Mindhunter – szereg seryjnych morderstw z przełomu lat 70. i 80.. Prawdziwe zbrodnie pokazane w filmach i serialach

• Prawdziwe zbrodnie, które zainspirowały twórców słynnych filmów i seriali
• Narcos – działalność Pablo Escobara i kartelu z Medellín
• Zodiak (Zodiac) – seryjne morderstwa Zodiaka
• Mindhunter – szereg seryjnych morderstw z przełomu lat 70. i 80.
• Spotlight – tuszowanie pedofilii w kościele katolickim
• PitBull – strzelanina w Magdalence
• Gorączka (Heat) – zorganizowane napady szajki Neila McCauleya
• American Crime Story: Sprawa O.J. Simpsona – podwójne morderstwo O.J. Simpsona
• Barry Seal: Król przemytu (American Made) – przemyt narkotyków przez Barry’ego Seala
• Ucieczka z Dannemory (Escape at Dannemora) – ucieczka z amerykańskiego więzienia Richarda Matta i Davida Sweata

Mindhunter – szereg seryjnych morderstw z przełomu lat 70. i 80.

A skoro już jesteśmy przy Fincherze, pozostańmy przy nim na chwilkę, gdyż nie wypadałoby pominąć w tego rodzaju artykule Mindhuntera, czyli serialu jego autorstwa, który – podobnie jak Zodiak – w bardzo błyskotliwy sposób bawi się konwencją kryminału. Tym razem warstwa, nazwijmy to, śledcza wzbogacona zostaje o szereg wywiadów o charakterze edukacyjno-terapeutycznym przeprowadzanych z najbardziej nieprzewidywalnymi umysłami w historii USA. Mowa oczywiście o zamkniętych w izolacji seryjnych mordercach.

Rozmowy te prowadzone są przez agentów FBI i mają na celu poznanie mechanizmów stojących za nieprzewidywalnym zachowaniem zbrodniarzy, jak i wypytania ich o przeszłość w celu znalezienia źródeł patologicznych zachowań. Czas akcji jest bowiem tożsamy z tym etapem rozwoju kryminalistyki w dziejach USA (schyłek lat 70.), w którym po raz pierwszy użyto tak naprawdę pojęcia „seryjne morderstwo” i zaczęto powiązywać je ze schorzeniami psychicznymi. Badania te obserwuje się na ekranie z olbrzymim zaciekawieniem.

To głównie zasługa – nie bójmy się tych słów – niewiarygodnych wręcz osobowości przesłuchiwanych przestępców. Najmocniej w pamięci zapada szczególnie postać Eda Kempera, wąsatego olbrzyma o diabelsko spokojnym tonie głosu. Oprócz niego widzowie mogą poznać bliżej sylwetki Jerry’ego Brudosa, Richarda Specka, a nawet Charlesa Mansona. Co ciekawe, w tego ostatniego wcielił się ten sam aktor, który uczynił to w filmie Pewnego razu w… Hollywood Quentina Tarantino.