Wolfenstein II: The New Colossus

Wolfenstein II wreszcie nadciągnął, by zająć należne mu miejsce w panteonie strzelanek. B.J. Blazkowicz sieje popłoch wśród rywali i nie bierze jeńców… choć w jego duszy zaszła pewna subtelna zmiana.

18h "Jestem wcieleniem śmierci" ze wszystkimi aktywnościami Świetna fabuła z masą twistów, ciężkich motywów i tematów - jest powaga zmieszana z zabawnym (!) humorem Dobre dialogi. Bardzo uczłowieczony Blazkowicz - jego zachowanie i przemyślenia Narracja i fabuła świetnie idzią w parze z mechanikami i rozgrywką Ciekawa i żyjąca załoga statku - dużo ciekawych zachowań Samo strzelanie bardzo satysfakcjonujące i mięsiste. Skradanie przyjemne Ciągle coś nowego, nowe wyposażenie i zmiany w rozgrywce Dobry soundtrack Graficznie jest dobrze chociaż grałem na średnich/nisk Szkoda że mało rodzajów broni

To wciąż świetna strzelanka z wciągającą, ale bardziej absurdalną i momentami mocno komediową fabułą, co może być plusem lub minusem w zależności od oczekiwań gracza. Za dużo spokojnych momentów i dłuższych cutscenek, wcześniej było to lepiej wyważone. Brak bossów w stylu poprzednich części, teraz to po prostu większe mechy, które z czasem się powtarzają - ich pokonanie nie jest etapowe, po prostu trzeba więcej postrzelać.

Wciąż kamp i zmyłki w tonie, ale wciąż też gameplaj rozpięty między mierną skradanką i skrępowanym shooterem. Żydowska wrażliwość B.J.-a v. turbomęskość Rzeszy.

Bardzo fajne strzelanie, świetna, cudownie absurdalna fabuła. W mojej opinii pod każdym względem lepsza niż jedynka.

Początek gry jest bardzo nudny potem fabuła ma momenty na prawdę dobre ale jest ich dość mało.Strasznie dużo amerykańskiego ględzenia w tej grze jest aż się momentami rzygać od tego chce. Błądzenie po bazie to totalna strata czasu. Mogli choć mapę jakoś opisać dobrze bo to co zrobiono to jest bałagan.Za dużo zbierania śmieci ( zwłaszcza dodatkowe zdrowie ) odciągające od faktycznej rozgrywki i przeciwników.Dźwięk i muzyka są słabe nie dodające w ogóle klimatu.Optymalizacja jak dla mnie bardzo dobra całą grę miałem stabilniutkie 90 FPS ( na tylu zablokowałem ).Błąd na który straciłem z 30minut Black Screen w głównym menu ( fix u mnie zadziałało , nie koniecznie musi działać u kogokolwiek innego ale napiszę może się komuś akurat przyda ):Panel NVIDIA -> Dostosuj rozmiar i pozycje pulpitu -> Pomin tryb skalowania ustawiony przez gry i programy ( Pole powinno być zaznaczone )Bawiłem się przeciętnie.

Bardzo dobra gra, dość wymagająca na wyższych poziomach, nawet spoko fabuła, niezły klimat, dobra grafika no i oczywiście satysfakcjonujące zabijanie szkopów. Minusem moim zdaniem jest, niezbyt ciekawe lokacje.

Witam wszystkich serdecznie, w końcu udało mi się ukończyć nowego Wolfensteina.Wolfenstein II: The New Colossus to udana kontynuacja Wolfenstein: The new order opowiadająca o dalszych losach kapitana B.J Blazkowicza. Moim zdaniem gra jest naprawdę dobra, zabijanie nazistów oraz walka daje ogromną satysfakcję. Udzwiękowienie broni jest fenomenalne, każdy nabój brzmi naprawdę soczyście. Ścieżka dzwiękowa i fabuła pokazuje że FPS to nie tylko strzelanie ale również wciągająca historia przeplatana scenkami poważnymi oraz humorystycznymi. Dubbing jest wprost nieprawdopodobny, aktorzy dali z siebie 100% i słucha się ich naprawdę przyjemnie. Przeciwników jest dużo i starcia nawet na normalnym poziomie trudności potrafią być wymagające. Kolejna odsłona przygód Williama Blazkowicza wypełniona jest zawartością dodatkową która w mojej ocenie w znaczący sposób przyczyniła się do sukcesu tej produkcji. Gra posiada m.i.n 150 różnych notatek umieszczonych w różnych miejscach, napisane są w sposób rewelacyjny, karty gwiazdy , grafiki koncepcyjne itd. Gra wbrew temu że jest tylko shooterem potrafi zagrać nam na emocjach, wzruszyć i rozbawić. Wolfenstein II: The New Colossus podobnie jak poprzedniczka sprzeciwia się nowemu systemowi FPS-ów i stawia na old school (Zbierany pancerz i zdrowie które nie regeneruje się samo, lub nieznacznie). Grafika zachwyca swoją szczegółowością oraz genialnie zaprojektowanymi modelami postaci. Gra mimo średniej gtx 950 oraz i5-4460 działa w 30-40 fps na wysokich w otwartych lokacjach oraz w 60 fpsach w mniejszych miejscach. Moim zdaniem jednym z dwóch minusów tej gry jest małe urozmaicenie broni. Kończąc moją opinię muszę wspomnieć o największej bolączce nowego wolfensteina jaką jest długość gry. Po 23 godzinach udało mi się ukończyć główny wątek fabularny, zabić wszystkich uberdowódców oraz zebrać około 90% znajdziek. Jeżeli lubisz staro szkolne strzelanki i nie grałeś to polecam gorąco ale zaczynając od the new order bo to również bardzo dobra gra. Grę oceniam na 9/10 bo moim zdaniem czegoś jednak zabrakło ale jest to produkt kompletny i z niecierpliwością czekam na kontynuację.

