Psychonauts 2

Psychonauts 2 miesza w głowie wieloma stylistyczno-narracyjnymi dziwnościami, chwyta za gardło masą zwrotów akcji i pomysłów na siebie, a na sam koniec łapie za serce ciepłem i morałem snutej opowieści. Psychodeliczny szał ciał, ot co.

11-11-23. Tytuł bardzo ładny ciekawy i bardziej przystępny niż pierwsza część. Dużo łatwiejsze plansze i bossowie ale również poprawione sterowanie. Gra jest kontynuacją i wprowadza ciekawe wątki. Humor jest wysokich lotów naprawdę bardzo dobry. Plansze są zróżnicowane jednak brakuje różnorodności w rozgrywce jak w pierwszej części gra jest tylko platformowka bardzo fajna i przyjemną. Z perspektywy czasu jedynka jedna byla lepsza. Jedyna wada można się zgubić w głównym wątku i błądzić by popchnąć fabułę do przodu.

Świetna gierka w swojej kategorii 10/10. Kiedyś wychodziła masa platformówek, teraz coraz rzadsze, a w szczególności te dobre. Dla mnie lokacje, klimat, dialogi, cała stylistyka to perełki. Nie dostrzegłem żadnych wad, które psułyby frajdę z gry.

Grę ukończyłem w około 22h na 100%.Przyznam że nie jestem zbytnim fanem pierwszej części. Zdecydowanie była ta gra która zapadła mi w pamięci przez masę świętych rozwiązań i motywów, ale koniec końców grę ukończyłem i nie chciałem do niej wracać. Sama dwójka niezbyt mnie interesowała, ale skoro dają w GamePassie, to nie zaszkodziło spróbować. Całkowicie nie spodziewałem się że ta gra będzie AŻ tak dobra - jest to zdecydowanie kontynuacja idealna.Graficznie, gra prezentuje się przepięknie. Pierwsza część ma swoje lata, i niskiej rozdzielczości tekstury i mało kolorów, połączone ze specyficznym stylem serii dawały taki dziwaczny, lekko "creppy" wydźwięk. Tutaj jest zupełnie inaczej. Jest pięknie i niesamowicie kolorowo, a same kolory są bardzo żywe i wyraziste. Naprawdę gra prezentuje się przepięknie.Muzyka w grze to kolejny ewenement - orkiestra przygrywa praktycznie przez cały czas, a na dodatek oprócz dużej ilości nowych kawałów, są także motywy z poprzedniczki. Zdecydowanie zapoluję na soundtrack na winylach.Fabuła w grze na początku wydawała się przeciętna i nawet nie wiem kiedy tak bardzo mnie wciągnęła i zaciekawiła. Główny watek prowadzony jest naprawdę dobrze, a pewne twisty fabularne szokują i interesują. W grze pojawia się masa interesujących postaci, chociaż trochę czułem tutaj niewykorzystanego potencjału (pozostali "stażyści" za mało się pojawiali w grze w mojej opinii).Dialogi są naprawdę świetne, bardzo dobry i zabawny (!) humor. Jest co tutaj pamiętać.Najlepszym elementem gry jest "eksploracja" umysłów innych postaci. Gra porusza bardzo dużo ciężkich tematów, mając jednocześnie bardzo głębokie i psychologiczne do nich podejście. Wszystkie lokacje są po brzegi wypełnione symboliką i przekazem. Nawet same znajdźki (tak samo jak w jedynce) niosą ze sobą historię, czy po prostu mają jakiś sens. Lokacje są zaprojektowane świetnie, jest ogromna różnorodność i w ogóle gra przez to nie nudzi.Samo poruszanie się po świecie gry jet na pewno lepsze niż w poprzedniczce - postać jest bardziej responsywna.Tak naprawdę jedyne do czego muszę się przyczepić to do walki. W grze trochę jej jest, ale niestety szybko staje się nużąca, a możliwości "rozwoju" postaci są naprawdę biedne i skorzystałem z nich jedynie na samym początku gry i na jej końcu kiedy ją maksowałem. Samych rodzajów przeciwników jest sporo i są oni bardzo przemyślani.Gra jest prawie że idealna. Jestem po ogromnym wrażeniem jak dobry i kompletny produkt dostarczyli twórcy. Bardzo dobra i głęboka gra.

