Psy 3: W imię zasad. Najgorsze polskie filmy, które i tak oglądamy

• Najgorsze polskie filmy, które i tak oglądamy
• 365 dni
• Wiedźmin
• Złoto dezerterów
• Chłopaki nie płaczą
• Pitbull. Niebezpieczne kobiety
• Psy 3: W imię zasad
• Lejdis i Testosteron
• Pan Kleks w kosmosie

Psy 3: W imię zasad

Psy i Psy 2 to filmy, które na lata zdefiniowały obraz polskiej kinematografii. Bogusław Linda wcielił się w postać, którą dziś moglibyśmy porównać chyba tylko z granym przez Keanu Reevesa Johnem Wickiem. Tylko że Wick jest na wskroś amerykański (no i to w końcu płatny zabójca). Franz Maurer to zaś bohater na wskroś polski – uwikłany w trudną historię rozliczeń PRL-owskich służb bezpieczeństwa i eksponujący swoje wady. W swoim okrucieństwie i determinacji jednak po prostu hipnotyzujący.

To, co sprawdziło się na początku lat 90., niekoniecznie jednak zaskoczyło trzy dekady później. Szczególnie że Pasikowski nie silił się już na wprowadzenie do serii powiewu świeżości. Już Psy 2 wydawały się pod tym względem nieco odtwórcze, ale magia Maurera pozostawała jeszcze wówczas na tyle silna, że nie potrzeba było scenariuszowych fajerwerków. W trójce takowe mogłyby uratować film. Z naciskiem na mogłyby.

Choć Linda i Pazura nie wydają się już tak zgranym duetem jak kiedyś, a i brutalne sceny akcji nie robią na nikim większego wrażenia, produkcja Pasikowskiego wcale nie byłaby taka zła… Gdyby nie nazywała się Psy 3. Jako kontynuacja serii (jak twierdzi reżyser, być może wcale jeszcze nie zakończonej) film sprawdza się bowiem średnio. Neguje niektóre rozstrzygnięcia z dwóch pierwszych części, wprowadza kilka tylko plączących się po ekranie postaci i niekiedy popada w niezamierzoną autoparodię. A szkoda, bo Maurer zasługiwał na znacznie lepszą historię.

Czy jeszcze taką dostanie? Zobaczymy. Póki co musi nam wystarczyć trójka, dostępna chociażby na CANAL+.