Gra jest fajna i przyjemna jako zwykła strzelanka, ale nawet przyjemne mordowanie nazistów potrafi szybko znudzić jeśli w kółko robi się to samo.W poprzedniej części fabuła była zdecydowanie ciekawsza no i sam przebieg poszczególnych misji miał lepszy projekt, natomiast tutaj większość to bieganie po sporym obszarze gdzie na końcu czai sie kilku oficerów, którzy alarmują wszystkich w około o naszej obecności. Najbardziej mnie dziwiła ta cała organizacja na okręcie podwodnym, która w zasadzie nic nie robi tylko czeka na ledwo żywego Blazkowicza, aż zrobi za nich robotę. Misja dotycząca Wyatta też wyszła mega dziwnie.Facet jest w zasadzie szefem całej tej zgrai, więc teoretycznie każdy powinien go znać, prawda? A no właśnie że nie. Biegam po statku, szukam go, a niektóre postacie mi mówią że nawet nie kojarzą kto to jest...serio? Tak samo Ania z brzuchem wielkości piłki do kosza biegnie na akcje mordować nazioli jakby brakowało ludzi do pomocy. Zresztą jej postać została tak spłycona, że nawet nie chce mi się o tym pisać. Siedzi, czyta, coś tam gada od rzeczy i w zasadzie tyle.Grafika jest bardzo ładna, a optymalizacja daje możliwość na jeszcze większe podkręcenie wrażeń wizualnych. Toczące się łuski z karabinu w kosmosie to też niezły bajer. Niby taki drobiazg, ale cieszy. Ogólnie to całkiem niezła gierka, tylko że słaba fabularnie i powtarzalna do bólu.

Gdy The New Colossus skupia się na tym, co wychodzi deweloperom najlepiej – czyli radosnej, dynamicznej i niezwykle satysfakcjonującej rozwałce – od gry nie sposób się oderwać. Bronie o prawdziwej mocy, przemoc podkręcona na maksa i całe fale przeciwników dają mnóstwo efektownych momentów, po których człowiek ma ochotę sam sobie przybić piątkę. Ale niestety nie zdarzają się one wcale aż tak często. Misje mają dość nierówny poziom, fabuła – choć zdecydowanie bardziej absurdalna niż w The New Order – dalej potrafi traktować się zbyt poważnie, a nowe postaci czasem wypadają wręcz karykaturalnie.

Grę skończyłem wraz Episode Zero na poziomie Dawać ich! Generalnie grało się ok, ale dla mnie wielkim minusem jest brak new game plus, jak to miało miejsce w New Order i Old Blood. Przez to nie zamierzam raczej grać 2nd raz i wystawiam tylko 7. Brakuje też końcowego bossa z prawdziwego zdarzenia. Może wrócę do tego tytułu, jak przyszłe dlc będą interesujące.

Strasznie podobne do poprzednika, ani gorsze ani lepsze.Wkurza tylko, że praktycznie całą grę robimy to co robiliśmyy przez cały czas w poprzedniej części! Zabijamy tych samych przeciwników, te same boty, w tych samych lokacjach. Gdyby nie sporo naprawde fajnych scen to by była niższa ocena.

Gdyby nie cutscenki i fajne postacie to nie chciałoby mi się w to grać. Zbieranie apteczek, amunicji i znajdziek to porażka. Ciągle pełno tego syfu w okolicy. Strzelanie kiepskie, sprzeciwnicy przyjmują za dużo amunicji, nie ma dobrego feelingu. Design poziomów kiepski nic nie zapada w pamięć, są za duże na siłe. Grafika otoczenia jakoś mało czytelna nie wiadomo z czym można wejść w interakcję. Przeszedłem na niskim poziomie żeby szyko zaliczyć i obejrzeć wszystkie cutscenki. Gameplayowo dla mnie słabo, atmosfera za to spoko.

Niby spoko, ale drażni mnie poziom trudności. Gram na prawie najniższym, ale i tak często ginę. Zaczynając grę sądziłem, że dostanę niezłą nawalankę z naziolami, a dostałem niezłą nawalankę z naziolami, w której ginie się tym częściej, im większym jest się koksem. A powinno być inaczej: im większym jest się koksem, tym rzadziej się ginie. No cóż, taki urok Wolfensteina, w sumie gra nie jest zła, ale i nie jest nie wiadomo jak świetna. Takie... ot, po prostu strzelanie.