Psychonauts 2 8/10Platforma: Xbox Series XCzas ukończenia: 20hŚwietna gra! Dawno tak dobrze się nie bawiłem, a konstrukcja poziomów to najwyższa liga. Rozgrywka i pomysły zawarte w grze, to dziś nie spotykane elementy, które można pamiętać ze starszych produkcji. Największym minusem jest brak choćby polskich napisów. Język w grze nie jest specjalnie trudny, ale czasem w natłoku tekstu można się zgubić.Mimo to, warto zagrać, bo gra jest fenomenalna!

Od czasu, kiedy po raz pierwszy przeszedłem "Psychonauts" minęło, jak podaje mi Steam, osiem lat. Jak dla mnie - szmat czasu. A mimo to, mimo dosłownie setek różnych gier, które zdążyłem w tym czasie przejść, do tej pory uważam tę konkretną grę za moją ulubioną. Nie mogłem zatem odmówić sobie tej przyjemności i nie ograć długo wyczekiwanej kontynuacji na jej premierę (no prawie, z różnych przyczyn). Muszę przyznać, że obaw wobec dwójki miałem niewiele, bo jak dotąd nie zawiodłem się na wielkiej kreatywności i wyczuciu Double Fine. I nie myliłem, się pokładając w nich nadzieje, bo i tym razem udało im się dokonać czegoś wspaniałego, niemal perfekcyjnie odtwarzając ducha oryginału. "Psychonauts 2" to pod wieloma względami sequel idealny, bo jednocześnie wierny tekstowi źródłowemu, jak i otwierający wiele nowych możliwości. Nastrój części pierwszej, jej świetny scenariusz, humorystyczne podejście do projektowania postaci, radość, jaką dawała w niej eksploracja, trzymającą się kupy historię, klimat lokacji i przyjemną dla oka kreskówkową oprawę - wszystko to udało się tutaj oddać bez jednej fałszywej nuty. Odkrywanie wraz z Razem meandrów nowej lokacji, w którą rzuciła go historia sprawiło mi taką samą przyjemność, jak te osiem lat temu, gdy grałem w jedynkę po raz pierwszy, a jest to z mojej strony spory komplement. Tak naprawdę jedyne, na czym się zawiodłem, a i to niewiele, jest projekt poziomów, tzn. odwiedzanych przez Raza umysłów, który wydał mi się mniej kreatywny i jakby bardziej zachowawczy niż w oryginale. Już teraz wiem, że żaden z umysłów z dwójki nie zapadnie mi w pamięć tak, jak "Milkman Conspiracy" czy "Black Velvetopia" z jedynki, których design jest na zawsze wypalony w moim umyśle. Cóż, nic to. Dla fanów jest to i tak najlepsze, co tylko mogli dostać i na co mogli rozsądnie liczyć. Teraz pozostaje już tylko czekać na trójkę, bo coś mi się nie widzi, by Double Fine miało tu spocząć na laurach.A, no i gra zawiera wyraźny wątek homoseksualny. Teoretycznie nie zamierzam się buntować, ale chciałbym mimo wszystko dać znać, że dla mnie osobiście zawsze rzutuje to negatywnie na odbiór dzieła (kwestia gustu). No można się było bez tego obejść, no... Zwłaszcza w grze tak bliskiej perfekcji.

Znakomita gra będąca połączeniem platformówki z grą przygodową, pełną dialogów i okraszoną smaczną fabułą. Poziom kreatywności twórców i level design są zachwycające. Oprawa AV również. Polecam wszystkim choćby ze względu na historię i unikalność. Miało być 9/10 :)

Rewelacyjna fabuła i świetna zabawa, do tego w Game Passie ^^ Godna konkurencja Ratchet&Clank!

Chciałem polubić, niestety zupełnie nie czuję tej gry. Rozgrywka zupełnie mi nie podeszła. Walka nie daje przyjemności, podobnie jak skakanie. Jest klimat, ale to za mało.

Ja się poddałem z psychonauts 2 po nieco ponad godzinie. Beznadziejne sterowanie, konieczność ciągłej żonglerki 4 z bodajże 8 skilli, toporne reakcje na input (np. nie działa odbijanie się między ścianami gdy zbyt szybko naciskamy przyciski, widoczne chociażby tutaj https://youtu.be/i-IWI3IKfB8?t=3784, ponadto nie da się juke'ować od razu po ataku) i ślamazarne tempo poruszania się, a także ogólny brak frajdy z gry (mały zasięg skoku, częste śmierci przez spadanie w przepaść, dwie różne umiejętności czyli lot i toczenie się po kuli przypisane do tego samego przycisku itd.).Ewidentnie gra robiona dla konsolowców z nadmiarem czasu, a nie dla pececiarzy którzy chcą czerpać przyjemność z rozgrywki i rozwijania własnej zręczności.