniesienia jakichkolwiek obrażeń.

Nie zapominamy o pułapkach. Nawet jeśli amunicja pozwalająca na ich podłożenie (nity, harpuny z linkami, miny), nie jest zbyt powszechna i tania, to mamy przecież pod ręką plazmidy. [ Cyclone Trap ] co najmniej drugiego poziomu pozwoli nam na załadowanie go niemal każdym plazmidem. Jeśli na dokładkę zaopatrzymy się w toniki odpowiednio zmniejszające zużycie EWY, okaże się, że zabezpieczyliśmy całe pomieszczenie (lub np. wejście do niego) pułapkami i wystarczy teraz tylko sprowokować przeciwników. A to wszystko dzięki jednemu, góra dwóm tanim EVE Hypo.

Aby w pełni wykorzystać swoje szanse w starciu z dowolnym przeciwnikiem, od chwili zdobycia kamery wykształcamy sobie nawyk używania jej za każdym razem, kiedy tylko czeka nas walka. Im szybciej zakończymy badania danego typu Splicera, tym szybciej walka z nim stanie się prostsza. Zachęcam do gruntownego zapoznania się z rozdziałem poświęconym badaniom, dzięki czemu będziemy w stanie przeprowadzić je nieco sprawniej.

Poniekąd naturalnym odruchem po wejściu do nowej lokacji jest hackowanie wszystkich dystrybutorów, automatów i innej elektroniki którą tylko zobaczymy. Warto jednak wstrzymać się chwilę (jeśli nie jest to absolutnie konieczne) i "zostawić" sobie np. dystrybutory ze sprzętem na później. Jeśli bowiem zaopatrzymy się w odpowiedni zestaw toników (patrz - [ Hacker's Delight ] ), będziemy odzyskiwać życie i EWĘ przy każdym udanym złamaniu urządzenia. Dlatego czasami warto zostawić sobie dystrybutor w roli takiej skromnej "apteczki". Wariacją tej myśli jest zostawianie sobie na później wszystkich batoników i innych odnawiających życie i EWĘ smakołyków. A jeśli mamy przy sobie tonik [ Booze Hound ] , warto zainteresować się również alkoholem.

Chociaż w BioShock 2 nie mamy możliwości cofania się do raz odwiedzonych poziomów, nic nie stoi na przeszkodzie, żeby wielokrotnie przemierzać aktualną lokację. Jeśli dołączymy do tego fakt, że przedmioty umieszczone w skrzyniach, ciałach, a także te leżące luzem- nie znikają, otrzymujemy interesującą kombinację. Jednym ze sposobów wykorzystania tych czynników jest wydrukowanie sobie map załączonych w opisie przejścia, a następnie zaznaczanie "na bieżąco"- gdzie zabiliśmy przeciwnika mającego przy sobie przydatne przedmioty (apteczki / amunicja / fundusze), czy też np. który sejf nie został do końca opróżniony. Chociaż taka zabawa jest czasochłonna, to zdecydowanie się opłaca i sprawia, że zawsze mamy przy sobie komplet wszystkich istotnych przedmiotów.

Z powyższym rozwiązaniem wiąże się jeszcze jedna strategia prowadzenia rozgrywki, a mianowicie - używanie różnych rodzajów broni w miarę regularnie. Wynika to z prostego rozumowania. Skoro na mapie rozmieszczono różne rodzaje amunicji, to aby wykorzystać wszystko co tylko możemy (a przy tym ponieść jak najmniejsze koszta), używamy różnych pukawek. Osobiście - wolę jednak ograniczyć się do jednej, ulubionej broni (o ile oczywiście jest to możliwe). W końcu używając harpuna możemy odzyskiwać groty, a nikt przecież nie powie mi, że jakakolwiek inna pukawka równie dobrze "przykuwa" uwagę wrogów :)

BioShock 2

9 lutego 2010

Rate It!

• Przegląd
• Poradnik
• Recenzja